beu

Witam!
Chciałem tylko napisać rozwiazanie mojego problemu z 18.11.2014 post #1194 z tego wątka czyli o piwie dajacym palonym plastikiem...
Zmieniłem żródło wody na tesco/ kaufland (to samo ujęcie) i problem się zakończył. Wszystkie moje warki na kranówce w mniejszym lub większym stopniu smakują i pachną plastikiem pozostaje mi woda w bankach 5l.Napisano 18 listopad 2014 - 07:36

No nie ma jak porównywać górniaki S-33 i dolniaki W35.
 
Twój trolling zaczyna być nużący...

Jeżeli drożdże są w dobrej kondycji to zniknie albo przynajmniej mocno się zredukuję, chociaż aldehyd to jedna z najpopularniejszych wad piw domowych, więc mimo redukowalności to nie jest aż tak różowo

Belgijskie drożdże to... płynne drożdże. Jeśli cena płynnych Cie przeraża to rozważ zakup Fermentum Mobile, które są nieco tańsze, oraz zaplanuj sobie od razu 2-3 warki. Koszt zakupu podzielisz wtedy przez 2 lub trzy i wyjdzie niewiele drożej lub tyle samo co za suchary.
 
Tu masz fajną listę drożdży oraz źródeł ich pochodzenia (jeśli lubisz jakieś konkretne belgi np Chimay lub Duvel, to znajdziesz sobie odpowiednie drożdże patrząc na kolumnę Brewery). Z kolei tu znajdziesz zestawienie drożdży pod dany styl, wraz z krótkim opisem.
 
Jeśli mimo to zostaniesz przy sucharach, to po krótkim googlowaniu znajdziesz na przykład, że Fermentis T-58 pochodzi z browaru Chimay, etc. W ten sposób również będziesz mógł mniej lub bardziej świadomie spróbować dobrać sobie profil zapachowy, o ile degustowałeś już piwka z danego browaru.
 
Edit: po krótkim googlowaniu znajdziesz również, że S-33 żadnej Belgii nigdy nie widziało. Jest to szczep "wyspiarski", na którym możesz spróbować uwarzyć sobie np jakeigoś Bittera.

Świetnie, ale kogo to obchodzi? Musisz się udzielać w każdym temacie? Jak nie rozdajesz "rad" równie zielonym co Ty sam, (po których poprawiają Cię doświadczeni forumowicze), to piszesz w temacie o paprochach w Bernardzie o Pincie z Leclerca. Może czas odpocząć?

Mi też nie, ale podałem numer telefonu i oddzwonili. Aktualne prawo pozwala mówić, że coś jest bezglutenowe, jeśli zawiera poniżej 20 mg/kg. Wg rozmowy telefonicznej im wychodziło o kilka mg za dużo w niektórych partiach, więc nie dają oficjalnego znaczka, że bezglutenowe. Niemniej po rozcieńczeniu do fermentacji końcowy produkt powinien spełniać formalne wymogi nazywania go bezglutenowym. Możliwe, że glutenu nie ma i ten wynik to błąd pomiarowy. A możliwe, że pochodzi z instalacji (ponoć czyszczą, więc nie powinno się dać), z enzymów (jeśli były pozyskane ze słodu jęczmiennego na przykład), albo z zanieczyszczeń surowca (jeśli kukurydza była składowana obok pszenicy na ten przykład). No ale mówimy o ilościach rzędu 2.5 × 10-5 - naprawdę ciężko to wyśledzić i zapobiegać. A nawet jakby było wg badań bezglutenowe, to i tak musieliby obok tej deklaracji dopisać "wyprodukowano w zakładzie, w którym...", na potrzeby tych, którzy są szczególnie wrażliwi. Bo faktycznie osobnego zakładu na kukurydzę nie mają.

A ja ostatnio warzylem dwa piwa na 100% bruntalu, lekko się tylko chmieleniem różniły. Jedno kristall klar i 13 blg, drugie mętne i wyszło 11.5 blg. Też bym zawalił winę na słód, ale z jednego worka brałem...Na szczęście tu narzekający nie mają takiego problemu, mogą słód obwiniać...

Na słodzie pilzneńskim ze Strzegomia zawsze mam gorszą wydajność. Niedużo, o kilka procent. Dodatkowo zawsze zacier gorzej się filtruje. Jako że gorsza filtracja zwykle pogarsza wydajność, w sumie ciężko mi powiedzieć, czy to kwestia ekstraktywności słodu, czy też filtracji.
Tak czy inaczej różnicę w stosunku do słodów niemieckich zaobserwowałem.

