Najważniejszy dzień mojego domowego browaru

[HumanistaNG]

W sumie od razu wiedziałem, że będę warzył na poważnie. Dlatego od razu kupiłem gar o pojemności 50 litrów oraz zacząłem od zacierania zamiast puszek czy ekstraktów. BrewKit wziąłem tylko dlatego, że był w zestawie startowym w BA.

 

Pierwsze zacieranie było wesołe. Kur*y i chu*e słały się tęgo... Problemy przy pomiarze temperatury, niekontrolowane odparowanie, rozsypane na podłodze słody etc. Generalnie kilka godzin działania w trybie gaszenia pożaru. Później poszło piwo drugie, następnie trzecie i ze trzy kolejne do dnia dzisiejszego.

 

Do pewnego momentu rodzina traktowała to jak szajbę, która szybko przejdzie. Kiedy wydatki na sprzęt i surowce osiągnęły kwotę czterocyfrową, musieli przyznać, że nie jest to kaprys chwili. Ale prawdziwy przełom nastąpił dopiero dzisiaj...

 

Wczoraj, w świąteczny poniedziałek, pochwaliłem się, że smakuje mi moja AIPA 16 blg, zabutelkowana zaledwie tydzień temu. Młode piwo, ledwie co nagazowane, ale nie mogłem się powstrzymać i buteleczkę 0,33 odkapslowałem. Rodzina, dotychczas nieszczególnie gustująca w moich piwach (co prawda w dobrych piwach po 7-10 zł również nie za bardzo) zażądała więc degustacji kilku butelek tego świeżaka. Niestety nie miałem schłodzonych, bo jeszcze stoją na refermentacji, więc dałem ciepłe. Pierwszy kapsel zszedł bez fajerwerków, drugi również. Ale przy trzecim i czwartym zrobiło się wesoło, bo wystąpił piękny gushing. Nie wspomniałem Wam, że przy rozlewie zapomniałem o filtracji chmielu z cichej przez pończochę, przez co liczyłem się z możliwością, że niektóre butelki zawierają drobinki chmielu. Niestety akurat te butelki trafiły na stół. Z degustacji wyszła klapa, bo młode piwo praktycznie nikomu nie smakowało. Broniłem honoru mówiąc, że faktycznie może jest młode, ale poza chmielem w butelkach, jest dokładnie takie, jakie miało być. I w sumie to prawda, bo bardzo w to piwo wierzę...

 

Przełknąłem kpiny, ale postanowiłem, że się nie dam. W końcu fakt, że mam w piwniczce już jakieś 200 butelek nie może pozostać niezauważony. Dziś wieczorem postanowiłem otworzyć AIPĘ 14 blg, zabutelkowaną miesiąc temu. Wiem, że za wcześnie, ale już wcześniejsze próbki mi smakowały, więc nie widziałem przeszkód. Schłodziłem w lodówce, przepłukałem mój kielich Palm'a i wypełniłem go piwem. Powąchałem i powiedziałem, że jest dobrze. Obok siedział ojciec, który najgłośniej wczoraj kpił z najnowszej warki. Jak się dowiedział, że to ta wcześniejsza warka, zażądał próbki. Powąchał, napił się i powiedział, że lepsze niż wczorajsze. Poszedłem z piwkiem do siebie, a wychodząc słyszałem, jak ojciec wyszedł z pytaniem, czy ktoś chce Żywca, bo idzie do piwnicy. Ok, spoko.

 

Jakieś 10 minut później wchodzi do mnie ojciec z puszką Żywca w dłoni i mówi, że teraz ten jego ulubiony Żywiec wydaje mu się jakiś taki płaski i bez smaku i bez goryczki. Że w zasadzie jak woda, siki jakieś, niczym najtańsze piwo. A później stwierdził, że jednak bardziej smakowało mu to moje piwo, którego próbował przed chwilą. Bo więcej ciała, bardziej aromatyczne, dłużej się posmak utrzymuje i tak dalej...

