bart3q

Warka #214 Viking's Warriors - Skare Kveik (piosenka do puszczenia w tle: https://www.youtube.com/watch?v=Dll329ggLIY ) Drodzy Państwo, przedstawiam Wam projekt: "W 3 dni od ziarna do szklanki" Tak naprawdę wyszło dokładnie 72h od zadania drożdży do degustacji, licząc zacieranie to 78h od suchego ziarna do piwa Projekt, do którego długo się zabierałem, a do którego zainspirował mnie post: https://www.facebook.com/lbbeer/photos/a.1701788093425875/2282525338685478/?type=3&theater&ifg=1 Raz już robiłem próbę, z kveikami z Oslo - ale nie fermentowały mi tak szybko jak chciałem, plus później nie chciały się klarować... Wyciągnąłem wnioski, i tym razem się udało. Kveiki to bardzo nietypowe jak na świat piwowarski drożdże pochodzące z Norwegii. Mogą pracować bardzo szybko, w wysokich temperaturach, bez efektów ubocznych - tradycyjne drożdże w tak wysokiej temperaturze uczyniłyby piwo niepijalnym. Jest ich wiele różnych szczepów - pochodzących z różnych regionów w Norwegii. Wybrałem szczep o nazwie Skare, ponieważ ma czysty profil aromatyczno - smakowy (niby można nawet piwa podobne do lagerów robić ), i szeroki zakres temperatur pracy (od 7°C do 36°C). Warka 22l Słody: 4kg Bestmaltz Pilsen 0.5kg Bestmatlz Pszeniczny 0.21 Fawcett Crystal 160 0,07 Viking karmelowy pszeniczny Chmielenie: 35g Cascade na 60' (30 IBU) 65g Cacade na 0' Drożdże: Kveiki #41 Skare - 2l starter robiony na mieszadle Fermentacja - sterownik ustawiony na 35-35.5°C Po zadaniu drożdży - 12 blg Po 24h: ok. 3,4 blg Po 30h: ok. 3 blg Po 40h: ok. 3 blg od 40 do 62h: chłodzenie i klarowanie żelatyną Schłodzone w ok 3h do 13°C, wtedy dodane 12g żelatyny rozpuszczone w połowie kubka wrzątku. 62h: wlanie w kegi i nagazowanie - tak naprawdę już tu można było pić 72h: degustacja i cyknięcie fotki Wygląd jaki jest każdy widzi Trochę opalizujące, żelatyna nie wyklarowała od końca... Pewnie pszenica również miała na to wpływ. Aromat: Na pierwszym planie zdecydowanie intensywny aromat chmielowy: kwiatowo - żywiczny, lekka pelargonia. Średnie aromaty słodowe - biszkoptowe, prażone orzeszki. Delikatny diacetyl, przyjemny w odczuciu - toffi, maślane ciasteczka. Również delikatny aldehyd octowy - aromat zielonej skórki orzecha włoskiego. Smak: Podobnie jak w aromacie - na pierwszym planie intensywne smaki chmielowe, jednak przeplatają się z średnio intensywnymi smakami słodowymi: biszkoptowo-ciastkowe. Piwo fajnie zbalansowane. Nie ma posmaków alkoholowych. Goryczka krótka, średnio intensywna do intensywnej, krótka, czysta. Tutaj również pojawia się smak zielonej skórki orzecha włoskiego - co ciekawe fajnie łączy się z goryczką, uzupełnia ją zamiast przeszkadzać. Pełnia: Piwo wydaje się krągłe, pełne, aż prawie kremowe - może od diacetylu. Nagazowanie średnio-wysokie. Ogólnie są cechy piwa młodego - delikatny aldehyd i diacetyl, ale obie te cechy nie przeszkadzają podczas picia. Jak na tak ekstremalną fermentację jest czyste, zbalansowane i bardzo pijalne. Nie ma fenoli, nie ma siarki, ani innych tego typu wad. Jedno z fajniejszych w smaku piw, jakie ostatnio zrobiłem. Chmiel od HOPit fajnie się spisał - w sumie 100g Cascade USA na 22l piwa dało przyjemny,intensywny aromat, na poziomie fajnej APA.
 
