Makaron

10A. American Pale Ale Aroma: Usually moderate to strong hop aroma from dry hopping or late kettle additions of American hop varieties. A citrusy hop character is very common, but not required. Low to moderate maltiness supports the hop presentation, and may optionally show small amounts of specialty malt character (bready, toasty, biscuity). Fruity esters vary from moderate to none. No diacetyl. Dry hopping (if used) may add grassy notes, although this character should not be excessive. Appearance: Pale golden to deep amber. Moderately large white to off-white head with good retention. Generally quite clear, although dry-hopped versions may be slightly hazy. Flavor: Usually a moderate to high hop flavor, often showing a citrusy American hop character (although other hop varieties may be used). Low to moderately high clean malt character supports the hop presentation, and may optionally show small amounts of specialty malt character (bready, toasty, biscuity). The balance is typically towards the late hops and bitterness, but the malt presence can be substantial. Caramel flavors are usually restrained or absent. Fruity esters can be moderate to none. Moderate to high hop bitterness with a medium to dry finish. Hop flavor and bitterness often lingers into the finish. No diacetyl. Dry hopping (if used) may add grassy notes, although this character should not be excessive. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Carbonation moderate to high. Overall smooth finish without astringency often associated with high hopping rates. Overall Impression: Refreshing and hoppy, yet with sufficient supporting malt. Comments: There is some overlap in color between American pale ale and American amber ale. The American pale ale will generally be cleaner, have a less caramelly malt profile, less body, and often more finishing hops. History: An American adaptation of English pale ale, reflecting indigenous ingredients (hops, malt, yeast, and water). Often lighter in color, cleaner in fermentation by-products, and having less caramel flavors than English counterparts. Ingredients: Pale ale malt, typically American two-row. American hops, often but not always ones with a citrusy character. American ale yeast. Water can vary in sulfate content, but carbonate content should be relatively low. Specialty grains may add character and complexity, but generally make up a relatively small portion of the grist. Grains that add malt flavor and richness, light sweetness, and toasty or bready notes are often used (along with late hops) to differentiate brands. Vital Statistics: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 30 ? 45 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 5 ? 14 ABV: 4.5 ? 6.2% Commercial Examples: Sierra Nevada Pale Ale, Stone Pale Ale, Great Lakes Burning River Pale Ale, Bear Republic XP Pale Ale, Anderson Valley Poleeko Gold Pale Ale, Deschutes Mirror Pond, Full Sail Pale Ale, Three Floyds X-Tra Pale Ale, Firestone Pale Ale, Left Hand Brewing Jackman?s Pale Ale 10A. American Pale Ale Aromat: Przeważnie umiarkowany do mocny armat chmielu, który wynika chmielenia na zimno albo dodane na koniec chmielenia chmieli odmian amerykańskich. Cytrusowy charakter jest powszechny, ale nie wymagany. Słaba do umiarkowana słodować wspiera obecność aromatów chmielowych, oraz opcjonalnie może przedstawiać specjalny charakter słodowy ( chlebowy, tostowy, ciasteczkow. Estry owocowe mogą być różne od umiarkowanych do braku. Brak diacetylu. Chmielenie na zimno (jeżli użyte) może nadać trawiastych nut, aczkolwiek ten charakter nie powinien być zbyt uwydatniony. Wygląd: Blado złotawy do ciemno bursztynowy kolor. Umiarkowanie wysoka, złamanie biała piana, która długo się utrzymuje. Generalnie całkiem klarowne, ale wersje chmielone za zimno mogą być delikatnie mgliste. Smak: Przeważnie umiarkowane do mocne smaki chmielowe, przeważnie pokazujące charakter chmieli amerykańskich. (aczkolwiek inne odmiany chmieli mogą być użyte). Niski do umiarkownie mocny słodowy charakter wspiera obecność chmieli, i może opcjonalnie przedstawiać słaby charakter słodów (chlebowy, tostowy, ciasteczkowy). Balans chmilowo-słodowy przeważnie skłania się w kierunku goryczki i chmielu, ale obecność smaków słodowych może być wyraźny. Smaki karmelowe są przeważnie powściągliwe ,albo nieobecne. Estry owocowe mogą być od umiarkowane do brak. Umiarkowana do mocna goryczka chmielowa wraz z średnim do wytrawnym finiszem. Smaki chmielowe i goryczka przeważnie trwają do finiszu. Brak diacetylu. Chmielenie na zimno (jeśli użyte) możę nadać trawiastych nutek, ale ten charakter nie powinien być zbyt uwydatniony. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Nagazowanie umiarkowane do mocne. Ogólnie gładki finisz bez cierpokści wynikającej z użycia dużych ilości chmielu. Ogólne wrażenia: Odświeżające oraz mocno chmielowe wraz z wystarczającym wsparciem słodowym. Komentarz: Jest różnica w kolorze powiedzmy American pale i American amber ale. American pale ale posiada generalnie czystsze, mniej profilu karmelowo słodowego., mniej treściwe oraz bardziej chmielowe. Historia: Amerykańska adaptacja English pale pale, odzwierciedlające lokalne surowce (chmiele, słody, drożdże i woda). Przeważnie jaśniejszy kolor, czysta fermtnacja, i zawierająca mniej smaków i zapachów karmelowych jak angielski odpowienik. Surowce: Słód pale ale, typowo amerykański dwu rzędowy. Chmiele amerykańskie, przeważnie, ale nie zawsze te z cytrusowym charakterem. Amerykańskie drożdże górnej fermentacji. Woda może być różna jeśli chodzi o zawartość siarczanów, ale zawartość węglanów powinna być relatywnie niska. Słody specjne słody i zboża mogą nadać charakteru i kompleksowości ,ale generalnie powinny być relatywnie w niewielkich proporcjach. Zboża ,które nadają słodowego i bogatego smaku, lekkiej słodkości, oraz tostowych albo chlebowych nutek są przeważnie dodawane (wraz z chmieleniem) by rozróżnić marki piw. Podstawowe informacje: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 30 ? 45 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 5 ? 14 ABV: 4.5 ? 6.2% Przemysłowe przykłady: Sierra Nevada Pale Ale, Stone Pale Ale, Great Lakes Burning River Pale Ale, Bear Republic XP Pale Ale, Anderson Valley Poleeko Gold Pale Ale, Deschutes Mirror Pond, Full Sail Pale Ale, Three Floyds X-Tra Pale Ale, Firestone Pale Ale, Left Hand Brewing Jackman?s Pale Ale

Czy ktos moze zna jak ekstraktywne moga byc slody pale ale? Bo gdy zacieram z wiekszoscia pale ale to wydajnosc jest o 10-15% nizsza niz na slodach pilzenskich ,czy pszennych. Czy to cecha slodu do ktorego ja uzywam, czy ogolnie cecha rodzaju slodu? (ps wyniki mam podobne do tych z beer tools i z do receptur podawanych przez scooby_brew.)

Dobrze ,ze srednia czy nawet odczyty minimalne akurat trafily w dolna granice stylu. Ale sklaowanie sprzetu jest skomlikowane, bo niektory sprzet pokazuje dobrze w okreslonych zakresach (woda destylowana 20°C ) a zaczyna klamac na przyklad powyzej 5Blg o ok+0,3Blg ; 10Blg o 0,7; powyzej 15blg -0,1. Niestety musze chyba zadowolic sie srednia z 3 urzadzen, zamiast porywac sie na skalowanie sprzetu.

Kobiety tym interesem kreca. Dori na tym forum ,a Marusia na innym

Okres jak butelkowalem piwa nalezy o najciemniejszych piwowarskich okresow w moim zyciu. Pol rodziny bylo zaangazowane w ten proceder,a z czasem wyrobilem nawyk mycia butelki tuz po konsumpcji. Teraz gdy przezucilem sie na kegi od pepsi to od razu zycie stalo sie kolorowe;) , mimo calkiem sporego marnotrastwa (cos okolo1L z 19 idzie w kibel). Ma wady, ale mycie i wyszynk to bajka

No profesjonalnego tlumaczenia tez bym sie nie podejmowal. Tlumaczenia moje sa strasznie surowe, przez to ,ze tlumacze w wielu wypadkach doslownie. Jak rowniez niektore zdania sa dlugie i skomplikowane, zatem czesto zdarza mi sie gubic szyk przy tlumaczeniu. No ale to nie ma byc wydane, jedynie do domowego uzytku dla nieznajacych angielskiego amatorow piwowarzenia i piwa, wiec powinno wystarczyc. Pozatym jakiekolwiek bledy mam nadzieje, ze wczesniej czy pozniej beda zauwazone i poprawione. Co do skanow, nie mam skanera moge podeslac jedynie zdjecia o wysokiej rozdzielczosci. Czarno-biale beda chyba lepsze, zreszta dzisiaj bede kombinowal (mam do wyslania 5 tlumaczen - stoutow)

Niech ktos mi wyjasni jak sprawdzic sprzet pomiarowy. Minowicie mam 2 areometry i refraktometr. Mianowicie wyniki byky takie 1- 1.062 2- 13,2 Blg 3- 13 Brix Jaki jest wynik, bo z tego co widze cos mi sie tu nie zgadza. dori Edit - uszczegółowienie tematu

Opis jest istotny na aukcji. Zdjecia moga byc innego produktu, niewyrazne albo specjalnie tak zrobione by nie bylo by widac wad. Co do gara... czy czujesz metaliczne smaki w piwie? Jesli nie to nie masz sie chyba czego obawiac. Dlugo warzylem piwa na lekko obitej emali i nie wyczulem roznicy.

... niebardzo moim zdaniem. Koncowe blg moge zmierzyc samemu

Prawde mowiac coraz ciezej mi to idzie. Bez pomocy osob 3-cich nie dam rady skonczyc calosci. Tlumaczenie jednego tekstu to okolo 30-40 minut + przepisanie, poprawki, samo przygotowanie posta. Zatem czy ktos by chcial przejac kawalek pracy? Moglbym przeslac zdjecia rekopisu, a redagowanie reszty zostawil bym chetnemu

