Makaron

W UK można otworzyć produkcję spożywczą we własnej kuchni. Przychodzi odpowienik sanepidu, patrzy czy jest zlew i woda i czy jest wystarczająco czysto i można robić dżemy, wędliny, kanapki czy co się tam chce i sprzedawać.
Z piwem jest trudniej, bo trzeba zalegalizować miejsce. Czyli całe mieszkanie/dom zmienia się w miejsce produkcji i 100% produkcji musi być opodatkowane. Co prawda nie było jeszcze takiego chętnego, ale w teorii można w garażu/kuchni zrobić browar i sprzedawać piwo. Prawda jest taka, że zaegalizowanie miejsca i piwowara też trwa kilka miesięcy, ale nie ma sztucznych administracyjnych barier.

Jeśli jesteśmy pewni źródła i świeżości drożdży, to bym dla bardzo lekkich i lekkich (do 11°Blg?) piw startera nie robił. 12+ na pewno wymaga startera, albo gęstwy.

Saszetka nie peknie, ale bym starter juz nastawil
 
 
Wysyłane z mojego GT-I5700 za pomocą Tapatalk 2

Niekoniecznie muszą być aż tak skomplikowane. Na przykład ciekawi mnie ile powinniśmy mieć zapasu mocy grzałek by należycie gotować brzeczkę podczas chmielenia. Albo mając kadź zacierną o pojemności 20 litrów ile jakiego piwa możemy uwarzyć? Albo mając kega 50 ile fermentorów będziemy potrzebować . Rozwiązań tak na prawdę jest sporo, w Polsce najbardziej popularny zestaw jest gar emaliowany 29litrów, wiaderko z filtratorem z BA i 2 fermentory. Umożliwia nam to uwarzenie 20-22 litrów piwa o każdej gęstości w czasie około 8 godzin ze sprzątaniem.
Natomiast w UK bardzo rozpowszechnionym systemem jest sposób naśladowania browarów, czyli HTL (Pojemnik z gorącą wodą, często fermentor z grzałkami od tanich czajników) następnie 30 litrowa lodówka turystyczna (chociaż kilku znajomych ma termosy cateringowe ze stali nierdzewnej o pojemności coś około 45 litrów. Z niemalże perfekcyjną izolacją spadek temperatury to 1-2°C w ciągu 90 minut, swoją drogą kupione w niemczech za kilkadzesiąt euro) i kocioł warzelny. Takie rozwiązanie umożliwia zamknięcie cyklu w ciągu 4 godzin wraz ze sprzątaniem.
Ciekawi mnie jak kto sobie poukładał swój browar.

Troche duzo chmielu, ale piwo po fermentacji i lezakowaniu bedzie mniej gorzkie.

Dwa elementy smaku mlodego piwa sie zredukuja po miesiacu lezakwoania. Aldehyd octowy i dwuacetyl. Pierwszy pachnie "chemicznie" niektorym pachnie jak aromat sztucznego zielonego jablka, a innym jak farba emulsyjna. Domyslam sie, ze moze to byc ta "formalina" z opisu dziedzicpruski. Drugi element dwuacetyl pachnie jak maslo. No i jest uzywany jako aromat sztucznego masla w margarynach, popcornie czy chipsach. Oby dwa drozdze zredukuja podczas lezakowania. Najczesciej miesiac w butelce wystarczy.

Test na obecność dwuacetylu
 
 
Jest to kolejny prosty test kontrolny, którego nauczyłem się z książki o drożdżach Chris Whitea i Jamila Zainasheffa. Test ten, jest jeszcze prostszy niż test odfermentowania, który wymaga tylko czegoś do pobrania piwa z fermentora, dwóch szklanek, troszkę folii aluminiowej i gorącej wody.
 
Ale zanim zaczniemy, co to jest dwuacetyl?
 