Pod warunkiem, ze ktoś miał 7 klasę a nie gimbusiarnię.

Tlen atomowy ISN nie wydziela się w formie gazowej. Było uważać na chemii, było w 7 klasie w 2 półroczu.

Piwo finalnie się nagazowało! Cierpliwość się opłaciła

Każdy odkręcany da się przykręcić, to nie jest jakaś super właściwość eterny:P

tak
 
ze strony producenta
Peated Malt
Bairds malt has taken steps to address the continuing demand for peated malt. The Inverness maltings has been re-established as a site for peated malt production following further investment in this process. The plant can manufacture peated malt in a range of intensities, including at the very high phenolic levels typically required by Islay Distillers.
Peated malt is used by some malt distillers to impart a smoked or peaty flavour to their spirit. This type of malt may also occasionally be used as a very small inclusion in brewers' mashes to produce beer with a smoked character.
Peated malt is made using exactly the same production regimes and barley as (plain) distilling malt. The main difference is that peat smoke or 'reek' is introduced into the air drying the malt during kilning. The peat smoke is absorbed onto the the surface of the drying malt which, when processed, imparts the smoked peaty flavour to the finished product.
Typical Peated Malt Specification:
IoB Analysis units Typical value Moisture % 4.5 max Extract course grind asis basis % 77.5 min Fermentability (course grind) % 86.0 min
Predicted spirit yield (will depend on peating level) Litre alcohol/tonne 403 Lightly Peated ppm 2 - 5 Medium Peated ppm 8 - 10 Heavy Peated ppm 25 - 50
 
ciekawostka o tym co Brytole myślą o lagerach
w sekcji http://www.bairds-malt.co.uk/Brewing.html
jest specjalny niezbyt szeroko spotykany słód
DMS Malt
DMS is one of the volatile sulphur compounds which gives a specific aroma to lager beers.
The DMS level in finished malt is a parameter which is controlled during both green malt germination and the final malt kilning process. Malting barley variety also has an influence.
Some types of lager require very low levels of DMS in malt but Bairds can manufacture malt with specified high levels of DMS in the finished product, particularly suited to the production of some continental style lager beers.

Piotrek mówi że jest ciekawszy jak CM z aromatu
 
Fawcett ten słód redystrybuuje - produkcją zajmuje się Bairds Malting plant in Scotland.

Taa, może jeszcze przy warzeniu American India Pale Ale machnij zdrapkę na czole i falafela w ręce?
Rasizm jest raczej niewskazany, szczególnie w ujęciu publicznym - takie skrajne poglądy lepiej zachować dla siebie.

To nie jest prawdziwy kagor-są takie, na Ukrainie też-wino, cukier, spir i kagor jak ta lala . Autentyczny mołdawski ma być bez dodatku alkoholu, naturalna fermentacja do 16% (starzenie opcjonalne).
 
Dlatego jest ściąga w tym wątku, wszystko dokładnie można sobie dopasować, ja nie jestem zdania, że mówienie "lekko orzechowy" jest złe, ale jak można określać coś głębiej, to dlaczego, nie? W innych kwestiach piwowarzy są aż nadto dokładni i konkretni.
 
No, a wątek założyłem, bo jakoś nikt na niego do tej pory nie wpadł.

Chciałem usystematyzować wiedzę, która jest zbyt ogólna. Dlaczego nie odwoływać się? Dlatego samego względu jakim nie jest zamykanie się w jednym temacie, ale otwierania na inne. Bo czy tego chcemy czy nie winiarstwo, piwowarstwo, miodosytnictwo, likiernictwo, produkcja alkoholi się przenikają i lepiej czerpać garściami ze wszystkich źródeł niż tylko z jednego, które już wyschło i czasem nie odda tego, co chcielibyśmy powiedzieć.
 
A czy ktoś mówił, żebyś nie odwoływał się do konkretnych owoców? Ja zwróciłem uwagę na kwestię, że są jakieś tam nuty jakiegoś porto, jakiegoś sherry etc i nikt tego jeszcze nie próbował ani zdefiniować ani skonkretyzować. To taka rozmowa, jak że coś pachnie jak destylat winny, ale tak się składa, że tych destylatów jest trochę i choć mają cechy wspólne, to się przecież różnią.

