Makaron

Jesli chodzi o konsystencje, albo zapach to może chodzic o surowe ciasto, ale pewny nie jestem.

To ja biore się za dzial 12 Portery.

crispy - rześki balance - w domyśle balans chmielowo słodowy gravity - ja tlumacze jako gęstość, w naszym słownictwie piwowarskim być powinno balling, ale może być mylnie zrozumiane jako gęsty(nie żadki) w konsystencji. licorice - lukrecja maize - rodzaj kukurydzy, w piwowarstwie używany jako tanie źródło skrobi. off-white - złamany biały kolor peaty - torfowy roasted - palony smoky - dymiony smoked - wędzony toasted - tostowe - przypieczonego chleba vinous - /o smaku zapachu/ wina, winne winter warmers - bez tlumacznia, dosłownie "zimowe rozgrzewacze"

Słownictwo jest typowo branżowe i czasami bardzo cieżko dobrać odpowiednie tłumaczenie. Aby całość miała ręce i nogi to prosze wpisujmy tutaj trudniejsze przypadki. Słowniczek BJCP A acidity - kwaśność (bardziej kwaśna od sourness) B Black Malt - słód barwiący ? bronze - miedziano-brązowy Brown - brązowy byproducts of fermentation - produkty uboczne fermentacji C copper - miedziany; kolor miedzi crispy - rześki D Diacetyl - diacetyl E F finish - finisz G H I J K L licorice - lukrecja M Mouthfeel - tekstura / tekstura smaku N O off-white - kolor złamanej bieli P palate - podniebienie Pale - blady peaty - torfowy R roasted - palony S smoky - dymiony smoked - wędzony sourness - kwaskowatość (mniej kwaśna od acidity). T tart - cierpki toasted - prażony U V vinous - /o smaku zapachu/ wina, winne W winter warmers - bez tlumacznia, dosłownie "zimowe rozgrzewacze" X Y Z

19C. American Barleywine Aroma: Very rich and intense maltiness. Hop character moderate to assertive and often showcases citrusy or resiny American varieties (although other varieties, such as floral, earthy or spicy English varieties or a blend of varieties, may be used). Low to moderately strong fruity esters and alcohol aromatics. Malt character may be sweet, caramelly, bready, or fairly neutral. However, the intensity of aromatics often subsides with age. No diacetyl. Appearance: Color may range from light amber to medium copper; may rarely be as dark as light brown. Often has ruby highlights. Moderately-low to large off-white to light tan head; may have low head retention. May be cloudy with chill haze at cooler temperatures, but generally clears to good to brilliant clarity as it warms. The color may appear to have great depth, as if viewed through a thick glass lens. High alcohol and viscosity may be visible in ?legs? when beer is swirled in a glass. Flavor: Strong, intense malt flavor with noticeable bitterness. Moderately low to moderately high malty sweetness on the palate, although the finish may be somewhat sweet to quite dry (depending on aging). Hop bitterness may range from moderately strong to aggressive. While strongly malty, the balance should always seem bitter. Moderate to high hop flavor (any variety). Low to moderate fruity esters. Noticeable alcohol presence, but sharp or solventy alcohol flavors are undesirable. Flavors will smooth out and decline over time, but any oxidized character should be muted (and generally be masked by the hop character). May have some bready or caramelly malt flavors, but these should not be high. Roasted or burnt malt flavors are inappropriate. No diacetyl. Mouthfeel: Full-bodied and chewy, with a velvety, luscious texture (although the body may decline with long conditioning). Alcohol warmth should be present, but not be excessively hot. Should not be syrupy and under-attenuated. Carbonation may be low to moderate, depending on age and conditioning. Overall Impression: A well-hopped American interpretation of the richest and strongest of the English ales. The hop character should be evident throughout, but does not have to be unbalanced. The alcohol strength and hop bitterness often combine to leave a very long finish. Comments: The American version of the Barleywine tends to have a greater emphasis on hop bitterness, flavor and aroma than the English Barleywine, and often features American hop varieties. Differs from an Imperial IPA in that the hops are not extreme, the malt is more forward, and the body is richer and more characterful. History: Usually the strongest ale offered by a brewery, and in recent years many commercial examples are now vintage-dated. Normally aged significantly prior to release. Often associated with the winter or holiday season. Ingredients: Well-modified pale malt should form the backbone of the grist. Some specialty or character malts may be used. Dark malts should be used with great restraint, if at all, as most of the color arises from a lengthy boil. Citrusy American hops are common, although any varieties can be used in quantity. Generally uses an attenuative American yeast. Vital Statistics: OG: 1.080 ? 1.120 IBUs: 50 ? 120 FG: 1.016 ? 1.030 SRM: 10 ? 19 ABV: 8 ? 12% Commercial Examples: Sierra Nevada Bigfoot, Great Divide Old Ruffian, Victory Old Horizontal, Rogue Old Crustacean, Avery Hog Heaven Barleywine, Bell?s Third Coast Old Ale, Anchor Old Foghorn, Three Floyds Behemoth, Stone Old Guardian, Bridgeport Old Knucklehead, Hair of the Dog Doggie Claws, Lagunitas Olde GnarleyWine, Smuttynose Barleywine, Flying Dog Horn Dog 19C. American Barleywine Aromat: Bardzo bogaty i intensywny aromat słodowy. Charakter chmielowy od umiarkowanego po stanowczy, często przedstawia cytrusowe albo żywiczne cechy odmian chmieli amerykańskich (aczkolwiek, odmiany angielskie mające nuty kwiatowe, ziemiste, korzenne, albo mieszanka różnych odmian może być użyta). Poziom estrów owocowych oraz aromatów alkoholowych może być na poziomie od niskiego do umiarkowanie mocnego. Charakter słodowy może być słodki, karmelowy albo dość neutralny. Jednakże intensywność aromatów łagodnieje z czasem. Brak diacetylu. Wygląd: Kolor może być w przedziale od jasno bursztynowy do średnio miedzianego; rzadko może występować w kolorze jasnobrązowym. Często widoczne są rubinowe przebłyski; umiarkowanie niska do wysoka piana koloru od złamanej bieli po jasno żółtobrązowy; piana może krótko się utrzymywać. Może być mętne w niskich temperaturach, ale generalnie klarowność od dobrej do doskonałej, gdy piwo jest ciepłe. Przez grube szkło, kolor może wydawać się bardzo głęboki. Moc alkoholowa oraz lepkość może być widoczna w wirze , gdy zakręci się szklanką. Smak: Mocne, intensywne smaki słodowe wraz z zauważalną goryczką. Na podniebieniu wyczuwalna słodowa słodkość na poziomie od umiarkowanie słabejj do umiarkowanie mocnej, aczkolwiek finisz może być od nieco słodki do prawie wytrawny ( w zależności od wieku). Poziom goryczko chmielowej może być na poziomie od umiarkowanie mocnej do agresywnej. Tak długo jak piwo jest mocno słodowe, balans powinien wydawać się goryczkowy. Smak chmielowy na poziomie od umiarkowanego do wysokiego (wszystkich odmian). Poziom estrów owocowych od niskiego do umiarkowanego. Smak alkoholowy powinien być zauważalny, ale ostre, rozpuszczalnikowe posmaki są nie pożądane. Smaki z czasem się wygładzają ,ale nuty utlenienia powinny być zamaskowane smakami chmielowymi. Może zawierać chlebowe albo karmelowe smaki słodowe, ale nie powinny być zbyt intensywne. Smaki palone, albo spalenizy są nieodpowiednie. Brak diacetylu. Tekstura: Pełna i gumowata treściwość, wraz z welwetową atrakcyjną teksturą (treściwość może maleć przy długim kondycjonowaniu). Wyczuwalne łagodne alkoholowe rozgrzanie wynikające z dojrzałości piwa ,ale nie powinno być gorące, albo ostre. Nagazowanie może być na poziomie od niskego do umiarkowanego, w zależności od wieku i kondycjonowania. Ogólne wrażenia: Mocno nachmielowna amerykańska interpretacja najbogatszej i najmocniejszej wersji English ale. Charakter chmielu powinien być ewidentnie przeszywający, ale nie powinien być nie zbalansowany. Połączona moc alkoholu i mocna goryczka chmielowa zostawia bardzo długi finisz. Komentarz: Amerykańska werska barleywine skłania się do posiadania większego nacisku na goryczke, smak i aromat chmielowy w porównaniu z English Barleywine, i często wyróżnia się charakterem chmieli amerykańskich. W odróżnieniu od Imperial IPA chmielenie nie jest ekstremalnie mocne, słodowość jest bardziej śmiała i treściwość jest bogata i pełna charakteru. Historia: Przeważnie najmocniejsze ale oferowane przez browar, ostatnio browary oferują wersje są długo leżakowane. Najczęściej piwo to jest długo leżakowane przed sprzedażą. Sprzedawane przeważnie jest sezonowo, zimą albo podczas wakacji. Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale jest kręgosłupem zasypu, wraz z rozsądną ilością słodów karmelowych. Słody ciemne powinny być użyte z wielką rozwagą, jeśli w ogóle, gdyż kolor wzrasta przy długotrwałym gotowaniu. ?Cytrusowe? chmiele amerykańskie są najczęściej stosowane, ale każda odmiana może być używana. Najczęściej używane są mocno odfermentowujące drożdże amerykańskie. Podstawowe informacje: OG: 1.080 ? 1.120 IBUs: 50 ? 120 FG: 1.016 ? 1.030 SRM: 10 ? 19 ABV: 8 ? 12% Komercyjne przykłady: Sierra Nevada Bigfoot, Great Divide Old Ruffian, Victory Old Horizontal, Rogue Old Crustacean, Avery Hog Heaven Barleywine, Bell?s Third Coast Old Ale, Anchor Old Foghorn, Three Floyds Behemoth, Stone Old Guardian, Bridgeport Old Knucklehead, Hair of the Dog Doggie Claws, Lagunitas Olde GnarleyWine, Smuttynose Barleywine, Flying Dog Horn Dog