Bez szczególnego wgłębiania się w zagadnienia chemii, dwuacetyl jest to produkt uboczny fermentacji, który nadaje piwu maślanego albo maślano-tofi arotmatu oraz nadaje śliskości pełni smaku. Jeśli nie jesteś pewny jak smakuje dwuacetyl, wybierz się do popularnego pubu w centrum (tłumacz: Edinburgha) na pinte Deuchars IPA, to prawdopodobnie nabardziej wyraźny pojedynczy posmak właśnie nim będzie. Niski poziom dwuacetylu może być odpowiednim elementem smaku w niektórych stylach piwa, ale wysokie poziomy nigdy. (przykro mi Deuchars!). Jest on produkowany głównie w początkowej fazie fermantacji, ale może być z powrotem przetworzone przez drożdże (do postaci bezsmakowych związków chemicznych) pod koniec fermentacji. Najczęstrzym powodem nadmiaru dwuacetylu jest zbyt wczesny transfer piwa znad drożdży, zanim drożdże zdążą przerobić dwuacetyl. Pogorszyć sprawę może również niska temperatura pod koniec fermentacji, która również może ograniczyć zdolność drożdży do przerobienia dwuacetylu.
 
Problemem jest fakt, że jak dwuacetyl jest łatwy do wyczucia, jego chemiczny prekursor (ang. acetolactate) jest bez smaku i zapachu. To oznacza, że możesz zabutelkować, bądź przelać do kega piwo z lekko albo niewyczuwalnym dwuacetylem,a który może się wytworzyć podczas nagazowania i leżakowania. I w tym momencie jest naprawdę niewiele co można z tym problemem zrobić... może zniknąć samemu, jeśli masz dość drożdży w butelce i dasz piwu dość czasu, ale najlepiej jest zapobiec problemowi, zanim wystąpi.
 
Możesz zmniejszyć ilość dwuacetylu i acetolactate w piwie poprzez wystarczająco długie przetrzymanie go nad drożdżami w fermentorze, oraz możesz dopomóc drożdżom, by oczyścić piwo poprzez podniesienie temperatury pod koniec fermentacji ? ta metoda znana jest jako ?przerwa dwuacetylowa?. Wysoki poziom dwuacetylu jest najczęściej spowodowane tym, że zlało się piwo zbyt szybko znad drożdży, albo pozwoliło się by temperatura spadła zbyt nisko pod koniec fermentacji.
 
Aby określić poziom zarówno dwuacetylu jak i acetolactate, możemy posłużyć się następującym testem
 
Pobierz dwie próbki z fermentora (oczywiście w jak najczystrzy możliwy sposób) do przygotowanych szklanek ? nie musi to być duża próbka, ale nie powinna być zbyt mała również. Ja najczęściej polegam na 50-100ml. Przykryj szklanki folią. Jedną odstaw na bok do temperatury pokojowej w bezpieczne miejsce. Używając łaźni wodnej (może być to po prostu garnek z gorącą wodą), podgrzej jedną z próbek do temperatury pomiędzy 60 a 70 stopni Celcjusza i przetrzymaj ją tam przez 10 do 20 minut. Podgrzewanie spowoduje, to że (bezwonny) obecny w próbce acetolactate przemieni się do duwacetylu, który możemy rozpoznać po smaku i zapachu. Po podgrzaniu, schłodz próbkę do temperatury pokojowej (idealna była by łaźnia lodowa). Teraz możesz ocenić obydwie próbki na obecność dwuacetylu. Jeśli wyczujesz go w dwóch próbkach, oznacza to, że masz sporo go w fermentującym piwie oraz to, że piwo z całą pewnością wymaga porządnej przerwy dwuacetylowej. (Może to również być oznaką infekcji bakteryjnej, ale póki co nie panikuj!). Jeśli wyczujesz dwuacetyl tylko w podgrzanej próbce oznacza to, że masz obecny acetolactate ? jeśli przelejesz piwo w tym momencie, jest bardzo prawdopodobne, że z biegiem czasu przemieni się on w dwuacetyl, zatem bądz cierpliwy i pozwól piwo fermentować troszkę dłużej, oraz rozważ podniesienie temperatury fermentacji. Jeśli nie wyczuwasz dwuacetylu w żadnej z próbek (albo wyczuwasz poziom na tylko ile być powinno w danym gatunku), możesz przelać piwo i je zabutelkować bez obawy.
 