Robert, nie opowiadaj bzdur, że win 50-letnich nie można dostać i wypić (u Tequili na działce mam Ci przypomnieć stary vermouth?). Mówiąc, że powtarzam jakieś książkowe mądrości, to w tej chwili mnie obrażasz, więc sumituj się, ja wina wzmacniane kosztuję stale i jestem na bieżąco-Ty się raczej nie chwalisz.
 
Leżakowanie w beczkach to tradycja, tak jak wino 50-letnie może być pikantne, bo to wino nadal się rozwija, nie kończy swojej ewolucji. Będzie możliwość otworzymy tokaj aszu 5 p rocznik 1987-nie tak stare, ale mające już taki potencjał.
 
Nie sherry po prostu, tylko sherry amontillado, tu jest różnica, podobne nuty będą w palo cortado, ale nie będzie ich w amoroso.
 
Trzeba wnikać głęboko, żeby dojść do sedna smaku i aromatu, jak będziemy płytcy jak kałuża, to na pewno "daleko" zajedziemy w ocenach.

Postaram się tutaj wyjaśnić skąd się biorą, dlaczego są określane jako "sherry", "porto" z podziałem tychże, żeby była nareszcie jasność, jakie inne smaki winne możemy znaleźć w piwach i mniej więcej konkretnie w których.
 
Porto, sherry, malaga, madeira, marsala, to wina tzw. wzmacniane, a więc fermentacja jest przerywana przez dodanie alkoholu (w tym przypadku destylatu winnego). Różnią się one mocą, wiekiem, stylem, i pochodzeniem. Najbardziej przewidujące wina to madeira i marsala, bo są one po prostu w miarę słodkie i w miarę mocne, czyli są pośrodku, na jednym skrajnym biegunie będziemy mieć porto, które i tak czy siak będzie bardzo słodkie (choć są porto wytrawne), a na pewno słodsze od sherry, i mamy właśnie mniej słodsze od porto sherry, i słodko-wędzoną malagę, która jest właściwie poza głównym nurtem.
 
Każde z win charakteryzuje się swoistym, wiążącym aromatem/smakiem, i tak porto-suszona śliwka, dzika róża, sherry-orzechy, malaga-wędzona śliwka i w świetle tych domen należy rozpatrywać kwestie organoleptyczne.
 
Jeśli porto jest młode, te nuty będą świeże, bardziej owocowe, mniej suszone, jeśli rozmawiamy już o porto tawny-które leżakuje w beczkach (jest jeszcze ruby, ale ono leżakuje w tankach, więc nie ma w tym ani starzenia, ani przyjemności, ani tradycji) te nuty staną się przytłumione, lekko dymne, ale nadal owocowe, kiedy dojdziemy do porto vintage czyli rocznikowego mającego minimum 10 lat, a mogącego mieć ich nawet z 50 i plus, nuty stają się gęste, bardziej syropowate, śliwka i dzika róża daje wrażenie ciężkości, ale i aksamitu, pojawiają się nuty skóry, korzenne, pikantne-kolendra, dzięgiel, cynamon, ale goździki już nie.
 
Takie nuty a'la porto znajdziemy w piwach, które były starzone w beczce, są ciemne i gęste, esencjonalne. Szukajmy ich w porterach, stout'ach, old ale, piwach długowiecznych jak piwa trapistów etc
 
W przypadku sherry jest już inaczej, sherry półwytrawne Amontillado, rozpropagowane przez utwór E.A. Poe'ego "Beczka Amontillado" (doskonała ekranizacja w Polsce, w roli głównej Franciszek Pieczka) to przede wszystkim zatęchła piwnica, z pleśnią, wręcz odrzucająca na początku, potem rozwijająca się w kierunku właśnie tytułowych orzechów, bakalii, rodzynek-delikatnie i elementów przypraw (na finiszu). Innym sherry, które możemy rozpatrywać będzie cream czyli po prostu sherry słodkie-tam orzechy eksplodują, mamy nuty likierowe, ciężkie i gęste, i na finiszu ukoronowanie win sherry, np. Pedro Ximenez solera 1940-wino bardzo ciężkie, syropowate, niesamowicie gładkie, wręcz zapychające, aromaty ciast, lodów, słodyczy są jak najbardziej na miejscu. Niemniej jednak, warto zaznaczyć, że nawet takie stare sherry nie będzie tak słodkie jak porto.
 
