leszcz007

Klasyczny Bitter

ale za to bardzo estrowy i aromatyczny, dodatkowo bardziej wyczuwalny jest alkohol niż przy innych szczepach.

Jeżeli nie zapleśniał, to dosyp lub podmień część słodu Pale Ale na świeży i po sprawie.

jedz, jedz na zdrowie
 
 
Co potrzebujemy:
Mleko – 12l
Kultury bakterii mezofilnych – lifilizowane w/g wskazań producenta lub 150g kultury starterowej.
Podpuszczka
Sól -500g do solanki +1/4 szklanki do posypania.
CaCl2 -2g opcjonalnie
Woda nie chlorowana do solanki - 2l

 
1. Podgrzać mleko do temperatury 30°C, dodać kulturę starterową i dokładnie wymieszać. Pozostawić na 30-45minut, aby bakterie się namnożyły.
 
2. Dodać podpuszczkę i delikatnie mieszać ruchami z góry do dołu przez 1 minutę. Przykryć i odstawić na 30-45 minut w temperaturze 30°C do zaistnienia tzw. złomu (przy włożeniu np. palca powstaje wyraźna, prosta szczelina).
 
3. Skrzep pokroić w dość drobną kostkę o boku 1 -1,5 cm.
 
4. Podgrzać ziarna do temperatury 40°C, podwyższając temperaturę o 2 stopnie co 4-5 minut. Mieszać delikatnie, aby nie dopuścić do sklejenia się ziarna.
 
5. Przełożyć skrzep na durszlak wyłożony chustą serowarską. Pod durszlak podłożyć garnek, do którego ociekać będzie serwatka. Serwatkę odstawić.
 
6. Skrzep ciasno ugnieść w formie na ser, wyłożoną chustą serowarską. Prasować pod średnim naciskiem (około 15 kg) przez 1 godzinę.
 
7. Wyjąć ser z formy i delikatnie odwinąć chustę.
Ser przewrócić, ponownie zawinąć i prasować przez 30 minut pod dużym naciskiem (około 25 kg.)
 
8. Wyłożyć ser z formy i pokroić na sześć trójkątów
Serwatkę podgrzać do temperatury 80-90 °C. Ser moczyć w serwatce przez 1 godzinę. Po tym czasie ser powinien mieć konsystencją przypominać gotowaną pierś kurczaka i unosić się na powierzchni płynu.
 
9. Odsączyć ser w durszlaku i odstawić do ostudzenia na 20 minut.
 
10. Oprószyć ¼ szklanki soli i odstawić do schłodzenia na 1-2 godziny.
 
11. Przygotować nasycony roztwór 250g soli na 1l zimnej wody. W solance moczyć ser przez maks. 60 dni

W sklepie kosztują sporo, a tymczasem wszystkie produkty mamy w domu - w czym więc problem?
 
W niczym. Ja się zabrałem do hardcorowych antipasti, z prostego powodu: używałem wyhodowanych na parapecie pomarańczowych habanero - a one potrafią zaszkodzić. Wtarcie w skórę powoduje wysypkę, o zatarciu do oczu nawet nie chcę myśleć. Podczas krojenia czy gotowania powstaje chmura tak toksycznego pyłu, że nie da się wejść do kuchni.
 
Ale ogólnie do wszystkich ostrych papryk polecam podstawowe środki bezpieczeństwa: okulary i rękawice.
 
Schemat jest prosty: potrzebujemy sera (najlepiej dwóch rodzajów). Ja kupiłem w lidlu:
1. Ser typu greckiego (sympatyczny biały ser, lekko słony, o lekko stałej, minimalnie kremowej konsystencji)
2. Ser typu Feta - o mocnym smaku i zapachu
3. Ser twarogowy tłusty
 
Papryczki obrabiamy bardzo łatwo: obcinamy górę, wyciągamy gniazdo nasienne, a potem staramy się jak najdokładniej pozbawić "żeberek" oraz resztki nasion. Staramy się nie uszkodzić papryczki.
 
Po takiej obróbce - na 5 minut do zagotowania. Uwaga: nie nachylać się nad garnkiem
 
Potem tylko przelewamy papryczki zimną wodą i suszymy.
 
