Makaron

7B. California Common Beer Aroma: Typically showcases the signature Northern Brewer hops (with woody, rustic or minty qualities) in moderate to high strength. Light fruitiness acceptable. Low to moderate caramel and/or toasty malt aromatics support the hops. No diacetyl. Appearance: Medium amber to light copper color. Generally clear. Moderate off-white head with good retention. Flavor: Moderately malty with a pronounced hop bitterness. The malt character is usually toasty (not roasted) and caramelly. Low to moderately high hop flavor, usually showing Northern Brewer qualities (woody, rustic, minty). Finish fairly dry and crisp, with a lingering hop bitterness and a firm, grainy malt flavor. Light fruity esters are acceptable, but otherwise clean. No diacetyl. Mouthfeel: Medium-bodied. Medium to medium-high carbonation. Overall Impression: A lightly fruity beer with firm, grainy maltiness, interesting toasty and caramel flavors, and showcasing the signature Northern Brewer varietal hop character. Comments: This style is narrowly defined around the prototypical Anchor Steam example. Superficially similar to an American pale or amber ale, yet differs in that the hop flavor/aroma is woody/minty rather than citrusy, malt flavors are toasty and caramelly, the hopping is always assertive, and a warm-fermented lager yeast is used. History: American West Coast original. Large shallow open fermenters (coolships) were traditionally used to compensate for the absence of refrigeration and to take advantage of the cool ambient temperatures in the San Francisco Bay area. Fermented with a lager yeast, but one that was selected to thrive at the cool end of normal ale fermentation temperatures. Ingredients: Pale ale malt, American hops (usually Northern Brewer, rather than citrusy varieties), small amounts of toasted malt and/or crystal malts. Lager yeast, however some strains (often with the mention of ?California? in the name) work better than others at the warmer fermentation temperatures (55 to 60?F) used. Note that some German yeast strains produce inappropriate sulfury character. Water should have relatively low sulfate and low to moderate carbonate levels. Vital Statistics: OG: 1.048 ? 1.054 IBUs: 30 ? 45 FG: 1.011 ? 1.014 SRM: 10 ? 14 ABV: 4.5 ? 5.5% Commercial Examples: Anchor Steam, Southampton Steem Beer, Flying Dog Old Scratch Amber Lager 7B. California Common Beer Aromat: Typowo przedstawia cechy chmielu Northern Brewer (wraz z drewnianym, wiejskie albo miętowymi nutami) o mocy od umiarkowanej do mocnej. Lekka owocość jest akceptowalna. Niska do umiarkowane nuty karmelowe i/albo tostowe aromaty wspierają chmiel. Brak diacetylu. Wygląd: Średnio bursztynowe do jasno miedziany kolor. Generalnie klarowne. Umiarkowana piana o kolorze złamanej bieli, dobrze utrzymująca się. Smak: Umiarkowanie słodowe wraz z podkreślającą goryczką chmielową. Cechy słodu są przeważnie tostowe (nie palone) i karmelowe. Słabe do umiarkowanie mocne smaki chmielowe, przeważnie przedstawiające cechy chmielu Northern Brewer (drewniane, wiejskie, miętowe) Finisz całkiem wytrawny i rześki, wraz pozostającą goryczką chmielową i delikatnym zbożowo słodowym smakiem. Lekkie owocowe estry są akceptowalne, ale w takim wypadku czyste. Brak diacetylu. Tekstura: Średnia treściwość. Średnie do średnio wysokie nagazowanie. Ogólne wrażenia: Delikatnie owocowe piwo oraz z mocną, zbożową słodowością, interesujące tostowe i karmelowe smaki i prezentujące cechy odmiany chmielu Northern Brewer. Komentarz: Ten styl jest zawęrzony definicyjnie do propotypowego piwa Anchor Steam. Bardzo podobnego do podobnego american pale albo amber ale, ale inne w przypadku smaku/aromatu chmielowego, który jest raczej drewniany/miętowy niż cytrusowy, smaki słodowe są tostowe i karmelowe, nachmielenie jest zawsze asertywne i jest fermentowane na ciepło drożdżami górnej fementacji. Historia: Pochodzące z American West Coast. Duże płytkie otwarte kadzie fermentacyjne (coolships) były tradycyjnie użyte aby zrekompensować brak chłodzenia i by wykorzystać chłodne temperatury regionu San Francisco Bay. Fermentowane przy użyciu drożdży dolnej fermentacji, ale wybrane tak by rozwijały się w chłodnym przedziale temperatur drożdży górnej fermentacji. Surowce: Słód pale ale, amerykańskie chmiele (przeważnie raczej Northern Brewer, niż cytrusowe odmiany), małe ilości słodów nadających toastowe smaki i/albo słody crystal. Drożdże dolnej fermentacji, aczkolwiek niektóre (przeważnie z ?California? w nazwie) pracują lepiej niż inne w cieplejszych temperaturach fermentacji (55 do 60 F). Zauważ, że niektóre niemieckie szczepy produkują nieodpowiednie siarczanowe cechy. Woda powinna być relatywnie nisko siarczanowa i niski do średni poziom węglanów. Podstawowe informacje: OG: 1.048 ? 1.054 IBUs: 30 ? 45 FG: 1.011 ? 1.014 SRM: 10 ? 14 ABV: 4.5 ? 5.5% Komercyjne przykłady: Anchor Steam, Southampton Steem Beer, Flying Dog Old Scratch Amber Lager

Po uzupelnieniu pracy JKocurek zostaje to:

No chyba wplywa? Chociaz moj pszeniczniak przy zasypie 50:50 by sie kompletnie wyklarowal jakbym go dluzej potrzymal . Przy 10% zasypu nigdy nie mialem z tym problemu, no ale nigdy nie warzylem piw z platkami, wiec porownania nie mam.