Nuty a'la sherry znajdą się bezsprzecznie w piwach belgijskich typu lambic itd oraz w piwach flamandzkich czerwonych, w piwach eksperymentujących z drożdżami, infekcjami i innymi cudami. Piwach, które się wymykają kategoryzacji. Nuty sherry będą też mogły być znalezione w piwach miodowych, ale bardziej w kierunku cięższych sherry idących nawet po linii win tokajskich/miodu pitnego.
 
Maladze najbliżej do rauchbier'ów i do koźlaków w pewnych sensie, tzn. wędzonka plus słodycz. Wielkiego zróżnicowania malagi nie ma, przeważnie są to wina albo dobre, albo bardzo dobre.
 
Malagi możemy szukać w rauch'ach wszelkiej proweniencji, ale też i w piwach powyżej, tyle że w mniejszym stopniu.
 
Warto jeszcze zwrócić uwagę, że jest jeszcze jedno wino, które choć nie jest wzmacniane (naturalne 16% i 160g/l cukru) jest pomijane, a ważne. Chodzi tutaj o Kagor'a, który de facto łączy w sobie, to co najlepsze w porto (śliwki, owoce, galaretka) i w sherry (element leżakowania, wprowadzania kwestii z tego wynikających) i warto czasem się zastanowić czy któreś piwo nam właśnie tak nie smakuje, albo przynajmniej podobnie.
 
To tyle z Ewangelii na dzień dzisiejszy, bo wszak niedziela Na wszelkie pytania chętnie udzielę dalszych odpowiedzi. I mam nadzieję, że w recenzjach piw zacznę słyszeć, że "są nuty sherry Amontillado", a tamto "pachnie jak stare porto', czy np. "jest dość kagor'owe."

Czy ja dobrze zrozumiałem, że używasz refraktometru? Jeżeli tak to polecam - http://www.piwo.org/files/file/17-toolkit-piwowara/ - po wejściu klikasz "tylko do odczytu" i wchodzisz w zakładkę "korekcja refraktometru". Alkohol BARDZO zaburza wskazania refraktometru (znacznie bardziej, niż aerometru) i żeby obliczyć FG (gęstość końcową), trzeba znać SG (gęstość początkową). W Twoim wypadku gęstość końcowa wychodzi ok. 8 BLG, więc całkiem przyzwoicie. Na przyszłość używaj kalkulatora korekcji refraktometru do odczytu właściwych wartości, a co do piwa, to jednak tak mocne brzeczki lepiej zadawać jakąś rozruszaną gęstwą, ewentualnie nieco zwiększyć ilość zadawanych drożdży.

pimperium brzmi dumnie

Ostateczna wersja etykiety powyżej. Myślę, że kompozycja jest teraz bardziej "lekka", a dopasowanie poszczególnych elementów jak labelki i czcionki jest bardziej harmonijne. Aczkolwiek szkoda, że gdy zabraliśmy się do roboty, zostawiliście mnie samemu sobie

Zaschnięte pozostałości po czapie drożdżowej.

Moja etykieta do AIPY. Mi się bardzo podoba.
 
 
beu, propsy za kreatywność i wykoannie, winszuję . Od razu bym kupil takie cos .

Plusa oddaję, albo przekaże go dalej ponieważ w tej kwestii współpracuję z pewna uzdolnioną Panią grafik. Gdyby ktoś tak jak przekroczył te piwowarską? granicę i zamawiał dedykowane grafiki do swoich etykiet, udostępnię namiary.
 
Tak czy inaczej wziąłem pod uwagę Wasze sugestie. Oto wersja robocza nowej ety:
 

 
Czcionki tak jakby zostały ujednolicone (tak naprawdę to była cały czas ta sama czcionka tylko w różnych rozmiarach, stąd pewnie Wasze wrażenie). "Buźki" tez zostały tak jakby dopasowane do czcionki. Termometr jest "stary" by zapytać właśnie: czy gdyby nie był taki 'pogrubiony', a właśnie był narysowany taką trochę leniwą, kopniętą kreską, jak buźki, to sprawiałby dla Was wrażenie bardziej harmonijnego, ujednoliconego względem innych elementów etykiety?
 
Kolejne pytanie: czy poświęcilibyście nieco czytelność informacji zawartej z lewej strony etykiety i zamiast czarnego template'a dali przeźroczysty lub w ogóle wtopili tekst w tło etykiety? Chodzi mi mniej więcej o coś takiego, gdzie template jest dość transparentny:
 

 
Finalnie, tytuł / nazwa piwa z zasady jest zawsze inną czcionką i jest związane z pomysłem jaki mam na daną etykietę.