W międzyczasie mieszamy sery (ja daję każdego po równo) i dosalamy obficie - oliwa i ostrość spokojnie to potem wyrówna. Sery mieszamy do uzyskania jednolitej masy - ja dolewam tam łyżeczkę ostrej oliwy, żeby łatwiej się mieszało). Można dodać ulubionych przypraw, ja dodałem nieco tymianku.
 
Potem tylko nadziewanie (dokłanie!) i ładujemy do wyparzonych słoików (można do nich dorzucić wcześniej np ząbek czosnku). Potem zalewamy oliwą lub mieszanką oliwy i oleju (ja zrobiłem 1:1).
 
I teraz jedna uwaga: jeśli dacie zimną zalewę - papryczki zostaną ostrzejsze. Jak dacie zalewę gorącą - więcej ostrości przejdzie do zalewy, którą potem możecie też wykorzystywać do sałatek i innych takich.
 
Jak widać ja zrobiłem dwa słoiki:
1. Z habanero, więc nie wiem kto to zje. Na dodatek oliwa jest zimna.
2. Bardziej konwencjonalnie, a więc papryczki czereśniowe oraz trochę pepperoni. Oliwa gorąca.
 
Uwaga: jak widać na zdjęciu jest też koncentrat pomidorowy. Oczywiście on nie jest do antipasti - mniejsze habanero i dupki po tych z antipasti wykorzystałem do zrobienia dwóch słoiczków morderczego sosu
 
Smacznego!
 
 
 

źle podłączone...jeśli nie załatwiłeś sterownika to poprzepinaj tak:
 
1 i 2 z gniazdka: 1-brązowy, 2-niebieski
3,4 - czujka
5,6 - puste
 
i teraz meritum:
 
7 - brązowy (może być z 1)
 
i teraz z 2 (niebieski) i 8 (brązowy) do lodówki
 
prościej się nie da
 
 
a tu mój rysunek w wersji bez przekaźników

Podłączenie sterownika STC8080. Sterownik podłączał mi kolega yarrro, może komuś się przyda
 
Na początek fotka schematu, bo będę się posługiwał numerkami tam zamieszczonymi. Fota jest do góry nogami, bo tak też robiłem zdjęcia

 
 
Podłączenie sondy. Podłączamy ją do 8 i 9 (obojętnie który gdzie idzie)

 
Zmostkuj ze sobą 10 i 2 (nie wiem po co )

 
Podłącz wejście prądu z sieci (to są te kable idące na foto z góry)

niebieski - 11
czerwony - 10
żółty - 5
 
i na koniec wyjście zasilania do lodówki (kable idące z dołu z foto wyżej)
niebieski - 11
czerwony - 1
żółty - 5
 
wyjście na lodówkę można zrobić dwojako, albo obciąć końcówkę i zrobić na stałe (kolory połączyć tak samo), albo zrobić sobie na końcu wtyczkę.

Jest cały temat odnośnie BS - poczytaj następnym razem proszę użyć wyszukiwarki
 
Co do wielkości partii, to ilość otrzymanego piwa, także w objętości początkowej uwzględnione są wszystkie straty (odparowanie, osady, fermentacja). Musisz to sobie dobrać eksperymentalnie w trakcie kolejnych warek.
 
Co do drugiego screen'a to masz błędnie ustawione chmielenie, chyba, że wszystko sypiesz na goryczkę. Zmień czasy dodawania poszczególnych odmian chmielu

Jeżeli kiedyś dostaniesz, to jestem przekonany, że nie za darmo

na obserwacji
po 12 miesiącach fermentacji (blg już nie spadało) lambik wlany do butelki testowej bez środka do refermentacji nagazował się, czyli nadal coś tam jedzą.

Na forach cały jeszcze czas powielany jest mit, iż reduktor spawalniczy się nie nadaje do piwowarstwa domowego...
oczywiście jest to całkowita nieprawda i ludzie piszący o tym nie mają zielonego pojęcia co to jest reduktor i jak on działa....
 
przechodząc do sedna
 
każdy reduktor utrzymuje stałe ciśnienie na wyjściu
 
reduktor http://pl.wikipedia.org/wiki/Reduktor_ci%C5%9Bnienia
 
Zasada działania
 
Najprościej
Nasz reduktor to zawór z dziurką na której leży membrana z sprężyną. Ciśnienie z butli napiera na membranę, jeżeli zaczniemy obracać pokrętło regulacji membrana będzie się przesuwa dając większe lub mniejsze p na wyjściu dziurki.
 
