Podczas wizyty w Muzeum Przyrodniczym we Wrocławiu zobaczyłam tego robala w formie "eksponatu" - tak, to wołek zbożowy. Miałam to ustrojstwo, które najprawdopodobniej trafiło do mnie w pszenicy niesłodowanej kolegi. Po jakimś czasie mówi mi, że robaki u niego w pszenicy się pojawiły i pyta, czy u mnie też. Ja oczywiście spojrzałam na worek z daleka i mówię, że jest ok. Do czasu... Bestie tak się rozmnożyły (główne ogniwo "epidemii" wychodziło z worka z pszenicą), że bałam się o całe zapasy, które przechowuję na zabudowanym balkonie. Dokładnie przejrzałam zapasy (były nawet dziury w workach strunowych - nie wiem, czy wołki same są w stanie przebijać się przez folię, no ale...). Przede wszystkim gruntownie posprzątałam balkon (trochę popryskałam octem rozrobionym z wodą), a najmniej podejrzane słody wpakowałam w plastikowe fermentory. Po jakimś czasie znowu pojawiły się robaki, mniej ich było ale jednak. Ponownie sprzątanie balkonu, przejrzenie worków, eliminacja podejrzanych słodów, wyczyszczenie fementorów (trochę zdechlaków leżało na jego dnie) i ponowne zamknięcie w nich słodów. Już mam święty spokój. Wiem, że niektórzy wykorzystują słody, nawet jeśli widzą, że w worku były robaki, ale mnie to najzwyczajniej brzydzi. W ogóle brzydzi mnie robactwo w każdej postaci, aż skóra mi cierpnie Dużych strat nie było, parę kilogramów wyrzuciłam, worek 20kg uratował się. Jednak najbardziej cieszy mnie, że robaki nie przedostały się do mieszkania, a zwłaszcza do kuchni, z której jest wejście na balkon. Od dłuższego czasu mam święty spokój i niech tak zostanie.