elroy

Książka ma niestety opóźnienie, ale to tylko dla jej dobra. Konsultacje merytoryczne wymagały większego zaangażowania czasowego, ze względu na skomplikowanie niektórych jej części. Prace cały czas trwają, Piotrek Kucharski zatwierdza poprawki w tekście i pewnie niebawem przejdziemy do finalizowania projektu
 

Książka ma niestety opóźnienie, ale to tylko dla jej dobra. Konsultacje merytoryczne wymagały większego zaangażowania czasowego, ze względu na skomplikowanie niektórych jej części. Prace cały czas trwają, Piotrek Kucharski zatwierdza poprawki w tekście i pewnie niebawem przejdziemy do finalizowania projektu
 

Dzień dobry  
Mogę już oficjalnie poinformować, że prace nad książką The New IPA: Scientific Guide to Hop Aroma and Flavor rozpoczęte
Piotrek Kucharski rozpoczął tłumaczenie, opiekę nad wydaniem obejmuje Krzysiek Lechowski, do zespołu dołączą również Dorota Chrapek.
Premiera to pierwszy kwartał 2022 roku. Jesteśmy w kontakcie z autorem, więc będzie aktualizacja o najnowsze informacje.
Niebawem spis treści oraz polska okładka. Przedsprzedaż również 
 
SCOTT JANISH
PRZEDMOWA STAN HIERONYMUS
 
Pisząc książkę „IPA na nowo”, Scott Janish przetrząsnął setki badań naukowych, by skondensować całą wiedzą dotyczącą chmielu w jednej, łatwo przyswajalnej pozycji.
Wyniki eksperymentów i testów laboratoryjnych, rozmowy z badaczami oraz wywiady ze znanymi, wielokrotnie nagradzanymi piwowarami komercyjnymi pozwolą ci podejść w odmienny sposób do procesów, dzięki którym współczesne, mocno nachmielone piwa zyskują swój charakter.
To niezbędna publikacja dla wszystkich, którzy uwielbiają warzyć chmielowe, mętne piwa, a także przewodnik naukowy dla osób, które przesuwają granice zapachu i smaku chmielu!
 
 
 

 

Część. Jestem z Rybnika woj. Śląskie. Od roku warzę piwo. Głównie doskonalę technikę i zawirowania wokół Witbier. 
Aktualnie zabutelkowałem Alt'a. I na cichej pierwszy dolniak Dubeltowy Koźlak.

Jak pojawi jak juz jest
https://goldenkeg.pl/

Nowy sklep się pojawi?  

Chciałbym się podzielić nową bardzo udaną recepturą a to już moje 4-te marcowe:
Więc tak:
Ekstrakt 13 % początkowy , objętość 21 litrów.
Ekstrakt 2 % końcowy, to daje ABV 5,5 - 6 %.
Zasyp: 2 kg słód wiedeński
1 kg monachijski jasny
1 kg pilzneński
0,3 kg pszenica niesłodowana - chciałem polepszyc pianę i podbić ekstrakt do 13 stki a nie miałem już słodu.
Chmiel - tradition.
 
Zacieranie infuzyjne w 70 st C przez godzinę , plus krótki 1 min. wygrzew
 
Gotowano godzinę i 30 gramów tradition na goryczkę, 30 gramów tradition 0 min. na wyłączenie palnika - schłodzić do 74 st C i odczekać 15 minut.
 
Drożdże - użyełm czeskiej gęstwy lagerowej - Omega OYL 101, nie wiem na ile jest to to samo co 2007 Pilsen lager a na ile w34/70 - myślę że z powodzeniem jakikolwiek czeski szczep do pisla może być zastosowany wymiennie - chodzi o to żeby odfermentowało z 13 do 2 BLG. - napewno w w34/70 też tak będzie - sprawdziłem.
 
Piwa nie lagerowano ale refermentacja w butelkach też w 10 -12 st C przez 7 dni.
 
Zabutelkowane z dodatkiem 2,2 grama cukru na 0,5 litra,
 
UWAGA - nie otwierać wcześniej jak 3 miesiące po zabutelkowaniu - będziecie żałować bo po tym czasie piwo jest ekstra.
 
Barwa pomarańczowa, piana zbita jak śmietana - trwała, klarowne, pachnie słodowo, chmiel ziołowy w tle, goryczka w punkt - nie dominuje ale nie jest piwo wodniste, w smaku słodowość skórki od chleba.
 
