Rheged

Wielbiciel twórczości zespołu KAT?

Nie powinno, o ile nie dofermentuje. Ja tak robię i efekty mam niezłe. Część butelek po rozlaniu z kega trzymam w lodówce, część nie, bo rozmiar magazynowy lodówki niewielki, a i używam jej do fermentacji lagerów, więc siłą rzeczy część butelek idzie do komórki lokatorskiej. Nie mam żadnych granatów. Przed wypiciem butelki spoza lodówki po prostu ją schłódź jak normalne piwo i będzie git.

Łukaszu, bardzo mi miło, bo ten warszawski saison był mój, a patrząc na Twoją recepturę na table saison, była bardzo podobna do mojej i dosłownie o włos minęliśmy się, gdyż mój table saison uzyskał 31,7 punktów i o 0,3 nie załapał się do finału MP Gratuluję ogromnie!

Doszły nowe piwa, których nie opisałem tutaj i już chyba mi się nie uda. Zatem po prostu dodam etykiety. Table saison otarł się o finały Mistrzostw Polski mając 31,7 punkta. Awansowały piwa z 32 punktami... Aktualnie na fermentacji belgijski tripel, ale niedługo nagazowanie, gdy zleję IPĘ z kegów. Na refermentacji rosanke. W planach jest imperialny stout i koelsch, a potem trochę odpuszczam konkursowe tematy na rzecz jakichś prostszych warek.

Bez żadnego problemu.

Generalnie sam się zastanawiałem, żeby pilzneński zastąpić pale ale, aby ograniczyć ewentualny diacetyl. Świetnie, że podzieliłeś się swoim wyczynem. Pójdę w te ślady i spróbuję odtworzyć recepturę, choć na innych chmielach. Zobaczymy, co wyjdzie. No i gratulacje!

Jest dokładnie odwrotnie niż myślisz. Aby nie wchodzić w puste akademickie dyskusje zrobiłem robotę za Ciebie i wszedłem w kalkulator. Poniżej masz wynik.

Nie. Drożdże opadły, bo się po prostu namnożyły i zwielokrotniły swoją ilość, co oznacza, że fermentacja wystartowała normalnie. Bulkaniem się nie przejmuj, mi czasami w ogóle nie bulka. Sprawdź ekstrakt na czystej wodzie, a następnie spróbuj jeszcze zmierzyć ekstrakt piwa. Na moje oko jest tutaj dosłownie wszystko w porządku, oprócz pomiaru. Czym mierzysz? Spławikiem, czy refraktometrem? Edyta: zauważyłem, że mierzysz refraktometrem. Czyli nie wziąłeś pod uwagę poprawki pofermentacyjnej. Wejdź na jakiś kalkulator online, wpisz odpowiednie dane i zobaczysz, zaznacz korektę refraktometru. Jeśli dalej wskazuje Ci 11 brix, to znaczy, że odfermentowało już około 3 BLG.

Na bank masz błąd pomiarowy. Na dole masz całkiem solidną ilość drożdży, które ewidentnie kończą już pracę.

Królewska szachowa para z różą w tle - kolejny belgijski styl za mną. Wczoraj wylądował w butelkach i grzecznie doleżakuje do Mistrzostw Polski Piwowarów Domowych. Jest dokładnie taki, jak sobie zaplanowałem, a nawet mocniejszy (alkohol 8,1%, dla niektórych łapie się już pod "okrutnika"), co jednak mnie nie martwi. Świeże piwo po nagazowaniu jest aromatyczne, esencjonalne - lekka kwaśność od róży wspaniale kontruje głęboko rodzynkową karmelowość. W miarę klarowne, prezentuje się majestatycznie, stąd też nazwa. Nie wiem, jak sobie piwo poradzi na tak wielkim konkursie, ale ja wiem, że jestem z siebie dumny. I to już jest wystarczające. Wcześniej wyszło psiwo i wyszło bardzo dobrze, choć uważam, że jednak lepiej, aby BLG początkowe było na poziomie 10,5-10,9, co czyniłoby je bardziej pijalnym (stanęło finalnie na 2,1 BLG i 5% alkoholu), niemniej jednak na Festiwalu Piwowarów Domowych poradziło sobie bardzo dobrze i z 20 sztuk zostały mi tylko trzy butelki, a średnia ocen na poziomie 3,8 pokazuje, że w tym stylu tkwi potencjał. Kawowa IPA rozlana była po cichej i chmieleniu na zimno z jeszcze większą ilością kawy oraz do nagazowania glukoza. Długo się refermentowało i najprawdopodobniej nierówno, bo jedne wcale nienagazowane, inne przegazowane. Ma taki lekko chemiczny posmak, dodatkowo kawa dominuje, a aromat chmielu po dwóch tygodniach nie robi wrażenia. Uważam, że piwo pijalne, ale jednak nieudane. A w niedzielę warzymy desitkę, bo ileż można mocarzy? Wiosna nadchodzi, potrzeba pijalności na nadchodzące upały. Poniżej trzy zaległe etykiety:

Albo mnie się coś po*ebało, albo źle przeczytałem źródła, bo robiłem dokładnie odwrotnie i stąd moje powyższe pytanie - z efektów bowiem nie byłem zadowolony. Wniosek - czasem warto zadać głupie pytanie, aby się zwoje wyprostowały.

A ja włożę kij w mrowisko, bo w sumie mnie to zastanawiało - dlaczego dajemy mniejsze ciśnienie do lagerów, a większe do górniaków? Na dobrą sprawę powinno być odwrotnie, skoro w górniakach chcemy tej estrowości (przyjmijmy założenie, że chcemy), a w dolniakach nie. Wyższe ciśnienie nie pozwoli estrowości wypłynąć. Sprawdzaliście to może? Jakie macie wrażenia. I zakładam brak kontroli temperatury przy ciśnieniówce. Osobiście sam nie kontroluję wtedy, nie mam jak.

Głosowałbym na typa w wyborach prezydenckich, bo ewidentnie jest magikiem i potrafi czynić cuda.

Różne pomiary BLG mogą też wynikać z różnej temperatury próbki. W kalkulatorach odfermentowania dostępnych na sieci możesz sprawdzić korektę aerometru względem temperatury.

Moim zdaniem szkoda Amora Preta. Dałbym na aromat i na zimno też. Swoją drogą 60 minut na aromat? Nic to nie da, tylko goryczkę.

Mój artykuł o psiwie, do którego warzenia zachęcam i planuję zachęcać coraz bardziej, znalazł się w najnowszym Piwowarze. Wraz z recepturą oraz historią trunku. Zapraszam jak komuś wpadnie w ręce

No nareszcie ktoś warzy z pieprzem! Mam pytanie jak zadałeś pieprz do brzeczki? Rozumiem, że w formie sypkiej? W jakiejś torebce? Jak filtrowałeś?