Znasz zasade KISS ? Keep It Simple Stupid Czym wiecej wodotryskow tym wiecej mozliwosci na bledy. Zatem zwykle przemieszczenie na druga strone moim zdaniem jest najlepszym pomyslem.

19C. American Barleywine oraz podesłałem Elroyowi rękopis działu 13 - stout.

Czy osoby zainteresowanie tlumaczeniem moglyby wpisywac w tym watku kto czym sie zajmuje? Dotyczy to rowniez korekty, jesli ktos koryguje jakis tekst, to moglby sie wpisac tutaj, by przypadkiem nie dublowac pracy. Spis treści: 1. LIGHT LAGER * 1A. Lite American Lager * 1B. Standard American Lager * 1C. Premium American Lager * 1D. Munich Helles * 1E. Dortmunder Export 2. PILSNER * 2A. German Pilsner (Pils) * 2B. Bohemian Pilsener * 2C. Classic American Pilsner 3. EUROPEAN AMBER LAGER * 3A. Vienna Lager * 3B. Oktoberfest 4. DARK LAGER * 4A. Dark American Lager * 4B. Munich Dunkel * 4C. Schwarzbier (Black Beer) 5. BOCK * 5A. Maibock/Helles Bock * 5B. Traditional Bock * 5C. Doppelbock * 5D. Eisbock 6. LIGHT HYBRID BEER * 6A. Cream Ale * 6B. Blonde Ale * 6C. Kölsch * 6D. American Wheat or Rye Beer 7. AMBER HYBRID BEER * 7A. Northern German Altbier * 7B. California Common Beer * 7C. Düsseldorf Altbier 8. ENGLISH PALE ALE * 8A. Standard/Ordinary Bitter * 8B. Special/Best/Premium Bitter * 8c. Extra Special/Strong Bitter (English Pale Ale) 9. SCOTTISH AND IRISH ALE * 9A. Scottish Light 60/- * 9B. Scottish Heavy 70/- * 9C. Scottish Export 80/- * 9D. Irish Red Ale * 9E. Strong Scotch Ale 10. AMERICAN ALE * 10A. American Pale Ale * 10B. American Amber Ale * 10C. American Brown Ale 11. ENGLISH BROWN ALE * 11A. Mild * 11B. Southern English Brown * 11C. Northern English Brown 12. PORTER * 12A. Brown Porter * 12B. Robust Porter * 12C. Baltic Porter 13. STOUT * 13A. Dry Stout * 13B. Sweet Stout * 13C. Oatmeal Stout * 13D. Foreign Extra Stout * 13E. American Stout * 13F. Russian Imperial Stout 14. INDIA PALE ALE (IPA) * 14A. English IPA * 14B. American IPA * 14C. Imperial IPA 15. GERMAN WHEAT AND RYE BEER * 15A. Weizen/Weissbier * 15B. Dunkelweizen * 15C. Weizenbock * 15D. Roggenbier (German Rye Beer) 16. BELGIAN AND FRENCH ALE * 16A. Witbier * 16B. Belgian Pale Ale * 16C. Saison * 16D. Bi?re de Garde * 16E. Belgian Specialty Ale 17. SOUR ALE * 17A. Berliner Weisse * 17B. Flanders Red Ale * 17C. Flanders Brown Ale/Oud Bruin * 17D. Straight (Unblended) Lambic * 17E. Gueuze * 17F. Fruit Lambic 18. BELGIAN STRONG ALE * 18A. Belgian Blond Ale * 18B. Belgian Dubbel * 18C. Belgian Tripel * 18D. Belgian Golden Strong Ale * 18E. Belgian Dark Strong Ale 19. STRONG ALE * 19A. Old Ale * 19B. English Barleywine * 19C. American Barleywine 20. FRUIT BEER 21. SPICE / HERB / VEGETABLE BEER * 21A. Spice, Herb, or Vegetable Beer * 21B. Christmas/Winter Specialty Spiced Beer 22. SMOKE-FLAVORED AND WOOD-AGED BEER * 22A. Classic Rauchbier * 22B. Other Smoked Beer * 22C. Wood-Aged Beer 23. SPECIALTY BEER

Intuicja mi podpowiada ,ze to moze byc sposob na zaoszczedzenie chmielu, bo jesli dodamy wieksza ilosc do gotujacej sie brzeczki to moze uzyskamy taki sam efekt jak z mniejsza iloscia uzyta ta metoda. Trzeba rozwarzyc rachunek zyskow i strat.

