WiHuRa

Aha, to instrukacja jeśli karuk jest w formie proszku, stąd to mieszanie i zakwaszanie wody aby dobrze go rozpuścić. Oczywiście później dodaje się do piwa. W Polsce chyba takiego nie widziałem więc nie wiem jaki masz, karuk w płynie dozuje się poprostu do piwa, 2-5ml na 10l. Jeśli masz oryginalną buteleczką jest to napisane na opakowaniu.

Poprawne przygotowanie karuku to złożony proces (kilka kroków). Dobrze jeśli byś miał kwas fosofrowy/mlekowy oraz możliwość pomiaru PH (paski z zakresu 2-3 ph, ph-metr). Ogólnie mówiąc odpowiednią ilość karuku dodaje się do odpowiedniej ilość czystej, zimnej wody, zakwasza się tą wodę do PH 2,5-3, następnie trzeba dobrze wymieszać i trzymać ten płyn w lodówce przez okres 2-3 dni, od czasu do czasu może mieszać. Tak przygotowany karuk można zadać do schłodzonej brzeczki, najlepiej takiej 1-2°C. W 24h efekt powinnień być już widoczny. 

1. Tak
2. Tyle aby przykryć, jeśli coś wypiją dolać
3. Im dłużej tym lepiej

Po krótkiej przerwie wracamy do warzenia. Duże zmiany bo browar zmienił lokalizację. Inicjatywą pięciu piwowarów wynajęliśmy pomieszczenie, które po kilku miesiącach remontu w wolnych chwilach udało się doskonale przystosować do warzenia piwa. Wczoraj odbył się chrzest nowego lokalu i wraz z młodym piwowarem, który dopiero rozpoczyna przygodę z warzeniem powstały dwie warki. Receptury i kilka zdjęć poniżej.
 
 
Warka #87 03/17/18 - American Brown Ale  BLG 14 IBU 32 Barwa EBC 46
 
Warzenie 23.12.2017

Docelowa ilość warki 67 L

Zasyp:
Pale Ale - 10 kg 72,9 %
Coffe 500 - 1,0 kg 7,3 %
Carapils - 1,0 kg 7,3 %
Coffie Light - 1,0 kg 7,3%
Płatki owsiane - 0,47 kg 3,4 %
Jęczmień palony - 0,25 kg 1,8 %
Zacieranie:

64 oC - 30 min
67 oC - 30 min
72 oC - 15 min
76 - filtracja
 
Wysładzanie wodą 80 oC


Chmielenie:
Gotowanie 70 min
Citra - 45 g - 60 min
Amarillo - 50 g - 20 min
Simcoe - 50 g - 0 min
Amarillo - 50 g - 0 min
Citra - 70 g - 0 min

Brzeczka schłodzona chłodnicą zanurzeniową do 17oC.
Wyszło 67L 14,0 blg,
Fermentor I 31L  - US 05
Fermentor II 22L - WLP 090 (gęstwa)
Fermentor III 10L - WLP 060 (1,6 L starter)
Reszta została w osadach
Fermentacja : po 24h ok 17stC w każdym fermentorze.
 
Warka #88 04/17/18 - 100% Wędzone  BLG 12 IBU 33 Barwa EBC 6,5
 
Warzenie 23.12.2017
 
Piwo na III Karpackie Bitwy Piwowarów Domowych

Docelowa ilość warki 18 L

Zasyp:
Pszeniczny grodziski - 3 kg 100 %
 
Zacieranie:

68 oC - 80 min
72 oC - filtracja
 
Wysładzanie wodą 80 oC


Chmielenie:
Gotowanie 60 min
Vic Secret - 13 g - 40 min
Citra - 25 g - 5 min
+chmiele na hop stand do uzupełnienia

Brzeczka schłodzona chłodnicą zanurzeniową do 17oC.
Wyszło 18L 12,0 blg,
Fermentor I 16L  - US 05
 
 

Hej,
Jak wiadomo różnej maści filmików z warzenia na YT jest wiele, każdy wkład z szerzenie piwowarstwa domowego jest istotny i ważny, na pewno każdy z tych filmów ma swoją wartość. My chcemy wnieść kolejną cegiełkę. Z grupą piwowarów podejmiemy próbę pokazu na youtube na żywo - pokazu, który złapie w jednym filmie całe podstawy warzenia domowego. Pokazu nastawionego w głównej mierze na merytoryczny przekaz, sporo teorii z dozą "domowego" rozsądku i masą własnych praktycznych doświadczeń. Film po wydarzeniu będzie dostępny na kanale - Karpackie Warsztaty Piwowarskie.
 