 
I update po 8 dniach:
 
W 4 dniu było już praktycznie idealnie klarowne - widać żelatyna oraz chłód potrzebowały troszkę więcej czasu. Aktualnie - po 8 dniach od bycia ziarnem piwo pachnie bardzo delkatnie, można nawet powiedzieć że pojawił się w nim delikatny lagerowy sztych, lagerowa mineralność. Są delikatne białe owoce - w typie gruszki, oraz delikatna ziołowość. Słodowość wyszła trochę bardziej do przodu, czuć delikatne ciasteczka. Diacetyl zszedł bardzo mocno, jest tylko delikatnie wyczuwalny w smaku. Aldehyd również mocno się zredukował. Piwo zrobiło się dużo czystsze. Goryczka się ułożyła, jest mniejsza, delikatna, krótka, zbalansowana. Piwo straciło na kremowości - wcześniej było bardziej krągłe w smaku, teraz jest raczej wytrawne. Pewnie jest to związane z redukcją diacetylu. Ogólnie piwo mocno się zbalansowało i ugrzeczniło.
 

Hasło na dziś - mieszadlo kotwicowe / ramowe

Na FB nie ma specjalistycznej wiedzy, same pytania początkujących.
Jak już jest bardziej zaawansowane pytanie to trole nie znający odpowiedzi zabijają temat dennymi wpisami.
Forum to jednak kopalnia wiedzy.

Na FB nie ma specjalistycznej wiedzy, same pytania początkujących.
Jak już jest bardziej zaawansowane pytanie to trole nie znający odpowiedzi zabijają temat dennymi wpisami.
Forum to jednak kopalnia wiedzy.

na forum nie ma odpowiedzi w ostrym? Jest też kilka grup piwowarskich o różnym poziomie
O wiele łatwiej wyszukać czegoś na forum niż na FB

Hej,
Dyżury sędziego PSPD będą także w tygodniu, mnie osobiście najbardziej pasuje pełnienie takiego dyżuru właśnie w tygodniu. Postaramy się także, aby taki dyżur był przed każdą bitwą PiwoWarZone. Jak będzie wiadomo, w który konkretnie dzień w tygodniu i gdzie odbędzie się dyżur dam Wam znać wcześniej, aby chętni mogli z kilkudniowym wyprzedzeniem dostosować swój plan dnia. Cieszę się, że inicjatywa Wam się podoba.

Żywiec takich używa, system david
Po tuningu wygląda tak
 
.thumbdata-6.0_1

Jeszcze taka ciekawostka z wczorajszego warzenia. Taki sam zasyp, podobne chmielenie. Z lewej bez a z prawej z dodatkiem whirflocka
 

warka 317 NZPA 17.10.19
Pale Ale 5500g
rakau 80g
Zacieranie Royal
- 65'C 60min
- 78'C 10min
Gotowanie 60'
50g 30min
30g w chłodzeniu
Na zdjęciu chłodzenie brzeczki

miało być schłodzenie by wyklarować ale nie chciało sie podłączyć sterownika do lodówki. Zrobiona na min i po 2 dniach -4"C. Wymrażany pils

@rs.juszczak  ze znanych mi tanich wód z hipermarketów to żadna się nie wstrzeli w profil jaki Vermont wymaga. Wody pitne są przeznaczone do spożycia przez ludzi a nie do celów piwowarstwa ;).
@anatom już Ci doradził by podbić siarczany (SO4) i chlorki (Cl).
 