19B. English Barleywine Aroma: Very rich and strongly malty, often with a caramel-like aroma. May have moderate to strong fruitiness, often with a dried-fruit character. English hop aroma may range from mild to assertive. Alcohol aromatics may be low to moderate, but never harsh, hot or solventy. The intensity of these aromatics often subsides with age. The aroma may have a rich character including bready, toasty, toffee, molasses, and/or treacle notes. Aged versions may have a sherry-like quality, possibly vinous or port-like aromatics, and generally more muted malt aromas. Low to no diacetyl. Appearance: Color may range from rich gold to very dark amber or even dark brown. Often has ruby highlights, but should not be opaque. Low to moderate off-white head; may have low head retention. May be cloudy with chill haze at cooler temperatures, but generally clears to good to brilliant clarity as it warms. The color may appear to have great depth, as if viewed through a thick glass lens. High alcohol and viscosity may be visible in ?legs? when beer is swirled in a glass. Flavor: Strong, intense, complex, multi-layered malt flavors ranging from bready and biscuity through nutty, deep toast, dark caramel, toffee, and/or molasses. Moderate to high malty sweetness on the palate, although the finish may be moderately sweet to moderately dry (depending on aging). Some oxidative or vinous flavors may be present, and often complex alcohol flavors should be evident. Alcohol flavors shouldn?t be harsh, hot or solventy. Moderate to fairly high fruitiness, often with a dried-fruit character. Hop bitterness may range from just enough for balance to a firm presence; balance therefore ranges from malty to somewhat bitter. Low to moderately high hop flavor (usually UK varieties). Low to no diacetyl. Mouthfeel: Full-bodied and chewy, with a velvety, luscious texture (although the body may decline with long conditioning). A smooth warmth from aged alcohol should be present, and should not be hot or harsh. Carbonation may be low to moderate, depending on age and conditioning. Overall Impression: The richest and strongest of the English Ales. A showcase of malty richness and complex, intense flavors. The character of these ales can change significantly over time; both young and old versions should be appreciated for what they are. The malt profile can vary widely; not all examples will have all possible flavors or aromas. Comments: Although often a hoppy beer, the English Barleywine places less emphasis on hop character than the American Barleywine and features English hops. English versions can be darker, maltier, fruitier, and feature richer specialty malt flavors than American Barleywines. History: Usually the strongest ale offered by a brewery, and in recent years many commercial examples are now vintage-dated. Normally aged significantly prior to release. Often associated with the winter or holiday season. Ingredients: Well-modified pale malt should form the backbone of the grist, with judicious amounts of caramel malts. Dark malts should be used with great restraint, if at all, as most of the color arises from a lengthy boil. English hops such as Northdown, Target, East Kent Goldings and Fuggles. Characterful English yeast. Vital Statistics: OG: 1.080 ? 1.120 IBUs: 35 ? 70 FG: 1.018 ? 1.030 SRM: 8 ? 22 ABV: 8 ? 12% Commercial Examples: Thomas Hardy?s Ale, Burton Bridge Thomas Sykes Old Ale, J.W. Lee?s Vintage Harvest Ale, Robinson?s Old Tom, Fuller?s Golden Pride, AleSmith Old Numbskull, Young?s Old Nick (unusual in its 7.2% ABV), Whitbread Gold Label, Old Dominion Millenium, North Coast Old Stock Ale (when aged), Weyerbacher Blithering Idiot 19B. English Barleywine Aromat: Bardzo bogaty i mocno słodowy, często wraz z aromatami karmelowymi. Aromat owocowy może być na poziomie od umiarkowanego do mocnego, często z nutami suszonych owoców. Aromat angielskich chmieli może być na poziomie od delikatnego do stanowczego. Aromaty alkoholowe mogą być na poziomie od niskiego do umiarkowanego, ale nigdy nie powinny być ostre, gorące albo podobne do zapachu rozpuszczalnika. Intensywność tych aromatów często ustępują z wiekiem. Aromat może również mieć bogatszy charakter w skład którego wchodzić mogą nuty chlebowe, tostowe, toffi, melasy, i/albo syropu. Dojrzałe wersje tego piwa mogą zawierać aromaty sherry, możliwe również są nuty winne, porto. Generalnie jednak aromaty powinny być po stronie przytłumionego słodu. Niski do brak diacetylu. Wygląd: Kolor może być w przedziale od bogatego złotego koloru do bardzo ciemnego bursztynowego koloru, albo nawet ciemnobrązowy. Często zawiera rubinową poświatę, ale powinno być przeźroczyste. Niska