9E. Strong Scotch Ale Aroma: Deeply malty, with caramel often apparent. Peaty, earthy and/or smoky secondary aromas may also be present, adding complexity. Caramelization often is mistaken for diacetyl, which should be low to none. Low to moderate esters and alcohol are often present in stronger versions. Hops are very low to none. Appearance: Light copper to dark brown color, often with deep ruby highlights. Clear. Usually has a large tan head, which may not persist in stronger versions. Legs may be evident in stronger versions. Flavor: Richly malty with kettle caramelization often apparent (particularly in stronger versions). Hints of roasted malt or smoky flavor may be present, as may some nutty character, all of which may last into the finish. Hop flavors and bitterness are low to medium-low, so malt impression should dominate. Diacetyl is low to none, although caramelization may sometimes be mistaken for it. Low to moderate esters and alcohol are usually present. Esters may suggest plums, raisins or dried fruit. The palate is usually full and sweet, but the finish may be sweet to medium-dry (from light use of roasted barley). Mouthfeel: Medium-full to full-bodied, with some versions (but not all) having a thick, chewy viscosity. A smooth, alcoholic warmth is usually present and is quite welcome since it balances the malty sweetness. Moderate carbonation. Overall Impression: Rich, malty and usually sweet, which can be suggestive of a dessert. Complex secondary malt flavors prevent a one-dimensional impression. Strength and maltiness can vary. Comments: Also known as a ?wee heavy.? Fermented at cooler temperatures than most ales, and with lower hopping rates, resulting in clean, intense malt flavors. Well suited to the region of origin, with abundant malt and cool fermentation and aging temperature. Hops, which are not native to Scotland and formerly expensive to import, were kept to a minimum. Ingredients: Well-modified pale malt, with up to 3% roasted barley. May use some crystal malt for color adjustment; sweetness usually comes not from crystal malts rather from low hopping, high mash temperatures, and kettle caramelization. A small proportion of smoked malt may add depth, though a peaty character (sometimes perceived as earthy or smoky) may also originate from the yeast and native water. Hop presence is minimal, although English varieties are most authentic. Fairly soft water is typical. Vital Statistics: OG: 1.070 ? 1.130 IBUs: 17 ? 35 FG: 1.018 ? 1.056 SRM: 14 ? 25 ABV: 6.5 ? 10% Commercial Examples: Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt 9E. Strong Scotch Ale Aromat: Głęboko słodowy z wyczuwalnym aromatem karmelowycm. Torfowe, ziemiaste i/albo wędzone drugoplanowe aromaty mogą występować nadając kompleksowości. Karmelizacja często jest mylona z diacetylem, który powinien być niski do niewyczuwalny. Niskie do umiarkowane estry i alkoholowe aromaty są obecne w mocniejszych wersjach. Wygląd: Kolor od jasno miedziany do ciemno brązowy, przeważnie z głęboko rubinowymi odblaskami. Klarowne. Przeważnie ma żółtobrązową piane, która nie musi siędługo utrzymywaćw mocniejszych wersjach. Smak: Bogaty słodowy wraz z karmelizacją(podczas gotowania), która często jest obecna. Nutki słodu palonego, albo smaków wędzonych mogą być obecne. Charakter orzechowy może również występować. Wszystkie te smaki mogą utrzymywać się do finiszu. Smaki chmielowe oraz goryczka są od niskie do średnio niskie, zatem wrażenia słodowe powinny dominować. Diacetyl jest od niski do brak, aczkolwiek karmelizacja może czasami mylona z diacetylem. Niksie do umiarkowane estry oraz smaki alkoholowe. Estry mogą sugerować śliwki, rodzynki albo owoce suszkone. Smak na podniebieniu jest przeważnie słodki i pełny, ale finisz może być od słodki do średnio wytrawny (co wyniki z małego zasypu palonego jęczmienia.) Tekstura: Średnia pełna do pełna treściwość wraz z (w niektórych wersjach posiadającą gęstą, gumowatą lepkość). Gładkie alkoholowe rozgrzanie jest przeważnie obecne i jest mile widziane póki balansuje słodową słodkość. Umiarkowanie nagazowane. Ogólne wrażenia: Bogate słodowe i przeważnie słodkie, które może kojarzyć się z deserem. Kompleksowość smaków zapobiega odczuciom jednowymiarowości. Moc jak i słodowość mogą być różne. Komentarz: Znane również jako ?wee heavy?. Fermentowane w niższych temperaturach niż większość ale`i, jak również mniejsze ilości chmielu, mogą nadać czysty, intensywny smak i aromat słodu. Bardzo dobrze pasuje do regionu pochodzenia, wraz z ogromną ilością słodu, chłodną fermentacją i temperaturą dojrzewania. Chmiel, który nie występuje naturalnie w Szkocji i który był relatywnie drogi z powodu, że musiał być importowany, był używany w minimalnych ilościach. Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale ale, wraz z do 3% zasypem palonego jęczmienia. Może być użyty słód crystal dla nadania koloru; słodkość pochodzi najczęściej nie od słodu karmelowego, a z powodu niskiego nachmielenia, wysokich temperatur zacierania oraz karmelizacji podczas gotowania. Małe dodatki słodów wędzonych, mogą nadać głęboką nutkę torfowego charakteru (czasami odczuwany jako ziemiasty, albo wędzony) mogą również pochodzić oryginalnych drożdży oraz lokalnej wody. Obecność chmielu jest minimalna, aczkolwiek chmiele angielskie są bardziej autentyczne. Umiarkowanie miękka woda jest typowa dla tego stylu. Podstawowe informacje: OG: 1.070 ? 1.130 IBUs: 17 ? 35 FG: 1.018 ? 1.056 SRM: 14 ? 25 ABV: 6.5 ? 10% Komercyjne przykłady: Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt

9D. Irish Red Ale Aroma: Low to moderate malt aroma, generally caramel-like but occasionally toasty or toffee-like in nature. May have a light buttery character (although this is not required). Hop aroma is low to none (usually not present). Quite clean. Appearance: Amber to deep reddish copper color (most examples have a deep reddish hue). Clear. Low off-white to tan colored head. Flavor: Moderate caramel malt flavor and sweetness, occasionally with a buttered toast or toffee-like quality. Finishes with a light taste of roasted grain, which lends a characteristic dryness to the finish. Generally no flavor hops, although some examples may have a light English hop flavor. Medium-low hop bitterness, although light use of roasted grains may increase the perception of bitterness to the medium range. Medium-dry to dry finish. Clean and smooth (lager versions can be very smooth). No esters. Mouthfeel: Medium-light to medium body, although examples containing low levels of diacetyl may have a slightly slick mouthfeel. Moderate carbonation. Smooth. Moderately attenuated (more so than Scottish ales). May have a slight alcohol warmth in stronger versions. Overall Impression: An easy-drinking pint. Malt-focused with an initial sweetness and a roasted dryness in the finish. Comments: Sometimes brewed as a lager (if so, generally will not exhibit a diacetyl character). When served too cold, the roasted character and bitterness may seem more elevated. Ingredients: May contain some adjuncts (corn, rice, or sugar), although excessive adjunct use will harm the character of the beer. Generally has a bit of roasted barley to provide reddish color and dry roasted finish. UK/Irish malts, hops, yeast. Vital Statistics: OG: 1.044 ? 1.060 IBUs: 17 ? 28 FG: 1.010 ? 1.014 SRM: 9 ? 18 ABV: 4.0 ? 6.0% Commercial Examples: Three Floyds Brian Boru Old Irish Ale, Great Lakes Conway?s Irish Ale (a bit strong at 6.5%), Kilkenny Irish Beer, O?Hara?s Irish Red Ale, Smithwick?s Irish Ale, Beamish Red Ale, Caffrey?s Irish Ale, Goose Island Kilgubbin Red Ale, Murphy?s Irish Red (lager), Boulevard Irish Ale, Harpoon Hibernian Ale 9D. Irish Red Ale Aromat: Lekki do umiarkowany aromat słodowy, generalnie karmelowe, okazjonalnie aromaty tostowe, albo toffi. Może mieć lekki maślany charakter (ale nie jest wymagany). Aromat chmielowy jest niski do brak (przeważnie nie występuje). Prawie czysty aromat. Wygląd: Kolor od bursztynowy do ciemno czerwono miedziany (większość przykładów posiada ciemno czerwony cień). Klarowne. Niska złamanie biała do żółtobrązowa piana. Smak: Umiarkowanie karmelowy smak i słodkość, okazjonalnie wraz z maślano-tostowym albo smakiem toffi, które kończy się lekkim smakiem palonego zboża, które pozostawia charakterystyczną wytrawność na finiszu. Generalnie brak smaków chmielowych, aczkolwiek niektóre przykłady mogą mieć lekki smak chmieli angielskich. Średnio niska goryczka chmielowa, ale użycie palonego zboża może wzmocnić odczucia goryczy do średniego poziomu. Średnio wytrawny do wytrawny finisz. Czyste gładkie (wersje dolnofermentacyjne mogą być bardzo gładkie). Brak estrów. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość, ale przykłady zawierające niski poziom diacetylu mogą mieć delikatnie oleistą treściwość. Umiarkowanie nagazowanie. Gładkie. Umiarkowanie odfermetnowane (mocniej niż scottish ale). Może posiadać ździebko alkoholowego ciepła w wersjach mocniejszych. Ogólne wrażenia: Piwo lekkie do wypicia. Skoncentrowane na słodowość wraz z początkową słodkością i wytrawnym finiszem. Komentarz: Czasami warzone jako piwo dolnej fermentacji (jeśli tak to nie powinno przedstawiać charakteru diacetylu). Gdy podawane jest zbyt zimne smaki palone i goryczkowe mogą wydawać sie zbyt uwydatnione. Surowce: Może zawierać trochę dodatków niesłodowanych (kukurydza, ryż, cukier), ale zbyt duże ilości zniszczą charakter tego piwa. Generalnie zawiera trochę palonego jęczmienia by nadać czerwonego koloru i wytrawnego finiszu. Słody, chmiele i drożdże z Wielkiej Brytanii albo Irlandii. Podstawowe informacje: OG: 1.044 ? 1.060 IBUs: 17 ? 28 FG: 1.010 ? 1.014 SRM: 9 ? 18 ABV: 4.0 ? 6.0% Komercyjne przykłądy: Three Floyds Brian Boru Old Irish Ale, Great Lakes Conway?s Irish Ale (a bit strong at 6.5%), Kilkenny Irish Beer, O?Hara?s Irish Red Ale, Smithwick?s Irish Ale, Beamish Red Ale, Caffrey?s Irish Ale, Goose Island Kilgubbin Red Ale, Murphy?s Irish Red (lager), Boulevard Irish Ale, Harpoon Hibernian Ale