Przy tym stylu siarczany powinny stanowić pomiędzy od 1/2 do 1:1 ilości chlorków. Przy czym, aby efekt na smak był wyczuwalny to potrzebujesz chlorków w przedziale 100-300 ppm (przy czym kilka źródeł z którymi się spotkałem podaje jako górny limit 250 ppm ),  zatem SO4 od 50 ppm (to dolna granica wpływu na smak) do 150 ppm. Dodatkowo przy tym stylu warto wodę modyfikować tak, by nie miała magnezu. Najlepsza w takim wypadku będzie wody RO (ang. reverse osmosis,)/demineralizowanej i zmodyfikowanie jej zapewne za pomocą gipsu (CaSO4) oraz chlorku wapnia (CaCl2). Ile jego dodać? to wszystko zależy. Zależy w główniej mierze od tego ile masz tej wody, z jakiej wody startujesz (RO, czy też kranówka, może kranówka zmieszana z RO) oraz jakimi minerałami dysponujesz, bo te są w postaci uwodnionej, roztworów czasem prawie czystej. Prawie nikt nie liczy tego na piechotę tylko używa narzędzi. Mi przypadł do gusty kalkulator wbudowany w BeerSmitha, używam również kalkulatora od Brewers' Friend.
Też chcę napomknąć, że modyfikacja wody ma sens, jeżeli jesteś w stanie przeprowadzić poprawnie fermentację oraz filtracje chmielin. Inaczej każdy błąd zasłoni wpływ wody.
 
Minerały jakimi dysponuje domowy piwowar występują w wiązaniach najczęściej używa się już wyżej wymienionych związków z wapniem. Wapń to przyjaciel piwowara, chyba, że wyskoczysz poza ramy. W przypadku gipsu owszem twardość wody się zwiększa, bo w końcu to ilość wapnia w wodzie pitnej głównie odpowiada za jej twardość, ale w wyniku reakcji z fosforanami, których w zacierze jest o wiele więcej jak wapnia obniża pH i poprawia pracę enzymów. Zatem dodatek gipsu obniży pH zacieru, co jest najczęściej pozytywne w przypadku piw jasnych, wapń potrzebny jest też drożdżom. Brak lub zbyt dużo wapnia ma negatywny wpływ na pracę i flokulację drożdży. Zbyt dużo wapnia może być przyczyną gushingu.
Jeżeli chcesz zrozumieć jak to wszystko działa i nauczyć się korzystać z kalkulatorów to zapraszam Cię do poczytania tego wpisu:
 
Co do efektu juicy, jest to trochę bardziej złożone. Największym kontrybutorem 'soczkowatości ', wg mnie, którą chcę uzyskać są drożdże. Pełnię która to uwydatni uzyskasz z zasypu. Woda będzie na ostatnim miejscu.
 

Twardość ogólna 182
wg wiki
https://www.wiki.piwo.org/Dostosowywanie_pH_i_składu_wody
Na twardość składają się dwa jony: Ca i Mg, możemy wyliczyć ich orientacyjną zawartość używając wzoru:
(Ca (ppm)/20 + Mg (ppm)/12.1) x 50 = Twardość jako CaCO3
magnez masz 5,6, czyli wychodzi 23 z twardości ogólnej daje magnez, reszta to wapń czyli 182-23=159
159/50*20=
wapn= 63,6
magnez 5,6
sód 14
chlorki 19
siarczany 30
 
Ogólnie daje to dość miękką wodę. Wapń zalecane minimum to 50 (pomijając szczególne przypadki), chlorki i siarczany również wpływ mają w stężeniu powyżej 50ppm, magnez i sód pomijalne.
Nie masz podanej alkaliczności rezydualnej/dwuwęglanów, co mówi nam o "buforze wody", ale strzelam że jest raczej niska.
Dobra woda do modyfikacji i do lekkich jasnych piw. Przy ciemnych będzie wychodzić kwaśność od słodów palonych. Bardzo fajna do modyfikacji IMO.
 