Pokaż na żywo zaplanowany został na piątek 5 stycznia 2018, start około 18:00
Zostało utworzone już wydarzenie więc link jest dostępny - https://youtu.be/-UYcHNfNTGs
 
Kto poprowadzi wydarzenie?
Wojciech Szczepański, piwowar domowy od 2011, ponad 120 warek na koncie, certyfikowany sędzia PSPD, zapiski na tym forum to Browar Czarny Ryś
Artur Wojnarowski, piwowar domowy od 2010, ponad 80 warek na koncie, sporo o dużym wybiciu (50-60l), zapisy na tym forum to Browar Wojen
Piotr Kowalski, piwowar domowy od 2010, właściciel znanego i lubianego sklep dla piwowarów
 
Zapraszam do oglądania i aktywności na chacie, jeśli macie jakieś istotne kwestie, które Was gnębią, możecie już w tym wątku je zadać - postaramy się uwzględnić je w naszym pokazie!
 

No i jest!!! 
 

Jak wiesz teraz jestem certyfikowany przez PSPD więc teraz ortodox pełną gębą  Przed chwilą sprawdzałem aromaty fermentacyjne, mocno pachnie Chinookiem.

Jakiś czas temu (05.2010) popełniliśmy kilka warek na 2112, fajne efekty. Uważał bym ze zbyt niskimi temperaturami, ze względu na możliwość zatrzymania fermentacji. Trochę o tych drożdżach pisaliśmy -> https://www.piwo.org/forums/topic/1432-anmar-nasz-browar-domowy/?page=4&tab=comments#comment-51078
 

To jest raczej zimny osad. Tworzy się dopiero w trakcie chłodzenie na chłodnicy przeciwbieżnej a rozumie taka jest w GF? Też tak mam na wymienniku, nie przejmuj się tym, piwo wyjdzie smaczne jest nie zawalisz czegoś innego.

Robicie jeszcze 100% Peated? U mnie w browarze wersja 6, tym razem mix po 1kg słodu CM, Fawcett i Bestmalz. Swoją drogą co za piękne czasy, w jednym sklepie 4 różne słody wędzone torfem (jeszcze był Viking Malt). OG 10 Plato więc ma być lekko i sesyjne. Drożdże FM12 W szkocką kratę. Dam znać jak wyszło.

Na początek nie musisz wcale mieć iście książkowego podejścia.
 
Moje dwa pierwsze dolniaki były tylko na cichej w 6°C (takie pseudo lagerowanie) przez 2 tygodnie - takie miałem warunki i możliwości czasowe. Piwa wyszło bardzo smaczne. Później piwa już lagerowałem w 0°C, 2-3 tygodnie. Teraz, w porównaniu / odniesieniu do tych pierwszych piw nie uważam, że były złe czy miały jakieś wady. Zrób na razie dolniaka w warunkach jakie masz, spróbuj zrobić cichą fermentację w możliwie jak najniższej temperaturze.
 
Druga sprawa o której już pisano, to dopasowanie pojemności piwa do fermentatora (przy lagerowaniu) - tak aby było w nim jak najmniej powietrza. Jeśli ktoś nie ma takiej możliwości bez sensem jest lagerowanie 20l piwa w 33l wiadrze kilka-kilkanaście tygodni bo nic z tego dobrego nie wyjdzie, chyba że ładna tlenowa błonka na wierzchu się komuś podoba. Już lepiej zrobić krótką cichą i zabutelkować.
 
W świat lagerów można wejść małymi kroczkami. Oczywiście poszczególne kroki trzeba zrobić z głową i świadomością pewnych procesów, wad i zalet.

