Pingwinho

1) Mnożą się. W gęstwie po gotowym piwie masz tryliony komórek. Do zadania typowego piwa 20l, 12 BLG potrzeba ok. 240 miliardów komórek. Tym niemniej powinno się drożdżom zapewnić komfortowe warunki fermentacji. Niepotrzebny ich stres, w tym związany z koniecznością dużego namnożenia się, spowoduje wystąpienie wad aromatycznych i smakowych. A te, zwłaszcza w lagerze, będą przeszkadzać. 2) Z tego co rozumiem to wrzuciłeś chmiel do gotującej się brzeczki, tak powinno się robić. Przed zlaniem do fermentora wypadałoby ten chmiel oddzielić (po schłodzeniu). Najłatwiej wprawiając w ruch wirowy brzeczkę, dając jej odpocząć i ściągając do wiadra wężykiem przy krawędzi. Jak trochę wpadnie to nic się nie stanie,. 3-4) Przelewać na cichą można, ale nie trzeba. Z minusów - ryzyko zakażenia, ryzyko utlenienia. Z plusów - czysta gęstwa drożdżowa do następnego piwa, ale ja zbieram z wysokich krążków, więc nie potrzebuję. Dodatkowo mówi się o ryzyku autolizy drożdżowej przy przetrzymaniu piwa ponad 4-5 tygodni nad drożdżami, ale nigdy tego nie zaobserwowałem w domowych warunkach, a jestem sędzią PSPD. Przy lagerze bym pewnie przelał po 2-3 tygodniach i wrzucił na lagerowanie - miesiąc / dwa w naprawdę niskiej (4 st. C) temperaturze. Przy brewkicie ten proces bym olał zupełnie. 5) Mierzysz BLG jakie masz po gotowaniu i objętość. Wiesz jakie BLG chcesz osiągnąć. Reszta to matematyka. Brewness ma fajny kalkulator (https://brewness.com/calculator/en/gravity-correction), który wyliczy Ci ile wody / cukru dorzucić, aby osiągnąć zakładane BLG początkowe. Przy czym lepiej zrobić mocniejsze piwo i rozcieńczyć niż sypać cukier na koniec dla podbicia.

Rozlew w takiej temperaturze jak Ci wygodnie - jak masz po cold crashu, to w temperaturze bliskiej zera. ja bym robił na zimno i podnosił temperaturę już w butelkach. W kalkulatorze powinno się podawać maksymalną temperaturę piwa osiągniętą w trakcie fermentacji. Ciecze (w tym piwo) zmieniają swoją przyswajalność CO2 w różnych temperaturach - im piwo cieplejsze, tym mniej tego CO2 "pomieści" w sobie. Dlatego np. piwo po zakończonej fermentacji, ale po przeniesieniu do cieplejszego pomieszczenia znowu zacznie bulkać. Zakładając, że masz zwykłe wiadro, a nie fermentor ciśnieniowy to tego CO2, które piwo oddało już raczej nie wchłonie po schłodzeniu.

Co do własnych receptur: wklep to sobie w Brewfather, Brewness czy innego Beersmitha i będziesz wiedział czy IBU, ekstrakt i kolor są odpowiednie dla stylu. Ja bym się witbiera na pierwszą warkę jakoś super nie bał. Styl jest mętny z założenia więc nie musisz się bawić w mega dokładną filtrację i klarowanie, jest pijalny po tygodniu w butelce, a sama fermentacja też powinna się wyrobić w 2 tygodnie, a 3 z pewnością. Do tego wszelkie błędy początkującego zostaną przykryte przyprawami. Zarówno T-58 jak i Mauribrew Weiss dają dobre witbiery na sucharach.

A skąd przy utlenieniu smaki kwaśne?! Główną przyczyną kwaśności jest infekcja Lactobacillusem / Pediococcusem. Otwórz butelkę tego skwaśniałego piwa, zmierz ekstrakt i porównaj z tym co było na rozlewie.

Jeszcze a propos zbierania gestwy do stoutu - jeśli planujesz go robić w miarę niedługo po tym pierwszym piwie (tydzień, dwa po) to polecam zbierać gęstwę z fermentującej piany. 2 lub 3 dnia fermentacji otwierasz wiadro, wysterylizowaną łychą odsuwasz to co brzydkie (uniesione na górę chmieliny i inne osady), zbierasz do wysterylizowanego słoika (najlepiej od razu z przegotowaną i wystudzoną wodą) kremową czapę drożdży. I takie coś do lodówki. Można zebrać ok 30-50% czapy z fermentującego piwa bez obaw. Więcej info na YT pod hasłem top-cropping yeast. W moim doświadczeniu jest to proces łatwiejszy niż zbieranie gestwy z dna i jej przemywanie, a otrzymuje się naprawdę dużo czystych drożdży. Z tak zebranej gestwy kręciłem starter (dwustopniowy) nawet po 6 miesiącach w lodówce. Myślę, że do tych 2-3 tygodni możesz spokojnie zadać nowe piwo samą gęstwą. Ruszy w 6-8 godzin jak nic.