13A będzie na jutro przepisane. Makaron podesłał mi chwilę temu, ale niestety straszne problemy czasowe Spokojnie, ja mam troche czasu, ale pomyslalem sobie, ze zanim wroce do tej czesci tlumaczen skoncze reszte... no i powoli koncze Pozniej wroce do stoutow i przepisze te co zostaly. Mam nadzieje, ze calosc BJCP bedzie gotowe maksymalnie w ciagu nastepnego miesiaca.

Jak najbardziej poprawne. Co do przepisu nr 1 niepotrzebnie moim zdaniem dodales 0,1 slodu pilnenskiego. Pale ale jest wystarczajaco mocny by dac sobie rade. No ale to nie jest bledem. Co do platkow to na pewno wplyna na piane,ale przy wiekszych ilosciach moga rowniez wplynac na zmetnienie. Ja osobiscie uzywam slodu pszennego do piw brytyjskich (zasyp pomiedzy 5-10%), po prostu tak tutaj wiekszosc osob robi i na piane nikt raczej nie narzeka ,mimo bardzo niskiego nagazowania.

7A. Northern German Altbier Aroma: Subtle malty, sometimes grainy aroma. Low to no noble hop aroma. Clean, lager character with very restrained ester profile. No diacetyl. Appearance: Light copper to light brown color; very clear from extended cold conditioning. Low to moderate off-white to white head with good retention. Flavor: Fairly bitter yet balanced by a smooth and sometimes sweet malt character that may have a rich, biscuity and/or lightly caramelly flavor. Dry finish often with lingering bitterness. Clean, lager character sometimes with slight sulfury notes and very low to no esters. Very low to medium noble hop flavor. No diacetyl. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Moderate to moderately high carbonation. Smooth mouthfeel. Overall Impression: A very clean and relatively bitter beer, balanced by some malt character. Generally darker, sometimes more caramelly, and usually sweeter and less bitter than Düsseldorf Altbier. Comments: Most Altbiers produced outside of Düsseldorf are of the Northern German style. Most are simply moderately bitter brown lagers. Ironically ?alt? refers to the old style of brewing (i.e., making ales), which makes the term ?Altbier? somewhat inaccurate and inappropriate. Those that are made as ales are fermented at cool ale temperatures and lagered at cold temperatures (as with Düsseldorf Alt). Ingredients: Typically made with a Pils base and colored with roasted malt or dark crystal. May include small amounts of Munich or Vienna malt. Noble hops. Usually made with an attenuative lager yeast. Vital Statistics: OG: 1.046 ? 1.054 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 13 ? 19 ABV: 4.5 ? 5.2% Commercial Examples: DAB Traditional, Hannen Alt, Schwelmer Alt, Grolsch Amber, Alaskan Amber, Long Trail Ale, Otter Creek Copper Ale, Schmaltz? Alt 7A. Northern German Altbier Aromat: Subtelny słodowy, czasami zbożowy aromat. Słaby do brak aromatu szlachetnych chmieli. Czysty, lagerowy charakter wraz z restrained estrowym profilem. Brak diacetylu. Wygląd: Jasno miedziany do jasno brązowy kolor; bardzo czyste w wyniku przedłużonego zimnego kondycjonowania. Niska do umiarkowana piana koloru złamanej bieli, dobrze utrzymująca się. Smak: Porządnie gorzkie, ale zbalansowane przez gładką i czasami słodką słodowy charakter, który może mieć bogaty, ciasteczkolwy i/albo delikatnie karmelowy smak. Wytrawny finisz często wraz z pozostającą goryczką. Czysty, lagerowy charakter czasami wraz z delikatną siarczanową nutką i bardzo słabym do zerowym poziomem estrów. Bardzo słaby do średni smak szlachetnych chmieli. Brak diacetylu. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Umiarkowanie do umiarkowanie wysokie nagazowanie. Gładka tekstura. Ogólne wrażenia: Bardzo czyste i relatywnie gorzkie piwo, zbalansowane przez trochę cech słodowych. Generalnie ciemniejszem czasami bardziej karmelowe i przeważnie słodsze i mniej gorzkie w porównaniu z Düsseldorf Altbier. Komentarz: Większość Altbiers produkowanych poza Düsseldorf są w stylu Northern German. Większość po prostu jest umiarkowanie goryczkowe brązowy lager. Ironicznie ?alt? odnosi się do starego stylu warzenia (np warzenie ale), co czyni z nazwy ?Altbier? poniekąd nieodpowienią nazwę. Te które są fermentowane jako ale są fermentowane w niskich temperaturach i lagerowane w niskich temperaturach (tak jak Düsseldorf Alt). Surowce: Typowo tworzone na słodzie pilzeńskim i zabarwiane palonym słodem albo słodem ciemnym karmelowym. Może zawierać małe ilości słodu monachijskiego i wiedeńskiego. Chmiele szlachetne. Przeważnie fermentowane przy użyciu mocno odfermentowujących drożdży dolnej fermentacji. Podstawowe informacje: OG: 1.046 ? 1.054 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 13 ? 19 ABV: 4.5 ? 5.2% Komercyjne przykłady: DAB Traditional, Hannen Alt, Schwelmer Alt, Grolsch Amber, Alaskan Amber, Long Trail Ale, Otter Creek Copper Ale, Schmaltz? Alt