Dzięki, podsumowanie robię do każdego sezonu (patrz spis treści, pierwszy post tematu) - w tym roku wyjątkowo późno bo brak było czasu. Najwyższy czas aby uzupełnić bo pierwsza warka 7 sezonu od 30.08. już we wiadrze.

Posumowanie minionego 6 sezonu w skrócie:
 
warka #104 Nova IPA 11,6°Blg (23l) - piwo wyszło generalnie poprawnie, oczekiwanie co do zapachu i smaku były większe, drożdże W1469 też dały inny profil niż się spodziewałem;
warka #105 Coffee Stout 12,3°Blg (20l) - baza do kawy wyszła kiepsko, piwo było zbyt palone a także przez to zbyt kwaśne, kawa nie zrównoważyła tego przez co aromat był przyjemny ale smak już słabo zbalansowany i jedno wymiarowy, Coffee Stout, po poprawkach, na pewno jeszcze pojawi się w kolejnych sezonach;
warka #106 Czeski Pilzner 12,6°Blg (22l) - użycie słodów Barke nie wniosło żadnych rewelacji, do tego chyba jakaś pomyłka w słodzie bo piwo wyszło słodsze niż #108 a przecież było w tylko na Pilzneńskim, smakowało jak na 100% Wiedeńskim, chmielowość przez to uciekła i ciężko mi się to piwo piło;
warka #107 Black Peat 12,4°Blg (17,5l) - w zastępstwie 100% Peated Ale zrobiłem piwo torfowe na bazie Angielskiego Porteru, wyszło świetnie, wyraźny torf z elementami słodów specjalnych, hamowałem się żeby nie wypić szybko wszystkiego  Nie dawno dopiero poszła ostatnia butelka - trzymało formę; W kolejnym sezonie trzeba jednak wrócić do 100% Peated!;
warka #108 Lager wiedeński 13,1°Blg (20l) - poprawny lager, wypite dość szybko, wyczuwalna goryczka i wyraźna słodowość czyli to w co celowałem, słód Barke raczej nie wniósł nic specjalnego;
warka #109 Imperial Urbock 26,1°Blg (18l) - najmocniejsze piwo w historii browaru, poszło na konkurs do Żywca gdzie doszło do finału, wyraźnie słodowe z wyraźną goryczką i oczywiście do tego mocna wędzonka, cześć rozlałem do płatki macerowane w koniaku ale wersja podstawowa jest zdecydowanie lepsza, resztki butelek leżakuje w lodówce;
warka #110 American White Wheat 12,5°Blg (23l) - nie udało się powtórzyć balansu z poprzedniego roku, chmielenie na zimno przykryło przyprawy, poza tym bardzo prosty i smaczny cytrusowy ejl, można powtarzać po korekcie chmielenia;
warka #111 Koelsch 12,4°Blg (40l) - w tamtym roku podobna warka ale na W2112 wyszła zdecydowanie lepiej, teraz poprawnie, pijalnie, proste piwo na grilla, do powtórek;
warka #112 Belgian Pale Ale 10,7°Blg (19l) - kolejna ta sama receptura co przez poprzednie 2 lata, udało się ładnie przeprowadzić fermentację przez co piwo było owocowe, gładkie tylko z lekką fenolową nuta, niski ekstrakt i świetna pijalność prawiły że piwo poszło w ... 1 dzień, dobra impreza w ogrodzie
warka #113 Alelite 8,9°Blg (20l) - spontaniczne piwo na bazę do chmielenia na zimno różnymi odmianami chmielu, szczegóły jak uda mi się w końcu zrobić materiał z panelu
warka #114 Witbier 11,6°Blg (40l) - wyszedł perfekcyjny Witbier! jak się skończył żal było że nie ma jeszcze.
 
Mało piw w sezonie 6 ale większość co najmniej dobra. Nie wiele już innowacji, raczej powtórki tego co lubię najbardziej. I to raczej się nie zmieni.
 