do umiarkowana koloru złamanej bieli; może krótko się utrzymywać. Przy niższych temperaturach może być mętnawe w wyniku zimnego zmętnienia, ale powinno być klarowne ,albo bardzo klarowne kiedy jest ciepłe. Przez grube szkło, kolor może wydawać się bardzo głęboki. Moc alkoholowa oraz lepkość może być widoczna w wirze , gdy zakręci się szklanką. Smak: Mocny, intensywny, kompleksowy, wielopoziomowy smak słodowy, który może być w przedziale od chlebowego i ciasteczkowego przez orzechowy, mocno tostowy, ciemnego karmelu, toffi i/albo melasy. Słodowa słodkość na podniebieniu powinna być od umiarkowanej do mocnej słodkości, ale finisz może być od umiarkowanie słodki do umiarkowanie wytrawny (w zależności od wieku). Smaki utlenienia ,albo winne mogą być wyczuwalne, jak również smaki alkoholowe mogą być ewidentne. Smaki alkoholowe nie powinny być ostre albo podobne do rozpuszczalnika. Owocowość może być na poziomie od umiarkowanej do całkiem mocnej, często występuje z nutami suszonych owoców. Goryczka chmielowa może być w przedziale od ?tylko by zbalansować słodycz? do nieco gorzkiego. Słaby do umiarkowanie mocny aromat chmielowy (przeważnie brytyjskie odmiany). Niski do brak diacetylu. Tekstura: Pełna i gumowata treściwość, wraz z welwetową atrakcyjną teksturą (treściwość może maleć przy długim kondycjonowaniu). Wyczuwalne łagodne alkoholowe rozgrzanie wynikające z dojrzałości piwa ,ale nie powinno być gorące, albo ostre. Nagazowanie może być na poziomie od niskego do umiarkowanego, w zależności od wieku i kondycjonowania. Ogólne wrażenia: Najbogatsze i najmocniejsze z angielskich ale. Pokaz bogactwa słodowego, kompleksowości i intensywności smaków i zapachów. Charakter tego typu piw może znacząco zmienić swój charakter wraz z wiekiem; zarówno młode jak i dojrzałe wersje powinny być docenione za to czym są. Profil słodowy może być szeroki, nie wszystkie przykłady mają wszystkie opisane smaki i zapachy. Komentarz: Przeważnie mocno chmielowe piwo, English barleywine jednak kładą mniejszy nacisk na charakter chmielowy w porównaniu z American barleywine. Wersje angielskie są ciemniejsze, bardziej słodowe, bardziej owocowe, i zawierające bogate smaki słodów specjalnych w porównaniu z American barleywine. Historia: Historia: Przeważnie najmocniejsze ale oferowane przez browar, ostatnio browary oferują wersje są długo leżakowane. Najczęściej piwo to jest długo leżakowane przed sprzedażą. Sprzedawane przeważnie jest sezonowo, zimą albo podczas wakacji. Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale jest kręgosłupem zasypu, wraz z rozsądną ilością słodów karmelowych. Słody ciemne powinny być użyte z wielką rozwagą, jeśli w ogóle, gdyż kolor wzrasta przy długotrwałym gotowaniu. Anglielskie chmiele takie jak Northdown, Target, East Kent Goldings oraz Fuggles. Pełne charakteru drożdże angielskie. Podstawowe informacje: OG: 1.080 ? 1.120 IBUs: 35 ? 70 FG: 1.018 ? 1.030 SRM: 8 ? 22 ABV: 8 ? 12% Komercyjne przykłady: Thomas Hardy?s Ale, Burton Bridge Thomas Sykes Old Ale, J.W. Lee?s Vintage Harvest Ale, Robinson?s Old Tom, Fuller?s Golden Pride, AleSmith Old Numbskull, Young?s Old Nick (nietypowo 7.2% ABV), Whitbread Gold Label, Old Dominion Millenium, North Coast Old Stock Ale (when aged), Weyerbacher Blithering Idiot

A ja zamieszam. Wszystko od uzytego slodu. Pale ale jest mniej podatne na smaki warzywne i ogolnie stosuje sie zasade oidczekania 40minut do godziny przed rozpoczeciem chlodzenia, wlasnie dla zwiekszenia ekstrakcji olejkow z chmielu (ktory wrzuca sie nawet na sam koniec gotowania 1-2 minuty). Ale z tego co pamietam Czes wyjasnial, ze w slodzie pale ale jest malo prekursorow DMS. Dla mnie to cos nowego ,zatem ostatnia warke robie zgodnie z zaleceniami lokalnych autorytetow (niektorzy z doswiadczeniem 40 letnim) i jednak nie rozpoczynam od razu chlodzenia. Ale jakbym mial warzyc pilsa to bym sie nie odwazyl na ten sam ruch

To bym proponowal bys tlumaczyl inne style, a jak skonczymy to mozemy wrocic do porawy juz przetlumaczonych? Co ty na to? Szybciej bedzie gotowa calosc. Ale jesli chcesz korygowac tylko to tez fajnie, bo ja zadko czytam to co napisalem , i za kazdym razem jak to zrobie to widze dziesiatki bledow, wynika to z tlumaczenia od reki na szybko. Jakikolwiek wklad w ten projekt jest mile widziany

Glupoty pisze te cale tlumaczenie kompletnie zawirowalo mi slownictwo . Chodzi o taki dokladnie cukier : http://www.homebrewcentre.co.uk/product.asp?pID=1229&cID=56

Nie zapomnij doac przepisu w dziale receptury . Cieakwi mnie jaki zasyp slodu i chmielibylby potrzebny by wysusic te wszystkie wymogi, oraz jak femrmentowac je by nie wytworzyc nieprzyjemnych smakow (ile i jakich drozdzy) .