 

Sądzę, że to właśnie jest chwila, w której coś się zmieniło. W dniu dzisiejszym uznałem, że może jednak jest nadzieja. O ile wczorajsza porażka z wypływającą pianą i ciepłym, młodym piwem trochę mnie podłamała, dzisiaj jestem podbudowany. Okazuje się, że nie tylko mi zaczyna smakować to, co stoi w tych niepozornych butelkach. Że powoli, wraz z upływającym czasem i dojrzewającymi warkami, zmienia się podejście do piwa wśród moich bliskich. Teraz nie tylko warzenie jest przyjemnością, ale mam nadzieję, że kolejne osoby zostaną odciągnięte od piwa koncernowego na rzecz ciekawszych smaków.

 

Nie piszę tego po to, żeby się chwalić. Piszę dla osób, które być może jeszcze zastanawiają się, czy zacząć przygodę z piwowarstwem oraz dla tych, którzy boją się zacierania. Fakt, pierwszy raz to chaos. Ale drugie piwo wyszło moim zdaniem dobre. A trzecie to już porter bałtycki 22 blg na jesień. I każde kolejne warzenie sprawia mi coraz więcej frajdy. I chyba o to w tym wszystkim chodzi

[bronek]

Cześć,

fajna historia. Chyba każdy może coś podobnego opisać, wszak początki bywają przeróżne co skutkuje przeróżnością smakową

Ważne by robić to co się lubi a wyniki przyjdą same. Porażki traktować jako cenne lekcje a sukcesy jako drogowskazy.

Przy porażce preferuje podejście "nauka kosztuje", wyciągam wnioski i kibel

[ThoriN]

Heh, jakoś nie dziwi mnie reakcja innych... spotkałem się z czymś podobnym (na szczęście nikt nie wykpił tego, co robię) i wychodzi na to, że tylko ja podniecam się swoim piwem, a reszta stwierdzi co najwyżej, że piwko jest ok. Najlepsza akcja była natomiast z moim Coopers Australian Lager vs American Pale Ale z ekstraktów niechmielonych - znajomi wypili oba, po czym stwierdzili, że to APA to jakieś dziwne, bo kwiatki czuć, bo gorzkie itp itd. i ogólnie lepszy jest Coopers Pozostawię to bez komentarza - jak sknocony lager z puszki, który trąci drożdżami na kilometr niczym bimber, może być lepszy od APA, które wyszło wcale nie najgorzej? Tylko dwie osoby poznały się na smaku... osoby, z którymi już od dłuższego czasu wspólnie nie tykamy koncernówek, a piwka spożywamy dość często. Przypadek? Nie sądzę

 

Także nie ma co się załamywać - ja wyszedłem z założenia, że fajnie by było, gdyby tak poczęstować rodzinę, znajomych i każdy by powiedział "ale świetne piwo", ale aby osiągnąć ten cel, trzeba ich wpierw przyzwyczaić do "prawdziwego piwa"... albo warzyć same udane eurolagery Dlatego osobiście wyszedłem z założenia że warzę pod siebie i dla siebie (tudzież dla żony, choć jej ostatnio piwka ogólnie przestały podchodzić) - jeżeli ktoś spróbuje i mu zasmakuje, tym lepiej.

 

I na koniec "motyw szwagra"

Rzecz dzieje się regularnie co którąś niedzielę, w markecie osiedlowym, w którym szczęśliwie jest sporo piwek regionalnych. Chodzę między półkami, szukam i szukam, szwagier podjazd, bach do koszyka 4 Dębowe i do mnie z tekstem:

- a ty co? te swoje dziwne bierzesz?

 

Komentarz zbędny

Edytowane 23 Kwietnia 2014 przez ThoriN

[HumanistaNG]

Ja też warzę pod siebie, ale, jak napisałem, mam 200 butelek w piwnicy i kolejne trzy zasypy już w poczekalni, więc zaczynają się tego robić dość spore ilości. Część mniej udanych pójdzie na podlanie grilla, ale i tam spodziewam się, że nie będę konsumował więcej niż 20-30% tego, co uwarzę. No, chyba że wyjdą jakieś rarytasy na 2 lata dojrzewania

[adamsky]

Standard. Z moich doświadczeń wynika, że zawsze łatwiej kogoś przekonać dając mu Żywca po lepszym piwie. Na odwrót jakoś trudniej to idzie.