 

W weekend powstała chyba ostatnia warka w sezonie. Opcjonalnie może jeszcze jedno piwo uwarzę ale szanse są ledwie 50/50. Tym razem mniej piw, powody już podawałem przy starcie sezonu. Póki co taka ilość mi wystarczyła więc kolejny sezon zapowiada się podobnie. Podsumowanie wszystkich piw z sezonu pojawi się niebawem. 
 
Na koniec sezonu zabrało mi się na kilka luźnych spostrzeżeń - głównie dotyczący warzenia Witbiera. 
 
1) Transport wody do wysładzania
 
Nie wiem dlaczego dopiero teraz, ale uświadomiłem sobie to dopiero ostatnio że mając pompkę mogę ją wykorzystać do transportu wody do wysładzania. Dotychczas stawałem na stołku i po 10l wlewałem do górnej wiadro (w system 3 stopniowym jest wysoko). Było to uciążliwe i niepraktyczne. Często trochę wody lądowało poza wiadrem chlapiąc przy okazji wszystko co poniżej. A teraz siup do wiaderka myjącego, pompka i przez kranik w kilka minut przetoczyłem 29l wody, bez podnoszenia i wysiłku. Świetnie. Miałem wątpliwości czy pod koniec pompka da jeszcze rady, słup cieczy w wiadrze był już wysoki, ale powoli powoli udało się całość przepompować, taką małą chińską pompką. Będę teraz regularnie stosował.
 

 
2) Kleikowanie pszenicy i zacierania Witbiera
 
Aktualnie prawie wszystkie piwa zacieram w mojej lodówce turystycznej czyli na lenia, także Witbiera. Ale patrząc na problemy z czasem rozkładaniem skrobi w tym piwie postanowiłem wrócić do zacierania temperaturowego. Najpierw kleikowanie pszenicy, bardzo istotne dla dalszego etapu rozkładu skrobi. Pszenica z połową wody do zacierania (14l) do gara i zagotowanie (choć de facto 100°C nie osiągnie). Powoli widać jak postępuje hydroliza ziarna i płyn robi się co raz bardziej gęsty. Po zagotowaniu zostawiłem na około 15 min i po tym czasie z dość płynnego zacieru zrobiła się gęsta i sztywna pulpa. Taki sposób kleikowania jest bardzo prosty, nie trzeba do tego żadnego termometru, grzejemy wodę, jak się zagotuje, wrzucamy ziarno, ponownie grzejemy do zagotowania i zostawiamy na paręnaście minut. W zasadzie można by nawet nie zagotowywać ponownie bo temperatura kleikowania pszenicy i tak jest niższa. 
 
W moim przypadku stosunek ziarna do wody mógłby być być wyższy, pulpa byłaby bardziej płynna ale to z kolei mogło urodzić inny problem. Po uzupełnieniu resztą wody do zacierania, tym razem zimnej, temperatura przypuszczalnie mogłaby być wyższa niż moje startowe 65°C. W moim przypadku, po wlaniu pozostałej części wody do zacierania (woda zimna, 14,5l) zrobiło się 58-60°C, 3-4 minuty podgrzania, wsypanie reszty zasypu i 65°C gotowe. 
 
W Witbierze, z udziałem 50% pszenicy w zasadzie przerwa dekstrynująca jest obowiązkowa. Jeszcze nie udało mi się po 30 min zacierania w przerwie maltozowej otrzymać próby jodowej negatywnej (zawsze mocno fioletowo). Na lenia 67°C w 90 min również. To także był przyczynek do decyzji o zacieraniu temperaturowym. Nie dość stwierdzić, że po 30 min w maltozowej i 30 min w dekstrynującej próba jodowa było wciąż pozytywna, choć były to już tylko dekstryny (kolor czerwony), kolejne 10 min rozłożyło wszystko całkowicie. 
 
Dobry i mocny wygrzew również sie przyda (blisko 80°C), dla spokoju filtracji. W zasadzie można i więcej niż 80°C, zwłaszcza jak od razu przykładamy do filtracji, takie przełożenie zacieru to od razu spadek rzędu kilku stopni. Łączny czas zacierania temperaturowego 90 min (sumując jeszcze momenty podgrzewania między poszczególnymi przerwami). Zacieranie na lenia w tamtym roku wyszło mi 125 min.
 