Zabieram kategorie 7. AMBER HYBRID BEER Zatem zostaje to

6D. American Wheat or Rye Beer Aroma: Low to moderate grainy wheat or rye character. Some malty sweetness is acceptable. Esters can be moderate to none, although should reflect American yeast strains. The clove and banana aromas common to German hefeweizens are inappropriate. Hop aroma may be low to moderate, and can have either a citrusy American or a spicy or floral noble hop character. Slight crisp sharpness is optional. No diacetyl. Appearance: Usually pale yellow to gold. Clarity may range from brilliant to hazy with yeast approximating the German hefeweizen style of beer. Big, long-lasting white head. Flavor: Light to moderately strong grainy wheat or rye flavor, which can linger into the finish. Rye versions are richer and spicier than wheat. May have a moderate malty sweetness or finish quite dry. Low to moderate hop bitterness, which sometimes lasts into the finish. Low to moderate hop flavor (citrusy American or spicy/floral noble). Esters can be moderate to none, but should not take on a German Weizen character (banana). No clove phenols, although a light spiciness from wheat or rye is acceptable. May have a slightly crisp or sharp finish. No diacetyl. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Medium-high to high carbonation. May have a light alcohol warmth in stronger examples. Overall Impression: Refreshing wheat or rye beers that can display more hop character and less yeast character than their German cousins. Comments: Different variations exist, from an easy-drinking fairly sweet beer to a dry, aggressively hopped beer with a strong wheat or rye flavor. Dark versions approximating dunkelweizens (with darker, richer malt flavors in addition to the color) should be entered in the Specialty Beer category. THE BREWER SHOULD SPECIFY IF RYE IS USED; IF NO DOMINANT GRAIN IS SPECIFIED, WHEAT WILL BE ASSUMED. Ingredients: Clean American ale yeast, but also can be made as a lager. Large proportion of wheat malt (often 50% or more, but this isn?t a legal requirement as in Germany). American or noble hops. American Rye Beers can follow the same general guidelines, substituting rye for some or all of the wheat. Other base styles (e.g., IPA, stout) with a noticeable rye character should be entered in the Specialty Beer category (23). Vital Statistics: OG: 1.040 ? 1.055 IBUs: 15 ? 30 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 3 ? 6 ABV: 4 ? 5.5% Commercial Examples: Bell?s Oberon, Harpoon UFO Hefeweizen, Three Floyds Gumballhead, Pyramid Hefe-Weizen, Widmer Hefeweizen, Sierra Nevada Unfiltered Wheat Beer, Anchor Summer Beer, Redhook Sunrye, Real Ale Full Moon Pale Rye 6D. American Wheat or Rye Beer Aromat: Niskie do umiarkowane zbożowe pszeniczne albo żytnie cechy. Troszeczkę słodowej słodkości jest akceptowalne. Estry mogą być od umiarkowane do brak, aczkolwiek powinny odzwierciedlać szczepy amerykańskich drożdży. Aromat goździków i bananów powszechne w niemieckich hefeweizen są nieodpowiednie dla tego stylu. Aromat chmielowy może być niski do umiarkowany, może mieć cechy zarówno cytrusowe chmieli amerykańskich albo przyprawowe i kwiatowe szlachetnych chmieli. Odrobina rześkiej ostrości jest opcjonalna. Brak diacetylu. Wygląd: Przeważnie blado żółty do złoty kolor. Klarowność może być w przedziale od doskonałej do mglistej wraz z drożdżami przybliżającymi styl niemieckich piw hefeweizen. Duża, długo utrzymująca się biała piana. Smak: Lekki do umiarkowanie mocny zbożowy pszeniczny albo żytni smak, wraz z smakiem pozostającym do finiszu. Żytnie wersje są bardziej bogate i bardziej przyprawowe niż pszeniczne. Może mieć umiarkowanie słodową słodkość albo finisz trochę wytrawny. Niksa do umiarkowana chmielowa goryczka, która czasami utrzymuje się do finiszu. Niski do umiarkowany smak chmielowy (cytrusowy smak chmieli amerykańskich albo przyprawowy/kwiatowy smak cgmieli szlachetnych). Estry mogą być umiarkowane do brak, ale nie powinny zawierać cech niemieckiego Weizena. Brak fenoli goździkowych, aczkolwiek lekka przyprawowość pochodząca od pszenicy albo żyta jest akceptowalna. Może mieć delikatny rześki albo ostry finisz. Brak diacetylu. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Średnio mocne do mocne nagazowanie. Może mieć alkoholowe rozgrzanie w mocniejszych przykładach. Ogólne wrażenia: Orzeźwiające pszenne albo żytnie piwo, które może przedstawiać cechy chmielu i mniej cechy drożdży jak jego niemiecki kuzyn. Komentarz: Różne odmiany istnieją, od łatwych do picia słodkawych piw do wytrawnych, agresywnie nachmielonych z mocnym pszennych albo żytnim smakiem. Ciemne wersje podobne do dunkelweizen (wraz z ciemnymi, bogatymi słodowymi smakami w dodatku do koloru) powinny być wystawione w kategorii Specialty Beer. PIWOWAR POWINIEN OKREŚLIĆ CZY ŻYTO BYŁO UŻYTE; JEŚLI NIE TO OKREŚLIĆ JAKIE DOMINUJĄCE ZBOŻE BYŁO UŻYTE, INACZEJ W DOMYŚLE PSZENICA. Surowce: Czyste amerykańskie drożdże górnej fermentacji, ale również mogą być użyte drożdże dolnej fermentacji. Duże proporcje słodu pszenicznego (często 50% albo więcej, ale nie jest to wymóg prawny ja w niemczech). Amerykańskie albo szlachetne chmiele. Piwa American Rye mogą spełniać generalnie te same wytyczne, gdy zamieniamy częściowo albo w całości pszenice żytem. Inne podstawowe style (np. iPA, stout) wraz z zauważalnym żytnimi cechami powinny być wystawione w Specialty Beer category (23). Podstawowe informacje: OG: 1.040 ? 1.055 IBUs: 15 ? 30 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 3 ? 6 ABV: 4 ? 5.5% Komercyjne przykłady: Bell?s Oberon, Harpoon UFO Hefeweizen, Three Floyds Gumballhead, Pyramid Hefe-Weizen, Widmer Hefeweizen, Sierra Nevada Unfiltered Wheat Beer, Anchor Summer Beer, Redhook Sunrye, Real Ale Full Moon Pale Rye