 

Dokładnie w ten sam sposób wyleczyłem żonę z wszystkich kasztelanopodobnych. Niechętnie wypiła jakieś APA albo AIPA, potem otwarła sobie "coś normalnego" i to było ostatnie "coś normalnego" w jej życiu.

[korzen16]

Niechętnie wypiła jakieś APA albo AIPA, potem otwarła sobie "coś normalnego" i to było ostatnie "coś normalnego" w jej życiu.

Miałem bardzo podobny scenariusz, chociaż cały czas lubi sobie pokwękać, że coś jej nie do końca pasuje

[MichalW]

Ja swoją pierwszą warkę popsułem starterem, ale warzyłem też inne piwa to jakoś to przełknę, Po tym warzeniu stwierdziłem, że na pierwszą warkę z zacieraniem trzeba wybrać coś prostego i popularnego, bo raz że mamy wtedy punkt odniesienia, a dwa że konieczna jest praktyka w obsługiwaniu sprzętu. Obecnie jest podręcznikowy gushing i piwa niewiele w butelce zostaje.W każdym razie chmielenie do powtórzenia, bo goryczka żywiczna i aromaty mandarynki zapowiadają się ciekawie.

Jeżeli tata lubi Żywca, to uwarz coś ala Full Aroma Hops albo Polskie Ale. Nie każdy lubi owocowe aromaty w piwie. "Piwo smakuje jak Redds" jeden z komentarzy odnośnie Mandariny+Simcoe.

Ogólnie rzecz biorąc to opinie są pozytywne, dla paru osób piwo jest gorzkie .

[b.dawid]

Ja nadal mam wrażenie że moje hobby przez domowników czy niektórych znajomych postrzegane jest w kategoriach słomianego zapału. Jakoś to idzie wszystko pod górkę, tym bardziej że rodzina ze strony żony wszelką czynność związaną z alkoholem postrzega przez pryzmat swoich mężów(ojców) alkoholików.

Moja żona też sama się łapie na tym że podświadomie kiedy mam zaplanowane wrzenie to zaczyna robić mi pod górkę, różnej maści wywody czy nawet awantury, już nie mówię tutaj o wypiciu własnego produktu - wydawało mi się że 2-3 piwa w tygodniu "ot tak po pracy" to nie jest jakoś dużo, ale w mniemaniu mojej żony i reszty rodzinki to już alkoholizm... mimo że lubią spróbować moich piw i w obecności np. gości szczycą się tym że taki proceder ma miejsce - zupełnie można ogłupieć przez taką niekonsekwencję.

Niby wszystko łagodnieje w momencie konsumpcji, jakieś tam uznanie jest... do czasu kolejnego warzenia, fermentacji, rozlewu, i konsumpcji.

 

 

Mam nadzieję że kiedyś w moim piwowarstwie nastąpi przełom, może nie bezpośrednio w browarze ale w głowach domowników, póki co konsekwentnie doskonalę swój warsztat i nie poddaję się presji otoczenia, czego życzę także innym piwowarom będącym w podobnej sytuacji.

[OroTanque]

Historia, jaką niejeden przeżył... u mnie pierwsza warka była z puszki dodanej do zestawu BA, no i nawet była chwalona, że "coś innego", że "nawet spoko" itd. - już jest historią, chociaż dwie buteleczki, o ile przetrwa zawartość, czekają na rocznicę. Dzisiaj kilka kolejnych warek, już z zacieraniem, czeka na cichej. Aż szkoda, że tyle trzeba czekać do degustacji i "chwalenia się"

 

Co do podejścia bliskich, to jest różnie. Żona nie cierpi "asysty" przy chłodzeniu i jak patrzy na "gary", fermentory i sprzęt do mycia, to siwieje. Ma nadzieje, że piwo, będzie dobre, ale wylicza mi poniesione do tej pory koszta i zagracenie połowy balkonu, piwnicy i kuchni. No niestety w M2 ciężko rozwijać browarnictwo domowe, ale jakoś daję radę, no i czekam... na stout'a, AIPA i zabutelkowanego wczoraj EIPA, którego warzyłem jako pierwszego z zacieraniem i nie pokładałem w nim wielkiej nadziei.