9C. Scottish Export 80/- Aroma: Low to medium malty sweetness, sometimes accentuated by low to moderate kettle caramelization. Some examples have a low hop aroma, light fruitiness, low diacetyl, and/or a low to moderate peaty aroma (all are optional). The peaty aroma is sometimes perceived as earthy, smoky or very lightly roasted. Appearance: Deep amber to dark copper. Usually very clear due to long, cool fermentations. Low to moderate, creamy off-white to light tan-colored head. Flavor: Malt is the primary flavor, but isn?t overly strong. The initial malty sweetness is usually accentuated by a low to moderate kettle caramelization, and is sometimes accompanied by a low diacetyl component. Fruity esters may be moderate to none. Hop bitterness is low to moderate, but the balance will always be towards the malt (although not always by much). Hop flavor is low to none. A low to moderate peaty character is optional, and may be perceived as earthy or smoky. Generally has a grainy, dry finish due to small amounts of unmalted roasted barley. Mouthfeel: Medium-low to medium body. Low to moderate carbonation. Sometimes a bit creamy, but often quite dry due to use of roasted barley. Overall Impression: Cleanly malty with a drying finish, perhaps a few esters, and on occasion a faint bit of peaty earthiness (smoke). Most beers finish fairly dry considering their relatively sweet palate, and as such have a different balance than strong Scotch ales. Comments: The malt-hop balance is slightly to moderately tilted towards the malt side. Any caramelization comes from kettle caramelization and not caramel malt (and is sometimes confused with diacetyl). Although unusual, any smoked character is yeast- or water-derived and not from the use of peat-smoked malts. Use of peat-smoked malt to replicate the peaty character should be restrained; overly smoky beers should be entered in the Other Smoked Beer category (22B) rather than here. History: Traditional Scottish session beers reflecting the indigenous ingredients (water, malt), with less hops than their English counterparts (due to the need to import them). Long, cool fermentations are traditionally used in Scottish brewing. Ingredients: Scottish or English pale base malt. Small amounts of roasted barley add color and flavor, and lend a dry, slightly roasty finish. English hops. Clean, relatively un-attenuative ale yeast. Some commercial brewers add small amounts of crystal, amber, or wheat malts, and adjuncts such as sugar. The optional peaty, earthy and/or smoky character comes from the traditional yeast and from the local malt and water rather than using smoked malts. Vital Statistics: OG: 1.040 ? 1.054 IBUs: 15 ? 30 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 9 ? 17 ABV: 3.9 ? 5.0% Commercial Examples: Orkney Dark Island, Caledonian 80/- Export Ale, Belhaven 80/- (Belhaven Scottish Ale in the US), Southampton 80 Shilling, Broughton Exciseman?s 80/-, Belhaven St. Andrews Ale, McEwan's Export (IPA), Inveralmond Lia Fail, Broughton Merlin?s Ale, Arran Dark 9C. Scottish Export 80/- Aromat:Od lekkich do średnich aromatów słodowej słodkości, uwydatnione przez lekkie do umiarkowane aromaty karmelizacji powstałe podczas chmielenia (kettle carmelization) Większość przykładów posiada lekki aromat chmielowy, delikatne aromaty owocowe. Niski diacetyl i/albo niski do średni aromat torfowy (wszystkie aromaty są opcjonalne). Aromat torfowy może wydawać się ziemiasty, wędzony, albo bardzo delikatnie pieczony. Wygląd: Kolor od głęboki bursztyn do ciemno miedziany. Przeważnie bardzo klarowne, jako wynik bardzo długiej prowadzonej w niksich temperaturach fermentacji. Niska do umiarkowana, kremowa od złamano biała do zółtobrązowa piana. Smak: Słodowość jest podstawowym smakiem, ale nie jest całkowicie mocny. Wstępna słodycz jest przeważnie uwydatniona przez iska do umiarkowaną karmelizacje podczas chmielenia (kettle carmelization), jak również jest uwydatniona przez niski dodatek diacetylu. Estry owocowe mogą być od umiarkowanych do braku. Goryczka chmielowa może być od niskiej po umiarkowaną, ale balans chmielowo-slodowy jest zawsze po stronie słodowej. Smak chmielowy jest od słabego po niewyczuwalny. Niski do umiarkoany charakter torfu, jest opcjonalny i może wydawać się jako ziemiasty albo wędony. Przeważnie ma zbożowy, wytrawny finisz, jako wynik dodania małych ilości niesłodowanego palonego jęczmienia. Tekstura: Średnio niska do średnia treściwość. Niskie do umiarkowane nagazowanie. Czasami troszeczkę kremowe,ale przeważnie wytrawne w wyniku dodatku palonego jęczmienia. Ogólne wrażenia: Czysto słodowe wraz z wytrawnym finiszem, prawdopodobne troszeczkę estrów i okazjonalnie mała nutka torfowej ziemistości (dymu). Większość piw mają całkiem wytrawny finisz biorą pod uwage relatywnie słodki smak na podniebieniu i jako taki posiada inny balans chmielowo-słodowy jak Strong Scotch ale. Komentarz: Balans chmielowo-slodowy jest delikatnie jest umiarkowanie po stronie słodowej. Jakiekolwiek smaki karmelowe wynikają z karmelizacji podczas chmielenia, a nie od słodu karmelowego (czasmi mylona jest z diacetylem). Jakiekolwiek wędzone smaki pochodzą od drożdży, albo wody, a nie od wędzonych torfem słodów. Używanie słodów wędzonych torfem by otrzymać torfowy charakter powinno być ograniczane. Bardzo wędzone piwa raczej powinny być ujęte w kategorii Other Smoked Beer (22B) niż w tej kategorii. Historia: Tradycyjne szkockie piwo sesyjne oparte na lokalnych surowcach (woda, słód) wraz z mniejszą ilością chmielu (jako wynik potrzeby importu z anglii). Długa prowadzona w niskich temperaturach fermentacja jest tradycyjnie używana w szkockim piwowarstwie. Surowce: Szkockie albo angielskie słody pale ale jako baza. Mała ilość palonego jęczmienia dla nadania koloru i smaku i wytworzenia wytrawnego, delikatnego palonego finiszu. Chmiele angielskie. Czyste smakowo, relatywnie nisko odfermetnowujące drożdże górnej fermentacji. Niektóre komercyjne browary dodają małe ilości słodu crystal, amber, albo pszenicznego oraz dodatków niesłodowanych takich jak cukier. Opcjonalny torfowy ziemsiaty i/albo wędzony charakter powinien pochodzić od tradycynych drożdży i lokalnych słodów oraz wody, niż od wędzonych słodów. Podstawowe informacje: OG: 1.040 ? 1.054 IBUs: 15 ? 30 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 9 ? 17 ABV: 3.9 ? 5.0% Komercyjne przykłady: Orkney Dark Island, Caledonian 80/- Export Ale, Belhaven 80/- (Belhaven Scottish Ale in the US), Southampton 80 Shilling, Broughton Exciseman?s 80/-, Belhaven St. Andrews Ale, McEwan's Export (IPA), Inveralmond Lia Fail, Broughton Merlin?s Ale, Arran Dark

9B. Scottish Heavy 70/- Aroma: Low to medium malty sweetness, sometimes accentuated by low to moderate kettle caramelization. Some examples have a low hop aroma, light fruitiness, low diacetyl, and/or a low to moderate peaty aroma (all are optional). The peaty aroma is sometimes perceived as earthy, smoky or very lightly roasted. Appearance: Deep amber to dark copper. Usually very clear due to long, cool fermentations. Low to moderate, creamy off-white to light tan-colored head. Flavor: Malt is the primary flavor, but isn?t overly strong. The initial malty sweetness is usually accentuated by a low to moderate kettle caramelization, and is sometimes accompanied by a low diacetyl component. Fruity esters may be moderate to none. Hop bitterness is low to moderate, but the balance will always be towards the malt (although not always by much). Hop flavor is low to none. A low to moderate peaty character is optional, and may be perceived as earthy or smoky. Generally has a grainy, dry finish due to small amounts of unmalted roasted barley. Mouthfeel: Medium-low to medium body. Low to moderate carbonation. Sometimes a bit creamy, but often quite dry due to use of roasted barley. Overall Impression: Cleanly malty with a drying finish, perhaps a few esters, and on occasion a faint bit of peaty earthiness (smoke). Most beers finish fairly dry considering their relatively sweet palate, and as such have a different balance than strong Scotch ales. Comments: The malt-hop balance is slightly to moderately tilted towards the malt side. Any caramelization comes from kettle caramelization and not caramel malt (and is sometimes confused with diacetyl). Although unusual, any smoked character is yeast- or water-derived and not from the use of peat-smoked malts. Use of peat-smoked malt to replicate the peaty character should be restrained; overly smoky beers should be entered in the Other Smoked Beer category (22B) rather than here. History: Traditional Scottish session beers reflecting the indigenous ingredients (water, malt), with less hops than their English counterparts (due to the need to import them). Long, cool fermentations are traditionally used in Scottish brewing. Ingredients: Scottish or English pale base malt. Small amounts of roasted barley add color and flavor, and lend a dry, slightly roasty finish. English hops. Clean, relatively un-attenuative ale yeast. Some commercial brewers add small amounts of crystal, amber, or wheat malts, and adjuncts such as sugar. The optional peaty, earthy and/or smoky character comes from the traditional yeast and from the local malt and water rather than using smoked malts. Vital Statistics: OG: 1.035 ? 1.040 IBUs: 10 ? 25 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 9 ? 17 ABV: 3.2 ? 3.9% Commercial Examples: Caledonian 70/- (Caledonian Amber Ale in the US), Belhaven 70/-, Orkney Raven Ale, Maclay 70/-, Tennents Special, Broughton Greenmantle Ale 9B. Scottish Heavy 70/- Aromat:Od lekkich do średnich aromatów słodowej słodkości, uwydatnione przez lekkie do umiarkowane aromaty karmelizacji powstałe podczas chmielenia (kettle carmelization) Większość przykładów posiada lekki aromat chmielowy, delikatne aromaty owocowe. Niski diacetyl i/albo niski do średni aromat torfowy (wszystkie aromaty są opcjonalne). Aromat torfowy może wydawać się ziemiasty, wędzony, albo bardzo delikatnie pieczony. Wygląd: Kolor od głęboki bursztyn do ciemno miedziany. Przeważnie bardzo klarowne, jako wynik bardzo długiej prowadzonej w niksich temperaturach fermentacji. Niska do umiarkowana, kremowa od złamano biała do zółtobrązowa piana. Smak: Słodowość jest podstawowym smakiem, ale nie jest całkowicie mocny. Wstępna słodycz jest przeważnie uwydatniona przez iska do umiarkowaną karmelizacje podczas chmielenia (kettle carmelization), jak również jest uwydatniona przez niski dodatek diacetylu. Estry owocowe mogą być od umiarkowanych do braku. Goryczka chmielowa może być od niskiej po umiarkowaną, ale balans chmielowo-slodowy jest zawsze po stronie słodowej. Smak chmielowy jest od słabego po niewyczuwalny. Niski do umiarkoany charakter torfu, jest opcjonalny i może wydawać się jako ziemiasty albo wędony. Przeważnie ma zbożowy, wytrawny finisz, jako wynik dodania małych ilości niesłodowanego palonego jęczmienia. Tekstura: Średnio niska do średnia treściwość. Niskie do umiarkowane nagazowanie. Czasami troszeczkę kremowe,ale przeważnie wytrawne w wyniku dodatku palonego jęczmienia. Ogólne wrażenia: Czysto słodowe wraz z wytrawnym finiszem, prawdopodobne troszeczkę estrów i okazjonalnie mała nutka torfowej ziemistości (dymu). Większość piw mają całkiem wytrawny finisz biorą pod uwage relatywnie słodki smak na podniebieniu i jako taki posiada inny balans chmielowo-słodowy jak Strong Scotch ale. Komentarz: Balans chmielowo-slodowy jest delikatnie jest umiarkowanie po stronie słodowej. Jakiekolwiek smaki karmelowe wynikają z karmelizacji podczas chmielenia, a nie od słodu karmelowego (czasmi mylona jest z diacetylem). Jakiekolwiek wędzone smaki pochodzą od drożdży, albo wody, a nie od wędzonych torfem słodów. Używanie słodów wędzonych torfem by otrzymać torfowy charakter powinno być ograniczane. Bardzo wędzone piwa raczej powinny być ujęte w kategorii Other Smoked Beer (22B) niż w tej kategorii. Historia: Tradycyjne szkockie piwo sesyjne oparte na lokalnych surowcach (woda, słód) wraz z mniejszą ilością chmielu (jako wynik potrzeby importu z anglii). Długa prowadzona w niskich temperaturach fermentacja jest tradycyjnie używana w szkockim piwowarstwie. Surowce: Szkockie albo angielskie słody pale ale jako baza. Mała ilość palonego jęczmienia dla nadania koloru i smaku i wytworzenia wytrawnego, delikatnego palonego finiszu. Chmiele angielskie. Czyste smakowo, relatywnie nisko odfermetnowujące drożdże górnej fermentacji. Niektóre komercyjne browary dodają małe ilości słodu crystal, amber, albo pszenicznego oraz dodatków niesłodowanych takich jak cukier. Opcjonalny torfowy ziemsiaty i/albo wędzony charakter powinien pochodzić od tradycynych drożdży i lokalnych słodów oraz wody, niż od wędzonych słodów. Podstawowe informacje: OG: 1.035 ? 1.040 IBUs: 10 ? 25 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 9 ? 17 ABV: 3.2 ? 3.9% Komercyjne przykłady: Caledonian 70/- (Caledonian Amber Ale in the US), Belhaven 70/-, Orkney Raven Ale, Maclay 70/-, Tennents Special, Broughton Greenmantle Ale

Cigle napowietrzanie brzeczki powoduje szybsze namnazanie sie drodzy. Krotko mowiac w tym samym czasie przy mieszaniu starter jest w niebo lepszej kondycji.

