Jejski

Ja troszkę z innej beczki. Czy można by podawać obok:

Podstawowe informacje:

OG: 1.028 ? 1.040

IBUs: 8 ? 12

FG: 0.998 ? 1.008

SRM: 2 ? 3

ABV: 2.8 ? 4.2%

Informację w °Blg , przeliczanie jest proste, ale dla początkujących piwowarów bardzo wskazane było by tłumaczenie na skalę Blg. To samo tyczy się OG, FG i ABV. Wiem że moja sugestia to lamerstwo, ale może tak będzie lepiej?

"Warka" #21 "miodowe srtong ale" przelana na cichą. Blg rzeczywiście spadło do 0 , niezły obrazek . W smaku redso-podobne, a zawartość alkoholu testowana na smak mnie powaliła. Jak pomyślę że dodam jeszcze ok. 4g glukozy jak pisał Wena do re fermentacji to będzie jeszcze mocniejsze, niestety nie lubię mocnych piw, a nie zamierzam go rozcieńczać. Czy może mnie ktoś z was oświecić jak obliczyć zaw. alk. z 14,5°Blg odfermentowane do zera plus powiedzmy 80g. glukozy dodane do 11l. ?

Pomiar we "warce" #21 "miodowe srtong ale" wykazał 1°Blg . Chyba jutro przeleję na cichą, a po 3-4 dniach zabutelkuję z dodatkiem 50g. glukozy. Co ciekawe warka straciła piękny czerwono-burgundowy kolor i wygląda jak pils, za to w smaku przypomina reds'a. Chyba żona nałogowa abstynentka się ucieszy .

Trzy dni temu warka warki #19 "Lagerowe Ale" po od fermentowaniu do 2,5°Blg trafiło do butelek z dodatkiem 200g. glukozy.

Zdekantowałem też warkę #20 "Miodowe Ale" od fermentowało do 1,5°Blg, warka bardzo dziwnie pachnie. miód robi swoje .

Zacytuje siebie "Filtrator ustawiam 1,5 m. wyżej od wiaderka. Po przelaniu czekam ok. 20 min. Pierwsze 2 do 4l. brzeczki zwracam do filtratora , do uzyskania czystego płynu w wężyku, a sam wężyk daję na dno wiaderka aby nie dostawało się powietrze. Istotne jest aby wężyk był pełny wtedy słup cieczy powoduje podciśnienie we filtratorze i filtracja przebiega znacznie szybciej."

I jeszcze cytat z mojej warki #17 "Pszeniczny z pełną premedytacją ześrutowałem (zmieliłem) prawie na mąkę. Filtracja przebiegła super, czyli 50min. w tym 20min. na ułożenie złoża, a bardzo się tego bałem."

Noce też w pracy, czyli ciągłość .

#20 "Miodowe Ale" powinna być już w niedzielę na cichej, a ja notorycznie siedzę w pracy. Przeleję najwcześniej w środę może w czwartek . Tragedia czasowa trwa .

Wprawdzie najwięcej czasu spędziłem czytając dyskusje na browar.biz, jednak ostatnio coraz częściej bywam na piwo.org. I również forumowiczom z tego serwisu chciałbym podziękować za wszystkie informacje, dzięki którym powstało moje jak na razie sześć warek.

Wasze zdrowie

Witam, pozdrawiam i zapraszam częściej.

Nie jestem fachowcem, ale jeśli na wiosnę można dociąć sztobry to nie wydaje mi się że chmielu jako byliny nie można w całości przesadzić jesienią. Zwłaszcza że wegetacja zamiera i można z możliwie dużym systemem korzennym przesadzić na nowe miejsce.

Ciekawe jak szybko dojrzejesz do zacierania, osobiście gorąco polecam.

Pomysł świetny.

Woreczki muslinowe były kiedyś małe, obecnie są większe, ale jeśli pielucha jest dobra przy szyszkach to warto. Ciekaw jestem na ile warzeń starczą.

Sądząc po jakości woreczków muślinowych w porównaniu z tetrą to chyba na 100 razy dłużej

A pielucha? Jedno mnie zastanawia: jest sporo grubsza niż muślin. Czy nie będzie to problemem dla brzeczki? Czy brzeczka będzie mogła swobodnie przepływać przez pieluchę i docierać do chmielu. Szczególnie jak się pielucha jeszcze trochę pozapycha białkami...

 

Jejski, powiedz jak wyglądała pielucha po chmieleniu? Bardzo zalepiona?

Jest grubsza, ale bardzo przepuszczalna. Po chmieleniu jest bardzo podobna do woreczka muślinowego. Wyciągam je na głębszą tackę i odciskam zawartość z powrotem do kotła. Nie próbowałem chmielić w nich granulatem ale myślę że nie będzie się przedostawał do brzeczki tak jak w woreczkach muślinowych.