Jeśli chciałbyś uprościć test do minimum, możesz go wykonać tylko z jedną próbką ? po prostu sprawdz obecność dwuacetylu przed oraz po podgrzaniu próbki. Nie jest to rozwiązanie idealne jak porównanie próbki podgrzanej i nie podgrzanej, ale z całą pewnością jest to lepsze rozwiązanie niż nie wykonanie testu w ogóle.
 
Autor: Duncan King.
Bardzo barwna postać, członek Scottish Craft Brewers. Nonkonformista w kwestiach piwowarskich i nie tylko. Mikrobiolog hobbysta. Jego piwa charakteryzują się skrajnym dopracowaniem, kompletnie nic nie pozostawia przypadkowi, co przekłada się na wyśmienite i nietypowe piwa.
 
Tłumaczył: Arek Makarenko
 
Źródło: http://scottishcraftbrewers.org/?p=805 (z dnia 26.05.2011)

Ja bym powiedzial, ze nie dobrales jeszcze stylu do uwarzonych piw.

Poki co przebijam sie przez serie Kinga Mroczna Wieza. Przeczytalem dziesiatki jego ksiazek i wiekszosc mozna okreslica jako dobre ksiazki

Test na obecność dwuacetylu
 
 
Jest to kolejny prosty test kontrolny, którego nauczyłem się z książki o drożdżach Chris Whitea i Jamila Zainasheffa. Test ten, jest jeszcze prostszy niż test odfermentowania, który wymaga tylko czegoś do pobrania piwa z fermentora, dwóch szklanek, troszkę folii aluminiowej i gorącej wody.
 
Ale zanim zaczniemy, co to jest dwuacetyl?
 
Bez szczególnego wgłębiania się w zagadnienia chemii, dwuacetyl jest to produkt uboczny fermentacji, który nadaje piwu maślanego albo maślano-tofi arotmatu oraz nadaje śliskości pełni smaku. Jeśli nie jesteś pewny jak smakuje dwuacetyl, wybierz się do popularnego pubu w centrum (tłumacz: Edinburgha) na pinte Deuchars IPA, to prawdopodobnie nabardziej wyraźny pojedynczy posmak właśnie nim będzie. Niski poziom dwuacetylu może być odpowiednim elementem smaku w niektórych stylach piwa, ale wysokie poziomy nigdy. (przykro mi Deuchars!). Jest on produkowany głównie w początkowej fazie fermantacji, ale może być z powrotem przetworzone przez drożdże (do postaci bezsmakowych związków chemicznych) pod koniec fermentacji. Najczęstrzym powodem nadmiaru dwuacetylu jest zbyt wczesny transfer piwa znad drożdży, zanim drożdże zdążą przerobić dwuacetyl. Pogorszyć sprawę może również niska temperatura pod koniec fermentacji, która również może ograniczyć zdolność drożdży do przerobienia dwuacetylu.
 
Problemem jest fakt, że jak dwuacetyl jest łatwy do wyczucia, jego chemiczny prekursor (ang. acetolactate) jest bez smaku i zapachu. To oznacza, że możesz zabutelkować, bądź przelać do kega piwo z lekko albo niewyczuwalnym dwuacetylem,a który może się wytworzyć podczas nagazowania i leżakowania. I w tym momencie jest naprawdę niewiele co można z tym problemem zrobić... może zniknąć samemu, jeśli masz dość drożdży w butelce i dasz piwu dość czasu, ale najlepiej jest zapobiec problemowi, zanim wystąpi.
 