Pozdrawiam i polecam
https://www.wiki.piwo.org/Dostosowywanie_pH_i_składu_wody
 

Panie Kamilu - niech Pan przekaże komuś, kto Wam wymyślił tą strategię marketingową, że to bardzo słabe jest i odwrotny skutek osiągacie. 

Zapomniałeś dodać jasne bez garbników a ciemne z garbnikami, ale o większej wydajności (pewnie rekompensuje niższą wydajność słodów palonych)
 

Pieniądze to nie wszystko, wypadało by znać zasadę działania sprzętu który kupujesz. Chcesz robić refermentacje trzeba było kupić plastikowe wiadra z kranikiem :p

75% wydajności to żadne czary tylko norma. Pilsa zaciera się dekokcyjnie

Może ten będzie bardziej praktyczny;)

Jak będzie to kategoria "Traditional Norwegian Ale" to jestem na tak.

Za mało danych, żeby zająć jakiekolwiek stanowisko.

Oslo - https://bootlegbiology.com/product/oslo/
 

Sędziowie kalibrowali się moim domowym Flandersem. Chciałem by był to komercyjny ale tego nie lali w piątek jeszcze. Mój flanders był w stronę octową, mocno kwaśny coś właśnie w stronę Ducheski, z dużą kontrą słodową i na koniec mocno zbrecony.
 
Flanders był oceniany w kategorii Flanders - przysłano na konkurs 5 flandersów i w eliminacjach Twój był najsłabszy, a nawet sędziowie postanowili, że jako jedyny nie będzie w finale. Dlaczego? Metryczka jest bogata i mam pytanie tylko podwyższona kwaśność Cię w niej uderzyła? Jest drugi powód dla którego piwo nie weszło do finału. Piwo było jednowymiarowo kwaśne. Red Flanders to mieszanka bogata aromatów pochodzących zarówno od słodów jak i drożdży. U Ciebie tego nie było, owoce na bardzo niskim poziomie, słodowość majaczyła jakaś tam spod kwasu, ale była w stronę karmelowych słodów.W opisie stylu masz wyraźnie napisane "Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w obecny w zakresie od dopełniającego do intensywnego." Kwaśność dominowała i wychodziła po za styl. Sam kwas w piwie to nie wszystko - trzeba zbudować tło do tego. I teraz to co pominąłeś z metryczki "Piwo niestylowe. Bardzo wysoka Kwaśność dominuje wszystko inne. Jeśli coś się przebija to Plastikowa Fenolowość" Zaznaczone obok w kolumnie fenole na 2. Wskazuje na to, że proces fermentacji nie przebiegł prawidłowo o czym w dodatkowych uwagach sędziowie wspomnieli. 
 
Sędziowie, którzy nie chcieli oceniać "kwasów" tego nie robili, dobierałem tych co się znali. Każdego piwa ja też próbowałem bo lubię kwasy i zarzut uważam za nietrafiony. Z 5 Red Flandersów w konkursie Twój był po prostu zły i po za stylem dodatkowo z wadą, która dla mnie wyklucza picie takiego piwa.
 
Nie wiem jakie osobistości piwne i celebryci go próbowały. Wolałbym tego nie komentować odeślę tylko do tekstu PSPD w kwestii metryczek co pojawia się co roku w temacie MPPD.

Szczep kveików z regionu Stranda, sprzedawany pod komercyjną nazwą HotHead.

Dokładna punktacja oraz lekki komentarz na temat poziomu.
Pils:
1.      Tomasz Piszczelski 35 pkt.
2.      Jacek Stachowski 34 pkt.
3.      Jakub i Franciszek Skolik 23,25 pkt.
 
WCIPA:
1.      Bartłomiej Pochwat 35,67 pkt.
2.      Szymon Pioterek i Mateusz Dworniczek 32,33 pkt.
3.      Mateusz Talarski 31,33 pkt.
4.      Michał Kramarz 24,67 pkt.
 