Dobre - zrób a nie pożałujesz.

Drogi czytelniku!
 
W niniejszym artykule chciałbym opisać Ci, jak w domowym zaciszu wykonać sterownik do fermentacji, oparty na oprogramowaniu BrewPiless. Jeszcze kilka tygodni temu nie miałem zielonego pojęcia o elektronice, a powstały sterownik został wykonany z pomocą wielu osób, między innymi użytkownikom tego Forum, dlatego proszę Cię, potraktuj ten artykuł bardziej jako dziennik lub relację z ciekawego projektu niż zalecenia i instrukcje. Jeśli jednak informacje tu zawarte okażą się dla Ciebie przydatne i pomocne - bardzo się cieszę. Wybacz mi, jeżeli użyte słownictwo nie będzie dostatecznie fachowe i coś poprzekręcam.
 
O tym czym jest BrewPiless i jak go zainstalować nie będę pisał na łamach tego postu, a skupię się na budowie samego sterownika.
Dla zainteresowanych przydatne linki:
 
http://vito.tw/?p=460 -  strona autora BrewPiless - Vito Tai'a oraz opis instalacji
https://github.com/vitotai/BrewPiLess - kod źródłowy programu
 
 
1. Wemos D1 Mini
 

 
Sercem sterownika jest Wemos D1 Mini z wbudowanym modemem WIFI, oparty na kontrolerze ESP8266. Posiada złącze USB przez które wgrałem oprogramowanie wg. poniższej instrukcji:
 
https://thehoppyvalley.com/install-brewpiless-on-esp8266-or-esp32-with-windows/
 
Nie napotkałem żadnych problemów, cała procedura przebiegła bardzo pomyślnie.
Na powyższym zdjęciu widoczne są goldpiny które wlutowałem w płytkę Wemosa. Niektórzy forumowicze namawiali mnie aby zrezygnować z przewodów na wtyczki i wszystko lutować. Jako niedoświadczony lutmistrz-elektronik zdecydowałem się na wtyczki z obawy przed lutowaniem oraz z pozostawienia sobie możliwości szybkiego podłączania i odłączania kolejnych przewodów w przypadku pomyłek czy awarii. Póki co wtyczki trzymają się ciasno i stabilnie i nie napotkałem na razie żadnych problemów. Być może z czasem to polutuję.
Aby płytka nie wisiała w powietrzu, wydrukowałem dla niej podstawkę, którą następnie przykleiłem klejem na gorąco do dna obudowy. Link do projektu: https://www.thingiverse.com/thing:1848391

 
2. Przekaźniki
 
Kolejnym elementem sterownika są przekaźniki. Do budowy Sterownika użyłem dwóch przekaźników 5V, pod które podłączyłem 2 gniazda zasilające, pod które zostaną podłączone: lodówka jako element chłodzący oraz mata grzewcza lub cokolwiek innego jako element podnoszący temperaturę. W wielu źródłach podkreśla się, że musi to być przekaźnik sterowany stanem niskim. Nie ma to zupełnie znaczenia, gdyż można to zdefiniować w konfiguracji programu. Jeśli chcesz, aby Twój sterownik obsługiwał tylko lodówkę, zastosuj pojedynczy przekaźnik.
 

źródło: https://nettigo.pl/products/modul-przekaznika-2-kanaly-5v-wybor-sygnalu-sterujacego
 
W dalszej części artykułu przedstawiony będzie schemat podłączenia przekaźnika. Kolorem niebieskim (IN1) przestawiony jest sygnał przyporządkowany do lodówki, a kolorem różowym (In2) przełącznik podgrzewania temperatury w komorze. Sposób podłączenia wyjść przekaźników nie wymaga chyba szczegółowego opisu.
 