Ważne składowe reduktorów :
 
Manometr
 
Każdy reduktor może zawierać 2, 1 lub wcale manometrów.
 
typowy ma 2 manometry, jeden wskazujący p na wyjściu z butli, drugi ciśnienie robocze ( po redukcji)
Dla naszych celów najlepszy jest ten z dwoma ale z jednym manometrem ( ciśnienia roboczego) też jest ok
pamiętajmy że w butli mamy CO2 w postaci cieczy. Panuje tam p ~40 bar, to ciśnienie będzie się utrzymywało cały czas do póki ostatnia kropla CO2 nie przemieni się w gaz w butli. W tej sytuacji na manometrze zacznie nam szybko spadać p.
Tak więc informacje jakie daje manometr z p na butki są dla nas mizerne.
 
Jeżeli posiadamy reduktor z jednym manometrem -roboczym to też jest ok, można na nim pracować
 
Bez problemu też można pracować na reduktorze bez manometrów. To tak jak jazda samochodem z zepsutym licznikiem prędkości, się jedzie na wyczucie
 
Śruba regulacyjna nastawę p
 
W zależności od zastosowania reduktora ( do jakich p był wyprodukowany) śruba regulacyjna dociskająca membranę może mieć różny "skok gwintu".
W przypadku gdy mamy toporny reduktor CO2 p roboczym do 15 lub 20 bar skok gwintu będzie duży. Taka regulacja będzie w naszych warunkach mało precyzyjna
Inaczej rzecz się ma w przypadku reduktora spożywczego gdzie mamy mały "skok gwintu" Reduktor taki ma p robocze do 4-5 bar więc regulacja jest bardzo precyzyjna.
 
Zawór bezpieczeństwa
 
Zabezpiecza przed wzrostem p na wyjściu.
Spożywcze mają Pmax ok 4 bar, przemysłowe w zależności od zastosowania.
Jeżeli mamy reduktor spawalniczy p robocze 15 bar i się obawiamy by nam kega nie rozpiździło to kręcąc śrubą zaworu bezp możemy sobie nastawić zawór bezpieczeństwa na 5 bar ( manipulacja zaw bezp nie jest zalecana przez producentów)
 
Sprawa najważniejsza
 
każdy reduktor CO2 niezależnie od skali manometru można zastosować w kegatorze, Manometr może być wyskalowany w barach, atm, l/min nawet jak ktoś sobie życzy w smerfetkach
 
Sprawa jest prosta, taki manometr trzeba wymienić na manometr który się umie czytać lub wyskalować wobec manometru który się umie czytać.
Np podłączamy sobie manometr w skali smerfetkowej do reduktora z manometrem roboczym w bar (lub na odwrót)
Ustalamy np 1 bar na wzorcowym i odczytujemy na naszym w skali smerfetkowej
1 bar= 0,5smerfetki - zapisujemy sobie lub zapamiętujemy
robimy sobie kilka punktów i sprawa gotowa
 
Daję foto z skalowania
Do reduktora z dziwnym manometrem roboczym podłączyłem sobie manometr roboczy z reduktora spożywczego
Stosuje ten reduktor bo jest mały idealnie pasuje do małej butli 300g CO2. Wykorzystuję na zlotach itp

Doczytałem te brakujące artykuły i napiszę małe sprostowanie oraz kilka informacji jakich się dowiedziałem
 
Będę się odnosił głównie do H2O2, jako głównego czynnika dezynfekującego, ale pod koniec przeliczę wszystko na ilość Nadwęglanu Sodu.

Właściwości dezynfekujące H2O2 polegają głównie na silnych właściwościach utleniających. H2O2 powoduje uszkodzenie błon komórkowych, białek oraz DNA – jednym słowem utlenia wszystko. Bardzo duża ilość organizmów broni się przed działaniem reaktywnych form tlenu (w tym H2O2) poprzez wytwarzanie specjalnych białek katalazy/peroksydazy które mają na calu ich rozkładanie. Czyli siłą rzeczy będą bardziej odporne na ten związek.
MIC (minimalne stężenie hamujące) zostało przebadane na kilkunastu najczęściej występujących rodzajach bakterii o raz dla części grzybów – w tym dla drożdży. Dla dużej części bakterii MIC jest na poziomie 0,3mM, tylko wspomniany wcześniej Staphylococcus ureus ma MIC = 3,3mM. Natomiast MIC dla drożdży to 4mM. Nie znalazłem żadnego mikroorganizmu (w artykułach które przeczytałem), który miałby większy MIC niż drożdże. Czyli stężenia są naprawdę niskie, ale nie jest to stężenie zabijające te organizmy, a tylko hamujące wzrost. Stężenie dezynfekujące zaczyna się dopiero powyżej MIC (jakieś 5mM), ale pod warunkiem, że nic innego nie rozkłada naszego H2O2. Czyli roztworze nie ma żadnych soli, ani metali – raczej nie osiągalne w naszym przypadku. Wydaje mi się, że trzeba by zrobić minimalnie 10-20mM do jednorazowego użytku.