 

Wszystkim, którzy zaczynają, życzę wytrwałości i wsparcia bliskich, jak w powyższym przykładzie, więcej życzliwości i kolejnych udanych warek. Sobię bym życzył więcej czasu, miejsca i udanego AIPA, bo pokładam w nim wielkie nadzieje.

[WiHuRa]

Dla większości postronnych ludzi dolna i górna fermentacja to abstrakcja. Nie wiele z tego rozumieją. Dać jasnego ale przypominającego lagera to będzie zachwyt, bo jest jakiś aromat, smak a nie ściera i woda. Ciemne palone, czy gorzkie IPA nie każdemu podejdą.

 

Moja żona pije większość moich piw ale najbardziej lubi proste, jasne, z lekką goryczką.

Edytowane 23 Kwietnia 2014 przez WiHuRa

[PawelH]

Brakuje na forum tego typu dyskusji. Dlatego właśnie dla kolegi HumanistaNG punkt. Cały czas piszemy o blg, warkach, fermentacji, refermentacji, słodach, chmielach itp. itd. A czasami właśnie dobrze popisać o tej bardziej duchowej stronie naszego warzenia.

 

Nigdy nie uwarzymy piwa takiego, które smakowałoby każdemu (chyba coś podobnego powiedzieł Michael Jackson). O tym trzeba pamiętać... To tego kompletna nie wiedza Polaków na temat piwa sprawia, że nasze piwa warzone w domowym zaciszu raczej skazane są na porażkę. I właśnie pochwała z ust rodziny, znajomych jest dla nas taka ważna...

 

Pamiętam jak początkowo niechętni moi bliscy odmawiali wypicia piwa uwarzonego przez mojego kolegę (ja wówczas jeszcze nie warzyłem). Było to American Brown Ale i było naprawdę świetne... W kegu idealnie schłodzone, nagazowane, piana jak krem... W końcu dali się przekonać i blisko 16 litrów piwa zostało wypite w jedną noc. Ci bardziej wrażliwi na smaki doszukali się nawet liczy w smaku i aromacie. Da się? Da się!!!

 

Moje samodzielnie uwarzone piwa jeszcze dojrzewają. Jednak przyznam szczerze, że opinia innych nie będzie miała wplywu na to czy będę warzył dalej czy nie... Na pewno będę starał się robić piwa jak najlepsze, ale smak to kwestia gustu.

[watson]

Witam. U mnie również w Wielkanoc była premiera pierwszego zacieranego piwa. Było to American Pale Ale, butelkowane 28.03. Wysycenie niezbyt mocne, fajne aromaty tropików z chmielu Mosaic, fajna goryczka, nie za mocna nie za słaba. Dobrze schłodzone, klarowne.Ogólnie gościom też smakowało. Na rozlew czeka Koźlak, a w planach American Wheat na lato. Domownicy również trochę narzekają, że zajmuję kuchnię na cały dzień, że trzeba się nadźwigać garów, że szkoda pieniędzy bo można iść do sklepu i za 3 zł kupić dobre piwo :-) wszędzie stoją butelki, fermentory, piwnicę zajmują skrzynki... (dopiero 4, ciekawe co zrobią jak im powiem, że na początku maja planuję uzupełnić o 4 kolejne :-D)

Ale nie poddaję się i zgłębiam cały czas wiedzę aby robić super piwka, jeśli im nie będą smakować będzie więcej dla mnie. Dla HumanistaNG oczywiście plusik za wytrwałość i na zachętę

 

I jeszcze fajna rozmowa jak dałem butelkę wujkowi.