Możesz zmniejszyć ilość dwuacetylu i acetolactate w piwie poprzez wystarczająco długie przetrzymanie go nad drożdżami w fermentorze, oraz możesz dopomóc drożdżom, by oczyścić piwo poprzez podniesienie temperatury pod koniec fermentacji ? ta metoda znana jest jako ?przerwa dwuacetylowa?. Wysoki poziom dwuacetylu jest najczęściej spowodowane tym, że zlało się piwo zbyt szybko znad drożdży, albo pozwoliło się by temperatura spadła zbyt nisko pod koniec fermentacji.
 
Aby określić poziom zarówno dwuacetylu jak i acetolactate, możemy posłużyć się następującym testem
 
Pobierz dwie próbki z fermentora (oczywiście w jak najczystrzy możliwy sposób) do przygotowanych szklanek ? nie musi to być duża próbka, ale nie powinna być zbyt mała również. Ja najczęściej polegam na 50-100ml. Przykryj szklanki folią. Jedną odstaw na bok do temperatury pokojowej w bezpieczne miejsce. Używając łaźni wodnej (może być to po prostu garnek z gorącą wodą), podgrzej jedną z próbek do temperatury pomiędzy 60 a 70 stopni Celcjusza i przetrzymaj ją tam przez 10 do 20 minut. Podgrzewanie spowoduje, to że (bezwonny) obecny w próbce acetolactate przemieni się do duwacetylu, który możemy rozpoznać po smaku i zapachu. Po podgrzaniu, schłodz próbkę do temperatury pokojowej (idealna była by łaźnia lodowa). Teraz możesz ocenić obydwie próbki na obecność dwuacetylu. Jeśli wyczujesz go w dwóch próbkach, oznacza to, że masz sporo go w fermentującym piwie oraz to, że piwo z całą pewnością wymaga porządnej przerwy dwuacetylowej. (Może to również być oznaką infekcji bakteryjnej, ale póki co nie panikuj!). Jeśli wyczujesz dwuacetyl tylko w podgrzanej próbce oznacza to, że masz obecny acetolactate ? jeśli przelejesz piwo w tym momencie, jest bardzo prawdopodobne, że z biegiem czasu przemieni się on w dwuacetyl, zatem bądz cierpliwy i pozwól piwo fermentować troszkę dłużej, oraz rozważ podniesienie temperatury fermentacji. Jeśli nie wyczuwasz dwuacetylu w żadnej z próbek (albo wyczuwasz poziom na tylko ile być powinno w danym gatunku), możesz przelać piwo i je zabutelkować bez obawy.
 
Jeśli chciałbyś uprościć test do minimum, możesz go wykonać tylko z jedną próbką ? po prostu sprawdz obecność dwuacetylu przed oraz po podgrzaniu próbki. Nie jest to rozwiązanie idealne jak porównanie próbki podgrzanej i nie podgrzanej, ale z całą pewnością jest to lepsze rozwiązanie niż nie wykonanie testu w ogóle.
 
Autor: Duncan King.
Bardzo barwna postać, członek Scottish Craft Brewers. Nonkonformista w kwestiach piwowarskich i nie tylko. Mikrobiolog hobbysta. Jego piwa charakteryzują się skrajnym dopracowaniem, kompletnie nic nie pozostawia przypadkowi, co przekłada się na wyśmienite i nietypowe piwa.
 
Tłumaczył: Arek Makarenko
 
Źródło: http://scottishcraftbrewers.org/?p=805 (z dnia 26.05.2011)

wrzuciłem do Wikipedii zdjęcia próby jodowej jakby ktoś jeszcze miał wątpliwość

Dry Bitter
Trzecie piwo na konkurs w Dundee
 
Modyfikacja wody:
 
Gips piwowarski dodany do słodu 4.1g
Gips piwowarski dodany do kotła 8.3g
sól kuchenna dodany do kotła 2.8g
siarczan magnezu dodany do kotła 3.1g
Chlorek wapnia dodany do kotła 4.4g
 
Słody
3,5kg słód pale
0,5kg słód crystal
0,05kg pszenny czekoladowy
 
2,5litra wody na 1 kg słodu. Temperatura początkowa wody 77°C . Zacieranie 1,5h w 67°C.
 