Czas połowicznego rozkładu (T1/2) W różnych artykułach podane są różne wyniki, a rozbieżności te spowodowane są dodatkami znajdującymi się w roztworach. Zakres dla T1/2 było od 300s do 20dni.

 

20dni - H 2 O 2 znajdującego się w czystym pojemnik z PE bez dostępu światła oraz powietrza – chyba można przyjąć, że to warunki idealne.
7-10dni - H 2 O 2 przechowywane w szkle
10-20h - H 2 O 2 na powietrzu
od kilku do kilkunastu minut - w pożywkach z mikroorganizmami  
Teraz kwestia jak przechowujecie gotowy roztwór.
 
 
Trochę przeliczeń:
MH2O2=34g/mol
MNa2CO3•1,5H2O2=157g/mol
 
1g H2O2 ≈3g Na2CO3•1,5H2O2
 
Czyli, żeby zrobić 20mM H2O2 trzeba dodać 0,68g/L czystego H2O2, czyli około 2g Nadwęglanu na litr wody.

Poza tym z robieniem startera z gęstwy jest taki problem, że jeżeli mamy jakieś bakterie (a praktycznie zawsze mamy), to podczas robienia startera bakterie będą się mnożyć dużo szybciej niż drożdże (jeżeli w ogóle się podzielą ze względu na gęstość hodowli). Czyli jakbyśmy zastosowali świeżą gęstwę to pewnie nie wyczulibyśmy pewnie żadnej infekcji, a jak zrobimy starter to może być różnie.
 
Jeżeli chcemy zrobić rozruch gęstwy, to lepiej zrobić to bez tlenowo

Wyniki IX Konkursu Piw Domowych
 
 
Kategoria Bohemian Pilzner:
1 miejsce – Jacek Domagalski
2 miejsce – Maciej i Przemysław Domagalski
3 miejsce – Paweł Masłowski
 
Kategoria Wariacje na temat Witbiera:
1 miejsce – Szymon Budziejko
2 miejsce – Andrzej Miler
3 miejsce – Waldemar Pitala
 
Kategoria EIPA:
1 miejsce – Dariusz Pięta
2 miejsce – Tomasz Borowczak
3 miejsce – Bogdan Markocki
 
Kategoria Classic Rauchbier:
1 miejsce – Stanisław Szeliga
2 miejsce – Kacper Rykis
3 miejsce – Robert Gumieniak
 
Nagroda Grand Prix: Stanisław Szeliga
 
Wszystkim laureatom serdecznie gratulujemy

Wyniki IX Konkursu Piw Domowych
 
 
Kategoria Bohemian Pilzner:
1 miejsce – Jacek Domagalski
2 miejsce – Maciej i Przemysław Domagalski
3 miejsce – Paweł Masłowski
 
Kategoria Wariacje na temat Witbiera:
1 miejsce – Szymon Budziejko
2 miejsce – Andrzej Miler
3 miejsce – Waldemar Pitala
 
Kategoria EIPA:
1 miejsce – Dariusz Pięta
2 miejsce – Tomasz Borowczak
3 miejsce – Bogdan Markocki
 
Kategoria Classic Rauchbier:
1 miejsce – Stanisław Szeliga
2 miejsce – Kacper Rykis
3 miejsce – Robert Gumieniak
 