 
3) Jakość kolendry
 
Przez niedopatrzenie okazało się, że mam ledwie końcówkę kolendry. Dotychczas używam cały czas marki TRS. Pachnie cudnie, po roztarciu ziarenek, cytrusowy mocny aromat, wręcz nawet lekko duszący. W domu była kolendra z Pryzmatu. Na zdjęciu w dwóch szklaneczkach, ta ciemniejsza to Pryzmat. Zapach nie jest tak intensywny i nie tak przyjemny, po roztarciu jest lepiej ale to całkowicie nie to co TRS. W sumie trochę jej dodałem z braku laku ale na więcej się nie odważyłem. Zapach w piwie słabej jakości kolendry to głównie lekko pietruszkowe nuty. Ten Pryzmat nie był najgorszy ale wolałem tego nie testować na 40l piwa.
 

 
4) Pomarańcza i cytryna
 
Jak wiadomo Wit przyprawą stoi. W zasadzie można się posilać suszoną skórka, która jest szeroko dostępna w sklepach ale jak zawsze ją omijam. Nie można jej za dużo użyć bo ma za dużo albedo (biała część) i zwiększając aromat pomarańczy zwiększamy także cierpkość i ściąganie na języku. Efekt finalny z jej używania też mnie nie zachwycał. Idealnym wyborem jest świeżo starta skórka z pomarańczy. Ja ją delikatnie obieram zwykła obieraczką do warzyw, powstają takie krótkie paski. Warto też dodać troszkę skórki z cytryny, podbije trochę wrażenie orzeźwienia i rześkości a Witbier właśnie takie powinien być. Z pomarańczy robię świeżo wyciskany sok, dzieciaki się o niego biją.
 

 
5) Drożdże do Witbiera
 
Dotychczas używałem głównie Wyeast 3944, FM20, WLP400 czyli de facto to te same szczepy (Hoegaarden). Przy fermentacji <19°C nie dominują, dają w miarę czysty belgijski profil i pozwalają błyszczeń przyprawom. Szczep dość wolny i chimeryczny, ostatnie kilka stopni ekstraktu potrafi fermentować bardzo długo. Trzeba dobrze przeprowadzić fermentacje ale i to czasem jest trudne. Pomóc może przelanie piwa na cichą, to potrafi je pobudzić i dokończą fermentacje Problem jest dość istotny bo grozi w butelkach grantami jeśli się tego nie zauważy. Wyeast wspomina, że potrzeba dość dużej przestrzeni w wiadrze ze względu na ogromną pianę fermentacyjna. W moich przypadkach nigdy tego nie zauważyłem, może dlatego że fermentuje nisko (<20°C), dotychczas miałem zawsze normalną około 2 cm pianę podczas fermentacji. Szczep daje świetne i smaczne Wity. Polecam.

Dla mnie ten chmiel faktycznie na wspólny mianownik z Galaxy, bardzo wyraźna nuta żywicy i igieł sosnowych. Wraz z tropikalnym owocami tworzy bardzo przyjemną mieszankę. Używałem nowego zbioru 2014.

Parę zdań o tym, co można znaleźć na arkuszach oceny.
 
Podobnie jak w poprzednim roku, sędziowie na naszym konkursie posługiwali się pięcio-stopniowym systemem opisu intensywności cech sensorycznych. Wygląda on tak:
 
5 - wysoka intensywność
4 - średnio wysoka intensywność
3 - średnia intensywność
2 - umiarkowana intensywność
1 - niska intensywność
 
0 - brak cechy
 
Obecność w opisie na arkuszu małej cyferki w nawiasie, informuje o intensywności opisywanej cechy.
 
Warto opisane przez naszych sędziów "intensywności" porównać z zamieszczonymi na początku tego wątku opisami stylów. Wtedy Wasze metryczki mogą stać się nieco bardziej zrozumiałe i bogatsze w treść.
 
