Ranking

Grisette 9,7°Blg, 6 EBC, 25 IBU, 4,6% alk. Gotowego piwa w butelkach 16l, po gotowaniu 19l, gotowane w garnku 20l Woda kranówka z Tarnowa (około 102 ppm Ca, 12 ppm Mg2+, 15 ppm Na+, 14 ppm Cl-, 42 ppm SO42-, 262 ppm HCO3-) +4 ml kwasu mlekowego (+2ml do wysładzania) +2 g chlorku wapnia +2 g gipsu piwowarskiego Zasyp: 2,0 kg słód Pilzneński Viking 0,5 kg słód Pszeniczny jasny Weyermann 0,3 kg słód Barke monachijski Weyermann Zacieranie: 68°C - 67°C - 15' 75°C - 70°C - 40' 75°C - mash out Gotowanie: 60' - 5 g Citra 13,6% (2022) 15' - 10 g Citra 13,6% (2022) + 4 g mchu irlandzkiego + 1 g pożywki Wyeast 1' - 20 g Citra 13,6% (2022) Fermentacja: 1 saszetka uwodnionych Fermentis BE-134 Fermentacja w Coolbagu chłodzonym zmrożonymi PETami z wodą: 0d - 17°C 1d - 18°C 2d - 19,5°C 3d - 21°C 4d - 19d - 23 - 24°C (w temperaturze otoczenia) Butelkowanie: Refermentacja cukrem 3,3 g cukru/0,5 l piwa (2,5 v/v ) Leżakowanie: W temperaturze otoczenia (pewnie w większości w 23 - 24°C) przez około 3,5 miesiąca przed wysyłką na konkurs. Komentarz (oczywiście subiektywny): 1. Piwo warzone z założenia nie na konkurs, tylko pod siebie, na rozruszanie drożdży, z założeniem jako American Grisette. 2. Jednakże mimo dodatku amerykańskiego chmielu, z wyłączeniem rozlewu, dla mnie w nim amerykański chmiel nie był wprost wyczuwalny - został przykryty przez efekty pracy drożdży, zwłaszcza po 1 - 2 miesiącach. 3. Na początku maja uznałem, że to sensorycznie stylowy Table Saison i wysłałem go na konkurs 4. Fermentis BE-134 jako diastaticusy długo dojadają (w butelkach) i pomimo dość długiej fermentacji, kończą fermentację w butelkach po około 2-4 miesiącach. 5. Wobec czego końcowe wysycenie z 2,5 v/v docelowo wg mnie wyszło koło 2,7-2,9 v/v (po zeszłorocznych doświadczeniach świadomie obniżyłem ilość cukru przy rozlewie aby finalnie otrzymać koło 2,7 - 2,8 v/v) 6. Patrząc na recepturę zwycięskiego Saisona z Warszawskiego, chyba można już oficjalnie napisać, że są świetne suchary do niedzikiej Belgii (przynajmniej do Saisonów ;)) 7. W mojej opinii BE-134 dają świetny "konsumencki" profil Saisonowy, pod względem stylowości zazwyczaj mają zbyt dominującego (jak na styl) banana. 8. Ale banan jak to banan, dość szybko potrafi się zredukować 9. Jako bonusik dorzucam zdjęcie mojej Karty technologicznej/Raportu produkcyjnego/ Raportu kontroli jakości powyższej warki (można sobie zobaczyć co notuję, z jaką częstotliwością) 10. W mojej opinii, poza przygotowaniem teoretycznym (które dalej uważam za kluczowe ;)) ważne do progresowania jest konkretne opisywanie technologiczne warek wraz (!) z analizą sensoryczną/organoleptyczną piwa w kilku czasookresach, wtedy gdy ma się odpowiedni materiał porównawczy (najlepiej co najmniej z 30-50 warek, najlepiej z dłuższego okresu) należy krytycznie porównać warki nieudane (i udane) w poszukiwaniu cech wspólnych (technologicznych), a następnie rzeczy wspólne z warek nieudanych należy wyrzucić z technologii, a te z udanych rozszerzyć ich stosowanie (ISO się kłania, wiem ) (nawet jeśli byłoby to sprzeczne z opracowaniami teoretycznymi(!)) (oczywiście analizę należy ponawiać cyklicznie) (11.) To już było wiele razy i chociaż początkujący nigdy w to nie pójdą , to powtórzę - najłatwiej przyprogresować pracując cały czas na jednym szczepie drożdży (np. US-05), a dopiero później, po znaczącym postępach przenieść zdobytą wiedzę na inne szczepy.