Nagroda Grand Prix: Stanisław Szeliga
 
Wszystkim laureatom serdecznie gratulujemy

1. Marusia, damska M
2. Slavoy, męska XL
3. Karczmarz, męska XL
4. Sirvantes, męska XL
5. Undeath męska XL
6. Malwina, damska M
7. jabol XL
8. Katarzyna M
7. Regius męska M
8. Pinka damska M
9. Xenocyd, męska L
10. Bzdzionek, męska XL
11. Ciafu damska L
12. Michał męska L
13. Piotr Musielak męskia L
14. Mariusz Musielak, męskia XL
15. leszcz007 męska XL
16. Syja77 damska XL,
17. Szuwar 71 męska XL
18. Szuwar 71 damska M
19. BeerGrill, męska XL
20. Bimbelt, męska L
21. Andy, męska XXL
22. Pomorzanin, męska XL
23. Bart3q, męska L
24. sefs, męska M
25. zorbescu, męska XL
26. amap, męska XXL, damska M (płatna)
27. ann260, damska M
28. Mat, męska L + damska S
29. Wesoły męska L
30. Ferguson męska XXL + męska XL (nie płatna)
31. Jakub Gryz (qub) XL męska
32. ściana, męska M
33. Karolina, damska S
34. Danielson83, męska L
35. Uups , męska XL
36. Poretzky, męska L
 
37. Major, męska XXL - jeśli jest jeszcze szansa, może być odpłatnie
38. Małgorzata Maj (Major), damska L - jak wyżej
 
39. Brida, damska L
40. Szymon /101k/ XL
41. zychu męska, M
42.Majki i Marysia - jakby cos jeszcze zostalo xxl + xxs ;]
43 Kosa L
44. Bączek męska XL
45. Zimoch Wojtek męska XL

a po co to, bart3q, daj spokój, wszak piwowarstwo ma łączyć.
 
istnieją też piwowarzy zadowoleni, że jest PSPD (ja),
 
nie ma co się hejtować wzajemnie, lepiej się napić piwa

grubo

TAI CHI cóż za synchronizacja

Mała uwaga do osób korzystających z system Cornelisu.
 
Proszę uważać na złączki OUT (te czarne) nie można ich czyścić silnymi zasadami (NaOH) nie przechodzą takiej próby.
 
Po dłuższym czasie (i jednej infekcji w kegu) postanowiłem wszystko przeczyścić NaOH. Do kega nasypałem NaOH i zalałem gorącą wodą, podpiąłem linię wyszynku (raz z kranem) i zostawiłem. Pozostały sprzęt (złączki IN, drugą złączkę OUT, węże, kran) także wsadziłem do roztworu NaOH. Wchodzę do kuchni, a tam kałuża...... złączka OUT na kegu się rozszczelniła, poniżej efekty czyszczenia.
 

 
cała reszta sprzętu przetrwała, łącznie z szarymi złączkami IN

Jak dla mnie za dużo chmielu na zimno, zredukował bym go o połowę. Na goryczkę dałbym cały Target w dwóch porcjach (na 60' i 30'), a później dawał resztę.
 
[Edit]
Jak masz jakiś ciemniejszy karmel (300 lub 600) to możesz go użyć dla pobicia koloru.

Dla przykładu AIPA, może być?

Ja zrobiłem na 50% wędzonego z BM i jestem bardzo zadowolony, ładny wędzony aromat, szynkowość na poziomie niskim/średnim. Uważam, że spokojnie można dać więcej tego słodu w zasypie

Jak to wpłynie na smak piwa nie mam pojęcia, musisz spróbować ale drożdże powinny przeżyć, 37C to żadna tragedia, ale na pewno się zdziwiły . Trochę uogólniając, średnia rozrzut temperatur dla drożdży to 10-37C, optimum do rozmnażania to około 30C, a temperatura "śmierci" to około 50C. Wszystko powinno być dobrze z drożdżami, na pewno będą "zszokowane" - trochę potrwa, zanim zmieni się ich metabolizm
 
[edit]
ort

Czytając "Smoke Beers - Ray Daniels and Geoffrey Larson" trafiłem na kilka fragmentów dotyczących w Schlenkerlii. Między innymi jest trochę danych dotyczących Rauchweizen:
 
Zasyp :
Słód jęczmienny wędzony Bukiem
Słód pszeniczny nie wędzony
(Chyba w stosunku 50/50 - nie jest to napisane, ale wspominają, że ma być słabiej wędzony, w porównaniu do Rauch Marzen)
OG= 13,2
Chmiel (ale jaki?) dodawany tylko na początku gotowania.
17-18 IBU
 
Podają, że warzony z użyciem podwójnej dekokcji