hopek

Właśnie najpierw zrób to, później będzie więcej wiadomo. Narazie piszemy o Yeti.. Mam wynik z testu. Otóż twardość kh = 15 st. niemieckich, a gh = 29. Test wykonany u znajomego piwowara, ale w naszym mieście. Przeliczyłem to jakimś kalkulatorem i otrzymałem takie dane. Jak to interpretować?

Wyszła, jest nisko wysycone ale taki był zamiar co widać po ilości cukru - ok 70-80g dokładnie nie pamiętam.

63g cukru na 14,5l to bardzo dobra dawka dla RISa. Dałem ostatnio 70g na 22l mocnego stouta i nagazowanie jest niskie, ale jestem zadowolony. Może jeszcze nie przywykłeś do nagazowań piw craftowych, które jest niższe od eurolagerów. Ja bym nie kombinował nic. A kiepska piana nie musi wynikać z niskiego nagazowania.

najlepsze ceny (zwłaszcza słodów), szybka realizacja, dobry kontakt. Robię zakupy głównie u nich a zakupy specjalne u lepiej zaopatrzonej konkurencji, która posiada wiele słodów specjalnych i drożdże płynne.

Inne warki były z jęczmieniem palonym, nie czuję różnicy. Czujesz cytrynę po gotowaniu jedynie 18g chmielu przez 75'? Miałem resztówkę tego chmielu wiec chciałem wykorzystać. Z pewnością RO jest świetnym rozwiązaniem, ale na razie nie mogę sobie na to pozwolić. Na dniach będę miał pomiar z KH testu, będziemy wiedzieli więcej.

na podstawie Twojej wypowiedzi oraz zabiegów m.in. Czesława Dziełaka można stwierdzić, że przewaga siarczanów na chlorkami to mit w piwowarstwie. Ktoś dodaje do w ogóle gipsu piwowarskiego, który jest ofercie w co drugim sklepie do jakiegokolwiek stylu piwa? Okazuje się, że każdy styl piwa powinno się zaokrąglić, stouty gładkie z wyraźną palonością, alebrowarowe AIPY z potężną podbudową słodową, czy zatem gips piwowarski jest nieużyteczny? Drugie moje pytanie, jak zbić siarczany? Czy może neutralizować poprzez podniesienie chlorków? Co do paloności to z kolei panuje przekonanie że szorstką, ostrą, ściągającą paloność neutralizuje się weglanem wapnia. Sam już nie wiem co by wyszło z takiego miksu - dodatku chlorku wapnia oraz/lub węglanu wapnia oraz/lub chlorku sodu... Co więc zrobiłby doświadczony piwowar na moim miejscu?

No to już nie wiem czy obniżać czy podnosić HCO3. Właśnie do piw ciemniejszych sugeruje się wyższy poziom wodorowęglanów (320ppm dla dry stouta). A z kolei mi wychodzą lepsze piwa jasne na tej wodzie. No cóż zmierzę KH testem. PH metru nie mam więc nie podam Ci wskazań. Dzięki za pomoc.

prusak, akurat w tej warce jest prażona pszenica ze Strzegomia. Chcąc zbadać efekt szorstkości, chciałem użyć innego palonego składnika, który rzekomo daje mniejsze odczucia paloności (brak łuski). Prócz zabiegu z pszenicą schemat zacierania jest na słodko co widać w poziomie odfermentowania. Ponadto dodatek płatków owsianych również w zamiarze miał neutralizować szorstkość... Cały zasyp trafiał do gara od początku zacierania. Podsumowując Wasze wypowiedzi, typujecie wodę. Z raportu wiadomo, że ma dużo siarczanów względem chlorków, ponadto muszę dokonać pomiaru wodorowęglanów akwarystycznym testem KH. Abstrahując wynik testu, jakie sole powinienem użyć aby wyeliminować/zmniejszyć opisane w temacie wady w smaku piw ciemnych?