Dodawanie owoców na początku fermentacji spowoduje wydmuchanie znacznej części aromatu z dwutlenkiem węgla. Utlenienie akurat nie jest w tym wypadku tak dużym problemem, bo cukry z owoców będą przeterminowane, co powinno zniwelować wpływ tlenu, na podobnej zasadzie jak przy refermentacji. Nie wyważaj otwartych drzwi, nawet wśród przeciwników "secondary fermentation" dodatek owoców uchodzi za wyjątek.

Dodane

Słód pilzneński nie jest słodem gorszej jakości. Ma inną charakterystykę niż pale ale i trzeba umieć to wykorzystać.

Dawno się tu nie udzielałem ale co tam, pochwalę się Za fb MPPD: Myślę, że gdyby nie społeczność tego forum, setki napisanych postów, wielu dyskusji na temat nowinek surowcowych, stylów piwnych, receptur, technologii, nie osiągnąłbym tego. Dzięki

Chciałem się z wami podzielić moim nowym sposobem na "etykietowanie" piwa. Jako że czynnością jakiej najbardziej nie lubię w domowym piwowarstwie jest ogólnie pojmowane mycie butelek, bardzo szybko zrezygnowałem z pomysłu tworzenia własnych etykiet na domowe piwko i przeszedłem na opisywanie warek na kapslach. Jako że kapsle są elementem jednorazowym, mogłem w kilku słowach opisać na nich cienkim markerem styl piwa, BLG oraz datę rozlewu, bez obawy że przy kolejnej warce będę musiał czyścić butelki z tych zapisków Jakiś czas temu udało mi się zakupić na Allegro naklejki o średnicy 2 cm widoczne na zdjęciu poniżej, na których po odrobinie zabawy w Wordzie, można wydrukować sporo informacji dotyczących piwa. Naklejki są matowe więc toner się na nich nie rozmazuje, bardzo dobrze trzymają się kapsli, nie odklejają się, więc jak dla mnie są rozwiązaniem idealnym. Za 100 arkuszy po 88 naklejek każdy, zapłaciłem z przesyłką nieco ponad 35 zł, co w przybliżeniu daje 200 dwudziestolitrowych warek do oklejenia EDIT: Link do aukcji na której kupiłem naklejki https://allegro.pl/oferta/etykiety-naklejki-do-drukarki-kola-fi2cm-88x-na-a4-9572595386 21920-100xA4-88xfi20-margines.docx

Skąd wiadomo, że wiadomo, czego się spodziewać po NE IPA, a nie wiadomo, czego się spodziewać po Brett IPA? I skąd biorą się nowe style (jak NE IPA), skoro nie wolno wypuszczać piw niestylowych?

Coraz bardziej zauważalne jest na tym forum jakieś naburmuszenie, że nie wiadomo kim jesteśmy, przed chwilą przeczytałem temat nowego kolegi ktory uwarzył pierwszą warkę i napisał coś o alkoholu i od razu podniósł się raban że jak to warzy tylko dla alkoholu?! Drugi ambitny kolega napisał nawet więcej, że alkohol jest w ogóle nie ważny i jakby się dało to by warzył bez. Ludzie dajcie spokój... P.S Piwożłop może pić zarówno duże ilości żubra ale też Pinty, czy Pracowni Piwa. Po co szukać drugiego dna? Po co zniechęcać nowych na forum?

Co ma piernik do wiatraka? Rozwiń myśl. Chodzi mi o to że przy fermentacji można narobić sporo błędów: poczynając od niewłaściwego postępowania z drożdżami, poprzez niedokładną dezynfekcję sprzętu, niedopilnowanie w miarę stałej temperatury aż po zbyt częste zaglądanie do fermentora czy przedwczesne przerwanie procesu. Moim zdaniem lepiej praktycznie przerobić sobie proces fermentacji na ekstraktach/brewkitach niż na wymagającym więcej czasu zacieraniu - w razie błędu strata czasu będzie mniejsza. Sam tak nie zrobiłem i żałowałem.

zaczynaj od "puchy" bo na pewno się nie sparzysz, a piwko wychodzi całkiem nie złe. Większość z nas takie miała początki przygody z warzeniem piwka.

Niektórzy by mogli powiedzieć, że nie ma takich "stylów" rowerów jak szosowy, trekingowy, miejski, tylko jest bicykl, tricykl i kwadrycykl, tak jak było 100 lat temu

To jest bardzo złe zdanie. Wbrew sztuce i całej wiedzy na temat drożdży. To tak jakby ciebie ktoś obudził o 5:00 rano i zaczął wciskać golonkę do paszczy.