6C. Kölsch Aroma: Very low to no Pils malt aroma. A pleasant, subtle fruit aroma from fermentation (apple, cherry or pear) is acceptable, but not always present. A low noble hop aroma is optional but not out of place (it is present only in a small minority of authentic versions). Some yeasts may give a slight winy or sulfury character (this characteristic is also optional, but not a fault). Appearance: Very pale gold to light gold. Authentic versions are filtered to a brilliant clarity. Has a delicate white head that may not persist. Flavor: Soft, rounded palate comprising of a delicate flavor balance between soft yet attenuated malt, an almost imperceptible fruity sweetness from fermentation, and a medium-low to medium bitterness with a delicate dryness and slight pucker in the finish (but no harsh aftertaste). The noble hop flavor is variable, and can range from low to moderately high; most are medium-low to medium. One or two examples (Dom being the most prominent) are noticeably malty-sweet up front. Some versions can have a slightly minerally or sulfury water or yeast character that accentuates the dryness and flavor balance. Some versions may have a slight wheat taste, although this is quite rare. Otherwise very clean with no diacetyl or fusels. Mouthfeel: Smooth and crisp. Medium-light body, although a few versions may be medium. Medium to medium-high carbonation. Generally well-attenuated. Overall Impression: A clean, crisp, delicately balanced beer usually with very subtle fruit flavors and aromas. Subdued maltiness throughout leads to a pleasantly refreshing tang in the finish. To the untrained taster easily mistaken for a light lager, a somewhat subtle Pilsner, or perhaps a blonde ale. Comments: Served in a tall, narrow 200ml glass called a ?Stange.? Each Köln brewery produces a beer of different character, and each interprets the Konvention slightly differently. Allow for a range of variation within the style when judging. Note that drier versions may seem hoppier or more bitter than the IBU specifications might suggest. Due to its delicate flavor profile, Kölsch tends to have a relatively short shelf-life; older examples can show some oxidation defects. Some Köln breweries (e.g., Dom, Hellers) are now producing young, unfiltered versions known as Wiess (which should not be entered in this category). History: Kölsch is an appellation protected by the Kölsch Konvention, and is restricted to the 20 or so breweries in and around Cologne (Köln). The Konvention simply defines the beer as a ?light, highly attenuated, hop-accentuated, clear top-fermenting Vollbier.? Ingredients: German noble hops (Hallertau, Tettnang, Spalt or Hersbrucker). German Pils or pale malt. Attenuative, clean ale yeast. Up to 20% wheat may be used, but this is quite rare in authentic versions. Water can vary from extremely soft to moderately hard. Traditionally uses a step mash program, although good results can be obtained using a single rest at 149?F. Fermented at cool ale temperatures (59-65?F) and lagered for at least a month, although many Cologne brewers ferment at 70?F and lager for no more than two weeks. Vital Statistics: OG: 1.044 ? 1.050 IBUs: 20 ? 30 FG: 1.007 ? 1.011 SRM: 3.5 ? 5 ABV: 4.4 ? 5.2% Commercial Examples: Available in Cologne only: PJ Früh, Hellers, Malzmühle, Paeffgen, Sion, Peters, Dom; import versions available in parts of North America: Reissdorf, Gaffel; Non-German versions: Eisenbahn Dourada, Goose Island Summertime, Alaska Summer Ale, Harpoon Summer Beer, New Holland Lucid, Saint Arnold Fancy Lawnmower, Capitol City Capitol Kölsch, Shiner Kölsch 6C. Kölsch Aromat: Bardzo lekki do brak aromatu słodu pilzneńskiego. Przyjemny, subtelny aromat owocowyc wynikający z fermentacji (jabłka, wiśnie albo gruszki) jest akceptowalny, ale nie zawsze obecny. Słaby aromat szlachetnych chmieli jest opcjonalny, ale nie nie na miejscu (jest obecny tylko w małej ilości wersji oryginalnej). Niektóre drożdże mogąnadać delinatny winny albo siarczanowy charakter (ta cecha jest również opcjonalna, ale nie jest wadą) Wygląd: Bardzo jasny złoty do jasno złoty kolor. Oryginalne wersje są filtrowane do doskonałej klarowności. Może mieć delikatną piane ,która może się nie utrzymywać. Smak: Delikatny, okrągły smak składający się z delikatnego smakowego balansu pomiędzy delikatnym słodem i prawie niewyczuwalną owocową słodkością wynikającą z fermentacji, i średnio niską do średnią goryczką wraz z delikatną wytrawnością i delikatnym ściąganiem na finiszu (ale nie ostry posmak). Smak szlachetnych chmieli jest różny, i może być w przedziale od niskiego do umiarkowanie wysokiego; większość jest średnio niski do średniego. Jeden albo dwa przykłady (Dom jest najbardziej znany) mają zauważalny słodowo-słodki początek. Niektóre wersje mogą posiadać delikatnie mineralny albo siarczanowej wody albo cechy drożdżowe, które podkreślają wytrawność i balans smaku. Niektóre wersje mogą mieć delikatne smaki pszenicy, ale jest to raczej rzadkie. Inaczej powinien być bardzo czysty wraz z brakiem diacetylu albo fuzli. Tekstura: Gładkie i rześkie. Średnio lekka treściwość, aczkolwiek kilka wersji może mieć średnią. Średnie do średnio wysokie nagazowanie. Generalnie dobrze odfermentowane. Ogólne wrażenia: Czyste, rześkie, delikatnie zbalansowane piwo przeważnie z bardzo subletnymi owocowymi smakami i aromatami. Przygnębiona słodowość od początku do końca prowadzi do przyjemnego orzeźwiającego posmaku na finiszu. Dla niedoświadczonego smakowsza łatwe do pomylenia z lekkim lagerem, subtlenym pilsmerem ,albo może z blond ale. Komentarz: Serwowane w wysokiej, wąskiej 200ml szklance zwanej ? Stange?. Każdy browar z Köln produkuje piwo o innej charakterystyce, i każdy interpretuje Konvention delikatnie inaczej. Dopuść pewną ilość wersji w stylu kiedy oceniasz. Zwróć uwage, że bardziej wytrawne wersje wydają się bardziej chmilowe albo bardziej gorzkie niż specyfikacje IBU mogąsugerować. W wyniku swojego delikatnego profilu, piwo Kölsch ma relatywnie krótką shelf-life (okres w którym piwo jest najlepsze do spożycia); starsze wersje mogą przedstawiaćtrochę defektów wynikających z natlenienia. Niektóre browary z Köln (np. Dom, Hellers) teraz produkują młode, niefiltrowane wersje znane jako Wiess (które nie powinny byćwystawiane w tej kategorii) Historia: Kölsch jest nazwą zabezpieczoną przez Kölsch Konvention i jest ograniczona do 20 browarów w pobliskiej Cologne (Köln). Konvention prosto definiuje piwo jako ?lekkie, mocno odfermentowane, zaakcentowane na chmiel, czyste fermentowane drożdżami gónej fermentacji Vollbier? Surowce: Niemieckie szlachetne chmiele (Hallertau, Tettnang, Spalt, Hersbrucker). Niemiecki słód pilzneński albo pale. Mocno odfermentowujące, czyste drożdże górnej fermentacji. Do 20% psznicy możę być użyte, ale jest to raczej żadkie w autentycznych wersjach. Woda może być różna od ektremalnie miękkiej do umiarkowanie twardej. Tradycyjnie używa się do zacierania step mash program, aczkolwiek dobre rezultaty można uzyskać przy pojedynczej przerwie w 149 F. Fermentowane w niskich temperaturach (59-65F) i lagerowane przez przynajmniej miesiąc, aczkolwiek wiele browarów fermentuje w 70F i lageruje nie dłużej niż 2 tygodnie. Podstawowe informacje: OG: 1.044 ? 1.050 IBUs: 20 ? 30 FG: 1.007 ? 1.011 SRM: 3.5 ? 5 ABV: 4.4 ? 5.2% Komercyjne przykłady: Dostępne tylko w Cologne : PJ Früh, Hellers, Malzmühle, Paeffgen, Sion, Peters, Dom; importowane wersje dostępne w północnej ameryce: Reissdorf, Gaffel; wersje nie niemieckie: Eisenbahn Dourada, Goose Island Summertime, Alaska Summer Ale, Harpoon Summer Beer, New Holland Lucid, Saint Arnold Fancy Lawnmower, Capitol City Capitol Kölsch, Shiner Kölsch