Ale chyba to postepuje latami ,wiec nie ma co sie za bardzo przejmowac. Moim zdaniem dlatego ,ze w przemysle uzywa sie sprzetu ciagle to degradacja postepowala by relatywnie szybko. Ale w warunkach domowych przy nawet średniej intesywności warzenia piwa (co 2 tyg) chyba nie powinno mieć to aż tak dużego znaczenia. Prawda jest taka, ze lepsza jest kwasowka... ale z braku laku dobry kit

9A. Scottish Light 60/- Aroma: Low to medium malty sweetness, sometimes accentuated by low to moderate kettle caramelization. Some examples have a low hop aroma, light fruitiness, low diacetyl, and/or a low to moderate peaty aroma (all are optional). The peaty aroma is sometimes perceived as earthy, smoky or very lightly roasted. Appearance: Deep amber to dark copper. Usually very clear due to long, cool fermentations. Low to moderate, creamy off-white to light tan-colored head. Flavor: Malt is the primary flavor, but isn?t overly strong. The initial malty sweetness is usually accentuated by a low to moderate kettle caramelization, and is sometimes accompanied by a low diacetyl component. Fruity esters may be moderate to none. Hop bitterness is low to moderate, but the balance will always be towards the malt (although not always by much). Hop flavor is low to none. A low to moderate peaty character is optional, and may be perceived as earthy or smoky. Generally has a grainy, dry finish due to small amounts of unmalted roasted barley. Mouthfeel: Medium-low to medium body. Low to moderate carbonation. Sometimes a bit creamy, but often quite dry due to use of roasted barley. Overall Impression: Cleanly malty with a drying finish, perhaps a few esters, and on occasion a faint bit of peaty earthiness (smoke). Most beers finish fairly dry considering their relatively sweet palate, and as such have a different balance than strong Scotch ales. Comments: The malt-hop balance is slightly to moderately tilted towards the malt side. Any caramelization comes from kettle caramelization and not caramel malt (and is sometimes confused with diacetyl). Although unusual, any smoked character is yeast- or water-derived and not from the use of peat-smoked malts. Use of peat-smoked malt to replicate the peaty character should be restrained; overly smoky beers should be entered in the Other Smoked Beer category (22B) rather than here. History: Traditional Scottish session beers reflecting the indigenous ingredients (water, malt), with less hops than their English counterparts (due to the need to import them). Long, cool fermentations are traditionally used in Scottish brewing. Ingredients: Scottish or English pale base malt. Small amounts of roasted barley add color and flavor, and lend a dry, slightly roasty finish. English hops. Clean, relatively un-attenuative ale yeast. Some commercial brewers add small amounts of crystal, amber, or wheat malts, and adjuncts such as sugar. The optional peaty, earthy and/or smoky character comes from the traditional yeast and from the local malt and water rather than using smoked malts. Vital Statistics: OG: 1.030 ? 1.035 IBUs: 10 ? 20 FG: 1.010 ? 1.013 SRM: 9 ? 17 ABV: 2.5 ? 3.2% Commercial Examples: Belhaven 60/-, McEwan?s 60/-, Maclay 60/- Light (all are cask-only products not exported to the US) 9A. Scottish Light 60/- Aromat: Od lekkich do średnich aromatów słodowej słodkości, uwydatnione przez lekkie do umiarkowane aromaty karmelizacji powstałe podczas chmielenia (kettle carmelization) Większość przykładów posiada lekki aromat chmielowy, delikatne aromaty owocowe. Niski diacetyl i/albo niski do średni aromat torfowy (wszystkie aromaty są opcjonalne). Aromat torfowy może wydawać się ziemiasty, wędzony, albo bardzo delikatnie pieczony. Wygląd: Kolor od głęboki bursztyn do ciemno miedziany. Przeważnie bardzo klarowne, jako wynik bardzo długiej prowadzonej w niksich temperaturach fermentacji. Niska do umiarkowana, kremowa od złamano biała do zółtobrązowa piana. Smak: Słodowość jest podstawowym smakiem, ale nie jest całkowicie mocny. Wstępna słodycz jest przeważnie uwydatniona przez iska do umiarkowaną karmelizacje podczas chmielenia (kettle carmelization), jak również jest uwydatniona przez niski dodatek diacetylu. Estry owocowe mogą być od umiarkowanych do braku. Goryczka chmielowa może być od niskiej po umiarkowaną, ale balans chmielowo-slodowy jest zawsze po stronie słodowej. Smak chmielowy jest od słabego po niewyczuwalny. Niski do umiarkoany charakter torfu, jest opcjonalny i może wydawać się jako ziemiasty albo wędony. Przeważnie ma zbożowy, wytrawny finisz, jako wynik dodania małych ilości niesłodowanego palonego jęczmienia. Tekstura: Średnio niska do średnia treściwość. Niskie do umiarkowane nagazowanie. Czasami troszeczkę kremowe,ale przeważnie wytrawne w wyniku dodatku palonego jęczmienia. Ogólne wrażenia: Czysto słodowe wraz z wytrawnym finiszem, prawdopodobne troszeczkę estrów i okazjonalnie mała nutka torfowej ziemistości (dymu). Większość piw mają całkiem wytrawny finisz biorą pod uwage relatywnie słodki smak na podniebieniu i jako taki posiada inny balans chmielowo-słodowy jak Strong Scotch ale. Komentarz: Balans chmielowo-slodowy jest delikatnie jest umiarkowanie po stronie słodowej. Jakiekolwiek smaki karmelowe wynikają z karmelizacji podczas chmielenia, a nie od słodu karmelowego (czasmi mylona jest z diacetylem). Jakiekolwiek wędzone smaki pochodzą od drożdży, albo wody, a nie od wędzonych torfem słodów. Używanie słodów wędzonych torfem by otrzymać torfowy charakter powinno być ograniczane. Bardzo wędzone piwa raczej powinny być ujęte w kategorii Other Smoked Beer (22B) niż w tej kategorii. Historia: Tradycyjne szkockie piwo sesyjne oparte na lokalnych surowcach (woda, słód) wraz z mniejszą ilością chmielu (jako wynik potrzeby importu z anglii). Długa prowadzona w niskich temperaturach fermentacja jest tradycyjnie używana w szkockim piwowarstwie. Surowce: Szkockie albo angielskie słody pale ale jako baza. Mała ilość palonego jęczmienia dla nadania koloru i smaku i wytworzenia wytrawnego, delikatnego palonego finiszu. Chmiele angielskie. Czyste smakowo, relatywnie nisko odfermetnowujące drożdże górnej fermentacji. Niektóre komercyjne browary dodają małe ilości słodu crystal, amber, albo pszenicznego oraz dodatków niesłodowanych takich jak cukier. Opcjonalny torfowy ziemsiaty i/albo wędzony charakter powinien pochodzić od tradycynych drożdży i lokalnych słodów oraz wody, niż od wędzonych słodów. Podstawowe informacje: OG: 1.030 ? 1.035 IBUs: 10 ? 20 FG: 1.010 ? 1.013 SRM: 9 ? 17 ABV: 2.5 ? 3.2% Komercyjne przykłady: Belhaven 60/-, McEwan?s 60/-, Maclay 60/- Light (all are cask-only products not exported to the US)