Kawowa IPA na ostatnie dwa dni cichej została nachmielona 50 gram Amora Preta, co czyni z niej single hop. Pachnie obłędnie jeżynowo, się kawą również wychodzi tak w sieci, jak i smaku. W smaku jest gorycz przełamana kawą, właściwie taką z mlekiem, lekko czekoladową. Oraz w tle delikatna karmelowość. Nie jest to mój styl, ale piwo ewidentnie wyszło jak trzeba. Nie przekonam się IPA chyba nigdy, ale to udane warzenie było i wszystko poszło zgodnie z zamierzeniami. Stanęło na 3,5 BLG, dodane zostało 120 gram glukozy na nagazowanie przez Maćka, co da łącznie 6,4% alkoholu. Dam znać, jak już zostanie spróbowane. W międzyczasie zostały uwarzone dwa piwa, a jedno zlane do butelek. Najpierw poszła trzecią warka psiwa, które wraz z IPA, lagerem i saisonem (o czym niżej) pójdą na Festiwal Piwowarów w Łodzi, gdzie wystawiać się będę jako Skoczek Bielański wraz z Przemkiem Kotem. Wpadajcie do nas i korzystajcie, Przemek też weźmie swoje wyroby. Psiwo #3. Składniki: - słód pszeniczny 2,6 kg - słód pilzneński 1,4 kg - słód Carawheat 0,1 kg - 500 gram suszonych szyszkojagód jałowca - 20 gram chmielu Hallertauer Hersbrucker 5,2% AA - 30 gram chmielu Perle 5,7% AA Zacieranie: - 25 litrów wody temperatura 46 stopni - wrzut słodów - 10 minut w 44 stopniach - 10 minut w 52 stopniach - 60 minut w 68 stopniach - 10 minut w 77 stopniach - wysładzanie i filtracja 6,8 litra wody w temperaturze 76 stopni, w której przez dwie godziny wcześniej moczył się potłuczony jałowiec (dokładnie to moczył się w półtora litra, podałem łącznie ilość wody się wysładzania). Do zacierania 1,5 ml kwasu mlekowego, do 5,3 litra wody do wysładzania 1 ml. Do pH 5,8. Otrzymałem 28 litrów brzeczki 10,1 BLG. Gotowanie 60 minut. Chmielenie: - 60 minut Hersbrucker - 10 minut Perle - 60 minut 500 gram jałowca Otrzymałem 23 litry 11,4 BLG, do wiadra trafiło 18 litrów po schłodzeniu. Drożdże Safbrew WB-06 jedna paczka wcześniej uwodnione zadane kilka minut po północy w 17 stopniach 27 lutego. IBU 21. We wtorek 11 marca robię coldcrash i nagazowanie sztuczne 12 marca cztery dni na 2 bary. 5 marca saison został przelany do butelek z cukrem w celu refermentacji do poziomu 2,8. Zszedł do 1,4 BLG, co po refermentacji da 6,2% alkoholu. Wyszło dokładnie jak trzeba! Tego samego dnia wykorzystać chciałem drożdże, więc zabrałem się za dubbla z dziką różą. Belgijski dubbel z dziką różą. Składniki: - słód pilzneński 4,233 kg - słód wiedeński 0,9 kg - słód karmelowy 30 0,304 kg - słód Special B 0,3 kg - cukier kandyzowane bursztynowy Diamant 0,5 kg - 50 gram chmielu First Gold 5,6% AA - 0,3 kg dzikiej róży. Zacieranie: - 31 litrów wody temperatura 64 stopni - wrzut słodów - 40 minut w 62 stopniach - 40 minut w 72 stopniach - 10 minut w 77 stopniach - wysładzanie i filtracja 4,25 litrów wody w temperaturze 77 stopni Nie używałem kwasu mlekowego do zacierania, pH było 5,70, do wysładzania poszło 1 ml i wyszło tyle samo pH. Otrzymałem 31 litrów brzeczki 12,1 BLG. Gotowanie 90 minut. Chmielenie: - 60 minut 30 gram First Gold - 15 minut 20 gram First Gold - 15 minut 300 gram dzikiej róży - 10 minut cukier kandyzowany, rozpuszczony wcześniej w nieco gorącej brzeczki odebranej z kotła, wlany do całości - pół tabletki whirfloca na 5 minut Otrzymałem 25 litrów 16,1 BLG, do wiadra trafiło 19 litrów po schłodzeniu. Drożdże gęstwa po saisonie BE-134 250 gram w 16,5 stopnia, gdy ruszyła fermentacja było 18 stopni. IBU 24. Jest czwarty dzień fermentacji, w drugim piana miała 4,5 litra, piękny zapach, drożdże podbiły dziką różę. Dziś bulka, jednak piany już brak, drożdże praktycznie skończyły. Trzymam w okolicach 22-24 stopni fermentację. Plan jest dwa tygodnie na burzliwej, tydzień lub dwa cichej, a potem dwa dni coldcrash i nagazowanie około 3 dni na dwa bary i trzymamy w zimnie aż do czasu wysyłki na mistrzostwa, czyli z półtora miesiąca, aby się ułożyło.

Nie używam żadnych innych, tylko Fermentis BE-134, wygrałem na nich saisona w Warszawie w zeszłym roku, teraz na gęstwie z nich robię dubbla. Perfekcyjny, szybki start, żrą szybko i do końca. Fenomenalne estry oraz fenole. Nie czuję w ogóle potrzeby próbować jakichkolwiek innych.