W tym roku w opisie na arkuszu pojawiła się mała innowacja w postaci "plusów" i "minusów".
"Plusy" oznaczają, że obecność danej cechy lub poziom jej intensywności, została przez sędziego potraktowana jako cecha pozytywnie wpływająca na charakter piwa lub będąca zgodną ze stylem.
"Minusy" oznaczają, że obecność danej cechy lub poziom jej intensywności, została przez sędziego potraktowana jako cecha negatywnie wpływająca na charakter piwa lub  będąca niezgodną ze stylem.
 
Wprowadzenie tego elementu opisu miało na celu m.in. lepsze i jaśniejsze uzasadnienie ilości przyznanych przez sędziego punktów za daną cechę piwa. Dziękie temu piwowar ma jasno wskazane w opisie, które elementy sędzia potraktował jako pozytywne (stylowe), a które jako negatywne (niestylowe) i jaka była podstawa przyznania takiej, a nie innej ilości punktów dla danej cechy. 
 
Mam nadzieję, że arkusze są wystarczająco czytelne i nie będziecie mieli problemu ze zrozumieniem zawartej w nich treści.

W weekend powstała chyba ostatnia warka w sezonie. Opcjonalnie może jeszcze jedno piwo uwarzę ale szanse są ledwie 50/50. Tym razem mniej piw, powody już podawałem przy starcie sezonu. Póki co taka ilość mi wystarczyła więc kolejny sezon zapowiada się podobnie. Podsumowanie wszystkich piw z sezonu pojawi się niebawem. 
 
Na koniec sezonu zabrało mi się na kilka luźnych spostrzeżeń - głównie dotyczący warzenia Witbiera. 
 
1) Transport wody do wysładzania
 
Nie wiem dlaczego dopiero teraz, ale uświadomiłem sobie to dopiero ostatnio że mając pompkę mogę ją wykorzystać do transportu wody do wysładzania. Dotychczas stawałem na stołku i po 10l wlewałem do górnej wiadro (w system 3 stopniowym jest wysoko). Było to uciążliwe i niepraktyczne. Często trochę wody lądowało poza wiadrem chlapiąc przy okazji wszystko co poniżej. A teraz siup do wiaderka myjącego, pompka i przez kranik w kilka minut przetoczyłem 29l wody, bez podnoszenia i wysiłku. Świetnie. Miałem wątpliwości czy pod koniec pompka da jeszcze rady, słup cieczy w wiadrze był już wysoki, ale powoli powoli udało się całość przepompować, taką małą chińską pompką. Będę teraz regularnie stosował.
 

 
2) Kleikowanie pszenicy i zacierania Witbiera
 
Aktualnie prawie wszystkie piwa zacieram w mojej lodówce turystycznej czyli na lenia, także Witbiera. Ale patrząc na problemy z czasem rozkładaniem skrobi w tym piwie postanowiłem wrócić do zacierania temperaturowego. Najpierw kleikowanie pszenicy, bardzo istotne dla dalszego etapu rozkładu skrobi. Pszenica z połową wody do zacierania (14l) do gara i zagotowanie (choć de facto 100°C nie osiągnie). Powoli widać jak postępuje hydroliza ziarna i płyn robi się co raz bardziej gęsty. Po zagotowaniu zostawiłem na około 15 min i po tym czasie z dość płynnego zacieru zrobiła się gęsta i sztywna pulpa. Taki sposób kleikowania jest bardzo prosty, nie trzeba do tego żadnego termometru, grzejemy wodę, jak się zagotuje, wrzucamy ziarno, ponownie grzejemy do zagotowania i zostawiamy na paręnaście minut. W zasadzie można by nawet nie zagotowywać ponownie bo temperatura kleikowania pszenicy i tak jest niższa. 
 
W moim przypadku stosunek ziarna do wody mógłby być być wyższy, pulpa byłaby bardziej płynna ale to z kolei mogło urodzić inny problem. Po uzupełnieniu resztą wody do zacierania, tym razem zimnej, temperatura przypuszczalnie mogłaby być wyższa niż moje startowe 65°C. W moim przypadku, po wlaniu pozostałej części wody do zacierania (woda zimna, 14,5l) zrobiło się 58-60°C, 3-4 minuty podgrzania, wsypanie reszty zasypu i 65°C gotowe. 
 