8C. Extra Special/Strong Bitter (English Pale Ale) Aroma: Hop aroma moderately-high to moderately-low, and can use any variety of hops although UK hops are most traditional. Medium to medium-high malt aroma, often with a low to moderately strong caramel component (although this character will be more subtle in paler versions). Medium-low to medium-high fruity esters. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. May have light, secondary notes of sulfur and/or alcohol in some examples (optional). Appearance: Golden to deep copper. Good to brilliant clarity. Low to moderate white to off-white head. A low head is acceptable when carbonation is also low Flavor: Medium-high to medium bitterness with supporting malt flavors evident. Normally has a moderately low to somewhat strong caramelly malt sweetness. Hop flavor moderate to moderately high (any variety, although earthy, resiny, and/or floral UK hops are most traditional). Hop bitterness and flavor should be noticeable, but should not totally dominate malt flavors. May have low levels of secondary malt flavors (e.g., nutty, biscuity) adding complexity. Moderately-low to high fruity esters. Optionally may have low amounts of alcohol, and up to a moderate minerally/sulfury flavor. Medium-dry to dry finish (particularly if sulfate water is used). Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. Mouthfeel: Medium-light to medium-full body. Low to moderate carbonation, although bottled commercial versions will be higher. Stronger versions may have a slight alcohol warmth but this character should not be too high. Overall Impression: An average-strength to moderately-strong English ale. The balance may be fairly even between malt and hops to somewhat bitter. Drinkability is a critical component of the style; emphasis is still on the bittering hop addition as opposed to the aggressive middle and late hopping seen in American ales. A rather broad style that allows for considerable interpretation by the brewer. Comments: More evident malt and hop flavors than in a special or best bitter. Stronger versions may overlap somewhat with old ales, although strong bitters will tend to be paler and more bitter. Fuller?s ESB is a unique beer with a very large, complex malt profile not found in other examples; most strong bitters are fruitier and hoppier. Judges should not judge all beers in this style as if they were Fuller?s ESB clones. Some modern English variants are brewed exclusively with pale malt and are known as golden or summer bitters. Most bottled or kegged versions of UK-produced bitters are higher-alcohol versions of their cask (draught) products produced specifically for export. The IBU levels are often not adjusted, so the versions available in the US often do not directly correspond to their style subcategories in Britain. English pale ales are generally considered a premium, export-strength pale, bitter beer that roughly approximates a strong bitter, although reformulated for bottling (including containing higher carbonation). History: Strong bitters can be seen as a higher-gravity version of best bitters (although not necessarily ?more premium? since best bitters are traditionally the brewer?s finest product). Since beer is sold by strength in the UK, these beers often have some alcohol flavor (perhaps to let the consumer know they are getting their due). In England today, ?ESB? is a brand unique to Fullers; in America, the name has been co-opted to describe a malty, bitter, reddish, standard-strength (for the US) English-type ale. Hopping can be English or a combination of English and American. Ingredients: Pale ale, amber, and/or crystal malts, may use a touch of black malt for color adjustment. May use sugar adjuncts, corn or wheat. English hops most typical, although American and European varieties are becoming more common (particularly in the paler examples). Characterful English yeast. ?Burton? versions use medium to high sulfate water. Vital Statistics: OG: 1.048 ? 1.060 IBUs: 30 ? 50 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 6 ? 18 ABV: 4.6 ? 6.2% Commercial Examples: Fullers ESB, Adnams Broadside, Shepherd Neame Bishop's Finger, Young?s Ram Rod, Samuel Smith?s Old Brewery Pale Ale, Bass Ale, Whitbread Pale Ale, Shepherd Neame Spitfire, Marston?s Pedigree, Black Sheep Ale, Vintage Henley, Mordue Workie Ticket, Morland Old Speckled Hen, Greene King Abbot Ale, Bateman's XXXB, Gale?s Hordean Special Bitter (HSB), Ushers 1824 Particular Ale, Hopback Summer Lightning, Great Lakes Moondog Ale, Shipyard Old Thumper, Alaskan ESB, Geary?s Pale Ale, Cooperstown Old Slugger, Anderson Valley Boont ESB, Avery 14?er ESB, Redhook ESB 8C. Extra Special/Strong Bitter (English Pale Ale) Aromat: Aromat chmielowy od umiarkowanie mocnego do umiarkowanie niskiego, mogą być użyte wszystkie odmiany chmieli, ale chmiele angielskie są najbardziej tradycyjne. Od średni do średnio mocny aromat słodowy, często z od lekkiego do umiarkowanie mocnego elementu karmelowego. (chociaż ten charakter karmelowy jest bardziej odpowiednia dla wersji jaśniejszych). Od średnio niskich do średnio wysokich estrów owocowych. Generalnie brak diacetylu, ale bardzo niski poziom jest dopuszczalny. Może występować w tle zapachy siarkowe i/albo alkoholowe (opcjonalnie). Wygląd: Kolor złoty do głęboko miedzianego. Dobra do doskonała klarowność. Niska do umiarkowana, biała do złamanie biała piana. Krótko utrzymująca się piana jest akceptowalna, jeśli nagazowanie jest również niskie. Smak: Od średnio mocnej do średniej goryczki wraz z ewidentnymi smakami słodowymi. Normalnie posiada od umiarkowanie lekkiego do całkiem mocnej karmelowo-słodowej słodkości. Smak chmielowy od umiarkowanego do umiarkowanie mocnego (wszystkie odmiany, ale odmiany nadające ziemiaste, żywiczne, i/lub kwiatowe chmiele brytyjskie są najbardziej tradycyjne). Goryczka i smak chmielowy powinna być zauważalna, ale nie powinna kompletnie zdominować smaków słodowych. Może posiadać delikatne nutki drugoplanowe (na przykład orzechowe, ciasteczkowe) nadając kompleksowy smak. Umiarkowanie niskie do wysokie estry owocowe. Opcjonalnie może zawierać słabe smaki alkoholowe oraz do umiarkowane smaki mineralne/siarkowe. Średnio wytrawny do wytrawny finisz (w szczególności gdy siarczanowa woda była użyta). Generalnie brak diacetylu, ale bardzo niski poziom jest dopuszczalny. Tekstura: Średnio lekka do średnio pełna treściwość. Niskie do średnie nagazowanie aczkolwiek przemysłowe wersje butelkowe są mocniej nagazowane. Mocniejsze wersje mogą mieć alkoholowy rozgrzewający charakter, ale nie powinien on być zbyt mocny. Ogólne wrażenia: Przeciętnie alkoholowe do umiarkowanie mocny Stron English Ale. Balans chmielowo-słodowy może być pomiędzy słodowo chmielowy do całkiem goryczkowego. Wypijalność jest krytycznym elementem tego stylu; nacisk kładziony jest na goryczkowe nachmielenie w odróżnieniu od agresywnego nachmielenia na smak i aromat występujący w American ale. Raczej luźny styl, który umożliwia dowolną interpretacje przez piwowara. Komentarz: Ewidentnie mocniejsze słodowo i chmielowo niż w specjal/best bitter. Mocniejsze wersje mogą wydawać się podobne do Old ale, aczkolwiek Strong bitter powinien być bladszy i bardziej goryczkowy. Fullers ESB jest unikalnym piwem zawierającym bardzo mocny, kompleksowy profil słodowy niespotykany w innych piwach tego stylu. Większość strong bitterów jest bardziej goryczkowe i bardziej owocowe. Jurorzy nie powinni oceniać wszystkich piw w tym stylu jakby były klonami Fuller`s ESB. Niektóre nowoczesne wersje warzone są wyłącznie ze słodów pale ale , znane są jako golden albo summer bitters. Większość wersji kegowych i butelkowych produkcji brytyjskiej są mocniejszymi alkoholowo wersjami beczkowymi (cask) produkowanymi specjalnie w celach eksportowych. Poziom IBU nie jest często skoordynowany, zatem wersje w USA często nie są odzwierciedleniem brytyjskich odpowiedników podgatunku. English Pale Ale są genberalnie uważane jako premium, albo export pale ale bitter (wersje mocniejsze alkoholowo) ze specjalnie przygotowaną recepturą do wersji butelkowej. (wraz z mocniejszym nagazowaniem). Historia: Strong bitter może być uważany jako piwo o wyższej gęstości jak best bitter (aczkolwiek niekoniecznie bardziej ?premium?, gdyż best bitter jest tradycyjnie najlepszym produktem browaru). Od kiedy piwo zaczęto sprzedawać w UK w zależności od zawartości alkoholu, to piwo często posiada posmaki alkoholowe (prawdopodobnie by dać znać konsumentowi, że otrzymują to za co zapłacili). W Wielkiej Brytanii ?ESB? jest marka należącą do Fullers. W USA nazwa została podmieniona by opisać słodów, gorzkawo, czerwone, o normalnej mocy (jak na warunki USA) rodzaj English ale. Nachmielenie może być angielskie , albo połączenie angielskiego i amerykańskiego. Surowce: Śłód pale ale, amber i/albo crystal może być użyty słód balck (barwiący) dla nadania koloru. Może być użyty cukier, kukurydza, albo pszenica, jako dodatki niesłodowane. Chmile angielskie są najbardziej odpowiednie, aczkolwiek amerykańskie i europejskie odmiany robią się coraz bardziej powszechne (w szczególności w jaśniejszych przykładach piw). Pełne charakteru drożdże angielskie. Do wersji ?burton? użyta jest woda od średnio do wysoko siarczanowej. Podstawowe informacje: OG: 1.048 ? 1.060 IBUs: 30 ? 50 FG: 1.010 ? 1.016 SRM: 6 ? 18 ABV: 4.6 ? 6.2% Komercyjne przykłady: Fullers ESB, Adnams Broadside, Shepherd Neame Bishop's Finger, Young?s Ram Rod, Samuel Smith?s Old Brewery Pale Ale, Bass Ale, Whitbread Pale Ale, Shepherd Neame Spitfire, Marston?s Pedigree, Black Sheep Ale, Vintage Henley, Mordue Workie Ticket, Morland Old Speckled Hen, Greene King Abbot Ale, Bateman's XXXB, Gale?s Hordean Special Bitter (HSB), Ushers 1824 Particular Ale, Hopback Summer Lightning, Great Lakes Moondog Ale, Shipyard Old Thumper, Alaskan ESB, Geary?s Pale Ale, Cooperstown Old Slugger, Anderson Valley Boont ESB, Avery 14?er ESB, Redhook ESB

8B. Special/Best/Premium Bitter Aroma: The best examples have some malt aroma, often (but not always) with a caramel quality. Mild to moderate fruitiness. Hop aroma can range from moderate to none (UK varieties typically, although US varieties may be used). Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. Appearance: Medium gold to medium copper. Good to brilliant clarity. Low to moderate white to off-white head. May have very little head due to low carbonation. Flavor: Medium to high bitterness. Most have moderately low to moderately high fruity esters. Moderate to low hop flavor (earthy, resiny, and/or floral UK varieties typically, although US varieties may be used). Low to medium maltiness with a dry finish. Caramel flavors are common but not required. Balance is often decidedly bitter, although the bitterness should not completely overpower the malt flavor, esters and hop flavor. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Carbonation low, although bottled and canned commercial examples can have moderate carbonation. Overall Impression: A flavorful, yet refreshing, session beer. Some examples can be more malt balanced, but this should not override the overall bitter impression. Drinkability is a critical component of the style; emphasis is still on the bittering hop addition as opposed to the aggressive middle and late hopping seen in American ales. Comments: More evident malt flavor than in an ordinary bitter, this is a stronger, session-strength ale. Some modern variants are brewed exclusively with pale malt and are known as golden or summer bitters. Most bottled or kegged versions of UK-produced bitters are higher-alcohol versions of their cask (draught) products produced specifically for export. The IBU levels are often not adjusted, so the versions available in the US often do not directly correspond to their style subcategories in Britain. This style guideline reflects the ?real ale? version of the style, not the export formulations of commercial products. History: Originally a draught ale served very fresh under no pressure (gravity or hand pump only) at cellar temperatures (i.e., ?real ale?). Bitter was created as a draught alternative (i.e., running beer) to country-brewed pale ale around the start of the 20th century and became widespread once brewers understood how to ?Burtonize? their water to successfully brew pale beers and to use crystal malts to add a fullness and roundness of palate. Ingredients: Pale ale, amber, and/or crystal malts, may use a touch of black malt for color adjustment. May use sugar adjuncts, corn or wheat. English hops most typical, although American and European varieties are becoming more common (particularly in the paler examples). Characterful English yeast. Often medium sulfate water is used. Vital Statistics: OG: 1.040 ? 1.048 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.008 ? 1.012 SRM: 5 ? 16 ABV: 3.8 ? 4.6% Commercial Examples: Fuller's London Pride, Coniston Bluebird Bitter, Timothy Taylor Landlord, Adnams SSB, Young?s Special, Shepherd Neame Masterbrew Bitter, Greene King Ruddles County Bitter, RCH Pitchfork Rebellious Bitter, Brains SA, Black Sheep Best Bitter, Goose Island Honkers Ale, Rogue Younger?s Special Bitter 8B. Special/Best/Premium Bitter Aromat: Najlepsze przykłady tego piwa zawierają aromaty słodowe, przeważnie (ale nie zawsze) z nutkami karmelowymi. Łagodna do umiarkowana owocowość. Aromat chmielowy może być w przedziale od umiarkowany do niewyczuwalnego (odmiany brytyjskie są typowe dla tego dla tego stylu, ale odmiany amerykańskie też mogą być użyte).Generalnie brak diacetylu, aczkolwiek bardzo niski poziom jest dopuszczalny. Wygląd: Klor śrenio złoty do średnio miedziany. Dobra do perfekcyjna klarowność. Niska do umiarkowana biała do złamanego białego koloru piana. Może posiadać krótkotrwałą piane w wyniku niskiego nagazowania. Smak: Średnia do wysoka goryczka. Większość posiada umiarkowanie niskie do umiarkowanie wysokie estry owocowe. Umiarkowane do słąbe smaki chmielowe (ziemiaste, żywiczne i/albo kwiatowe smaki; przeważnie odmiany z Wielkiej Brytanii, aczkolwiek odmiany amerykańskie też mogą być użyte). Niska do średnia słodowość. Niska do średnia słodowość wraz z wytrawnym finiszem. Smaki karmelowe są powszechne, ale nie obowiązkowe. Balans chmielowo-słodowy jest przeważnie w przewadze goryczkowy, ale goryczka nie powinna kompletnie zdominować smaków słodowych. Generalnie brak diacetylu, ale bardzo niski poziom jest dopuszczalny. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Nagazowane niskie, ale wersje butelkowe i puszkowe mogą być umiarkowanie nagazowane. Ogólne wrażenia: Pełne w smaku, orzeźwiające piwo sesyjne. Niektóre przykłady tego piwa mogą zbalansowane na słodowość, ale nie powinno to przysłonić ogolnego wrażenia goryczki. Wypijalność jest krytycznym elementem tego stylu; nacisk kładziony jest na nachmielenie goryczkowe w odróżnieniu od agresywnego nachmielenia na skmak i aromat występujący w American Ale. Komantarz: Ewidentnie bardziej słodowy w smaki i zapachu jak Ordinary Bitter, jest to mocniejsza wersja piw sesyjnych. Niektóre nowoczesne wersje są warzone wyłącznie ze słodu pale ale i znane są jako golden, albo summer bitter. Większość wersji kegowanych produkcji brytyjskiej są mocniejszymi alkoholowo wersjami beczkowanymi (cask) produkowanymi specjalnie w celach eksportowych. Poziom IBU przeważnie nie jest ustalony, dlatego wersje dostępne w USA nie są dokładnymi odpowiednikami podkategorii z Wielkiej Brytanii. Ten wyznacznik stylu ozwieciedla wersję ?real ale?, a nie wersje export browarów przemysłowych. Historia: Oryginalnie piwo było nalewane bardzo świeże, nie pod ciśnieniem (grawitacyjnie ,albo przy użyciu pomp ręcznych) w temperaturach piwnicznych. Bitter był stworzony jako alternatywna wersja draught (podawana z beczki) do pale ale na początku XX wieku oraz stała się ogólnodostępna w momencie jak piwowarzy zrozumieli jak burtonizować wodę by warzyć jasne piwa jak również jak zaczeli używać słodu crystal by nadać pełnie smaku i krągłość na podniebieniu.. Surowce: Słód pale ale, amber albo/i słód cystal, można użyć zdziebko słodu black by zmienić kolor. Można użyć dodatków cukru, kukurydzy albo pszenicy. Najczęściej chmiele angielskie, aczkolwiek odiany amerykańskie i europejskie zaczynają być coraz bardziej powszechne (w szczególności w jaśniejszych przypadkach). Pełne charakteru angielskie drożdże. Przeważnie średnio siarczanowa woda jest używana. Podstawowe informacje: OG: 1.040 ? 1.048 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.008 ? 1.012 SRM: 5 ? 16 ABV: 3.8 ? 4.6% Komercyjne przykłady: Fuller's London Pride, Coniston Bluebird Bitter, Timothy Taylor Landlord, Adnams SSB, Young?s Special, Shepherd Neame Masterbrew Bitter, Greene King Ruddles County Bitter, RCH Pitchfork Rebellious Bitter, Brains SA, Black Sheep Best Bitter, Goose Island Honkers Ale, Rogue Younger?s Special Bitter