3. Zasilacz
 
Do zasilania układu użyłem zasilacza 5V, wymontowanego z ładowarki do smartfona. Dokumentacja BrewPilessa, zaleca użycie zasilacza co najmniej 1.5A. W moim sterowniku, Wemos zasilany jest bezpośrednio przez gniazdo mini USB. Podpowiadano mi, że można po prostu wpiąć ładowarkę w kostkę elektryczną bez wybebeszania jej wnętrza. Zdecydowałem jednak wyciągnąć zasilacz z obudowy i osadzić go w wydrukowanej podstawie. Podczas pierwszej próby, przylutowane przewody wyrwały delikatne ścieżki z płytki. Musiałem znaleźć inną ładowarkę, lecz ta była o 1mm szersza od poprzedniej i nie pasowała do wydrukowanej podstawy. Musiałem delikatnie zeszlifować pilnikiem krawędzie płytki, aby wykorzystać podstawkę. Tą również wkleiłem klejem na gorąco. Do wejścia zasilacza wlutowałem przewody z miedzianej plecionki zamiast sztywnego drutu.
 

Wydrukowana obudowa
 

 Zasilacz z ładowarki smartfona w obudowie
 
 
4. Obudowa
 

 
Wszystkie elementy sterownika schowałem w obudowie uniwersalnej Z15 o wymiarach 257mmx148mmx89mm. Początkowo byłem trochę zażenowany, że zamówiłem tak wielką obudowę dla tak małych podzespołów. Ostatecznie uważam, że ta obudowa jest w sam raz, a użycie mniejszej przysporzyło by mi, jako osobie początkującej w elektronice, wiele kłopotów. Obudowa Z15 pozwoliła mi na wygodną i swobodną pracę przy montażu elementów sterownika.
 
 
Na tylnej ściance umieściłem kolejno:
1) gniazdo zasilania 250V z bezpiecznikiem i wyłącznikiem, na kabel zasilający do PC
2) 2 złącza skręcane 3 pinowe, do podłączenia sond temperatury
3) 2 gniazda elektryczne
 
Do wycięcia otworów gniazd elektrycznych i gniazda zasilania użyłem multitoola z nałożoną mini tarczą, która świetnia poradziła sobie z cięciem plastiku. Otwory pod złącza skręcane wykonałem wiertłami płaskimi 16mm. Znalazłem w markecie budowlanym najmniejsze gniazda elektryczne i postarałem się, aby otwory w obudowie sterownika nie były zbyt luźne. Udało mi się osadzić gniazda dość ciasno, dzięki czemu nie widać brzydkich krawędzi na styku z gniazdami. To z czego nie jestem dumny to sposób przymocowania gniazd do ścianki obudowy. Nie chciałem przykręcać ich na przelot z powodów estetycznych. Zauważywszy, że gniazda osadzone są ciasno i stabilnie, zabezpieczyłem ich posadowienie klejem na gorąco. Wierzę, że mogłem zrobić to bardziej profesjonalnie, lecz takie rozwiązanie wydaje się zadowalające i wystarczające. Zobaczymy. 
 

 

 
Podczas montażu gniazd, pamiętaj, że wtyczka lodówki najprawdopodobniej jest wtyczką kontową. Ustaw je w obudowie tak, aby wpięta wtyczka lodówki w żaden sposób nie przeszkadzała podczas używania sterownika. Być może obrócę gniazdo przeznaczone pod lodówkę o 90st w bok, aby przewód wyprowadzony był w bok. Można również gniazda wbudować w górną część obudowy, co wydaję się bardzo rozsądne i umożliwiłoby to zastosowanie mniejszej obudowy, lecz dla mnie byłoby to chyba trudniejsze w montażu.
 
Na froncie obudowy umieściłem przyciski o średnicy 16mm i wyświetlacz LCD. Aby wyświetlacz nie wystawał z obudowy, wydrukowałem tulejki dystansowe, które zostały wklejone klejem na gorąco do obudowy, a do nich przykręcony wyświetlacz.
 

Front wyświetlacza z tulejkami dystansującymi
 

Tył wyświetlacza z widocznym konwerterem I2C
 
rz
Na zdjęciu ekran włożony na sucho, przed montażem na dystansach.
 
Dopiero po wycięciu, uświadomiłem sobie, że niepotrzebnie wyciąłem tak duży otwór. Mogłem przygotować otwór tak, aby obudowa ekranu "oparła się" na ściance obudowy Z15. Dodrukowałem prostą ramkę, która skutecznie przysłoniła nierówne krawędzie otworu obudowy, dodając całości walorów estetycznych.
 

 
Front sterownika z zamocowaną ramką maskującą oraz przyciskami.
 