W Witbierze, z udziałem 50% pszenicy w zasadzie przerwa dekstrynująca jest obowiązkowa. Jeszcze nie udało mi się po 30 min zacierania w przerwie maltozowej otrzymać próby jodowej negatywnej (zawsze mocno fioletowo). Na lenia 67°C w 90 min również. To także był przyczynek do decyzji o zacieraniu temperaturowym. Nie dość stwierdzić, że po 30 min w maltozowej i 30 min w dekstrynującej próba jodowa było wciąż pozytywna, choć były to już tylko dekstryny (kolor czerwony), kolejne 10 min rozłożyło wszystko całkowicie. 
 
Dobry i mocny wygrzew również sie przyda (blisko 80°C), dla spokoju filtracji. W zasadzie można i więcej niż 80°C, zwłaszcza jak od razu przykładamy do filtracji, takie przełożenie zacieru to od razu spadek rzędu kilku stopni. Łączny czas zacierania temperaturowego 90 min (sumując jeszcze momenty podgrzewania między poszczególnymi przerwami). Zacieranie na lenia w tamtym roku wyszło mi 125 min.
 

 
3) Jakość kolendry
 
Przez niedopatrzenie okazało się, że mam ledwie końcówkę kolendry. Dotychczas używam cały czas marki TRS. Pachnie cudnie, po roztarciu ziarenek, cytrusowy mocny aromat, wręcz nawet lekko duszący. W domu była kolendra z Pryzmatu. Na zdjęciu w dwóch szklaneczkach, ta ciemniejsza to Pryzmat. Zapach nie jest tak intensywny i nie tak przyjemny, po roztarciu jest lepiej ale to całkowicie nie to co TRS. W sumie trochę jej dodałem z braku laku ale na więcej się nie odważyłem. Zapach w piwie słabej jakości kolendry to głównie lekko pietruszkowe nuty. Ten Pryzmat nie był najgorszy ale wolałem tego nie testować na 40l piwa.
 

 
4) Pomarańcza i cytryna
 
Jak wiadomo Wit przyprawą stoi. W zasadzie można się posilać suszoną skórka, która jest szeroko dostępna w sklepach ale jak zawsze ją omijam. Nie można jej za dużo użyć bo ma za dużo albedo (biała część) i zwiększając aromat pomarańczy zwiększamy także cierpkość i ściąganie na języku. Efekt finalny z jej używania też mnie nie zachwycał. Idealnym wyborem jest świeżo starta skórka z pomarańczy. Ja ją delikatnie obieram zwykła obieraczką do warzyw, powstają takie krótkie paski. Warto też dodać troszkę skórki z cytryny, podbije trochę wrażenie orzeźwienia i rześkości a Witbier właśnie takie powinien być. Z pomarańczy robię świeżo wyciskany sok, dzieciaki się o niego biją.
 

 
5) Drożdże do Witbiera
 
Dotychczas używałem głównie Wyeast 3944, FM20, WLP400 czyli de facto to te same szczepy (Hoegaarden). Przy fermentacji <19°C nie dominują, dają w miarę czysty belgijski profil i pozwalają błyszczeń przyprawom. Szczep dość wolny i chimeryczny, ostatnie kilka stopni ekstraktu potrafi fermentować bardzo długo. Trzeba dobrze przeprowadzić fermentacje ale i to czasem jest trudne. Pomóc może przelanie piwa na cichą, to potrafi je pobudzić i dokończą fermentacje Problem jest dość istotny bo grozi w butelkach grantami jeśli się tego nie zauważy. Wyeast wspomina, że potrzeba dość dużej przestrzeni w wiadrze ze względu na ogromną pianę fermentacyjna. W moich przypadkach nigdy tego nie zauważyłem, może dlatego że fermentuje nisko (<20°C), dotychczas miałem zawsze normalną około 2 cm pianę podczas fermentacji. Szczep daje świetne i smaczne Wity. Polecam.