I drugie piwo, które zacząłem 19 lutego to powtórka zwycięskiego saisona z warszawskiego konkursu. Receptura delikatnie zmieniona, przede wszystkim zrezygnowałem z fuggles i nieco podwyższyłem goryczkę, ale też i początkowe BLG nieco wyższe. Skład: - 2,5 kg Pale Ale Viking Malt - 0,5 kg monachijski Viking Malt - 0,5 kg żytni Viking Malt - 0,5 kg wiedeński Viking Malt - 0,2 kg karmelowy 30 Viking Malt. Zacieranie 23,66 litra 0,5 ml kwasu mlekowego do 5,78 pH: - 60 minut w 63 stopniach - 10 minut w 72 stopniach - wygrzew 10 minut w 77 stopniach Wysładzanie 7,14 litra wody z 1,5 ml kwasu mlekowego do pH 5,89: - otrzymałem 27 litrów o BLG 11,8 (i tu na pewno był błąd pomiarowy). Gotowanie 90 minut i chmielenie: - 27 g lubelski 4,3% na 60 minut - 36 g książęcy 7,2% na 9 minut (pozostawiliśmy na chłodzeniu 10 minut w 80 stopniach). Dodatki: - pożywka dla drożdży 2 g (po zlaniu do wiadra i napowietrzeniu). Wyszło 21 litrów o BLG 12,7 (więc o 0,1 więcej niż w pierwszej warce, mierzyłem spławikiem kilkukrotnie, bo nie wierzyłem, że po odparowaniu 6 litrów mam wzrost BLG o 0,9 stopnia, dodatkowo sprawdziłem na wodzie i było prawidłowo, więc coś musiało się zadziać przy pierwotnym pomiarze). Do wiadra poszło 15,9 litra, IBU 28 (pierwsza warka miała 26,2). Zadane drożdże po uwodnieniu Fermentis SafAle BE-134 1 opakowanie w około 18 stopniach. Ruszyły po czterech godzinach, następnego dnia rano wynalazły dyskotekę, a teraz strzelają jak pociski przeciwpancerne w ruskich. Uwielbiam te drożdże! Zakładany profil fermentacji: - luzem przez 14 dni, ufam tym drożdżom bardziej niż własnej matce. Nagazowanie poprzez refermentację w butelkach do poziomu 2,8 będzie. Trafiłem w parametry bez większego certolenia, nawet kolor jest podobny, nieco ciemniejszy niż zwyczajne blond saisony, ale nie przeszkodziło to poprzedniej warce zostać docenionej, to i temu nie przeszkodzi. Planowano ma być gotowe na Festiwal Piwowarów w Łodzi. Przyjdźcie przybić mi piątkę, wypić browara i zagrać w szachy, bo biorę ze sobą deskę na stoisko. Po zakończeniu fermentacji drożdże zostaną wykorzystane do dubbla z dziką różą.

Trochę z opóźnieniem podaję moje przygody, ale czasami dopada mnie niechęć pisania. Niemniej jednak warzę dalej i eksperymentuję. Tym razem mam dla Was dwa piwa, jedno w kooperacji, a jedno nieco powtórka z rozrywki. Jako, że uważam IPA za okropnie przereklamowane i czuję przesyt tego typu piwami na rynku, to nie mogłem się zabrać za warzenie takowego. A skoro nie lubię, to wypadałoby jednak to zrobić, aby mieć solidne podstawy odnośnie tworzenia takowych i degustowania według prawideł piwowarstwa domowego. Sam bym się na to nie zdecydował, ale z pomocą przyszedł Maciek Kostałkowski z lokalnego mi Mazowieckiego OT i zabraliśmy się do pracy 8 lutego. IPA w domyśle ma być kawowa, czyli coffee IPA. Skład: - 4,5 kg Pale Ale Viking Malt (na cukry) - 1 kg monachijski Weyermann (na smak, IPA zwykle nie posiada słodowych posmaków, a ja jednak lubię jak chmielizna jest kontrowana) - 0,3 kg płatki pszenne (na pianę) - 0,3 kg Chit Bestmalz (na wyższą pianę) - 0,1 kg karmelowy 150 Viking Malt (aby coś się działo). Zacieranie 27 litrów 0,5 ml kwasu mlekowego do 5,7 pH: - 60 minut w 62 stopniach - 10 minut w 72 stopniach - wygrzew 10 minut w 77 stopniach Wysładzanie 4 litry wody z 1 ml kwasu mlekowego do pH 5,6: - otrzymaliśmy 28 litry o BLG 13,5. Gotowanie 60 minut i chmielenie, za które odpowiadał Maciek (sypnął chmielu od serca, ja bym się na to nie zdecydował): - 60 g Amora Preta 9% na 60 minut - 30 g Amora Preta 9% na 1 minut (pozostawiliśmy na chłodzeniu 20 minut). Dodatki: - pożywka dla drożdży 2 g (po zlaniu do wiadra i napowietrzeniu) - kawa wietnamska na wyłączenie palnika (zaparzone 100 gram zmielonej kawy z 300 gramami zagotowanej wody we french pressie). Wyszło 25 litrów o BLG 15. Do wiadra poszło 19,8 litra, IBU 55. Zadane drożdże po uwodnieniu Fermentis SafAle US-05 1 opakowanie w około 16-17 stopniach. Pachniało przecudnie jeżynami, kawa bardzo w tle. Staliśmy nad kotłem i robiliśmy chmieloinhalację. Świetnie pachnie Amora Preta! Zakładany profil fermentacji: 19 °C - 1 dni 20 °C - 13 dni 20 °C (?) - 14 dni przelanie na cichą już u Maćka, dodatkowe chmielenie Amora Preta (uzupełnię tutaj ile i na jaki czas, bo to dopiero przed nami) na zimno i zadanie cold brew wietnamskiej kawy (również uzupełnię kiedy i jak) Nagazowanie poprzez refermentację w butelkach, do jakiego poziomu to jeszcze się okaże. Jesteśmy trzynastego dnia burzliwej, piana dalej stoi, ale o wiele mniejsza niż poprzednio, a drożdże według iSpindla zatrzymały się na 3 BLG, czyli pewnie wyżej, jakieś 4 BLG biorąc pod uwagę pomyłki sprzętowe. To się zmierzy jutro. Muszę przyznać, że bardzo podoba mi się warzenie kooperacyjne i świetnie dogadujemy się z Maćkiem jeśli chodzi o recepturę i proces. Warzone było u mnie w kotle, burzliwa u mnie, a za cichą i chmielenie na zimno odpowiadać będzie Maciek. Trzymajcie kciuki. O ile drugim piwie w następnym poście, bo ten i tak już długi.