Postanowilem skonczyc kategorie 6. LIGHT HYBRID BEER Zostaje zatem to

6B. Blonde Ale Aroma: Light to moderate sweet malty aroma. Low to moderate fruitiness is optional, but acceptable. May have a low to medium hop aroma, and can reflect almost any hop variety. No diacetyl. Appearance: Light yellow to deep gold in color. Clear to brilliant. Low to medium white head with fair to good retention. Flavor: Initial soft malty sweetness, but optionally some light character malt flavor (e.g., bread, toast, biscuit, wheat) can also be present. Caramel flavors typically absent. Low to medium esters optional, but are commonly found in many examples. Light to moderate hop flavor (any variety), but shouldn?t be overly aggressive. Low to medium bitterness, but the balance is normally towards the malt. Finishes medium-dry to somewhat sweet. No diacetyl. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Medium to high carbonation. Smooth without harsh bitterness or astringency. Overall Impression: Easy-drinking, approachable, malt-oriented American craft beer. Comments: In addition to the more common American Blonde Ale, this category can also include modern English Summer Ales, American Kölsch-style beers, and less assertive American and English pale ales. History: Currently produced by many (American) microbreweries and brewpubs. Regional variations exist (many West Coast brewpub examples are more assertive, like pale ales) but in most areas this beer is designed as the entry-level craft beer. Ingredients: Generally all malt, but can include up to 25% wheat malt and some sugar adjuncts. Any hop variety can be used. Clean American, lightly fruity English, or Kölsch yeast. May also be made with lager yeast, or cold-conditioned. Some versions may have honey, spices and/or fruit added, although if any of these ingredients are stronger than a background flavor they should be entered in specialty, spiced or fruit beer categories instead. Extract versions should only use the lightest malt extracts and avoid kettle caramelization. Vital Statistics: OG: 1.038 ? 1.054 IBUs: 15 ? 28 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 3 ? 6 ABV: 3.8 ? 5.5% Commercial Examples: Pelican Kiwanda Cream Ale, Russian River Aud Blonde, Rogue Oregon Golden Ale, Widmer Blonde Ale, Fuller?s Summer Ale, Hollywood Blonde, Redhook Blonde 6B. Blonde Ale Aromat: Lekki do umiarkowanie słodki słodowy aromat. Niska do umiarkowana owocowość jest opcjonalna, ale akceptowalna. Może mieć niski do średni aromat chmielowy, i może odzwierciedlać prawie wszystkie odmiany chmieli. Brak diacetylu. Wygląd: Jasno żółty do głęboko słodowy kolor. Klarowność czysta do doskonała. Niska do średnia biała piana utrzymująca się od średnio do dobrze. Smak: Początkowa miękka słodowa słodkość, ale opcjonalnie trochę lekkiego charakteru słodowego (np. chleboey, tostowy, ciasteczkowy, pszenny) może być również obecny. Smaki karmelowe przeważnie nieobecne. Niskie do średnie estry opcjonalnie, ale powszechnie spotykany w wielu przykładach. Lekkie do średnie smaki chmielowe (wszystkie odmiany), ale nie powinny być agresywne. Lekka do średnia goryczka, ale balans jest normalnie po stronie słodu. Finisz średnio wytrawnie do trochę słodko. Brak diacetylu. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Średnie dol wysokie nagazowan ie. Gładkie bez ostrej goryczki albo ściągania. Ogólne wrażenia: Lekkie w piciu, przystępny, zorientowane słodowo amerykańskie rzemieślnicze piwo. Komentarz: W uzupełnieniu do bardziej powszechnego American Blonde Ale, ta kategoria może również odnosić się do nowoczesnych English Summer Ale,w stylu American Kölsch i mniej assertive American and English pale ale. Historia: Obecnie produkowane przez wiele (amerykańskich) mikrobrowarów i browarów restauracyjnych. Regionalne odmany istnieją (wiele, West Coast browarów restauracyjnych są bardziej asertywne, jak pale ale) ale w większości regionach to piwo jest zaprojektowane jako piwo rzemieślnicze ?entry-level? . Surowce: Generalnie pełnosłodowe, ale może zawierać do 25% pszenicznego słodu i troche cukrowych dodatków niesłodowanych. Wszystkie odmiany chmieli mogą być użyte. Czyste drożdże amerykańskie, delikatnie owocowe drożdże angielskie, albo drożdże Kölsch. Może również być fermentowane przy użyciu drożdży lagerowych, albo kondycjonowane ?na zimno?. Niektóre wersje mogą zawierać miód, przyprawy i/albo owoce, aczkolwiek jeśli jakokolwiek z tych dodatków są silniejsze niż smak w tle, powinny te piwa być wystawione w kategorii specialty, spiced albo fruit beer. Wersje z ekstraktu powinny być uwarzone tylko z najjaśniejszych słodów i powinny unikać karmelizacji podczas gotowania. Podstawowe informacje: OG: 1.038 ? 1.054 IBUs: 15 ? 28 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 3 ? 6 ABV: 3.8 ? 5.5% Komercyjne przykłady: Pelican Kiwanda Cream Ale, Russian River Aud Blonde, Rogue Oregon Golden Ale, Widmer Blonde Ale, Fuller?s Summer Ale, Hollywood Blonde, Redhook Blonde