 
5. Wyświetlacz i przyciski
 
Wyposażenie sterownika w ekran i przyciski sterujące jest opcjonalne, gdyż zarządzanie BrewPilessem może odbywać się całkowicie z poziomu przeglądarki internetowej. Wydało mi się to kolejnym ciekawym elementem projektu, dlatego zdecydowałem się na ich montaż. Zastosowany ekran LCD zasilany jest napięciem 5V i pozwala na wyświetlanie 4 linii po 20 znaków, a komunikuję się dzięki podłączonemu konwerterowi I2C. Linki do produktów poniżej:
https://abc-rc.pl/pl/products/wyswietlacz-lcd-4x20-niebieski-ze-sterownikiem-kompatybilnym-z-hd44780-qc2004a-6311.html - wyświetlacz LCD
https://abc-rc.pl/pl/products/konwerter-i2c-do-wyswietlacza-lcd-hd44780-6192.html - konwerter
 
BrewPiless obsługuje również wyświetlacze SSD1306 OLED o wymiarach 128x64 oraz przycisk obrotowy zamiast zastosowanych przeze mnie osobnych przycisków.
 Wyświetlacz podłączyłem dzięki informacjom zawartym w tym artykule:
http://uczymy.edu.pl/wp/blog/2017/01/08/wemos-d1-podlaczenie-wyswietlacza-lcd/
 
Tak, jak opisane jest to w powyższej instrukcji, zakupiłem konwerter napięcia. Ten okazał się wadliwy lub został przeze mnie uszkodzony podczas lutowania. Podłączyłem ekran bezpośrednio pod wyjście zasilające 5V z Wemosa. Działa. Na schemacie poniżej, ekran podłączony jest pod napięcie 3.3V, lecz użyty wyświetlacz zasilany jest napięciem 5V lub zastosowany być powinien wspominany konwerter 3.3V/5V. Moja wiedza w tej kwestii jest niepewna, dlatego będę wdzięczny za komentarze i podpowiedzi. Początkowo przez nieuwagę podłączyłem wyświetlacz bezpośrednio pod 3.3V i też działał. Gdyby po podłączeniu ekran nie wyświetlał żadnych danych, z tyłu konwertera I2C znajduj się potencjometr do regulacji kontrastu. 
 
Przyciski należy podłączyć wg następującego schematu:
1) Przycisk "UP" - pin D2
2) Przycisk "DOWN" - pin D3
 
Sygnały sterowania przyciskami załączane są stanem niskim, dlatego podłączamy je do masy GND. Jednoczesne wciśnięcie przycisków działa jak "enter".
 

Schemat podłączenia Wemos D1 Mini. Źródło: http://vito.tw/?p=460
 
 

 
 
6. Czujniki temperatury
 
Krótko o czujnikach temperatury. Do pomiaru temperatury należy użyć czujników o symbolu DS18B20. Na początku nie rozumiałem, dlaczego na schemacie są one zmostkowane kostką elektryczną.
Czujniki działają w interfejsie One Wire. Każda z nich posiada swój unikalny numer seryjny, dzięki któremu Wemos potrafi je zidentyfikować. Należy pamiętać o wpięciu resystora 4.7k między przewodem sygnałowym a zasilającym.
 
W celu umożliwienia sobie demontażu czujek bądź szybkiej ich wymiany, zastosowałem złącza zakręcane Gx-16 3 Pinowe. Następnym razem poszukałbym złącz o mniejszej średnicy, gdyż zacisk przewodu, zapobiegający wyrwaniu przewodu z wtyczki jest zbyt duży dla przewodu czujki temperatury i nie spełnia swojego zadania. W chwili obecnej zmuszony jestem zastosować pewnego rodzaju wypełnienie, aby opaska zacisnęła się porządnie na przewodzie.

Źródło: https://abc-rc.pl/pl/products/zlacze-przemyslowe-zakrecane-gx16-3-pin-wtyk-z-gniazdem-15298.html
 
 
 
Zdjęcie poniżej przedstawia wnętrze sterownika. Kolory przewodów podłączony do Wemosa w żaden sposób nie odnoszą się do schematów. Zastosowałem takie jakie miałem dostępne.
 