Potrzebujesz micro pipework. Dla G30 schodzi do 10l, zasyp 2-4 kg.

Yyy.. czyli co - zacierasz w garze, przefiltrowujesz przez worek do fermentora i znowu przenosisz do wiadra? Miałem tak samo dopóki nie przeszedłem na mech irlandzki / whirlfloc. Nawet pomimo widocznych kluch na przełomie, wszystko się wchłaniało na etapie chłodzenia. Teraz zostaje spokojnie 1l zbitych, dobrze widocznych osadów w garze. Piwo jest dzięki temu bardziej klarowne już na etapie brzeczki, a co więcej zauważyłem zmniejszenie zmętnienia na zimno.

Generalnie przyjmuje się, że przy High Gravity Brewing można rozcieńczać ok. 30-40% wody. Rozcieńczenie nie zmienia tylko ekstraktu, ale również efektywne chmielenie oraz zawartość wszystkich związków aromatycznych i smakowych w piwie. Rozcieńczenie 20l piwa z poziomu 10 BLG do 3 BLG to dodatek 46l wody. Pobierz sobie próbkę do szklanki, rozcieńcz w takiej proporcji i spróbuj jak smakuje. Być może okaże się być akceptowalne, ale mocno wątpię. Tym niemniej, rozcieńczanie powinno odnosić się do ekstraktu początkowego. Korekta BLG początkowego z 22 do 12/13 to dodatek ok. 15l wody na 20l warkę. To Ci da BLG końcowe ok. 5 i jakieś 4% alkoholu (obecnie jest 7,5%). To może okazać się całkiem dobrym pomysłem, ale po rozcieńczeniu nadal dodałbym gęstwy jakichś górnych drożdży (np. S-04, US-05, co tam kto ma), bo może okazać się że przy mniej alkoholowym środowisku podejmą dalszą pracę, a nie chciałbyś żeby działo się to w butli. Na Twoim miejscu nie podchodziłbym tak agresywnie do sugestii starszych stażem kolegów na forum, bo to Ty dodałeś 7g sucharów do warki 22 BLG.

Z tego co widzę na stronie producenta to jest to warzone ze słodami karmelowymi, czekoladowymi i Fuggles / Goldings na goryczkę. Spróbowałbym https://browamator.pl/coopers-secret-amber-ale-1-7-kg,3,222,4078

Monachijskie ciemne, Doppelbock. Jak masz lodówkę do fermentacji to bym się jednak pokusił o portera. Są na wiki fajne receptury, a taki porter tylko zyskuje po długim leżakowaniu.

Trzeba tylko zawczasu wyliczyć ilość chmielu, bo izomeryzacja alfą-kwasów przebiega nieco inaczej w mniejszej objętości i większym BLG. Do 10% rozrzedzenia nie powinno to mieć większego znaczenia.

Nie wiem dlaczego oczekujesz, że producenci piw w UK publikują swoje receptury, tak żebym mógł Ci je teraz tutaj przytoczyć. Tym bardziej, że to były czasy gdy piwem dopiero zaczynałem się interesować. Ale takiej kremowości jak mają piwa z widgetem (a więc z azotem), albo serwowane na mieszance nie mają żadne inne piwa. Być może jest tak jak mówisz i każde z tych kremowych widgetowych piw ma mnóstwo płatków w zasypie, ale śmiem wątpić. Rozwiązanie zagadki kremowości zdaje się być inne. Wśród przykładów (poza Guinnesem) chociażby Murphy's (na pewno ma płatki jako stout), Boddingtons, John Smiths's Extra Smooth. Poza tym wystarczy porównać kremowość Guinessa z widgetem vs Guinnessa bez widgetu.

Zasypy zasypami, ale jest to przede wszystkim zasługa mieszanki azotowej wysycającej piwo. Piłem w UK wiele piw nie mających w zasypie płatków jęczmiennych i żytnich, które były równie gładkie jak Guinness, bo były serwowane z widget'em, albo z kranu z azotem. W domowych warunkach go droga inwestycja - osobna butla do kegeratora, inny reduktor, a i dostanie mieszanki N2/O2 do zastosowań prywatnych (czyt. nie w butli 20kg) graniczy z cudem.

Zrobic dobrego pilsa to największe wyzwanie dla piwowara domowego.

Uważam, że do tych owoców które podałeś (mango, ananas), ale też brzoskwiń i moreli style pszeniczne są najlepsze. Uwarzony dawno temu właśnie wit z mango był chyba moim najszybciej rozchodzącym się piwem.