Dobry IPA, musi pachniec chmielem i to odmian brytyjskich ,albop amerykanskich Pozatym dobrze miec slod pale ale (Maris Otter, albo Pearl - to dla delikatnych cech slodow pale) ,ale w sumie smaki slodu nie sa zbyt mocno wyeksponowane. Musi miec relatywnie wytrawny finisz(dobrze odfermentowane) i teraz w zaleznosci czy chcesz wersje przypominajaca angielska czy amerykanska wersje. Angielska jest bardziej goryczkowa, amerykanska bardziej aromatycznie i smakowo nachmielona. Oczywiscie rozni sie rowniez gatunkami chmieli, ale mozna troche naciagnac styl.

17F. Fruit Lambic Aroma: The fruit which has been added to the beer should be the dominant aroma. A low to moderately sour/acidic character blends with aromas described as barnyard, earthy, goaty, hay, horsey, and horse blanket (and thus should be recognizable as a lambic). The fruit aroma commonly blends with the other aromas. An enteric, smoky, cigar-like, or cheesy aroma is unfavorable. No hop aroma. No diacetyl. Appearance: The variety of fruit generally determines the color though lighter-colored fruit may have little effect on the color. The color intensity may fade with age. Clarity is often good, although some fruit will not drop bright. A thick rocky, mousse-like head, sometimes a shade of fruit, is generally long-lasting. Always effervescent. Flavor: The fruit added to the beer should be evident. A low to moderate sour and more commonly (sometimes high) acidic character is present. The classic barnyard characteristics may be low to high. When young, the beer will present its full fruity taste. As it ages, the lambic taste will become dominant at the expense of the fruit character ? thus fruit lambics are not intended for long aging. A low, complementary sweetness may be present, but higher levels are uncharacteristic. A mild vanilla and/or oak flavor is occasionally noticeable. An enteric, smoky or cigar-like character is undesirable. Hop bitterness is generally absent. No hop flavor. No diacetyl. Mouthfeel: Light to medium-light body. In spite of the low finishing gravity, the many mouth-filling flavors prevent the beer from tasting like water. Has a low to high tart, puckering quality without being sharply astringent. Some versions have a low warming character. Highly carbonated. Overall Impression: Complex, fruity, pleasantly sour/acidic, balanced, pale, wheat-based ale fermented by a variety of Belgian microbiota. A lambic with fruit, not just a fruit beer. Comments: Fruit-based lambics are often produced like gueuze by mixing one, two, and three-year old lambic. ?Young? lambic contains fermentable sugars while old lambic has the characteristic ?wild? taste of the Senne River valley. Fruit is commonly added halfway through aging and the yeast and bacteria will ferment all sugars from the fruit. Fruit may also be added to unblended lambic. The most traditional styles of fruit lambics include kriek (cherries), framboise (raspberries) and druivenlambik (muscat grapes). ENTRANT MUST SPECIFY THE TYPE OF FRUIT(S) USED IN MAKING THE LAMBIC. Any overly sweet lambics (e.g., Lindemans or Belle Vue clones) would do better entered in the 16E Belgian Specialty category since this category does not describe beers with that character. IBUs are approximate since aged hops are used; Belgians use hops for anti-bacterial properties more than bittering in lambics. History: Spontaneously fermented sour ales from the area in and around Brussels (the Senne Valley) stem from a farmhouse brewing tradition several centuries old. Their numbers are constantly dwindling and some are untraditionally sweetening their products (post-fermentation) with sugar or sweet fruit to make them more palatable to a wider audience. Fruit was traditionally added to lambic or gueuze, either by the blender or publican, to increase the variety of beers available in local cafes. Ingredients: Unmalted wheat (30-40%), Pilsner malt and aged (surannes) hops (3 years) are used. The aged hops are used more for preservative effects than bitterness, and makes actual bitterness levels difficult to estimate. Traditional products use 10-30% fruit (25%, if cherry). Fruits traditionally used include tart cherries (with pits), raspberries or Muscat grapes. More recent examples include peaches, apricots or merlot grapes. Tart or acidic fruit is traditionally used as its purpose is not to sweeten the beer but to add a new dimension. Traditionally these beers are spontaneously fermented with naturally-occurring yeast and bacteria in predominately oaken barrels. Home-brewed and craft-brewed versions are more typically made with pure cultures of yeast commonly including Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus and Lactobacillus in an attempt to recreate the effects of the dominant microbiota of Brussels and the surrounding countryside of the Senne River valley. Cultures taken from bottles are sometimes used but there is no simple way of knowing what organisms are still viable. Vital Statistics: OG: 1.040 ? 1.060 IBUs: 0 ? 10 FG: 1.000 ? 1.010 SRM: 3 ? 7 (varies w/ fruit) ABV: 5 ? 