Napisz tylko ile warstw tetry użyłeś?

Złożyłem pieluchę na pół, czyli jest jedna warstwa.

Hasintus,ale rozumiem,że taką używaną pończochę,żeby dodac aromatu...

Chyba przesadziłem z inwencją...

Cyba wcale nie przesadziłeś z inwencją . Kiedyś używałem pończoch do granulatu. Trzeba było je wygotowywać kilka razy żeby pozbyć się barwnika. Potem przestałem używać czegokolwiek do gotowania granulatu. Przy okazji gotowania szyszek z własnego chmielnika, luzem bez żadnego woreczka (muślinowe były za małe) napotkałem na problem przelania do fermentatora lub przecedzenia brzeczki. Pielucha ma tą zaletę że chmiel jest bardzo luźno rozłożony i swobodnie się wygotowuje. Druga zaleta moim zdaniem, to zachowanie określonego czasu chmielenia czyli powtarzalności . Po określonym czasie gotowania wyciągamy worki i następuje koniec chmielenia, w przypadku gdy chmiel jest bezpośrednio w kotle czas jaki warka czyli 20l. wrzątku się studzi jest dłuższy niż określony czas w recepturze, nie mówiąc o przerwie 30min. do ułożenia się osadów gorących, jeśli ktoś stosuje. Jestem pewien że następna warka z udziałem granulatu i tak będzie gotowana w workach z pieluchy. Zmniejszenie osadu po gotowaniu i konkretny czas chmielenia przemawia ( tak mi się wydaje ) za chmieleniem we workach. Mając odpowiedni sprzęt w postaci wygodnego i obszernego worka ma się możliwość wyboru sposobu chmielenia, a nie kompromisu między niższą wydajnością chmielenia, a czystą brzeczką po gotowaniu . Co Wy na to?

Jak to co z tego wyjdzie -piwo miodowe- odpowiedź jest prosta. Nie zapomnij o sąsiedzie zza miedzy JK

Albo wyjdzie "piątniak szampanowo-chmielowy" . O sąsiedzie zza miedzy nie zapomnę, masz to jak w banku!

"Mistrz i Małgorzata" , zawsze będę pod wrażeniem, polecam.

Wypróbowałem na dwóch warkach worek do chmielu zrobiony z pieluchy tetrowej. Zszyłem pieluchę uzyskując woreczek o wymiarach 35x65 cm. Koniec worka po wsypaniu szyszek po prostu zawiązuję na supeł. Pełny luz jeśli chodzi o wymiary. Nic z paprochów się nie przedostaje do warki. Niestety nie wiem jak jest z granulatem ale na pewno będzie lepiej niż w siateczkach muślinowych. Będę testował dalej i oczywiście podzielę się spostrzeżeniami.

Idąc za ciosem dzisiaj następna "warka" #21 "miodowe srtong ale"

Sycenie 1,8kg. miodu 30min. w 12l. wody

Gotowanie 30min.

Od początku 20g marynka szyszka. W15 min. 300g karmelu cukrowego, w 25min 15g lubelski szyszka

Drożdże Wyeast 1388 Belgian Strong Ale gęstwa

Wyszło ok. 11l. 14,5°Blg

Piękny czerwono-burgundowy kolor i przedziwny jak na warkę miodowy zapach ciekawe co z tego wyjdzie

W niedzielę czyli 02.08.08 warzyłem takie coś:

Pilzeński 2kg

Carahell 200g

Caraaroma 50g

Miód wielokwiatowy 1,3kg

Cukier kandyzowany 250g

11 kulek jałowca

15g. świeżo startego imbiru

Marynka szyszki 20g

Lubelski szyszki 30g

Drożdże US-05 gęstwa

Zacieranie:

52°C 15min.

63°C 45min

72°C 20min

Gotowanie:

70 min, w 10min marynka, w 55min lubelski . Miód wcześniej sycony 30min. Cukier kandyzowany w 60min. i 11 kulek jałowca oraz 15g. świeżo startego imbiru

Wyszło 25l. 12,5°Blg Warka zyskuje nazwę #20 "Miodowe Ale"

dzieki:)

@wena: goń sie

Chyba ostatnio staje się nerwowy. Czytanie na forum to nie podstawa a świętość!!! Wypowiedzi w tym stylu nie tylko dyskwalifikują takich ( nie wiem jak nazwać) osobników, do zabierania głosu lecz do traktowania jako podmioty przedstawiające podstawowe przejawy człowieczeństwa. Skoro ktoś zadaje najpierw pytanie , a potem na konkretną odpowiedz wyraża się w ten sposób to albo jest totalnym chamem i ignorantem, albo wie wszystko, w co bardzo wątpię. Już nigdy nie chcę pisać w ten sposób. W końcu wymieniamy się tu doświadczeniami i spostrzeżeniami, a nie robimy "gównażerię" w najgorszym stylu. Teraz dla rozładowania emocji ładnie się uśmiechnę i koniec.