Belgian Blond Ale:
1.      Michał Tomaszek 41,5 pkt.
2.      Maciej Ciszewski 39,75 pkt.
3.      Adam Halwa 38,5 pkt.
4.      Mariusz Jachimowski 36,5 pkt.
5.      Waldemar Wach 36 pkt.
6.      Bartłomiej Henkelman 34,5 pkt.
 
Sour Ale:
 
1.      Bartosz Markowski 40,67 pkt.
2.      Andrzej Wójciak 39 pkt.
3.      Marcin Gołębiowski 38,33 pkt.
4.      Artur Pasieczny 38,33 pkt.
5.      Szymon Pioterek i Mateusz Dworniczek 27 pkt.
 
W Sour Ale wystartowało 5 Red Flandersów i jeden Sour Saison (Marcina Gołębiowskiego). Pan  Artur i Marcin uzyskali tyle samo punktów dużych jak i małych od sędziów – niezbędna była dogrywka. Oceną przewodniczącego Jury i dwóch sędziów Sour Saison uzyskał wyższą ocenę i tym samym otrzymał III miejsce.
 
Poziom piw w tym roku oprócz w pilsie był całkiem wysoki. Zaczynając właśnie od najsłabszej kategorii – zgłoszonych zostało 17 pilsów. Patrząc na metryczki najczęstszą wadą było utlenienie i nadmierne estry. Było jedno piwo mocno fenolowe, a także z aldehydem octowy. Zdarzyło się także piwo z kosmicznym DMS. Wystąpiła też pomyłka bo ktoś zamiast Pilsa przysłał na konkurs pszeniczne – nie dało się pomylić banana z goździkami i tego profilu słodko pszennego Jako weizen piwo też nie grzeszyło poprawnością. Piwa, które trafiły do finału prezentowały też lekkie niedociągnięcia, a w przypadku 3 miejsca trochę większe. W przypadku WCIPA gdzie startowało 12 piw, poziom prezentował się przeciętnie. Piwa albo wykazywały za mało cech stylu, albo po prostu WCIPA nie były. Piwowarzy nie zapoznali się z stylem w przypadku kilku piw i posłali po prostu mocno chmielowe piwo myśląc, że może jakoś wskoczy do finału – zwłaszcza dwa przypadki gdzie piwo było totalnie karmelowe oraz drugie w kolorze bursztynu. I tak najczęstszą wadą oprócz niestylowości były albo estry przykrywające chmiel albo utlenienie tego chmielu. W dwóch przypadkach wyraźne zakażenie. Finałowe piwa natomiast na przyzwoitym poziomie – choć ciągle wychodziło utlenienie chmielu lub brak balansu (wytrawności!!!). W przypadku Belgian Blond Ale poziom piw bardzo wysoki. Nawet w eliminacjach z 13 piw zdarzyło się jedno z podwyższoną kwasowością, ale żadne nie było zakażone. Wady to jak w przypadku piw belgijskich można się spodziewać – alkoholowość czyli fuzle i rozpuszczalnik. Druga najczęściej występująca wada to utlenienie. Piwa finałowe co tu powiedzieć? Wystarczy spojrzeć na punktacje gdzie piwo „najgorsze” miało 34,5 pkt. Więc finał wyrównany dość i cieszy mnie bardzo wysoki poziom w tej kategorii bo rok temu nie było z czego wybierać. Przechodząc do ostatniej kategorii, w której zgłoszono 5 Red Flandersów i jednego Sour Saisona, jestem trochę zawiedziony frekwencją. Ogłaszając rok temu ją miałem nadzieję, na więcej piw, ale z drugiej strony więcej nie oznacza lepiej. Piwa, które przysłano były na wysokim poziomie oprócz niestety jednego RF, który byliśmy zmuszeni odrzucić w eliminacjach. Piwo było jednowymiarowo kwaśne, puste wodniste i mocno fenolowe – plastikowe, pomimo ładnego wyglądu, zabrakło cech RF. Piwo z pierwszego miejsca natomiast prezentowało bardzo wysoki poziom – było tam wszystko co RF powinien posiadać, choć nie powiem w ocenie finałowej zadecydowały niuanse. Piwo Bartka było najlepiej zbalansowane z 4 pozostałych. Bardzo dobrym piwem okazał się też Sour Saison, piwowar zaskoczył pomysłem i świetnie się wpisał w kanon stylu, z lekkim ale bo przesadził w aromacie z skórkami cytrusów były delikatnie sztuczne.
 