7% Commercial Examples: Boon Framboise Marriage Parfait, Boon Kriek Mariage Parfait, Boon Oude Kriek, Cantillon Fou? Foune (apricot), Cantillon Kriek, Cantillon Lou Pepe Kriek, Cantillon Lou Pepe Framboise, Cantillon Rose de Gambrinus, Cantillon St. Lamvinus (merlot grape), Cantillon Vigneronne (Muscat grape), De Cam Oude Kriek, Drie Fonteinen Kriek, Girardin Kriek, Hanssens Oude Kriek, Oud Beersel Kriek, Mort Subite Kriek 17F. Fruit Lambic Aromat: Owoce które były dodane do piwa powinny dominować aromat. Niski do umiarkowany charakter kwaskowatości/kwaśności miesza się z aromatem określanym jako stodoły, ziemisty, kozi, słomy, konia i końskiego pledu (i dlatego powinny byc rozpoznawalne jako lambic). Aromat owocowy przeważnie miesza się z innymi aromatami. Jelitowy, dymny, cygarowy albo serowy aromat jest nieporządany. Brak aromatu chmielu. Brak diacetylu. Wygląd: Odmiany owoców generalnie określają kolor dlatego jaśniejsze kolorystycznie owoce mogą mieć mały wpływ na kolor. Intensywność koloru może się przygaszać z czasem. Klarowność jest dobra, aczkolwiek dodatek niektórych owoców powoduje ,że piwo nie stanie się klarowne. Gęsta górzysta, o konsystencji musu piana, czasami odcienia od owoców, generalnie długo się utrzymuje. Zawsze musujące. Smak: Owoce dodane do piwa powinny być ewidentnie wyczuwalne. Niska do średnia kwaskowatość i czyściej powszechnie (czasami mocno) kwaśny charakter jest obecny. Klasyczny charakter stodoły może być od niski do wysoki. Kiedy jest młode, piwo będzie przedstawiało pełno owocowy smak. I kiedy dojrzałe smak lambica staje się dominujący i pokryją owocowy charakter dlatego owocowy lambic nie jest przewidziany do długiego dojrzewania. Lekka uzupełniająca słodycz może być obecna, ale wyższy poziom słodkości jest niecharakterystyczny dla stylu. Jelitowy, dymny, cygarowy charakter jest nieporządany. Goryczka chmielowa jest generalnie nieobecna. Brak smaku chmielowego. Brak diacetylu. Tekstura: Lekka do umiarkowanie lekka treściwość. W wyniku niskiej gęstości końcowej, wiele wypełniających smaków zapobiega ,że piwo smakuje wodniście. Ma lekką do wysoką cierpkość, kłujące cechy, ale bez ostro ściągających. Niektóre wersje mają rozgrzewający charakter. Mocno nagazowane. Ogólne wrażenia: Złożone, owocowe, przyjemnie kwaskowate/kwaśne, zbalansowane, blade, bazowane na pszenicy ale, fermentowane przy użyciu kilku belgijskich mikrobów. Lambic wraz z owocami, nie tylko owocowe piwo. Komentarz: Bazowany na owocach lambic często są produkowane jak gueuze, poprzez mieszanie jedno, dwu i trzyletnich lambiców. ?Młody? lambic zawiera fermentowalne cukry, natomiast dojrzały lambic posiada charakterystyczny ?dziki? smak Senne River valley. Owoce są przeważnie dodawane podczas dojrzewania i drożdże i bakterie przefermentują cukry z owoców. Owoce mogą być dodane do nie mieszanych lambiców. Najbardziej tradycyjne style lambic zawierają kriek (wiśnie), framboise (maliny) i druivenlambic (winogrona). PRZY ZGŁOSZENIU PIWA MUSI BYĆ OKREŚLONY TYP OWOCÓW DODANY PODCZAS PRODUKCJI LAMBICA. Zbyt słodkie lambic (np. klony Lindemans albo Belle Vue ) raczej powinny być wystawione w 16E Belgian Specialty category gdyż ta kategoria nie przewiduje piw z takim charakterem. Wartości IBU są przybliżone gdyż dojrzały chmiel jest używany; Begowie używają chmielu w lambicach raczej dla jego antybakteryjnych właściwości, niż dla goryczki. Historia: Spontanicznie fermentowane kwaskowate ale z okolic Brukseli (Senne Valley) pochodzące z browarów w farmach, które mają tradycje warzenia od kilku stuleci. Ilość tradycyjnych browarów ciągle się zmniejsza a niektóre nietradycyjnie dosładzają swoje produkty (po fermentacji) cukrem albo słodkimi owocami aby piwo było smaczniejsze dla większej ilości odbiorców. Owoce były tradycyjnie dodawane do lambic albo gueuze, przez osoby mieszające piwo, albo właścicieli pubów, aby zwiększyć różnorodność piwo w lokalnych knajpach. Surowce: Niesłodowana pszenica (30-40%). Słód pilzneński i dojrzały chmiel (3 letni) jest używany. Dojrzały chmiel jest używany ze względu na jego właściwości konserwujące niż dla nadania goryczki, co powoduje określenie goryczki trudne do przewidzenia. Tradycyjnie produkty zawierają 10-30% owoców (25% jeśli wiśnia). Owoce tradycyjne używane zawierają cierpkie wiśnie (wraz z pestkami), maliny albo winogrona Muscat. Ostatnio produkowane wersje zawierają brzoskwinie, moreli, albo winogrona merlot. Cierpkość albo owocowa kwaśność jesttradycyjnie używana jako cel, a nie by nadać słodkości piwu, ale by nadać nowego wymiaru. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnie występujące drożdże i bakterie z wcześniej używanych dębowych beczek. Wersje piw domowych i z browarów rzemieślniczych przeważnie produkowane są z użyciem czystych kultur drożdży i bakterii Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus i Lactobacillus w celu odtworzenia dominującego efektu mikrobów z Brukseli i otaczającego go regionu Senne River valley. Kultury pobrane z butelek są czasami używane, ale jest łatwo określić które organizmy są całyczas żywotne. Podstawowe informacje: OG: 1.040 ? 1.060 IBUs: 0 ? 10 FG: 1.000 ? 1.010 SRM: 3 ? 7 (varies w/ fruit) ABV: 5 ? 7% Komercyjne przykłady: Boon Framboise Marriage Parfait, Boon Kriek Mariage Parfait, Boon Oude Kriek, Cantillon Fou? Foune (apricot), Cantillon Kriek, Cantillon Lou Pepe Kriek, Cantillon Lou Pepe Framboise, Cantillon Rose de Gambrinus, Cantillon St. Lamvinus (merlot grape), Cantillon Vigneronne (Muscat grape), De Cam Oude Kriek, Drie Fonteinen Kriek, Girardin Kriek, Hanssens Oude Kriek, Oud Beersel Kriek, Mort Subite Kriek