Jesli to jest slod zytni to mi bardziej to pasuje do "RyePA" zytniej odnogi American IPA. Wszystko zalezy czy w smaku i zapachu jest uwydatniony typowy zytni charakter i jakimi chmielami i w jaki sposob bylo chmielone to piwo.

No mniej wiecej tak to wyglada. Przy nastepnym spotkaniu wypytam sie o szczegoly.

19A. Old Ale Aroma: Malty-sweet with fruity esters, often with a complex blend of dried-fruit, vinous, caramelly, molasses, nutty, toffee, treacle, and/or other specialty malt aromas. Some alcohol and oxidative notes are acceptable, akin to those found in Sherry or Port. Hop aromas not usually present due to extended aging. Appearance: Light amber to very dark reddish-brown color (most are fairly dark). Age and oxidation may darken the beer further. May be almost opaque (if not, should be clear). Moderate to low cream- to light tan-colored head; may be adversely affected by alcohol and age. Flavor: Medium to high malt character with a luscious malt complexity, often with nutty, caramelly and/or molasses-like flavors. Light chocolate or roasted malt flavors are optional, but should never be prominent. Balance is often malty-sweet, but may be well hopped (the impression of bitterness often depends on amount of aging). Moderate to high fruity esters are common, and may take on a dried-fruit or vinous character. The finish may vary from dry to somewhat sweet. Extended aging may contribute oxidative flavors similar to a fine old Sherry, Port or Madeira. Alcoholic strength should be evident, though not overwhelming. Diacetyl low to none. Some wood-aged or blended versions may have a lactic or Brettanomyces character; but this is optional and should not be too strong (enter as a specialty beer if it is). Mouthfeel: Medium to full, chewy body, although older examples may be lower in body due to continued attenuation during conditioning. Alcohol warmth is often evident and always welcome. Low to moderate carbonation, depending on age and conditioning. Overall Impression: An ale of significant alcoholic strength, bigger than strong bitters and brown porters, though usually not as strong or rich as barleywine. Usually tilted toward a sweeter, maltier balance. ?It should be a warming beer of the type that is best drunk in half pints by a warm fire on a cold winter?s night? ? Michael Jackson. Comments: Strength and character varies widely. Fits in the style space between normal gravity beers (strong bitters, brown porters) and barleywines. Can include winter warmers, strong dark milds, strong (and perhaps darker) bitters, blended strong beers (stock ale blended with a mild or bitter), and lower gravity versions of English barleywines. Many English examples, particularly winter warmers, are lower than 6% ABV. History: A traditional English ale style, mashed at higher temperatures than strong ales to reduce attenuation, then aged at the brewery after primary fermentation (similar to the process used for historical porters). Often had age-related character (lactic, Brett, oxidation, leather) associated with ?stale? beers. Used as stock ales for blending or enjoyed at full strength (stale or stock refers to beers that were aged or stored for a significant period of time). Winter warmers are a more modern style that are maltier, fuller-bodied, often darker beers that may be a brewery?s winter seasonal special offering. Ingredients: Generous quantities of well-modified pale malt (generally English in origin, though not necessarily so), along with judicious quantities of caramel malts and other specialty character malts. Some darker examples suggest that dark malts (e.g., chocolate, black malt) may be appropriate, though sparingly so as to avoid an overly roasted character. Adjuncts (such as molasses, treacle, invert sugar or dark sugar) are often used, as are starchy adjuncts (maize, flaked barley, wheat) and malt extracts. Hop variety is not as important, as the relative balance and aging process negate much of the varietal character. British ale yeast that has low attenuation, but can handle higher alcohol levels, is traditional. Vital Statistics: OG: 1.060 ? 1.090 IBUs: 30 ? 60 FG: 1.015 ? 1.022 SRM: 10 ? 22 ABV: 6 ? 