Poki nie ma dowodow na negatywny wplyw garkow aluminiowych na zdrowie, wiec mozna uzywac, ale na wlasna odpowiedzialnosc

8A. Standard/Ordinary Bitter Aroma: The best examples have some malt aroma, often (but not always) with a caramel quality. Mild to moderate fruitiness is common. Hop aroma can range from moderate to none (UK varieties typically, although US varieties may be used). Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. Appearance: Light yellow to light copper. Good to brilliant clarity. Low to moderate white to off-white head. May have very little head due to low carbonation. Flavor: Medium to high bitterness. Most have moderately low to moderately high fruity esters. Moderate to low hop flavor (earthy, resiny, and/or floral UK varieties typically, although US varieties may be used). Low to medium maltiness with a dry finish. Caramel flavors are common but not required. Balance is often decidedly bitter, although the bitterness should not completely overpower the malt flavor, esters and hop flavor. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed. Mouthfeel: Light to medium-light body. Carbonation low, although bottled and canned examples can have moderate carbonation. Overall Impression: Low gravity, low alcohol levels and low carbonation make this an easy-drinking beer. Some examples can be more malt balanced, but this should not override the overall bitter impression. Drinkability is a critical component of the style; emphasis is still on the bittering hop addition as opposed to the aggressive middle and late hopping seen in American ales. Comments: The lightest of the bitters. Also known as just ?bitter.? Some modern variants are brewed exclusively with pale malt and are known as golden or summer bitters. Most bottled or kegged versions of UK-produced bitters are higher-alcohol versions of their cask (draught) products produced specifically for export. The IBU levels are often not adjusted, so the versions available in the US often do not directly correspond to their style subcategories in Britain. This style guideline reflects the ?real ale? version of the style, not the export formulations of commercial products. History: Originally a draught ale served very fresh under no pressure (gravity or hand pump only) at cellar temperatures (i.e., ?real ale?). Bitter was created as a draught alternative (i.e., running beer) to country-brewed pale ale around the start of the 20th century and became widespread once brewers understood how to ?Burtonize? their water to successfully brew pale beers and to use crystal malts to add a fullness and roundness of palate. Ingredients: Pale ale, amber, and/or crystal malts, may use a touch of black malt for color adjustment. May use sugar adjuncts, corn or wheat. English hops most typical, although American and European varieties are becoming more common (particularly in the paler examples). Characterful English yeast. Often medium sulfate water is used. Vital Statistics: OG: 1.032 ? 1.040 IBUs: 25 ? 35 FG: 1.007 ? 1.011 SRM: 4 ? 14 ABV: 3.2 ? 3.8% Commercial Examples: Fuller's Chiswick Bitter, Adnams Bitter, Young's Bitter, Greene King IPA, Oakham Jeffrey Hudson Bitter (JHB), Brains Bitter, Tetley?s Original Bitter, Brakspear Bitter, Boddington's Pub Draught 8A. Standard/Ordinary Bitter Aromat: Najlepsze przykłady mają troszke aromatu słodowego przeważnie (ale nie zawsze) wraz z cechą karmelu. Łagodna do umiarkowana owocowość jest powszechna. Aromat chmielowy może być od umiarkowanego do brak (najczęściej brytyjskie odmiany, aczkolwiek mogą być użyte również amerykańskie) Generalnie brak diacetylu, aczkolwiek niski poziom jest akceptowalny. Wygląd: Jasno żółty do jasno miedziany. Dobra do doskonała klarowność. Niskia do umiarkowana złamano biała piana. Może mieć bardzo niską piane, co wynika z niskiego nagazowania. Smak: Średnia do wysoka goryczka. Większość posiada umiarkowanie niskie do umiarkowanie wysokie estry owocowe. Umiarkowany do słabego smaku chmielowego (ziemiasty, żywiczny, albo/i kwiatowy, czyli typowo brytyjskie odmiany chmielu, aczkolwiek amerykańskie odmiany mogą być użyte) Niska do średnia słodowość wraz z wytrawnym finiszem. Smaki karmelowe są powszechne, ale nie obligatoryjne. Balans chmielowo słodowy jest przeważnie zdecydowanie goryczkowy, aczkolwiek goryczka nie powinna w całości zdominować smaki słodowe, estrowe i smak chmilowy. Generalnie brak diacetylu, ale bardzo mały poziom jest dozwolony. Tekstura: Lekka do średnio lekka treściwość. Niskie nagazowanie, aczkolwiek wersje butelkowane i puszkowe mogą być nagazowane umiarkowanie. Ogólne wrażenie: Niska gęstość, nisko alkoholowe i niskie nagazowane powoduje, że piwo jest łatwe do picia. Niektóre przykłady mogą być bardziej zbalansowana na słodowość, ale nie powinno to zdominować goryczkowe odczucia. Wypijalność jest najważniejszym kryterium tego stylu; nacisk jest całyczas nałożony na chmielenie goryczkowe, w odróżnieniu od agresywne chmielenie dla smaku i zapachu występujące w American ale. Komentarz: Najlżejszy z bitterów. Najczęściej znany jako ?bitter?. Niektóre nowoczesne odmiany uwarzone wyłącznie ze słodu pale ale są znane jakos golden albo summer bitters. Więkość wersji butelkowanych bądź kegowancyh brytyjskiej produkcji zawierają wiecej alkoholu niż wersje beczkowe (cask, draught), wyprodukowane specjalnie na eksport. Poziom IBU nie jest często skoordynowany, zatem wersje w USA często nie są odzwierciedleniem brytyjskich odpowiedników podgatunku. Ten wyznacznik stylu dotyczy wersji ?real ale?, a nie exportowej wersji znanej z produktów komercyjnych. Historia: Oryginalnie piwo było nalewane bardzo świeże, nie pod ciśnieniem (grawitacyjnie ,albo przy użyciu pomp ręcznych) w temperaturach piwnicznych. Bitter był stworzony jako alternatywna wersja draught (podawana z beczki) do pale ale na początku XX wieku oraz stała się ogólnodostępna w momencie jak piwowarzy zrozumieli jak burtonizować wodę by warzyć jasne piwa jak również jak zaczeli używać słodu crystal by nadać pełnie smaku i krągłość na podniebieniu. Surowce: Słód pale ale, amber albo/i słód cystal, można użyć zdziebko słodu black by zmienić kolor. Można użyć dodatków cukru, kukurydzy albo pszenicy. Najczęściej chmiele angielskie, aczkolwiek odiany amerykańskie i europejskie zaczynają być coraz bardziej powszechne (w szczególności w jaśniejszych przypadkach). Pełne charakteru angielskie drożdże. Przeważnie średnio siarczanowa woda jest używana. Podstawowe informacje: OG: 1.032 ? 1.040 IBUs: 25 ? 35 FG: 1.007 ? 1.011 SRM: 4 ? 14 ABV: 3.2 ? 3.8% Komercyjne przykłady:Fuller's Chiswick Bitter, Adnams Bitter, Young's Bitter, Greene King IPA, Oakham Jeffrey Hudson Bitter (JHB), Brains Bitter, Tetley?s Original Bitter, Brakspear Bitter, Boddington's Pub Draught