Ja też dzisiaj to zauważyłem

Nowy kolego nie wiem o co Ci chodzi. Na BA koledzy już Ci co nieco pisali na Twoje zapytania. Wygląda na to, że najlepiej zrobisz jak sprzedaż chmiel Dzidka na Allegro i kupisz Sobie beczkę piwa. JK

Masz 1000% racji. Napisałem na forum BA co myślę o tym panu.Tutaj nie będę się powtarzać, bo szkoda śmiecić. Najlepiej pojechać do tego pana z gotowymi dwoma skrzynkami i zostawić mu pod progiem

Dzisiaj warka #18 Dziwne IPA powędrowało do butelek z dodatkiem 185g cukru. Odfermentowało do 2,5 °Blg .

Pytanie do ekspertów od miodu. Co powiecie na "warkę" :

pilzeński 2 kg

carchell 150g

caraaroma 50g

miód 1 kg bądź, 1,2kg (nie wiem w jakich opakowaniach jest dostępny) i jaki gatunek

chmiel lubelski 35g

drożdże WB-06 lub Wyeast 3333 German Wheat

Zacieranie

44°C - 15min.

52°C - 10min.

62°C - 30min

72°C - 30min

Gotowanie

60 min. Od początku 20g. lubelskiego, w 45min. miód, a w 50min. 15g lubelskiego.

Przy 20l. warce jake może wyjść °Blg ? Zastanawiam się jeszcze nad 5 do 10g imbiru.

PS sorki ma być więcej niż 5 to masz jeszcze jeden punkt, ale za godzinę

No właśnie piszę .

"Moje przemyślenia po roku piwowarzenia" v.2

Uzupełniłem i nieco zmieniłem poprzednią wersję w oparciu o rady z wątku i zmiany jakie nastąpiły w moim browarze w ciągu 1,5 miesiąca. Wszystkie zmiany i uzupełnienia tekstu są w kolorze zielonym.

Proponuję podyskutować trochę nad tym tekstem, obrobić go ładnie i wrzucić na stronę główną pt. "Wrażenia z pierwszego roku piwowarzenia" lub coś w tym stylu.

Właśnie w po to piszę wersję 2. Jeśli ktoś ma coś do dodania lub jakieś uwagi proszę o krytykę .

Są to moje przemyślenia po zrobieniu zaledwie kilkunastu warek i nie chcę aby ktoś to traktował wiążąco i śmiertelnie poważnie. Może komuś mój post ułatwi życie , albo skomplikuje?! Proszę również bardziej doświadczonych piwowarów o skorygowanie moich ?wypocin?.

1 Start.

Cała przygoda z warzeniem zaczęła się oczywiście od netu. Przypadkowo trafiłem na stronę http://browamator.pl i zacząłem szukać i czytać. Odwiedzając takie strony i fora (przede wszystkim) jak http://browar.biz i oczywiście http://piwo.org , dotarło do mnie że muszę spróbować własnego piwa. Dlaczego piszę te słowa akurat na tym forum? Bo twierdzę że jest najbardziej przejrzyste i konkretne, oraz dobrze administrowane (ale ze mnie wazelina ). Decyzja o zakupie sprzętu i surowców zajęła mi półtorej roku, tyle mniej więcej sobie czytałem. Zawsze twierdziłem że czytanie wypowiedzi na forum przynosi więcej korzyści niż bezsensowne powielanie pytań na które są już odpowiedzi.

2 Sprzęt.

Niestety kupiłem zestaw startowy ?Eko? (teraz już takich nie sprzedają) bez kapslownicy ?Greta?, tylko osobno kapslownicę młotkową. Okazało się że była to moja pierwsza bardzo poważna pomyłka. Przy butelkowaniu mojej pierwszej warki z 38 butelek po rozlewie, potrzaskałem 9 butelek przy zachowaniu środków ostrożności typu: gumowa podkładka w gumowej miseczce, a cała operacja zajęła mi chyba 3 godziny, nie wspominając o totalnie obsmarowanej kuchni.

Moim zdaniem do zrobienia pierwszej warki z Brew-kitu potrzebne są:

a. Fermentor 30l z kranikiem.

b. Wężyk ? 1,5cm najlepiej 1.5 do 2m (sklep motoryzacyjny)

c. Garnek 30l. (miałem w domu)

d. Aerometr ze skalą Ballinga plus jakaś menzurka.

e. Kapslownica GRETA

f. Kapsle (najlepiej miękkie).

g. Pirosiarczyn sodu (sterylizacja to podstawa, cena też)

h. butelki (wszystkie oprócz gwintowanych)

i. Łyżka piwowarska (duża drewniana bądź plastikowa)

j. Waga (z dokładnością do 1 g.)