Chmielenie
35g Marynka na 60 minut
25g Marynka na 20 minut
40g Marynka na 10 minut
 
Chłodzenie i napowietrzenie jak zwykle. Zadane gęstwą drożdżową Wyeast Scottish ale.
 
SG
1.044 (11°Blg )

Jakby to powiedzieć normalnie
 
Są dwie metody
wysładzanie ciągłe
wysładzanie na raty.
 
W pierwszej metodzie dolewamy wody na górę, do momentu jak nie uzyskamy odpowiedniej objętości/wody wysłodkowe będą miały mniej niż 3°Blg.
- ta metoda daje wyższą wydajność, ale ja jej nie polecam dla początkujących.
 
W drugiej metodzie dolewa się daną ilość wody do zacieru, miesza filtruje. Następnie całość spuszcza do gotowania. Po czym wypełnia się młóto wodą o temperaturze do 80°C do identycznej pojemności jak w przypadku pierwszego wysładzania, no i spuszcza zawartość po dokładnym wymieszaniu, odczekaniu chwilki i przefiltrowaniu do kotła warzelnego. Polecana przezemnie metoda, bo mniej błędów można przy niej popełnić i tym samym można uzyskać lepsze rezultaty, kosztem wydajności.
 
Edit
A to co ty opisałeś to metoda bez wysładzania Wszystko jest w WIKI
Do tego zapomniałeś o gotowaniu i chmieleniu.
 
http://www.wiki.piwo...28fly_sparge.29

Kazdy czlowiek rodzi sie inny, ale w stosunku do prawa panstwo ma obowiazek dopilnowac bysmy byli rowni.
No i dochodzimy do sedna. Kulturowo juz od wielu stuleci powoli ewoluujemy w kierunku prostego stwierdzenia. Zycie jest najwazniejsze.
Moim zdaniem najwazniejsza zdobycz kulturowa jest opieka nad starszymi i chorymi. Zarowno jako panstwo, spolecznosc i rodzina.

Poniższy tekst jest tłumaczeniem artykułu http://www.themadfer...experiment.html, wykorzystane zdjęcie zostało użyte za zgodą autora.
 
Jest wiele składników, które wpływają na ostateczną jakość piwa. Chciałbym sprawdzić każdy po kolei, aby dowiedzieć się jaki mają wpływ. Tym razem spróbuję eksperymentalnie sprawdzić, jak na profil smakowy i kolor belgijskiego dubbla wpływają różne specjalne rodzaje cukru.
 
Proces był prosty, uwarzyłem 6 galonów jasnej, średnio nachmielonej brzeczki, schłodziłem ją i przelałem do oddzielnych fermentorów. Wybrałem 5 interesujących mnie cukrów (miękki ciemny kandyzowany, ciemny syrop kandyzowany, bursztynowy kandyzowany twardy, własnej produkcji karmel i muscovado) oraz użyłem białego cukru jako odnośnika. Każdy z cukrów został zagotowany z wodą i dodany do fermentora. Każda próbka została następnie przefermentowana, wyleżakowana i rozlana do butelek. Wynikiem było 6 zaskakująco odmiennych piw z jednej warki.
 
Problemem okazała się próbka kontrolna, ponieważ nie miałem warunków by fermentować ją w odpowiedniej temperaturze. Piwo wyszło nieprzyjemnie alkoholowe, ale generalnie dodatek do 20% białego cukru do tej pory nie dawał w moich piwach przykrych posmaków typu cydrowego.
 