#24 Dry Stout Zasyp: Pale ale 3,5kg Monachijski II 0,5kg Pszenica prażona 0,3kg Płatki owsiane 0,3kg (kleikowane 30’) Karmelowy 150 0,2kg Zacieranie: 600 C wrzucone wszystkie słody, 15’ podnoszenie temp do 700C, przerwa 60’, mash out. Chmielenie: 18g Simcoe FWH, gotowanie 75’, przednia 10,5blg, nastawna 12,25blg. Fermentacja: 16.08 (dzień warzenia) – uwodniona saszetka S-04 zadana w 170 C, 17.08 - 180 C, 18.08 - 190 C, fermentacja 2 tyg. Ostatnie 3 dni przeniesienie do temp. pokojowej w celu dofermentowania / redukcji diacetylu. Odfermentowanie do 4,5 blg. Fermentacja cicha 170 C – 2 tyg. Rozlew: 100g glukozy, 44x 0,5l + 1x 0,33l, po rozlewie butelki do piwnicy 15-160 C. Dodam jeszcze, że prócz wcześniej wymienionych wad, czuć jeszcze taką jakby mineralność w smaku. Smakuje to mniej więcej tak jakby zmieszać dobrego stouta z wodą mineralną, czyli mineralnie i wodnisto.

W końcu moja chłodnica zrobiona, zakup zrealizowany na karbowane.pl. Gorąco polecam, od razu zarabiają na prośbę. Rura jest o długości 10m. Wyrób gotowy wygląda następująco:

Witam, po uwarzeniu 5 stoutów o gęstości od 11 blg do 19 blg czuję się zrezygnowany i wyleczony z tego stylu piwa. Ilości jęczmienia/słodu palonego jakie stosowałem to 6-10%. Wszystkie w większym bądź mniejszym stopniu są szorstkie, ściągające, kwaskowate w nieprzyjemny sposób. Wszystkim brakuje ciała (nawet mimo dodatków płatków owsianych, niesłodowanej pszenicy), piwa są również mało czekoladowe. Jestem zwolennikiem dolnego zakresu temp. fermentacji, tylko jedno było fermentowane za wysoko (21 st. C) i oczywiście wyszło najpodlejsze. Z tej całej 5-tki piw faworyt 19 blg był fermentowany w najniższej temp. 15 st. C, długo leżakowany z płatkami dębowymi (3 m-ce), więc myślę, że dziś smakuje najlepiej ale tylko ze względu na moc, płatki i działanie czasu. Pozostałe moje piwa jasne wychodzą dużo lepsze. Od słodowych lagerów po mocno chmielone ipa te piwa są po prostu udane lub dobre (oczywiście jest kilka wyjątków). Staram się próbować sporo rodzimych craftów aby wiedzieć do czego dążyć. 3-krotnie smakowałem stouta z Bednar i jak dla mnie jest to wzór dry stouta do którego chciałbym się zbliżać, jednak moje stouty mają się nijak do tego przykładu. Wydaje mi się, że główną przyczyną tej sytuacji jest moja woda (ujście SUW Graniczna). Oczywiście nie wykluczam błędów piwowara. Warzyłem tylko na sucharach S-04 / US-05, 2-3 piwka były na gęstwie - efekt bez różnicy. Temp. fermentacji pisałem wyżej. Zasyp - słody ze strzegomia, jęczmień/pszenica palona, słód czekoladowy, słód karmelowy normalnie udziałach jak z to sami robicie. Jakaś sugestia? Może dodatek 10-15g węglanu wapnia?

ehhh tak bardzo chciałbym uwarzyć dobrego stouta. Wszystkie 4 moje próby są szorstkie i podłe. Nieco zbyt kwaśne, puste, z za małym aromatem czekolady. Im niższy ekstrakt tym gorsze piwo. Ma się to nijak to guinessa czy przedstawicieli naszego craftu. Pijałem kilka razy stouta z Bednar i marzy mi się uwarzenie tak dobrego ciemnego piwa...

Jeśli nikogo nie znajdę kto poczęstuje to oczywiście zrobię na US-05, ale chciałbym teraz zmierzyć się z AIPA na płynnych.

Poszukuję gęstwy do kolejnego podejścia AIPA: Wyeast 1056 American Ale, Wyeast 1272 American Ale II. W zamian poczęstuję swoim AIPA 17blg. Miejsce: Łódź.