Do oceny GP trafiło każde piwo z pierwszej kategorii. W wyborze udział brało 6 sędziów. Pils będąc nie do końca doskonałym przykładem swojego stylu odpadł w przedbiegach i sędziowie skupili się na pozostałych trzech piwach. Pomimo wręcz idealnego BBA piwo ustępowało RF pod względem bogactwa aromatów i smaków, natomiast WCIPA nie miała zbyt wielkiego pola popisowego, bo wydawała się po prostu nudna przy tych dwóch piwach. Sędziowie też uhonorowali to, że przy piwie kwaśnym fermentowany szczepami spontanicznymi jest więcej pracy i trzeba wykazać się wysokim kunsztem stąd wybór między innymi padł na niego przy głosach oddanych kolejno 6/0/0 (RF/BBA/WCIPA). Bartkowi jeszcze raz gratuluje i mam nadzieję (jak się browar zgodzi na dzikusy), że powtórzysz ten sukces na większą skalę! Pozostałym uczestnikom też dziękuje i gratuluje bo pomimo mniejszej niż rok temu frekwencji piwa prezentowały się dobrze - przy 48 piwach 2 zakażenia? Brawo!
 

Dla mnie ta tendencja jest zdecydowanie negatywna, a utrzymuje się od 2-3 lat w części konkursów.
Nie rozumiem sędziego, który nie wpuszcza przynajmniej 5-8 piw do finału. Nawet jeśli piwa wykazują wady to można wybrać te najlepsze i w samym finale zdecydować o kolejności, a tym samym uhonorować piwowarów, którzy włożyli dużo pracy i najlepiej poradzili sobie z trudnościami uzyskania piwa dobrego.
Pamiętajcie, że nie wszystko zależy od piwowara. Lwia część roboty to drożdże a tu kłania się wkład producentów. Da przykładu - tegoroczne drożdże do weizena/roggena były słabe, niezależnie czy była to produkcja polska czy amerykańska. Można było wybrać tych kilka piw więcej i jutro zadecydować jaka ma być kolejność.
Nie wierzę też że wszystkie koźlaki były na tyle słabe by je odrzucić. Jeden wybitny mógł się zdarzyć ale cała reszta aż tak nędzna żeby nawet na finał nie zasłużyć?
Wyobraźcie sobie konkurs skoków w Planicy, w którym żaden zawodnik nie osiągnął odległości 200 m i sędziowie nie zakwalifikowali nikogo do finału. To by było wydarzenie
Mam 2 piwa w finale więc powinienem się cieszyć, jednak to prawdopodobnie ostatni konkurs, w którym startuję. Sam sędziowałem kilka konkurów i wiem, że eliminacje są nieco loteryjne. Moim zdaniem należy dać szansę na finał większej ilości piw, zachować dobrą kondycję i rzetelnie ocenić finał składający się z większej ilości uczestników.

Hej
Przez przypadek wymyslilem kolejny sposób napowietrzania.
Napowietrzanie: https://youtu.be/0oM2lSs1Ct4
 
Ostatnie dwie warki tak napowietrzylem i wydaje się być to skuteczne.
Ta technika wciąż jest w fazie testów i zbyt wcześnie na jednoznaczne wnioski.