9% Commercial Examples: Gale?s Prize Old Ale, Burton Bridge Olde Expensive, Marston Owd Roger, Greene King Olde Suffolk Ale , J.W. Lees Moonraker, Harviestoun Old Engine Oil, Fuller?s Vintage Ale, Harvey?s Elizabethan Ale, Theakston Old Peculier (peculiar at OG 1.057), Young's Winter Warmer, Sarah Hughes Dark Ruby Mild, Samuel Smith?s Winter Welcome, Fuller?s 1845, Fuller?s Old Winter Ale, Great Divide Hibernation Ale, Founders Curmudgeon, Cooperstown Pride of Milford Special Ale, Coniston Old Man Ale, Avery Old Jubilation 19A. Old Ale Aromat: Słodowo słodkie wraz z owocowymi estrami, często z kompleksową mieszankę suszonych owoców, winnych, karmelowych, melasowych, orzechowych, toffi, syropowaty, i/oraz innych specjalnych aromatów słodowych. Trochę alkoholowych i nutek utlenienia są akceptowalne, pokrewne do tych które można znaleźć w Sherry czy Porto. Aromaty chmielowe nie są przeważnie obecne z powodu przedłużonego dojrzewania. Wygląd: Jasny bursztyn do bardzo ciemny ciemno czerwono brązowy kolor (przeważnie całkiem ciemny) . Dojrzewanie i utlenienie może przyciemnić piwo jeszcze bardziej. Może być prawie nieprzeźroczyste (jeśli nie powinno być klarowne). Umiarkowana do niska kremowa, jasno żółtobrązowa piana; może niekorzystnie być dotknięte przez alkohol i wiek. Smak: Śreni do mocny smak słodowy wraz z atrakcyjną kompleksowością słodu, często z orzechowymi, karmelowymi i/albo melasowymi smakami. Lekkie smaki czekolady, palonego słodu są opcjonalne, ale nigdy nie powinny być uwydatnione. Balans jest często słodowo słodki, ale może być mocno chmielone (wrażenie goryczki często zależy od czasu dojrzewania.) Umiarkowane do wysokie estry owocowe są powszechne, i mogą nabrać charakteru suszonych owoców albo winnego. Finisz może być różny od wytrawnego do w pewnym stopniu słodki. Przedłużone dojrzewanie może przyczyniać się do smaków utlenienia podobnych do dobrego Sherry, Porto albo Madeira. Moc alkoholowa powinna być ewidentna, ale nie przytłaczająca. Diacetyl niski do brak. Niektóre dojrzewanie w beczkach drewnianych, albo wersje mieszane mogą mieć mleczny albo charakter Brettanomyces, ale to jest opcjonalne i nie powinny być zbyt mocne. (przedstaw je w kategorii specialty beer jeśli takie jest). Tekstura: Średnie do pelne, gumiasta treściwość, ale starsze przykłądy może być lżejsze w treściwości spowodowane kontynuującym odfermetnowaniem podczas dojrzewania. Ciepłość alkoholowa jest przeważnie ewidentna i zawsze mile widziana. Niskie do umiarkowanie nagazowanie, w zależności od wieku i dojrzewania. Ogólne wrażenia: Ale o duże mocy alkoholowej, mocniejsze niż Strong bitter i brown porters, ale przeważnie nie tak mocne i bogate jak barleywine. Przeważnie przechylone w kierunku słodowego i słodkiego balansu. ?Piwo to powinno być rozgrzewającym typem piwa, najlepiej pite w pół pintówkach przy ciepłym kominku w zimne zimowe wieczory? - Michael Jackson Komentarz: Moc i charakter może się bardzo różnić. Styl mieści się pomiędzy normalnej gęstości piwem (strong bitter, brown porter), a barleywine. Może zawierać winter warmers, strong dark milds, strong ( i prawdopodonie ciemniejsze) bitter, mieszane mocne piwa (mieszane z mild albo bitter) i niskiej gęstości wersje English barleywine. Wiele angielskich przykładów, w szczególności winter warmer są niższe jak 6% ABV. Historia: Tradycyjny angielski styl piwa, zacierane w wyższych temperaturach niż strong ale by zmniejszyć odfermentowanie, później dojrzewane w browarze po burzliwej fermentacji (podobny proces do tego używanego przy historycznych porterach) Przeażnie ma charakter dojrzewających piw (mleczne, Brett, utlenione, skórzane) powiązane z piwami ?stale?. Używane jako ?bulion? do domieszek do innych piw, albo pite w pełnej mocy. (?stale?, albo ?stock?(bulion) odnosi się do piw, które były przechowywane przez bardzo długi czas). Winter warmer są nowoczesnymi odmaniami stylu, który jest bardziej słodowy, o pełnej trreściwości, często ciemniejsze piwa, które mogą być specjalnymi piwami sezonowymi oferowanymi przez browary. Surowce: Duża ilość dobrze zmodyfikowanego słodu pale (generalnie pochodzenia z anglii, ale nie koniecznie, wraz z rozsądną ilością słodu karmelowego i innych o specjalnym charakterze słodów. Niektóre ciemniejsze przykłady sugerują użycie słodów ciemnych (na przykład czekoladowy, barwiący (black) ) może być uzasadnione, ale oszczędnie by uniknąć zbyt palonego charakteru. Dodatki niesłodowane (takie jak melasa, syrop, cukier czy ciemny cukier) są również często używane, jak również skrobiowe dodatki niesłodowane (kukurydza, płatki jęczmienne, pszenica) oraz ekstrakt słodowy. Odmiany chmieli nie są tak istotne jak względny balans i proces dojrzewania,które ukrywają chmielowy charakter. Brytyjskie domiany drożdży, które mocno odfermetowują, ale mogą znieść duży poziom alkoholu są tradycyjne. Podstawowe informacje: OG: 1.060 ? 1.090 IBUs: 30 ? 60 FG: 1.015 ? 1.022 SRM: 10 ? 22 ABV: 6 ? 9% Komercyjne przykłady: Gale?s Prize Old Ale, Burton Bridge Olde Expensive, Marston Owd Roger, Greene King Olde Suffolk Ale , J.W. Lees Moonraker, Harviestoun Old Engine Oil, Fuller?s Vintage Ale, Harvey?s Elizabethan Ale, Theakston Old Peculier (peculiar at OG 1.057), Young's Winter Warmer, Sarah Hughes Dark Ruby Mild, Samuel Smith?s Winter Welcome, Fuller?s 1845, Fuller?s Old Winter Ale, Great Divide Hibernation Ale, Founders Curmudgeon, Cooperstown Pride of Milford Special Ale, Coniston Old Man Ale, Avery Old Jubilation