Karmel wyprodukowałem na podstawie przepisu z książki Brew Like a Monk. Jest to dość prosete, trzeba podgrzewać butelkę syropu kukurydzianego Karo z 9g fosforanu dwuamonowego (DAP, pożywka dla drożdży) aż do osiągnięcia pożądanego koloru i smaku. Próbka z karmelem wyszła całkiem dobra, ale zdaje się że karmel nie przefermentował (0.009 gęstości pochodziło z cukru, a próbka skończyła fermentację o te 2.31*P wcześniej), co w efekcie dało nieco zbyt słodkie piwo. Jeżeli będę powtarzał ten eksperyment, to poszukam innego sposobu na zrobienie syropu karmelowego.
 
James z Basic Brewing Radio zaprosił mnie, by szczegółowo przedyskutować wyniki tego eksperymentu. Jeżeli chcesz tego posłuchać, to podcast jest do ściągnięcia z [media]http://media.libsyn.com/media/basicbrewing/bbr12-28-06.mp3[/media], można go znaleźć na http://www.basicbrewing.com/radio lub w iTunes.
 
Podstawowe wyniki eksperymentu (w nawiasie początkowa i końcowa gęstość):
cukier biały - posmaki cydrowe, gorący alkohol, nieprzyjemne (13.73*P, 2.31*P)
miękki ciemny cukier kandyzowany - złożony, rumowy, karmelowy (14.66*P, 2.31*P)
ciemny syrop kandyzowany - ciemny, bogaty, pełny, złożony (14.2*P, 2.31*P)
twardy bursztynowy cukier kandyzowany - czysty, owocowy, podkreśla bazę (13.73*P, 2.06*P)
karmel - słodki, pełny, ciemny, karmelowy (13.97*P, 4.58*P)
muscovado - rumowy, brązowy cukier (13.73*P, 2.06*P)
 
Sugar Experiment (Dubbel)
 
Receptura
----------------
Objętość (Gal): 6.00 (22.71L)
Zasyp (Lbs): 12.47 (5.66kg)
Przewidywane OG: 1.062 (15.12*P)
Przewidywane SRM: 11.9
Przewidywane IBU: 23.7
Wydajność: 72 %
Czas gotowania brzeczki: 90 minut
 
Ziarno/Cukier
-------------
9.00 lbs. - 4.08kg amerykański pilzneński (użyty zamiast planowanego belgijskiego)
1.22 lbs. - 0.55kg cukier (eksperymentalny)
0.75 lbs. - 0.34kg cukier trzcinowy
0.75 lbs. - 0.34kg Maris Otter
0.50 lbs. - 0.23kg słód Aromatic
0.25 lbs. - 0.11kg słód wiedeński
 
Chmiel
-----
1.50 oz. - 42.5g Hallertau Hersbrucker @ 85 min.
0.63 oz. - 17.9g Hallertau Hersbrucker @ 17 min.
 
Drożdże
-----
White Labs WLP530 Abbey Ale
 
Zacieranie
-------------
zasyp 15 min @ 135 (57.2°C)
scukrzanie 45 min @ 145 (62.8°C)
przejściowa 14 min @ 163 (72.8°C)
wygrzew 15 min @ 168 (75.6°C)
 
05.07.2006 Fermentacja w 1 galonowych słojach w temperaturze 18.9°C, za wyjątkiem próbki z cukrem, która fermentowała w temperaturze 22.2°C. Po jednym dniu fermentacji temperatura została podniesionia do 20°C i następnego dnia do 21.1°C.
 
12.07.2006 Po tygodniu fermentacji piwo zostało schłodzone do temperatury 10°C aby przyspieszyć osiadanie drożdży.
 
04.08.2006 Piwo zostało rozlane do butelek.
 
Tłumaczenie na podstawie http://www.themadfer...experiment.html, oryginalny artykuł © Michael Tonsmeire z poniższą notą licencyjną:
 
The Mad Fermentationist by Michael Tonsmeire is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 United States License.
 

 
Post został wypromowany jako artykuł

Na pewno plynne, chociazby z tego powodu, ze jest wiekszy wybor.
Moim zdaniem drozdze ale`owe najlepiej nadaja sie do suszenia.