- Mam dla wujka fajne piwko, z fajną goryczką, będzie smakować...

- jakaś dziwna etykieta...

- dziękuję :-)

- a gdzie je kupiłeś? nie widziałem w API tego piwa...

- to nie kupione, sam robiłem.

- jak to? przecież jest zakapslowane.

- sam kapslowałem, gotowałem, fermentowałem.

- aaaa... z podpiwka... kiedyś takie na wsiach robili

 

No i ogólnie musiałem mu opowiedzieć całą historię, ale mam wrażenie że dalej nie wie o co kaman :-D

[PawelH]

- to nie kupione, sam robiłem.

- jak to? przecież jest zakapslowane.

- sam kapslowałem, gotowałem, fermentowałem.

 

Właśnie nie mogę tego zrozumieć dlaczego własnoręcznie zakaplsowana butelka robi na ludziach takie wrażenie nie mam tego problemu bo u mnie piwa tylko w kegach, ale z takim zaskoczeniem spotkałem się już parę razy...

[korzen16]

Wiedziałeś wcześniej że jest coś takiego jak kapslownica?. Ja nie miałem o tym pojęcia, chociaż otarłem się o tematy produkcji domowych alkoholi.

Dla większości spożywających, w ich świadomości istnieje stereotyp, że zakapslowany "towar" to tylko z linii rozlewniczej.

 

Dzięki mojej LP dowiedziałem się, że w warunkach domowych można wykonywać odlewy ze stali gatunkowych oraz przeprowadzać kompletny proces wytwarzania porcelany. Wiele osób jest przekonana, że nie jest to możliwe

Edytowane 23 Kwietnia 2014 przez korzen16

[Bogi]

Zawsze jak idę do piwnicy, Tata mówi, żebym przyniósł najstarsze .

 

Na spotkania rodzinne idzie przeważnie 3-4 rodzaje (wtedy przynoszę piwa w półtorowych patentach, żeby był większy efekt przy otwieraniu itd). Osoby pijące wiedzą, że to nie kupione, więc to ich nawet bardziej zachęca; teraz na majówkę u siostry Żony przygotowałem skrzynkę przeglądową, od jasnego porteru, przez old ale, zahaczywszy o tripel i koźlak, aż po porter (najbardziej lubiany notabene). Ważne jest żeby się nie zrażać i podawać to osobom, które raczej wiedzą o co kaman . Oczywiście, będą też inni, którzy wsiąkli w koncerny i wtedy trzeba tylko pamiętać, że kropla drąży skałę. Mnie najbardziej cieszy, że nie muszę latać po sklepach, robić zapasy, tylko schodzę do piwnicy i przynoszę co trzeba

 

Co jakieś Święta, sąsiedzi też dostają zestaw (4-6 piw) i raczej chwalą i jeśli już mają pić piwo, to wolą ode mnie niż jakiekolwiek kupne, więc sukces jest.

Edytowane 23 Kwietnia 2014 przez Bogi

[PawelH]

Wiedziałeś wcześniej że jest coś takiego jak kapslownica?. Ja nie miałem o tym pojęcia, chociaż otarłem się o tematy produkcji domowych alkoholi.

Dla większości spożywających, w ich świadomości istnieje stereotyp, że zakapslowany "towar" to tylko z linii rozlewniczej.

 

Nie wiedziałem, ale patrząc na kapsel nie widzę kosmicznej technologii. To tak jakby widząc gwóźdź wbity w deskę pytać: jak to zrobiłeś?

 

Ale nie uciekajmy od tematu, bo jest znacznie ciekawszy od tego jak kaplsować butelki

[ThoriN]

Nie wiedziałem, ale patrząc na kapsel nie widzę kosmicznej technologii

No trochę kosmicznej technologii w tym jest Weź popatrz na kapslownicę młotkową pierwszy raz i pomyśl, że kapslujesz szklane butelki waląc młotem w kapsel Jak w tym kawale z babą i lekarzem - panie doktorze, to się w pale nie mieści Z resztą wiesz - jak to piwo znalazło się tam w środku, kiedy butelka jest zakapslowana? I jakim cudem wpuściłeś tam gaz?