No to jesli dalbys rade rozszyfrowac co napisalem, by zostal tylko Russian Imperial Stout z 13 rozdzialu. To zbrytyjskich i kolonialnych stylow zostalo by Portery (12) i balreywine (19). Pozniej tylko ... niemickie, belgijskie, mieszane style

10C. American Brown Ale Aroma: Malty, sweet and rich, which often has a chocolate, caramel, nutty and/or toasty quality. Hop aroma is typically low to moderate. Some interpretations of the style may feature a stronger hop aroma, a citrusy American hop character, and/or a fresh dry-hopped aroma (all are optional). Fruity esters are moderate to very low. The dark malt character is more robust than other brown ales, yet stops short of being overly porter-like. The malt and hops are generally balanced. Moderately low to no diacetyl. Appearance: Light to very dark brown color. Clear. Low to moderate off-white to light tan head. Flavor: Medium to high malty flavor (often with caramel, toasty and/or chocolate flavors), with medium to medium-high bitterness. The medium to medium-dry finish provides an aftertaste having both malt and hops. Hop flavor can be light to moderate, and may optionally have a citrusy character. Very low to moderate fruity esters. Moderately low to no diacetyl. Mouthfeel: Medium to medium-full body. More bitter versions may have a dry, resiny impression. Moderate to moderately high carbonation. Stronger versions may have some alcohol warmth in the finish. Overall Impression: Can be considered a bigger, maltier, hoppier interpretation of Northern English brown ale or a hoppier, less malty Brown Porter, often including the citrus-accented hop presence that is characteristic of American hop varieties. Comments: A strongly flavored, hoppy brown beer, originated by American home brewers. Related to American Pale and American Amber Ales, although with more of a caramel and chocolate character, which tends to balance the hop bitterness and finish. Most commercial American Browns are not as aggressive as the original homebrewed versions, and some modern craft brewed examples. IPA-strength brown ales should be entered in the Specialty Beer category (23). Ingredients: Well-modified pale malt, either American or Continental, plus crystal and darker malts should complete the malt bill. American hops are typical, but UK or noble hops can also be used. Moderate carbonate water would appropriately balance the dark malt acidity. Vital Statistics: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 20 ? 40 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 18 ? 35 ABV: 4.3 ? 6.2% Commercial Examples: Bell?s Best Brown, Smuttynose Old Brown Dog Ale, Big Sky Moose Drool Brown Ale, North Coast Acme Brown, Brooklyn Brown Ale, Lost Coast Downtown Brown, Left Hand Deep Cover Brown Ale 10C. American Brown Ale Aromat: Słodowy, słodki i bogaty, który często ma czekoladowe, karmelowe, orzechowe i/oraz tostowe nuty. Aromat chmielowy jest przeważnie niski do umiarkowany. Niektóre interpretacje tego stylu mogą zawierać mocniejszy aromat chmielowy, cytrusowy charakter chmieli amerykańskich, i/oraz świeży aromat wynikający z chmielenia na zimno (wszystkie te aromaty są opcjonalne). Estry owocowe są umiarkowane do bardzo niskich. Charakter ciemnych słodów jest bardziej krzepki jak inne brown ale, ale nie aż atk by być jak porter. Słodowość i chmiel są przeważnie zbalansowane. Umiarkowanie niski do brak diacetylu. Wygląd: Jasny do bardzo ciemny brązowy kolor. Klarowne. Niska do umiarkowana złamanie biała do jasna żółtobrązowa piana. Smak: Średni do mocny smak słodowy (często z karmelowym, tostowym i/albo czekoladowy smak), wraz z średnią do średnio mocną goryczką. Średni do średnio wytrawny finisz nadaje posmak zarówno słodowy jak i chmielowy. Smaki chmielowe mogąbyć od lekkie do umiarkowane, i mogą opcjonalnie mieć cytrusowy charakter. Bardzo niski do umiarkowany poziom estrów owocowych. Umiarkowanie niski do brak diacetylu. Tekstura: Średnia do średnio pełna treściwość. Bardziej gorzkie wersje mogą mieć wytrawne, żywiczne wrażenie. Umiarkowane do umiarkowanie wysokie nagazowanie. Wersje mocniejsze mogą mieć troszkę alkoholowego ciepła na finiszu. Ogólne wrażenie: Może być określane jako większa, bardziej chmielowa interpretacja Northern English brown ale, albo bardziej chmielowa , mniej słodowy Brown Porter, często zawierający cytrusowy akcent chmieli, które charakteryzuje amerykańskie odmiany chmieli. Komentarz: Mocne w smaku i zapachu, chmielowy brown ale, zapoczątkowany przez amerykańskich piwowarów amatorów. Spokrewniony z American Pale i American Amber Ale, ale z mocniejszym karmelowych i czekoladowych charakterem, który dąży do zbalansowania goryczki i finiszu. Większość American Brown nie tak agresywne jak oryginalne wersje warzone przez piwowarów amatorów i nowoczesne wersje warzone w browarach lokalnych. Brown ale o mocy IPA powinny być oceniane na podstawie kategorii 23 (Specialty Beer category) Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale, zarówno amerykański jak kontynentalny, plus słód crystal jak też ciemne słody powinny dopełnić rachunek słodowy. Chmiele amerykańskie są typowe dla tego stylu, ale szlachetne odmiany z Wielkiej Brytanii też mogą być użyte. Umiarkowanie węglanowa woda by odpowiednio zbalansowała kwasowość słodów ciemnych. Podstawowe informacje: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 20 ? 40 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 18 ? 35 ABV: 4.3 ? 6.2% Przykłady komercyjne: Bell?s Best Brown, Smuttynose Old Brown Dog Ale, Big Sky Moose Drool Brown Ale, North Coast Acme Brown, Brooklyn Brown Ale, Lost Coast Downtown Brown, Left Hand Deep Cover Brown Ale

Na 99% jest to glukoza, ja kupilem to jako cukier do warzenia w sklepie za rogiem.

Piwo ocenione wczoraj przez SCB jako calkiem dobre , dobrze zbalansowane i delikatnie wytrawne na finiszu. Lekki przyjemny aromat chmielowy.W smaku czuc ,ze piwo jest gestrze, mocniejsze. Polecam ta recepture piwo wychodzi calkiem niezle, klasyczny English Pale Ale.

English IPA Slody i dodatki nieslodowane: 4kg slodu pale ale 0,5kg slodu pszennego 400g cukru warzelniczego Zacieranie jednotemperaturowo przez 90 minut w okolo 67st C. chmiele: 40g chmiel challenger na caly czas chmielenia 20g goldings i 10g fuggles na 30 minut 20g golings na 15 minut 10g goldings na 5minut Odstawienie calosci na 50 minut przed chlodzeniem. Drodze safale S-04. OG okolo 1.052 (cos mi wychodzi slaba wydajnosc), mozna spodziewac sie troszke wiecej z takiego zasypu. Fermentuje w niskiej temperaturze zdziebko powyzej minimum czyli 16°C. Zobaczymy jakie FG wyjdzie, licze na to,ze odfermetuje mi calkiem mocno.

Metoda ma byc taka ,ze gotuje sie brzeczke z chmielem goryczkowym, pozniej chlodzi sie brzeczke do ok 70 °C i wtedy dodaje chmiele aromatyczne.