Czyli instrukcja na opakowaniu drożdży jednak była poprawna

Zasadniczo tak, chociaż lubię żelatynę dawać na "dodatkowe" dni. Przy standardowym ekstrakcie 10-14 BLG Zazwyczaj robię 3 tygodnie cicha + burzliwa i potem dodatkowe 4-5 dni z żelatyną. Gdzieś wyczytałem, że żelatyna ściąga też drożdże, a chciałbym zostawić im odpowiedni czas na posprzątanie po fermentacji. Raz dodałem żelatynę faktycznie w dniu 11 fermentacji, butelkowałem w 14-tym - negatywnych skutków nie odczułem.

Ja stosuję sposób trochę podebrany z tego forum, trochę podpatrzony na Brulosophy: Przygotowuję niecałą szklankę wody o temperaturze 65-70 st. C - najczęściej wlewam 2/3 wrzątku z czajnika, uzupełniam zimną wodą z butelki do uzyskania tej temperatury i wylewam ze szklanki nadmiar. Do tego leci płaska łyżeczka od herbaty zwykłej żelatyny spożywczej. Mieszam aż do rozpuszczenia - przy okazji temperatura roztworu spadnie do ok 50-55 st. - optymalnego dla żelatyny (tak czytałem, ale to może być bro science). To dolewam do fermentora z piwem po schłodzeniu do tych 4-5 stopni, albo ile się udało. Zostawiam na 4-5 dni, chociaż w przypadku gorszych osadów to sedymentację i rozkładanie piwa na warstwy widać już po pierwszej dobie. Załączam obrazek klarowanego żelatyną Pale Ale'a, którego nie pilnowałem i gotowałem zbyt delikatnie. Zdjęcie w wiadrze przed dodaniem, w trakcie żelatynowania, po skończonym procesie + bonus w szkle. Efekty mówią za siebie!

Albo kolendrą albo osad na zimno (sprawdź czy widać go w ogrzanym piwie). Proponowałbym po cold crash (nie crush!) dodać żelatynę na 3-4 dni i potem ostrożnie wężykiem z góry do wiadra rozlewowego. Jeśli nie psuje smaku to nie ma co wylewać, ew. skontroluj raz na jakiś czas czy się nie przegazowuje.

Stąd się bierze moja ogromna niechęć do wszelkiego rodzaju brew kitów (i pośrednio ekstraktów). Nie spotkałem się jeszcze z brew kitem, który miałby dolniaki w zestawie, bo producenci (dość słusznie imho) zakładają, że ktoś warząc z brew kitu robi to, bo jest początkujący, bo nie ma dużego gara itp. Tym samym na pewno nie będzie miał możliwości zapanowania nad dolniacową temperaturą fermentacji. WB-06 to by przecież był jakiś hefelager, niedościgniony oryginał Książęcego pszenicznego

Ja chętnie się blonda napiję, zwłaszcza żeby pomóc w ocenie sytuacji. Jedyny problem jest taki, że moim największym osiągnięciem jest ukończenie dwóch kursów sensorycznych oraz dostanie się na kurs sędziego PSPD, który z uwagi na pandemię się nie odbył. Jeśli jesteś zainteresowany moim rzuceniem oka, to pisz na priv - podam dane do najbliższego paczkomatu, w rewanżu mogę podesłać witbiera, pale ale (niestety wyszło mało woltażowe i przez to wodniste) albo Irish Red Ale, które w weekend będę butelkował.

Polecam blender ręczny - 1 minuta na średniowysokich obrotach i efekt ten sam, a roboty mniej (jedno wiadro mniej do sterylizacji i mycia, nie mówiąc o dźwiganiu).

Kolego, przeczytaj na przyszłość setkę jeśli nie tysiąc podobnych tematów. Ot, chociażby temat rurka bulka/nie bulka jest pełne podobnych przygód. Zadawanie drożdży nie-kveikowych w 29 st. C to proszenie się o piwo rozpuszczalnikowe. Koniec fermentacji ustalisz tylko poprzez pomiar BLG 3/4 dni od siebie. Spławik Browinowy kupisz w zasadzie w każdej Castoramie czy Obi za 15 zł - bez tego do warzenia ani rusz. Zmierz BLG po 10 dniach od zadania drożdży i potem po kolejnych 4 dniach. Jeśli nie spada, można butelkować. Zasady 7+7 można stosować jak się wie z czego one wynikają, a nie przyjmować je za pewnik. Nikomu nie życzę granatów.

Na przyszłość zapewnij dobre napowietrzenie brzeczki - ja od kilkunastu warek stosuję po prostu blender ręczny przez 1-2 minuty i jest o niebo lepiej niż jakbym miał to przelewać z wiadra do wiadra czy pluskać wężykiem z wysokości. Długi lag zwiększa ryzyko niepożądanych smaków i aromatów.

A ja głupi myślałem, że to hobby i pochłania pieniądze.