11C. Northern English Brown Aroma: Light, sweet malt aroma with toffee, nutty and/or caramel notes. A light but appealing fresh hop aroma (UK varieties) may also be noticed. A light fruity ester aroma may be evident in these beers, but should not dominate. Very low to no diacetyl. Appearance: Dark amber to reddish-brown color. Clear. Low to moderate off-white to light tan head. Flavor: Gentle to moderate malt sweetness, with a nutty, lightly caramelly character and a medium-dry to dry finish. Malt may also have a toasted, biscuity, or toffee-like character. Medium to medium-low bitterness. Malt-hop balance is nearly even, with hop flavor low to none (UK varieties). Some fruity esters can be present; low diacetyl (especially butterscotch) is optional but acceptable. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Medium to medium-high carbonation. Overall Impression: Drier and more hop-oriented that southern English brown ale, with a nutty character rather than caramel. Comments: English brown ales are generally split into sub-styles along geographic lines. Ingredients: English mild ale or pale ale malt base with caramel malts. May also have small amounts darker malts (e.g., chocolate) to provide color and the nutty character. English hop varieties are most authentic. Moderate carbonate water. Vital Statistics: OG: 1.040 ? 1.052 IBUs: 20 ? 30 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 12 ? 22 ABV: 4.2 ? 5.4% Commercial Examples: Newcastle Brown Ale, Samuel Smith?s Nut Brown Ale, Riggwelter Yorkshire Ale, Wychwood Hobgoblin, Tröegs Rugged Trail Ale, Alesmith Nautical Nut Brown Ale, Avery Ellie?s Brown Ale, Goose Island Nut Brown Ale, Samuel Adams Brown Ale 11C. Northern English Brown Aromat: Lekki, słodki słodowy aromat z nutkami toffi, orzechowymi, i/albo karmelowmi. Lekki, ale interesujący aromat chmielu (odmiany z Wielkiej Brytanii) mogą również być zauważalne. Lekki owocowo estrowy aromat może być ewidentnie oczuwalny w tych piwach, ale nie powinny dominować. Bardzo niski do brak diacetylu. Wygląd: Od ciemno bursztynowy do czerwonobrązowego koloru. Klarowne. Piana niska do umiarkowana, złamano biała do jasno zółtobrązowego koloru. Smak: Delikatna do umiarkowana słodkość słodowa, wraz z orzechowymi, lekko karmelowym charakterem oraz średnio wyrtawny do wytrawny finisz. Słodowość może również mieć tostowy, ciasteczkowy, albo charakter toffie. Średnia do średnio niska goryczka. Równomierny balans słodowo chmielowy, wraz z niskim do braku smaku chmielowego (odmiany z Wielkiej Brytanii). Troszeczkę owocowych estrów może być obecnych; niski diacetyl (w szczególności butterscotch ? rodzaj deseru śmietankowo karmelowego) jest nieobowiązkowy, ale akceptowalny. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Średnie do średnio wysokie nagazowanie. Ogólne wrażenie: Bardziej wytrawne i mocniej zorientowane na chmielu niż southern English brown ale, raczej wraz z orzechowym charakterem niż karmelowym. Komentarz: English brown ale`e są generalnie rozbite na kilka podstylów pomiędzy różnymi rejonami goegraficznymi. Surowce: Angielski słód mild albo pale ale jako baza oraz słody karmelowe. Może zawieraćmałe ilości ciemniejszych słodów (na przykład czekoladowych) by zapewnić odpowiedni kolor i orzechowy charakter. Angielskie odmiany chmieli byłyby najbardziej autentyczne. Umiarkowanie węglanowa woda. Podstawowe informacje: OG: 1.040 ? 1.052 IBUs: 20 ? 30 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 12 ? 22 ABV: 4.2 ? 5.4% Komercyjne przykłady: Newcastle Brown Ale, Samuel Smith?s Nut Brown Ale, Riggwelter Yorkshire Ale, Wychwood Hobgoblin, Tröegs Rugged Trail Ale, Alesmith Nautical Nut Brown Ale, Avery Ellie?s Brown Ale, Goose Island Nut Brown Ale, Samuel Adams Brown Ale

11B. Southern English Brown Aroma: Malty-sweet, often with a rich, caramel or toffee-like character. Moderately fruity, often with notes of dark fruits such as plums and/or raisins. Very low to no hop aroma. No diacetyl. Appearance: Light to dark brown, and can be almost black. Nearly opaque, although should be relatively clear if visible. Low to moderate off-white to tan head. Flavor: Deep, caramel- or toffee-like malty sweetness on the palate and lasting into the finish. Hints of biscuit and coffee are common. May have a moderate dark fruit complexity. Low hop bitterness. Hop flavor is low to non-existent. Little or no perceivable roasty or bitter black malt flavor. Moderately sweet finish with a smooth, malty aftertaste. Low to no diacetyl. Mouthfeel: Medium body, but the residual sweetness may give a heavier impression. Low to moderately low carbonation. Quite creamy and smooth in texture, particularly for its gravity. Overall Impression: A luscious, malt-oriented brown ale, with a caramel, dark fruit complexity of malt flavor. May seem somewhat like a smaller version of a sweet stout or a sweet version of a dark mild. Comments: Increasingly rare; Mann?s has over 90% market share in Britain. Some consider it a bottled version of dark mild, but this style is sweeter than virtually all modern examples of mild. History: English brown ales are generally split into sub-styles along geographic lines. Southern English (or ?London-style?) brown ales are darker, sweeter, and lower gravity than their Northern cousins. Developed as a bottled product in the early 20th century out of a reaction against vinous vatted porter and often unpalatable mild. Well suited to London?s water supply. Ingredients: English pale ale malt as a base with a healthy proportion of darker caramel malts and often some roasted (black) malt and wheat malt. Moderate to high carbonate water would appropriately balance the dark malt acidity. English hop varieties are most authentic, though with low flavor and bitterness almost any type could be used. Vital Statistics: OG: 1.033 ? 1.042 IBUs: 12 ? 20 FG: 1.011 ? 1.014 SRM: 19 ? 35 ABV: 2.8 ? 4.1% Commercial Examples: Mann's Brown Ale (bottled, but not available in the US), Harvey?s Nut Brown Ale, Woodeforde?s Norfolk Nog 11B. Southern English Brown Aromat: Słodowo słodki, przeważnie z bogatym, karmelowym, toffi aromatem. Umiarkowanie owocowy, przeważnie z nutkami aromatów ciemnych owoców takich jak śliwka i/albo rodzynki. Bardzo niski do braku aromatu chmielowego. Brak diacetylu. Wygląd: Kolor od jasno do ciemnobrązowego, może być prawie czarny. Może być prawie nie przeźroczysty, aczkolwiek relatywnie klarowny w jaśniejszych wersjach. Niska do umiarkowana, złamany biały do jasnobrązowa piana. Smak: Głęboki, karmelowy albo toffie słodowa słodkość na podniebieniu i utrzymująca się do finiszu. Nutki ciasteczkowe i kawowe są powszechne. Może mieć umiarkowane smaki ciemnych owoców. Niska goryczka chmielowa. Smaki chmielowe są niskie do niewyczuwalnych. Niski do niewyczuwalny palony smak albo goryczka wynikająca z czarnych słodów. Umiarkowanie słodki finisz z gładkim, słodowym posmaku. Niski do braku diacetylu. Tekstura: Średnia treściwość, ale resztkowa słodkość może nadać mocniejszego odczucia. Niskie do umiarkowanie niskie nagazowanie. Calkiem kremowe i gładkie, szczególnie dla takiej gęstości. Ogólne wrażenie: Atrakcyjny, słodowo zorientowany brown ale, wraz ze złożonością słodową wynikającą ze smaków i zapachów kamelowych i ciemnych owoców. Może wydawać się lżejszą wersją sweet stout albo słodszą wersją dark mild. Komentarz: Coraz bardziej rzadkie piwo; Mann`s posiada ponad 90% rynku brytyjskiego. Niektórzy okreśają je jako butelkowa wersja dark mild, ale ten styl jest słodszy niż większość współczesnych przykładów mild`a. Historia: English brown ale`e są generalnie rozbite na kilka podstylów pomiędzy różnymi rejonami goegraficznymi. Southern English (albo ?London style?) brown ale`e są ciemniejsze, słodsze i mają mniejszą gęstość jak jego kuzyn Northern brown ale. Styl rozwinął się w wersji butelkowej na początku XX wieku, jako reakcja na winne mieszane portery i częśto niesmaczne mild`y. Dobrze dopasowane do londyńskiej wody. Surowce: Angielskie słody pale ale jako baza z dużym dodatkiem ciemnych słodów karmelowych i często słodów palonych i słodu pszennego. Umiarkowana do wysoko węglanowa woda nadaje odpowiedmi balans do kwaskowatości słodów ciemnych. Angielskie odmiany chmieli są najbardziej autentyczne, ale w wyniku niskiego wpływu smaków i zapachów jak również goryczki chmilowej niemalże każdy rodzaj chmielu może być użyty. Podstawowe informacje: OG: 1.033 ? 1.042 IBUs: 12 ? 20 FG: 1.011 ? 1.014 SRM: 19 ? 35 ABV: 2.8 ? 4.1% Komercyjne przykłady:Mann's Brown Ale (wersja butelkowania, ale niedostępna w USA), Harvey?s Nut Brown Ale, Woodeforde?s Norfolk Nog