10B. American Amber Ale Aroma: Low to moderate hop aroma from dry hopping or late kettle additions of American hop varieties. A citrusy hop character is common, but not required. Moderately low to moderately high maltiness balances and sometimes masks the hop presentation, and usually shows a moderate caramel character. Esters vary from moderate to none. No diacetyl. Appearance: Amber to coppery brown in color. Moderately large off-white head with good retention. Generally quite clear, although dry-hopped versions may be slightly hazy. Flavor: Moderate to high hop flavor from American hop varieties, which often but not always has a citrusy quality. Malt flavors are moderate to strong, and usually show an initial malty sweetness followed by a moderate caramel flavor (and sometimes other character malts in lesser amounts). Malt and hop bitterness are usually balanced and mutually supportive. Fruity esters can be moderate to none. Caramel sweetness and hop flavor/bitterness can linger somewhat into the medium to full finish. No diacetyl. Mouthfeel: Medium to medium-full body. Carbonation moderate to high. Overall smooth finish without astringency often associated with high hopping rates. Stronger versions may have a slight alcohol warmth. Overall Impression: Like an American pale ale with more body, more caramel richness, and a balance more towards malt than hops (although hop rates can be significant). Comments: Can overlap in color with American pale ales. However, American amber ales differ from American pale ales not only by being usually darker in color, but also by having more caramel flavor, more body, and usually being balanced more evenly between malt and bitterness. Should not have a strong chocolate or roast character that might suggest an American brown ale (although small amounts are OK). History: Known simply as Red Ales in some regions, these beers were popularized in the hop-loving Northern California and the Pacific Northwest areas before spreading nationwide. Ingredients: Pale ale malt, typically American two-row. Medium to dark crystal malts. May also contain specialty grains which add additional character and uniqueness. American hops, often with citrusy flavors, are common but others may also be used. Water can vary in sulfate and carbonate content. Vital Statistics: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 10 ? 17 ABV: 4.5 ? 6.2% Commercial Examples: North Coast Red Seal Ale, Tröegs HopBack Amber Ale, Deschutes Cinder Cone Red, Pyramid Broken Rake, St. Rogue Red Ale, Anderson Valley Boont Amber Ale, Lagunitas Censored Ale, Avery Redpoint Ale, McNeill?s Firehouse Amber Ale, Mendocino Red Tail Ale, Bell's Amber 10B. American Amber Ale Aromat: Słabe do umiarkowane aromaty chmielowe wynikające z chmielenia na zimno, ale późnego dodania podczas chmielenia chmieli odmian amerykańskich. Cytrusowy charakter jest powszechny, ale nie wymagany. Umiarkowanie niski do umiarkowanie wysoki słodowy balans, który czasami maskuje obecność chmieli i przeważnie przedstawia umiwarkowany karmelowy charakter. Poziom estrów różni się od umiarkowanych po brak. Brak diacetylu. Wygląd: Bursztynowy do miedziano brązowego koloru. Umiarkowanie wysoka złamanie biała piana, która długo się utrzymuje. Generalnie całkiem klarowne, aczkolwiek wersje chmielone na zimno mogąbyć delikatnie mgliste. Smak: Umiarkowany do mocny smak chmieli odmian amerykańskich, który przeważnie ale nie zawsze ma cechy cytrusowe. Smaki słodowe są umiarkowane do mocne oraz przeważnie przedstawiają początkową słodową słodkość za którą podążają umiarkowane smaki karmelowe. (oraz czasami inny charakter w mniejszych ilościach) Słodowość i goryczka chmielowa są przeważnie zbalansowane i wzajemnie się wspierające. Estry owocowe mogą być od umiarkowane po brak. Słodkość karmelowa oraz chmielowa goryczka/smak mogą przechodzić w pewnym stopniu w od średniego do pełnego finiszu. Brak diacetylu. Tekstura: Średnia do śrenio pełna treściwość. Nagazowanie umirkowane do wysokie. Ogólnie gładki finisz bez cierpokści wynikającej z użycia dużych ilości chmielu. Wersje mocniejsze mogą posiadać niewielkie alkoholowe ciepłość. Ogólne wrażenie: Jak American pale ale ,ale bardziej treściwe, bardziej bogate karmelowo i bardziej zbalansowane w kierunku słodowości niż chmielu (aczkolwiek poziom chmielu może być pokaźny) Komentarz: Kolorystyka może pokrywać się z American pale ale. Ale American amber ake różnia się od American pale ale nie tylko z powodu tego ,że są ciemniejsze ,ale również ,że posiadają bardziej karmelowe smaki, są bardziej treściwe, oraz przeważnie bardziej równomiernie zbalansowane pomiędzy słodowościa i goryczką. Nie powinno mieć mocnych smaków czekoladowych, albo palonego charakteru, który mógłby sugerować American brown ale (ale małe ilości są OK) Historia: Znane jako Red ale w niektórych regionach, te piwa były upowszechnione w kochających chmiel północnej kaliforni i w regionie Pacific Northwest zanim nie rozprzestrzeniły się na cały kraj. Surowce: Słód pale ale, typowo amerykański dwu rzędowy. Średnie od ciemne słody crystal. Może zawierać również zboża specjalne, które nadają dodatkowego charakteru i unikatowości. Chmiele amerykańskie, przeważnie te nadające cytrusowy smak i aromat, są powszechne ale inne odmiany też mogą być użyte. Woda może być różna w zawartości siarczanów i węglanów. Podstawowe informacje: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 10 ? 17 ABV: 4.5 ? 6.2% Komercyjne przykłady: North Coast Red Seal Ale, Tröegs HopBack Amber Ale, Deschutes Cinder Cone Red, Pyramid Broken Rake, St. Rogue Red Ale, Anderson Valley Boont Amber Ale, Lagunitas Censored Ale, Avery Redpoint Ale, McNeill?s Firehouse Amber Ale, Mendocino Red Tail Ale, Bell's Amber

Wczoraj na co miesięcznym spotkaniu SCB przedstawiona została opinia, że obniżenie temperatury podczas warzenia do około 70°C wzmaga ekstrakcje aromatów chmielowych do brzeczki. Czy ktoś się z czymś takim spotkał? Czy takie zastosowanie ma sens w piowowarstwie domowym czy tylko jak wchodzi w gre skala przemyslowa. Bylby sens w takim razie dla ktorego powszechnś praktyką w małych brytyjskich browarach jest wrzucanie chmielu na niecałe 5 minut przed końcem gotowania i zostawienie gorącej brzeczki na 40 minut zanim rozpocznie sie chłodzenie.