No typowy blend to nie będzie bo nie zmieszam tych piw i nie poleżą tylko na cichej, a zadam karmel / kandyz, kóry zostałby poddany fermentacji, więc jakoś profil powinien się zmienić. Druga rzecz o której piszecie to bretanomyces. Nigdy nie piłem takiego piwa i trochę boję się spróbować co by było gdyby. Trzecia opcja, najbardziej populistyczna: zlać na cichą, dać tydzień na zmieszanie się / ewentualne dofermentowanie, później sypnąć szuflę amerykańca, po tygodniu zabutelkować. Ponadto macie rację, że efekt być różny, więc żeby nie marnować tych wg mnie przeciętnych piw zrobię coś o czym wyżej piszę, ale na mniejszą skalę - w gąsiorku 5l.

Cześć, patrząc na buteleczkę Johna Cherry przyszedł mi do głowy następujący pomysł. Pewnie większość z nas posiada butelki piw trochę starszych, niezbyt efekciarskich, może po prostu nieudanych, które nie zeszły tak jak AIPA przywalona szuflą chmielu. Mam trochę przegazowanych karmelowych biterków, trochę nieświeżych pszenic, jakiś stoucik na kolor. Co z nimi zrobić? Przyszło mi do głowy zlać wszystko do fermentora, trochę zakwasić (?), chlupnąć drożdży i dodać trochę własnego cukru kandyzowanego / karmelowego. Przefermentować i ponownie rozlać. Zastanawiam się tylko czy zadać drożdże takiej jakie mam (suchary US-05, S-04, WB-06, S-23) czy poczekać na najbliższe zakupy i dodać płynnego belga? Jakie macie propozycje aby osiągnąć coś ciekawego lub zrobić interesujący eksperyment?

GB... z warki zostało kilka butelek. Piwko wyszło naprawdę dobre, gęste, oleiste, wręcz kisielowate, w życiu nie powiedziałbym, że to ma 12 blg, bo odczucie w ustach daje jak 16 blg. Nagazowanie średnie, nieco mniejsze niż w pszenicach wg mnie jest na miejscu. Co do nut wynikających z drożdży - z racji fermentacji w 17 st. C WB-06 nie dały tak bananowych aromatów jak moje weizeny fermentowane w 20+. W każdym razie rogen powinien znaleźć się w repertuarze każdego piwowara bo żyto daje dosyć wyraźne smaki i odczucia w ustach. Rozmyślam nad żytnim stoutem, myślę, że wytrawność i neutralna fermentacja może dobrze współgrać z oleistością żyta.

w temp 12-13 st. C nie uwarzysz żadnego piwa. Z kolei ta temperatura wg mnie nada się do fermentacji RISa, IIPA i innych mocnych piw górnej fermentacji gdzie temp. może znacząco wzrosnąć na początku fermentacji. Sam fermentowałem stouta 19 blg w temp. otoczenia 13 st. C na S-04. Piwko jak najbardziej udane. Na dolniaki nieco za ciepło, najlepiej byłoby 8-10 st. C. A tak naprawdę możesz pofermentować neutralne ale jak np. APA, AIPA a na końcu fermentacji przenieść do temp. pokojowej.

myślę, że takie testy już były i to na starszym słodzie. Jeśli słód nie posiada dziwnych zapachów użyłbym go bez zbędnych kombinacji.

no to soli (NaCl), gipsu piwowarskiego, czy może węglanu wapnia? Bardzo różne bywają zalecenia odnośnie postępowania z palonym ziarnem. Wg mojej wiedzy: węglan wapnia pozwala na wygładzenie ostrości palonego smaku. Gips piwowarski stosuje się w piwach chmielonych aby wydobyć chmiel. Sól - w kawie słyszałem, że pomaga zneutralizować kwaśność, ale czy w piwowarstwie się stosuje? Scooby czy mógłbyś się podzielić swoją wiedzą w tej tematyce?

Czyli rura jest w zestawie ze złączkami, czy złączki kupuję dodatkowo? Nyple oczywiście sobie dokupię odpowiednie.