11A. Mild Aroma: Low to moderate malt aroma, and may have some fruitiness. The malt expression can take on a wide range of character, which can include caramelly, grainy, toasted, nutty, chocolate, or lightly roasted. Little to no hop aroma. Very low to no diacetyl. Appearance: Copper to dark brown or mahogany color. A few paler examples (medium amber to light brown) exist. Generally clear, although is traditionally unfiltered. Low to moderate off-white to tan head. Retention may be poor due to low carbonation, adjunct use and low gravity. Flavor: Generally a malty beer, although may have a very wide range of malt- and yeast-based flavors (e.g., malty, sweet, caramel, toffee, toast, nutty, chocolate, coffee, roast, vinous, fruit, licorice, molasses, plum, raisin). Can finish sweet or dry. Versions with darker malts may have a dry, roasted finish. Low to moderate bitterness, enough to provide some balance but not enough to overpower the malt. Fruity esters moderate to none. Diacetyl and hop flavor low to none. Mouthfeel: Light to medium body. Generally low to medium-low carbonation. Roast-based versions may have a light astringency. Sweeter versions may seem to have a rather full mouthfeel for the gravity. Overall Impression: A light-flavored, malt-accented beer that is readily suited to drinking in quantity. Refreshing, yet flavorful. Some versions may seem like lower gravity brown porters. Comments: Most are low-gravity session beers in the range 3.1-3.8%, although some versions may be made in the stronger (4%+) range for export, festivals, seasonal and/or special occasions. Generally served on cask; session-strength bottled versions don?t often travel well. A wide range of interpretations are possible. History: May have evolved as one of the elements of early porters. In modern terms, the name ?mild? refers to the relative lack of hop bitterness (i.e., less hoppy than a pale ale, and not so strong). Originally, the ?mildness? may have referred to the fact that this beer was young and did not yet have the moderate sourness that aged batches had. Somewhat rare in England, good versions may still be found in the Midlands around Birmingham. Ingredients: Pale English base malts (often fairly dextrinous), crystal and darker malts should comprise the grist. May use sugar adjuncts. English hop varieties would be most suitable, though their character is muted. Characterful English ale yeast. Vital Statistics: OG: 1.030 ? 1.038 IBUs: 10 ? 25 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 12 ? 25 ABV: 2.8 ? 4.5% Commercial Examples: Moorhouse Black Cat, Gale?s Festival Mild, Theakston Traditional Mild, Highgate Mild, Sainsbury Mild, Brain?s Dark, Banks's Mild, Coach House Gunpowder Strong Mild, Woodforde?s Mardler?s Mild, Greene King XX Mild, Motor City Brewing Ghettoblaster 11A. Mild Aromat: Niski do umiarkowany aromat słodowy, owocowość może być wyczuwala. Aroamt słodowy może mieć bardzo szeroki charakter, który może zawierać aromaty karmelowe, zbożowe, tostowe, orzechowe, czekoladowe albo delikatnie palone. Troszeczkę do braku aromatu chmielowego, Bardzo niski do braku diacetylu. Wygląd: Kolor od miedziany do ciemnobrązowy albo mahoniowy. Kilka jaśniejszych przykładów istnieje (średnio bursztynowy do jasnobrązowy). Generalnie klarowne, aczkolwiek tradycyjnie niefiltrowane. Niska do umiarkowana nie biała piana. Utrzymanie piany może być słabe, co wynika z niskiego nagazowania, małego zasypu dodatków niesłodowanych i niskiej gęstości piwa. Smak: Generalnie słodowe piw, aczkolwiek mogą być użyte różne słody i wynikające z drożdży smaki (na przykład: słodowe, karmelowe, słodkie, toffi, orzechowe, czekoladowe, kawowe, palone, winne, owocowe, lukrecji, melasy, śliwki, rodzynek). Finisz może być słodki, albo wytrawny. Wersje z zasypem słodów ciemnych mogą mieć wyrawny, palony finisz. Niska do umiarkowana goryczka, wystarczająca by zbalansować słód, ale niewystarczająca by zdominować słodowość. Estry owocowe od umiarkowanych do braku. Diacetyl i smaki chmielowe niskie do brak. Tekstura: Lekka do średnia treściwość. Generalnie niskie do średnioniskie nagazowanie.Wersje na słodach palonych mogą zawierać lekką cierpkość. Słodsze wersje mogą wydawać się bardzo treściwe dla danej gęstości. Ogólne wrażenie: Delikatny smak i zapach, akcentowane słodowo piwo ,które może być z łatwością pite w większych ilościach. Orzeźwiające, pełne smaku i zapachu. Niektóre wersje mogą być podobne do lżejszych gęstościowo wersji Brown Porter. Komentarz: Większość jest lekkimi piwami (session beer) o mocy w przedziale 3.1-3.8%, aczkolwiek niektóe wersje mogąbyć mocniejsze (4%+) w zależności czy są piwami eksportowymi, festiwalowymi, sezonowymi i/albo na specjalne okazje. Przeważnie serwowane z beczek (cask); lekkie piwa sesyjne wersje butelkowe przeważnie źle przechowują się podczas trasnportu. Szeroka interpretacji stylu jest możliwa. Historia: Mogła wyewoulować jako jeden z elementów wczesnych porterów. W nowoczesnej terminologii ?mild? oznacza relatwynie niskiej goryczki chmielowej. (mniej chmielowy jak pale ale jak również nie tak mocny alkoholowo). Oryginalnie termin ?mild? odnosił się do faktu, że piwo było młode i nie miało umiarkowanej kwaskowatości w odróżnieniu od wersji dojrzałej. Rzadko dostępne w Anglii, smaczne przykłady całyczas można znaleźć w regionie Midlands w okolicach Birmingham. Surowce: Angielskie słody pale ale (przeważnie dość dekstrynowe), słód crystal oraz ciemniejsze słody powinny znajdować sie w zasypie. Można uzyć cukru jako dodatku.Angielskie odmiany chmieli są najbardziej odpowienie ,ale ich charakter i tak jest wygłuszony. Pełne charakteru drożdże angielskie. Podstawowe informacje: OG: 1.030 ? 1.038 IBUs: 10 ? 25 FG: 1.008 ? 1.013 SRM: 12 ? 25 ABV: 2.8 ? 4.5% Komercyjne przykłady: Moorhouse Black Cat, Gale?s Festival Mild, Theakston Traditional Mild, Highgate Mild, Sainsbury Mild, Brain?s Dark, Banks's Mild, Coach House Gunpowder Strong Mild, Woodforde?s Mardler?s Mild, Greene King XX Mild, Motor City Brewing Ghettoblaster

14C. Imperial IPA Aroma: A prominent to intense hop aroma that can be derived from American, English and/or noble varieties (although a citrusy hop character is almost always present). Most versions are dry hopped and can have an additional resinous or grassy aroma, although this is not absolutely required. Some clean malty sweetness may be found in the background. Fruitiness, either from esters or hops, may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is typical. Some alcohol can usually be noted, but it should not have a ?hot? character. Appearance: Color ranges from golden amber to medium reddish copper; some versions can have an orange-ish tint. Should be clear, although unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy. Good head stand with off-white color should persist. Flavor: Hop flavor is strong and complex, and can reflect the use of American, English and/or noble hop varieties. High to absurdly high hop bitterness, although the malt backbone will generally support the strong hop character and provide the best balance. Malt flavor should be low to medium, and is generally clean and malty although some caramel or toasty flavors are acceptable at low levels. No diacetyl. Low fruitiness is acceptable but not required. A long, lingering bitterness is usually present in the aftertaste but should not be harsh. Medium-dry to dry finish. A clean, smooth alcohol flavor is usually present. Oak is inappropriate in this style. May be slightly sulfury, but most examples do not exhibit this character. Mouthfeel: Smooth, medium-light to medium body. No harsh hop-derived astringency, although moderate to medium-high carbonation can combine to render an overall dry sensation in the presence of malt sweetness. Smooth alcohol warming. Overall Impression: An intensely hoppy, very strong pale ale without the big maltiness and/or deeper malt flavors of an American barleywine. Strongly hopped, but clean, lacking harshness, and a tribute to historical IPAs. Drinkability is an important characteristic; this should not be a heavy, sipping beer. It should also not have much residual sweetness or a heavy character grain profile. Comments: Bigger than either an English or American IPA in both alcohol strength and overall hop level (bittering and finish). Less malty, lower body, less rich and a greater overall hop intensity than an American Barleywine. Typically not as high in gravity/alcohol as a barleywine, since high alcohol and malt tend to limit drinkability. A showcase for hops. History: A recent American innovation reflecting the trend of American craft brewers ?pushing the envelope? to satisfy the need of hop aficionados for increasingly intense products. The adjective ?Imperial? is arbitrary and simply implies a stronger version of an IPA; ?double,? ?extra,? ?extreme,? or any other variety of adjectives would be equally valid. Ingredients: Pale ale malt (well-modified and suitable for single-temperature infusion mashing); can use a complex variety of hops (English, American, noble). American yeast that can give a clean or slightly fruity profile. Generally all-malt, but mashed at lower temperatures for high attenuation. Water character varies from soft to moderately sulfate. Vital Statistics: OG: 1.070 ? 1.090 IBUs: 60 ? 120 FG: 1.010 ? 1.020 SRM: 8 ? 15 ABV: 7.5 ? 10% Commercial Examples: Russian River Pliny the Elder, Three Floyd?s Dreadnaught, Avery Majaraja, Bell?s Hop Slam, Stone Ruination IPA, Great Divide Hercules Double IPA, Surly Furious, Rogue I2PA, Moylan?s Hopsickle Imperial India Pale Ale, Stoudt?s Double IPA, Dogfish Head 90-minute IPA, Victory Hop Wallop 14C. Imperial IPA Aromat: Od wydatny do intensywnego charakteru chmielowego, któy może być dostarczony przez amerykańskie, angielskie, i/albo szlachetne odmiany chmielu (aczkolwiek cytrusowy charakter jest prawie zawsze obecny). Większość wersji jest chmielone na zimno, więc może mieć dodatkowy żywiczny albo trawiasty aromat, ale nie jest to absolutnie wymagane. Troszeczkę czystej słodowej słodkości może być wyczuwalne w tle. Owocowość zarówno wynikająca z estrów jak i chmieli, może również być wyczuwalna w niektórych wersjach, aczkolwiek neutralny charakter fermetnacji jest typowy dla tego piwa. Przeważnie alkohol może być troszkę wyczuwalny, ale powinien mieć ?ciepły? charakter. Wygląd: Kolorystyka od złotego bursztynu do średnio czerwonawo-miedziany; niektóre wersje mogą mieć pomarańczowaty odcień. Powinno być klarowne, chociaż wersje niefiltrowane, chmielone na zimno mogą być delikatnie mgliste. Przyzwoita piana o złamanym białym (żółtawym lub szarawym) kolorze, która powinna się utrzymywać. Smak: Smak chmielowy powinien być mocny i kompleksowy, co odzwierciedla użycie amerykańskich, angielskich i/albo szlachetnych odmian. Mocna do absurdalnie mocna goryczka, ale słodowa podstawa generalnie wspiera mocny chmielowy charakter i balansuje go. Smaki słodowe powinny być niskie do średnie, i generalnie czyste, aczkolwiek troszkę karmelowy albo tostowy smak na niskim poziomie może być do przyjęcia. Brak diacetylu. Lekkie smaki owocowe są akceprowalne ,ale nie wymagane. Długa, pozostająca goryczka jest przeważnie wyczuwalna w posmaku, ale nie powinna być ostra. Średnio wytrawny do wytrawny finisz. Czysty, głądki smak alkoholu jest przeważnie obecny. Smaki dębowe nie są odpowienie dla tego stylu. Może być troszke siarczanowy, ale większość przykładów tego piwo go nie eksponuje. Tekstura: Gładkie, średnio lekkiej do średniej treściwości. Brak ostrej chmielowej cierpkości, chociaż umiarkowane do średnio wysokie nagazowanie może się łączyć by zapewnić ogólne wytrawne odczucia w obecności słodowej słodkości. Gładkie alkoholowe rozgrzanie. Ogólne wrażenie: Intensywnie chmielowe, bardzo mocne pale ale bez mocnej słodowości i/albo głębokich smaków i zapachów słodowych American barleywine. Mocnop chmielone, ale czyste, bez ostrości, jest to hołd do historycznej wersji IPA. Wypijalność jest istotną charakterystyką, nie powinno być ciężkim piwem, piwem, które ciężko się pije. Nie powinno również zawierać resztkowych słodkości albo mocnego profilu zbożowego. Komentarz: Mocniejsze zarówna od English jak i American IPA w mocy alkoholowej, jak również poziomie nachmielenia (zarówno goryczka jak i finisz).Mniej słodowe, mniej treściwe, mniej bogatych i ogólnie intensywnych wlywów chmielu jak American barleywine. Przeważnie nie aż tak gęste i alkoholowe jak barleywine. Wysoka zawarość alkoholu jak również słodowość zmniejsza wypijalność tego piwa. Wizytówką tego piwa jest chmiel. Historia: Coraz większa popularność wśród smakoszy mocno chmielonych piw popycha browary lokalne do zmiany trendu produkcji, by zadowolić swoich klientów. Dodatek ?Imperial? po prostu oznacza mocniejszą wersje IPA; ?double?, ?extra?,?extreme?, albo inne dodatki przed IPA byłyby równie dobre. Surowce: Słód Pale ale (dobrze zmodyfikowany i odpowiedni do zacierania jednotemperaturowego.), Można użyć różnych odmian chmieli ( amerykańskich, angielskich, szlachetnych). Amerykańskie drożdże, które nadadzą czystego lekko owocowego profilu. Generalnie pełno słodowe, ale zacierane w niższych temperaturach dla wyższego odfermentowania. Woda od miękkiej do umiarkowanie siarczanowej. Podstawowe informacje: OG: 1.070 ? 1.090 IBUs: 60 ? 120 FG: 1.010 ? 1.020 SRM: 8 ? 15 ABV: 7.5 ? 10% Komercyjne przykłady: Russian River Pliny the Elder, Three Floyd?s Dreadnaught, Avery Majaraja, Bell?s Hop Slam, Stone Ruination IPA, Great Divide Hercules Double IPA, Surly Furious, Rogue I2PA, Moylan?s Hopsickle Imperial India Pale Ale, Stoudt?s Double IPA, Dogfish Head 90-minute IPA, Victory Hop Wallop