 

Widzę, że każdy ma podobne przejścia, a największym okoniem stają zwykle żony Cóż, ja wykonuję na swojej swoistą terapię szokową - ostatnio powiedziałem, że będę warzył w sobotę przed świętami, to niezłego rage'a złapała - jak już się uspokoiła, to powiedziałem "no dobra, to w następną sobotę zrobię" i tym oto sposobem mam już "zarezerwowany termin" Sposób polecam - wysoka skuteczność

[PawelH]

Tak Żony domowych piwowarów to osobny rozdział

 

Moje fermentory na burzliwej stały w... sypialni. Klimat jak cholera! Co jakiś czas tylko pryt, pryt, bul, bulg... A Ty się zastanawiasz jak tu zagadać do Żony

 

Ale złego słowa o mojej Żonie powiedzieć nie mogę. Znosi moje hobby godnie Zapach podczas zacierania uwielbia, podczas chmielenia jeszcze bardziej jej się podoba, owocowe zapachy w sypialni jej nie przeszkadzają. Czego chcieć więcej?!

 

Ostatnio widząc ile wody i gazu schodzi na warkę rzuciła dość szorstko - chyba będziesz się dorzucał do rachunów!

[korzen16]

Moje fermentory na burzliwej stały w... sypialni.

Pomimo mojej przywódczej pozycji nie odważyłbym się

[adamsky]

No cóż... mogę wam tylko współczuć. Moja żona pomaga na każdym etapie, miesza zacier, trzyma rurki, mierzy blg, pomaga sprzątać.

 

Pretensje ze strony małżonki grożą mi tylko w jednej sytuacji: gdy domowe zapasy spadają poniżej 50 butelek i nic nowego nie fermentuje.

[Dario]

Ja swoich znajomych, pijących na codzień Żubra czy Specjala jak częstowałem swoim piwkiem to też się kwasili, że jakieś dziwne. AIPA oczywiście za gorzka, nawet APA która miała coś ok. 40 IBU była za gorzka Najbardziej smakował im weizen, z którego nie byłem zadowolony i to taki który już swoje najlepsze chwile miał za sobą i w smaku był najbardziej podobny do lagera. To przekonywanie kogoś, kto nie jest obeznany z lepszymi piwami a Lech, Tyskie czy Żywiec jest esencją smaku jest bardzo trudne i nie zawsze się udaje ale ja wierzę, że w końcu ich nawrócę. Tylko co wtedy? Już nie ma powrotu na tą drugą stronę

[korzen16]

Pretensje ze strony małżonki grożą mi tylko w jednej sytuacji: gdy domowe zapasy spadają poniżej 50 butelek i nic nowego nie fermentuje.

Anioł, zaprawdę powiadam Ci anioł

Moja LP przeszła już z etapu tolerancji do etapu zachęcania i delikatnego zainteresowania tematem - no i pije razem ze mną produkcję. Wcześniej nie tykała niczego z chmielem - jedynie Karmi więc sukces jest. Ogólnie cała familia, nie powiem, że jest zachwycona wyrobami, ale otrzymuję jakieś tam słowa uznania, no i od czasu do czasu mam zamówienie na jakąś skrzyneczkę czegoś delikatnie chmielonego i nierewolucyjnego. Jedynie "mamusia" wychyliła się z szeregu i spiła całego Sweet Stouta

[watson]

adamsky tylko pozazdrościć żony, a może ma siostrę wolną?

[Wajcha]

Ja ze swoją Żoną również działam w browarze. Ulubionym stylem piwnym Kasi to AIPA bądź IPA:)

[adamsky]

adamsky tylko pozazdrościć żony, a może ma siostrę wolną?

Niestety, spóźniłeś się.