Wnętrze sterownika
 

Tulejki dystansowe, podstawa zasilacza, ramka maskująca zaprojektowane w programie Sketchup
 

Drukowanie elementów sterownika
 

Przypomina mi się analogia do backupu w informatyce. Czyli reasumując piwowarzy dzielą się na tych co już wzmacniają półki w lodówkach oraz na tych co będą je wzmacniać 
 

Osram, firma produkującą oświetlenie, żarówki. Osrać, czyli przyjrzeć się bliżej, "naświetlić" sprawę, rozjaśnić sytuacje?

Ale co chcesz więcej wiedzieć? Oczekujesz komentarzy w stylu"zajebiste" "odradzam, bardzo zanieczyszczone", "niska wydajność"

Ciekawy temat, wrzucam do obserwowanych

Jakiś czas temu piłem imperialnego stouta black blood z estońskiego browaru Puhaste z dodatkiem soku z buraka i bardzo pozytywnie zapadł w mojej pamięci. Bardzo fajny stout z ziemistością buraka i lekko czerwonawą pianą.
 
Jako że na następną warkę planuję risa to pomyślałem by część zrobić własnie z burakiem. Zarys receptury na risa mam, przynajmniej mam pomysł na to co chciałbym osiągnąc. Jednak pojawia się kwesta buraka. Jak, kiedy i ile go dać. Z tego co przeglądałem forum to byli nieliczni smiałkowie co próbowali sił z burakiem więc może się znajdzie ktoś co cos podpowie.  
 
Z tego co zauważyłem spora część dodawała pod koniec gotowania w formie soku, gotowanego czy pieczonego. Pomysł w sumie fajny bo odpada zwiększone ryzyko imfekcji, a podczas krótkiego gotowania na smak raczej nie powinno mieć to bardzo złego wpływu. Jednak w przypadku dzielenia warki na dwie części będzie to srednio wygodne, ponieważ musiał bym je rodzielić po filtracji i odzielnie gotować itd Tym bardziej że piwa nie chciałbym robić dużo, jakieś 12l, więć dużo zabawy.
 
Drugi opcja to rożdzielenie piwa po zakończniu fermentacji burzliwej, gdzie część bym zlał do zabutelkowania na czysto a do tego co zostanie dodał buraka.
Jeśli chodzi o formę myśle żeby wycisnąć sok i w takiej formie go dodać na minimum tydzień żeby drożdze zjadły cukry, a może i dłużej.
 
Tu pojawia się pytanie jak postąpić z tym sokiem żeby niezakazić piwa?
Moge go zagotować i dodać po ostudzniu. Zastanawiam się czy nie wpłynie to negatywnie na smak, ale skoro cześć osob dodaje na koniec gotowanie to nie powinno miec to raczej bardzo negatywnego wpływu. Ewentualnie spsteryzować tylko czy będzie to lepsze od zagotowania?
 
Druga kwestia to ile takiego soku żeby był wyczuwalny, ale nie zdominował.  

@Wosiu - skontaktuj się z kolegą poprzez wiadomość PW. Nie udostępniamy kogoś numerów telefonów

@Wosiu - skontaktuj się z kolegą poprzez wiadomość PW. Nie udostępniamy kogoś numerów telefonów

@marek85 drożdże potrzebują dość niewiele cynku i jesteś w stanie zrobić tanio roztwór cynku, który Ci go zapewni. Ilości z jakimi się spotykałem w różnych źródłach wahały się od 0.1 do 0.5 mg/l brzeczki. Możesz kupić czysty chlorek cynku (ZnCl2) na popularnym serwisie aukcyjnym. Z kosztami przesyłki 12 zł za 100 gramów.
Suplementacja jest prosta jeżeli zrobisz roztwór. Mała uwaga, pracuj w rękawiczkach i lepiej żeby to nie wpadło Ci do oczu. Również daleko od dzieci. Jest silnie higroskopijny, tak jak suchy ekstrakt słodowy lubi się przyklejać do wszystkiego co jest mokre. Rozpuszczasz 8 gramów ZnCl2 w 1 litrze wody demineralizowanej. Każdy mililitr roztworu będzie zawierał około 4 mg cynku. Dozowanie to 1 ml na każde 10 litrów brzeczki. Da Ci to wtedy niecałe 0.4 mg/l, czyli tyle ile trzeba wg podręczników. Dodaje najczęściej na koniec gotowania. Zwykle ograniczam się do poziomu poniżej 0.3 mg/l. Cynk przyśpiesza start drożdży i da się to odczuć. Roztwór możesz przechowywać bardzo długo w szczelnej butelce. Oczywiście jak masz precyzyjną wagę możesz zrobić roztworu 10 razy mniej odmierzając 0.8 grama w 100 ml wody.
 