US-05 są tak uniwersalne że możesz na nich uwarzyć większość stylów - od Alta, Koelsch czy Grodziskie, Pale Ale, Amber Ale, Brown Ale, różne IPY (6-8 różnych), DIPA, Stouty, Porter angielski, IRA, po wszelakiej maści owocowe i specjalne piwa.

US-05 są tak uniwersalne że możesz na nich uwarzyć większość stylów - od Alta, Koelsch czy Grodziskie, Pale Ale, Amber Ale, Brown Ale, różne IPY (6-8 różnych), DIPA, Stouty, Porter angielski, IRA, po wszelakiej maści owocowe i specjalne piwa.

Opis: Piwo dość spontaniczne jeśli chodzi o zasyp, zebrałem ciekawsze resztki różnych słodów, akurat dość "pełny" zasyp, będzie pasował do nisko ekstraktywnego piwa (około 8,5°Blg). Piwo ma być bazą do dużego eksperymentu, chmielenie na zimno 17 różnymi odmianami chmielu (nowofalowe chmiele niemieckie, polskie, czeskie i słoweńskie), oczywiście każdy chmiel do osobnej części piwa, warka będzie podzielona na 17 części (1 litr / 1 część). Szczegóły póki co nie podaje, projekt w fazie rozrodczej. Będzie w każdym razie otwarty panel i będzie można tego wszystkiego doświadczyć.
 
#113 Alelite
Warzenie: 03.05.2017 | Estymacja z BS: 8,39°Blg | warka 20l | IBU 30 | EBC 7,4 | Zakładana wyd.: 82,5%
 
Zasyp: 2,61 kg
Słód pale ale Bestmalz- 2,61 kg (66,3%)
Słód monachijski II Weyermann - 0,42 kg (16,1%)
Słód owsiany Fawcett - 0,28 kg (10,7%)
Słód żytni Strzegom - 0,18 kg (6,9%)
 
Woda i jej modyfikacje: całość kranówka, 5 ml kwasu mlekowego   Zacieranie, filtracja, wysładzanie: woda do zasypu łącznie 9,5l 30 min - 65-62°C 30 min - 72-70°C 01 min - 80°C i przełożenie do filtracji   Pomiar PH 5,4. Wysładzanie 20,5l gorącej wody (80°C).   Gotowanie: 70 min 60 min - 05g Warrior 17,0% 20 min - 10g Warrior 17,0% 15 min - 05g mech irlandzki   Pomiar PH 5,4. Dodałem 2,5ml aby osiągnąć finalnie PH 5,2.   Fermentacja: Wyszło na 20l - 8,9°Blg   Schłodzone wymiennikiem do 18°C i w tej temperaturze zadane gęstą gęstwą WLP001 California Ale (I pokolenie), około 150 ml.   17-21.05.2017 - chmielenie na zimno, temperatura 17-19°C   Komentarz: - filtracja w wiadrze z oplotem, początek trudny ale szybkie dolanie gorącej wody z wysładzania i ponowne zamieszanie sprawiło że cała filtracja przeszła już w normalnym tempie - idealnie w końcu z objętością i gęstością po gotowania, nie musiałem nic rozcieńczać.

Warka #77 - Pils - 4 miejsce jako najlepsze piwo zlotowe
Warka #79 - Porter Angielski - 4 miejsce w kategorii English Brown
Warka #80 - AIPA - 4 miejsce w kategorii IPA
Wszytko na II Zlocie Piwowarów Domowych i V Karpackim Konkursie Piw Domowych.
 
Kto nie był niech żałuje i już rezerwuje czas za rok.
 
https://www.facebook.com/Karpackie.WP
http://karpackiewp.pl/

Przecież to proste. Piwowarzy najczęściej zamawiają - słód, chmiel i drożdże (suche i płynne).

Gość narobi syfu a później sam zgłasza do moderacji. Mistrz!

Czy drożdżom przekazałeś te wytyczne ? Może się nie stosują ?
 
P.S. Odejdź od utartych schematów, obserwuj fermentacje a nie daty na kalendarzu.

Możesz spokojnie zadać. Nawet lepiej taki niż ten po 48h kiedy piana opadnie.