Lager stanął na 3,5 BLG i 4,6% alkoholu. Wyklarowałem go żelatyną w trakcie trzydniowego coldcrashu i zlałem do kegów na nagazowanie. Jako, że miałem wrażenie, że moje piwa mają za mało gazu, to zmieniłem taktykę i dałem 1,9 bara na 4 dni. I efekt jest dla mnie zadowalający, teraz tak będę gazował w przedziale 2,3-2,7. Piwo dzięki żelatynie jest krystalicznie przejrzyste, chociaż małe osady oczywiście jeszcze zostały i jeśli przeleje się z butelki całość na hejnał w stylu świętego Tomcia z Kopyru (jak ja nie lubię, jak on tak nalewa), to faktycznie przez pierwsze minuty jest lekko hazy, ale i tak lepiej niż dotychczasowo. W smaku jest goryczka wyczuwalna, ale jako solidna kontra do słodowości, która też jest wyraźna. Bardzo udany browar, w kolorze czerwonym, stąd etykieta inspirowana Twin Peaks. Iunga zdecydowanie nadaje się do takich przygód. Stout wczoraj wylądował z ciśnieniówki do kegów po coldcrashu i również zadałem 1,9 bara, ale tym razem nie na 4 dni, ale może na dwa, bo tam nagazowanie ma być niższe, a i tak w ciśnieniówce już przecież jest wstępnie nagazowany. Jest bardzo palony i czarny, nieprzejrzysty. Abstrahując czy dobry, czy nie, to pierwszy raz osiągnąłem tak wyraźny efekt. Muszę przyznać, iż jestem zadowolony.

Witbier wygrywa w swojej kategorii w Poznaniu! Warto dodać, że w Krakowie zdobył piąte miejsce. Jest bardzo super

Wczoraj do zacoldcrushowanego lagera dodana została żelatyna na klarowanie i postoi tak do środy, kiedy zostanie przelany do kegów i nagazowany. BLG zeszło do 3,5, czyli tyle, ile zostało zaplanowane, a młode piwo w smaku w porządku, a goryczka wyraźna z Iungi. Stout wyraźnie już skończył, ale postoi jeszcze trochę pod ciśnieniem, bo najpierw gazowanie lagera.

Straty, a i tak zaciągnąłem trochę białek z kotła. Zwykle takie mam, nie przejmuję się. Data poprawiona, dzięki! Tak, nagazowanie w dziesięciu stopniach, nie mam szans zejść niżej w lodówce do fermentacji, a balkon ma wahania temperatury.