Dawkowanie większe aniżeli 0.5 mg/l może (nie musi) powodować zbyt dużą aktywność drożdży i niechciane posmaki. Cynk wyczuwalny jest od poziomu 5 mg/l (źródło: Water A Comprehensive Guide for Brewers).

Jeżeli nie przykładasz się do natleniania, to warto jak podpowiada @Wajcha dodać trochę martwych drożdży. Albo w procesie gorącym od biedy trochę piekarniczych. Pozostałe związki jak magnez, fosfor, FAN w zupełności starczą ze słodu. Wapń dostarczysz w wystarczającej ilości z wody do wysładzania.
 
Odnośnie pożywki jest fajny artykuł: What, Exactly, IS Yeast Nutrient?
 
Edycja: Wprowadzam edycję na słuszną uwagę @Beier, dziękuję. Czysty chlorek cynku szybko chłonie wodę. Jednakże po rozpuszczeniu w wodzie demineralizowanej będzie widoczny jako rozpuszczone przezroczyste płatki. Jeżeli chcesz aby się całkowicie rozpuścił musisz obniżyć pH za pomocą kwasu. Brzeczka ma na tyle niskie pH, że się ładnie rozpuści. Więc jeżeli dodajesz roztwór wodny i nie obniżyłeś jego pH, to wymieszaj całość. Odbierz strzykawką ile trzeba i zadaj pod koniec gorącego procesu.
 
 

Hermelín to jest czeski Camembert.
Czesi generalnie mają taką cechę narodową, że są przekonani, że świat bez nich nadal bytowalby gdzieś we wczesnej erze kamiennej. Wysysają to z mlekiem matki, podobnie jak my nasz mesjanizm.
W związku z tą cechą "nie przejmują" zdobyczy cywilizacyjnych od innych narodów, tylko mają swoje. Tyczy się to właściwie wszystkiego. Jeśli opowiadamy coś Czechowi, że gdzieś ktoś, wymyślił coś, co zmieni świat, na pewno zaraz w rozmowie pojawi się jakiś "Franta s Kdyně", który to wymyślił 300 lat wcześniej.
Podobnie było z Hermelínem. Wymyślono go v Sedlčanech na długo przed tym, jak jakiś kupiec zawiózł go do Francji i tam nazwano ten ser Camembertem. Oczywiście, francuska wersja hermelínu (pamiętajmy, że "h" w j. czeskim wymawia się dźwięcznie) kompletnie nie umywa się jakością do oryginału. Tu nie ma żadnej dyskusji

Bez żyroskopu nie chce chodzić.

Działa, dzięki  Muszą być rzeczywiście czujniki podpięte. 
 

Wczoraj zadzwonił właściciel bardzo znanego browaru że wykopał buteleczke tego piwa w piwnicy. Twierdzi że to jedno z najlepszych piw jakie pił. Wielkie dzieki,

Jako domowy kucharz - amator, pragnę podzielić się z Wami przepisem na wyśmienitą przekąskę do piwa rodem z Czech. Dobrze dobrana do piwa (wina, wódki, whisky, cocktailu) potrawa, może być źródłem wspaniałych doznać smakowych. Nakládaný hermelín i piwo są przykładem idealnego food-pairingu. Z powodzeniem stosuję ten przepis od wielu lat. Jestem przekonany, że przypadnie do gustu wielu z Wam. Tych, którzy znają tę potrawę zachęcam do przygotowania jej ponownie, na przykład z tego przepisu, a osoby, które czytają o nim pierwszy raz - serdecznie zachęcam do spróbowania.
 
Nakládaný hermelín
 
Przepis na 3 sery 120g.
 