Poki, tlumaczenia nie sa skonczone prosilbym jednak ze wzgledow czysto technicznych jednak nie wrzucac nowych elementow, chyba ,ze stworzyc poddzial pod BJPC 2008 PL. Jak skoncze to bedzie mozna z umieszczac inne rzeczy, ale teraz by to mi troche utrudnilo prace.

Nie bylo zadnych objawow infekcji. Pozatym piwo powstalo jako caly szereg bledow. Tak to jest jak szkot warzy piwo pszenne . Po pierwsze wyszla mu ekstremalnie niska wydajnosc (zapewne zle mielenie slodu), zacieranie jednotemperaturowe. Po drugie problemy z temperatura fermentacji i po trzecie dodanie 2 paczek mieszanki drozdzy Danstar Notthingam i Safale S-04 na brzeczke o gestosci 1.038. Ekstremalnie szybka fermentacja. Swoja droga takie spotkania przy ktorych smakujemy swoje piwa i dyskutyjemy na jego temat jest bardzo ciekawe. Mozna uczyc sie na bledach innych

To juz wiem czemu stosunek wody do slodu przy zacieraniu jednotemperaturowym musi byc stosunkowo niski 2-2.5. Enzymy maja wieksza przezywalnosc w gestym zacierze.

Zapach jest charakterystyczny po angielsku butterscotch, tablet, po polsku okreslilbym go jako zapach cukierków mlecznych krówka.

Jak unikac, albo jak wplywac na delikatne ilosci diacetylu w piwie? Ostatnio mialem okazje smakowac nieudane piwo, gdzie diacetyl bylo czuc wysmienicie, do zapachu dawalo duzo slodkich posmakow, niestety w smaku juz nie bylo takie przyjemne. Dlatego pytanie skad sie bierze diacetyl w piwie?

Moze utrzymujac temperature 68 C przez kilka godzin i mozna uzyskac wieksza fermentowalnosci niz w 65C przez 60 min?

Wszystkiego najlepszego dla coreczki BaronVonZuka z okazji narodzin Poki co jest nieletnia to bez piwa, ale jeszcze tylko 18 lat!

No chyba ,ze Fruit Lambic jeszcze nie przetlumaczone ale jest nastepne w kolejce BJCP Fruit Lambic

Mam 5 tygodni. 2 Fermentacji, skrocona cicha (chyba ,bede zmuszony uzyc finnings by zbic drozdze - ta kwestie jeszcze rozwazam) i reszta na nagazowanie i lezakowanie. Wiem, ze porter ekspress z tego wyjdzie, dlatego bardziej mi zalezy na obecnosci tego pseudo portera baltyckiego swoja droga bedzie sie wyroznial pomiedzy tradycyjnymi ale`ami kolegow z SCB. Jesli wyjdzie wypijalny oczywiscie. A na przyszly rok przygotuje sie po prostu lepiej. PS Dowiedzialem sie o tym konkursie w ten wtorek.

Nie musi byc ale, pozatym teoretycznie baltic porter moze byc fermentowany neutralnymi drozdzami gornej fermentacji, to tak w razie czego, jakby to cos wygralo (poki co nie przewiduje takiego scenariusza) i nie byloby mozliwosci uzycia drozdzy lagerowych. PS pisalem, ze niby jedynym ograniczeniem jest ilosc alkoholu 5-6 AlkoholByVolume Wiem,ze troche oszukiwany ten porter, ale innego pomyslu nie mialem. Z kolei cos na styl grodzisza by mialo duzo za duzo alkoholu... Z dwojga zlego wybralem cienkiego portera niz grodzisza siekiere

Na pewno to cos syntetycznego, cos co kompletnie nie jest atrakcyjne dla bakterii, plesni itd. A jednoczesnie nie jest szkodliwe dla orgnizmu. Dlatego wazelina kosmetyczna tez spelnia te warunki do tego robi ta sama robote. Ani w Polsce ani w UK z takim smarem do uzytku spozywczego sie nie spotkalem.

Ok poprawka Wyszlo mi OG 1.065 zacieranie bylo w temperaturze 69stC licze na to, ze FG bedzie w regionie 1.020 czyli slodkie, to w tym wypadku zmiescilbym sie w 6% ABV. Jak nie to trudno wystawie i tak