Hasintus

Ja też wczoraj wędziłem na drewnie bukowym. Słód wczesniej namaczam na ok. 10 min. Jak raz uzyłem suchy to się trochę przyrumienił. Co to za ustrojstwo pod spodem? Jak to działa i po co ten garnek?

Silnik od wycieraczek, mieszadło jak napisał kolega wyżej, tyle że rurkę alu lepiej zastąpić inox i skręcić na śrubki inox.

Ja chętnie się wybiorę do Urli.

Ale nie do niemieckiego piwa. Tradycyjnie dla piwa marcowego, bocka i wszystkich ciemnych stosuje się dekokcję 3-warową, pils i pszeniczne 2-warową, alt, koelsch, jasne lagery 1-warową. Zacieranie infuzyjne stosowane w Niemczech, najczęściej dla piw górnej fermentacji (koelsch, alt) odbywa się według schematu 35/52/65/72 ewentualnie pewne modyfikacje. Nigdy jednotemperaturowo. Np. Wolfgang Vogel w swojej książce wręcz odradza zacieranie po angielsku twierdząc, że niemieckie słody nie nadają się do zacierania w ten sposób. Pewnie przesadza, jednak siła tradycji jest duża. Kto chce uwarzyć dobre piwo w niemieckim stylu, powinien się tego trzymać.

Zimową porą nie mam w garażu bieżącej wody, podłączam chłodnicę do starego fermentora z kranikiem, ustawionego nieco powyżej, a w fermentorze zimna woda. Aby była zimniejsza, można dodatkowo wrzucić trochę śniegu albo lodu. Z chłodzeniem do 10 stopni nie ma problemu.

Zapach złożony i intensywny, cytrusowy, karmelowy, cynamon, goździk, gdzieś w głębi jest też jakaś taka niepokojąca nuta, dość trudna do sprecyzowania. Piana gęsta, zbita, wypełnia 1/3 pokala, całkowicie trwała. Barwa bursztynowa, idealnie klarowna, wręcz krystaliczna. Smak nieco rozczarowuje, nie odzwierciedla bogactwa zapachu i wyglądu. Dość głęboko odfermentowane, płaskie, jakby wodniste, niepełne, lekko cytrusowe, słaba ale lekko pozostająca goryczka, smak chmielowy pasujący bardziej do lagera, w tle delikatna nutka estrowa. Wysycenie idealne, drobniuteńkie pęcherzyki pracują nieustannie. Tak czy inaczej piana+krystaliczna klarowność+ nagazowanie: mistrzostwo świata.

Kompletna bzdura, ten artykuł. Do analizy to se można oddać nie powiem co :rolleyes:

Moim zdaniem to jest niezły pomysł, trzeba by spróbować, takie druciaki widziałem w Lidlu za parę groszy.

Nie miesza nazw regionów bo w czasie zaborow i Gdańsk i Wielkopolska to były Prusy.

Drożdże Dortmunder - Saflager S-23 Pils - Saflager W 34/70 Zacierałem podobnie. Najpierw 50°C 30 minut' date=' potem 67* (64* Pils) 30 minut, Pils jeszcze dodatkowo 70* 30 minut[/quote'] Można by próbować po zapachu, S 23 dają taki przyjemny lekko kwiatowy, a 34/70 są bardziej neutralne. I raczej różnica w kolorze też powinna być.

To jest opisane w helpie: Aroma (Steep) Hops - Hops that are steeped in the wort at the completion of the boil for aroma purposes only. Steeped aroma hops add no bitterness. Czyli namaczenie chmielu po zakończeniu gotowania.

Ostatnio też zaopatrywałem się w skrzynki w hipermarketach. W realu po 6 zł, Auchan po 8 zł, Carrefour po 8,5 (ale za to najładniejsza, prawie nówka po Lwówku).

Piwa górnej fermentacji dojrzewa się przez około miesiąc w temperaturze 15-16 stopni.

Ja tam w tej kwestii nie jestem żadnym autorytetem, mech używałem może ze 2 razy i nie widziałem żadnej różnicy. W przytoczonym wątku nie widziałem sensu aby młody piwowar komplikował sobie życie mchem do piwa w którym potem mętność nie jest żadną wadą i nagminnie występuje wśród cenionych piw bardzo małych browarów.

Wybierasz się?

W wysokich temperaturach fermentacji, szczególnie przy jej początku, wytwarza się dużo estrów oraz wyższych alkoholi. Takie piwo może być smaczne, ale nie da się go dużo wypić, żeby potem nie bolała głowa.

dlaczego?? A po co, skoro wszystkie cenione belgijskie browary, nie stosują, nie filtrują i refermentują w butelkach.

Drożdze W 3522 są zdecydowanie lepsze, trochę za dużo monachijskiego i wiedeńskiego, wyjdzie za ciemne. Po mojemu, to lepiej zamiast BPA celuj w 15-16 blg i wyjdzie dobry blondzik. Nie ma sensu do belgów stosować mchu. Wydaje mi się też, że za dużo chmielu.

Chętnie przytulę gęstwę z tych drożdży. A swoją drogą czy to nie było tak, że były uzywane 2 rodzaje: jeden do fermentacji a drugi do refermentacji w butelkach?

Chętnie się zabiorę z kimś, kto będzie jechał z Warszawy.

Ja etykietuję dopiero przed wydaniem na zewnątrz, wtedy nic nie pleśnieje

A może warto sobie zadać najpierw pytanie, czy jest o co walczyć i strzępić klawiatury na forum? Czy Wasze piwo ktoś w ogóle chciałby kupować? Czy byłby w stanie przeznaczyć min. na butelkę te 6-7 zł. Co innego jak częstujesz, każdy spróbuje ale czy byłby regularny popyt? Z drugiej strony krótkie wyliczenie: Warzę piwo w kegu raz na 3 tygodnie, to daje mi 80 butelek. Sam wypijam 1 piwo dziennie, to zostaje 60 do upłynnienia. 60 butelek to potrzeba dla 3 piwoszy takich jak ja. Czy dla 3 osób którym bym dostarczał piwo, będę dokonywał jakichkolwiek rejestracji czy deklaracji skarbowych? Nawet jak założymy, że potencjalnych klientów będzie 6 czy 10 to i tak skala jest śmieszna. Mój wniosek wobec tego: sprzedaż domowego piwa to tak mała skala, że nie ma co się nad nią zastanawiać. Co innego zmiana przepisów dla browarów rzemieślniczych - tam na pewno byłoby to wręcz wskazane.

Oż ty Karolu!, po drugiej warce doszedłeś do takich wniosków. Szczerze mówiąc, kilka razy zbierałem warstwę z góry, ale nie zauważyłem żadnej różnicy, więc nie zbieram. Taka gorycz o jakiej piszesz może mieć wielorakie podłoże: - młode nieułożone piwo, po niedługim czasie smaki układają się. - zbyt duże nachmielenie - niewypłukany środek dezynfekujący - zakażenie dzikimi drożdżami i bakteriami - i pewnie coś jeszcze o czym nie wiem.

GaGacek Wszystkiego Najlepszego !

Proponuję jeszcze wywalić tego carahella, i pilnować temperatury fermentacji