- 3 sery Hermelin lub Camembert 
- 1 duża cebula pokrojona w talarki
- liście laurowe
- 1 - 2 łyżeczki ziół prowansalskich
- kilka owoców jałowca
- olej słonecznikowy
 
Farsz:
 
- 2 czubate łyżeczki papryki słodkiej
- 1/3 łyżeczki papryki ostrej
- 1/3 łyżeczki pieprzu cayenne
- 1 czubata łyżeczka musztardy
- 3/4 główki czosnku (2 ząbki na ser) - przeciśnięte przez praskę
 
Sery przecinamy wzdłuż na dwie połówki, smarujemy farszem i składamy z powrotem. Sery układamy w słoiku, przekładając je cebulą, liśćmi laurowymi, zielem angielskim, jałowcem, ziołami prowansalskimi. Całość zalewamy olejem. Sery są gotowe po 1 - 2 tygodniach. Z powodzeniem można je na początku trzymać poza lodówką - szybciej będą gotowe.
 
Uwagi:
 
1. Nie spodziewam się, że znajdziecie Hermelina w polskich sklepach i radzę zupełnie się tym nie przejmować. Camembert świetnie się nadaje, lecz nie zachęcam do wybierania tych najtańszych.,
2. Jeśli chodzi o przekładania jałowcem, zielem angielskim itd. Wszystkiego po szczypcie, po 3 - 4 ziarna na ser.
3, Osobiście polecam serwować w towarzystwie piw jasnych, bursztynowych, goryczkowych o niezbyt skomplikowanym smaku.
 
 
 

Obiecałem dać znać jak wyszło. We wszystkim mieliście rację. Piwo jest bardzo dobre (jak na pierwszą warkę), szybko znika, jest absolutnie pijalne i smaczne, nie ma łodygi czy trawiastości choć uważam, że jest uczucie "wysuszania" w ustach więc pozostawienie chmielin do fermentacji jakiś wpływ na pewno miało, choć nie są to skutki na tym etapie piwowarstwa tragiczne. Więc jeśli ktoś z Was znalazł się w tym wątku z podobnych powodów co ja - niech się nie przejmuje.

Dzień dobry  
Mogę już oficjalnie poinformować, że prace nad książką The New IPA: Scientific Guide to Hop Aroma and Flavor rozpoczęte
Piotrek Kucharski rozpoczął tłumaczenie, opiekę nad wydaniem obejmuje Krzysiek Lechowski, do zespołu dołączą również Dorota Chrapek.
Premiera to pierwszy kwartał 2022 roku. Jesteśmy w kontakcie z autorem, więc będzie aktualizacja o najnowsze informacje.
Niebawem spis treści oraz polska okładka. Przedsprzedaż również 
 
SCOTT JANISH
PRZEDMOWA STAN HIERONYMUS
 
Pisząc książkę „IPA na nowo”, Scott Janish przetrząsnął setki badań naukowych, by skondensować całą wiedzą dotyczącą chmielu w jednej, łatwo przyswajalnej pozycji.
Wyniki eksperymentów i testów laboratoryjnych, rozmowy z badaczami oraz wywiady ze znanymi, wielokrotnie nagradzanymi piwowarami komercyjnymi pozwolą ci podejść w odmienny sposób do procesów, dzięki którym współczesne, mocno nachmielone piwa zyskują swój charakter.
To niezbędna publikacja dla wszystkich, którzy uwielbiają warzyć chmielowe, mętne piwa, a także przewodnik naukowy dla osób, które przesuwają granice zapachu i smaku chmielu!
 
 
 

 

To jeszcze jedna uwaga tym razem "wizualna". W tabelkach z przepisami w "komórce" zasyp jest spory bałagan, powodujący małą czytelność owego zasypu.
Moim zdaniem dobrze byłoby:
- usunąć spacje między ilością a jednostką czyli "450g" a nie "450 g"
- usunąć miary amerykańskie w nawiasach
- zrobić wyrównania w kolumnach np. ilość i jednostka do prawej <tab> nazwa słodu i EBC do lewej <tab> "Punkty ekstraktu" do prawej
Jak nazwa słodu jest długa i zajmuje dwa wiersze to dolny wiersz nie powinien zachodzić pod "ilość i jednostkę".
Nie wiem czy wyrażam się jasno, ale np. w tabelach na str.454 i 455 dobrze widać ten "bałagan".
- zmieniłbym też słowo "namaczanie" jakoś dziwnie brzmi, może je  nawet usunąć  i tak 99% piwowarów wrzuca wszystko od początku zacierania.
 
p.s.Generalnie tabelki wyglądają trochę jak z Worda, a powinny jak LaTeX'a
 

Cześć Filip  Witaj