Co do warek z procesem zacierania dodałbym jeszcze kilka niezbędnych sprzętów:

k. Śrutownik

Z tą machiną jest najwięcej kłopotu, przede wszystkim chodzi mi o koszty. Kupienie ?porketa? w BA nie jest problemem lecz cena ok 160 zł. tak. Swój kupiłem w ?Inter-komisie? , a raczej dwa za 5zł sztuka. Trzeba się rozglądnąć po dziwnych miejscach a można zaoszczędzić np. 155 zł.

l. Termometr (mam termometr chyba z jakiegoś Żuka czy Nysy. Jest to termometr z sondą, która cały czas jest zanurzona w brzeczce, przez cały czas mam pełny wgląd na temperaturę i jest nie do potrzaskania bo zrobiona jest z mosiądzu ). Po zakupie termometru proponuję weryfikację wskazań na innych termometrach.

m. Filtrator

Zaklinam Was nie kupujcie filtratora z BA!!! Urządzenie z BA nawet po dowierceniu 300 otworów za 34zł ma się jak żółw do Ferrari w porównaniu z filtratorem z oplotu za ok 15zł, który po zastosowaniu w fermentatorze z kranikiem dokręcając na końcówkę gwintu spełnia swoją rolę 10 razy lepiej i szybciej.

n. Fermentator

Posiadam jeszcze dwa fermentatory, jeden to 30l. pojemnik po karmie dla psów ze szczelną przykrywką, a drugi to, aż strach pomyśleć beczułka 35l. po jakiejś chemii budowlanej. Bezwzględnie należy stosować pojemniki przeznaczone do kontaktu z żywnością !!!

o. Jodowy wskaźnik skrobi (kupiłem w aptece płyn ?Lugola? za chyba 4,5 zł)

Pozostałe sprzęty bardzo przydatne acz nie konieczne:

p. Chłodnica.

Bezpośrednio wpływa na czas, oszczędność wody i smak piwa poprzez szybsze przerwanie procesu uwalniania alfa-kwasów i olejków aromatycznych z chmielu, jeśli chmielimy bez siateczek które można wyciągnąć z kotła tuż po gotowaniu.

r. Suszarka do butelek.

Skraca czas mycia i poprawia logistykę w kuchni.

s. Sterylizator mechaniczny do butelek.

Można go stosować, lecz ja polecam zwykły spryskiwacz. Można spryskiwać wnętrze butelki, wężyków, kranika i fermentatora.

t. Szczotka do mycia butelek.

Jeśli butelka ma jakiś osad organiczny, ale ja i tak myję takie zabrudzenia chemicznie czyli za pomocą podchlorynu sodu.

4. Śrutowanie.

Cała zabawa polega na odpowiednim rozdrobnieniu słodu. Należy utrzymać proporcje między rozdrobnieniem ziaren a nie zniszczeniem łuski. Przy drobniejszym śrutowaniu wydajność zacierania będzie lepsza ale filtrowanie trudniejsze. Słody też mają różną twardość, np. pszeniczny jest o wiele twardszy od jęczmiennego, a specjalne (barwiące,karmelowe, itp.) o wiele łatwiej się kruszą. Zalecam stosować z wyczuciem regulację w śrutowniku. [foto1]

5. Zacieranie.

Ze względów ekonomicznych i przede wszystkim pełnej kontroli nad efektem końcowym, jest to najlepsza metoda na napicie się piwa które nam najbardziej odpowiada.

Istotą tego procesu jest pilnowanie temperatur według określonej receptury czyli czasów (przerw) w jakim powinien przebywać zacier w określonej temperaturze. Gdy temperatura spada odpalam gaz i ciągle mieszając obserwuję termometr aż do uzyskania odpowiedniej temperatury. Bardzo ważne jest mieszanie zacieru, by nie przypalić i pozwolić na równomierny rozkład temperatur w kotle zaciernym. [foto3 i 4] Nie miej istotną rzeczą jest przeprowadzenie próby jodowej która pozwala stwierdzić że ?cud zacierania się dokonał? . Próba pozytywna [foto 5 ] , negatywna czyli taka o jaką nam chodzi [foto 6]

6. Filtracja i Wysładzanie

W ostatniej pół godzinie zacierania gotuję 8 do 10 czajników wody i przelewam kolejno do garnka 20l .Filtruję zacier przelewając z kadzi warzelnej (garnka) do fermentatora z kranikiem i zakręconą na końcówkę gwintu kranika redukcją gwintu wraz z 3 uszczelkami ( we fermentatorze jest bardzo mało gwintu) dla szczelnego przykręcenia redukcji, a do niej wężyk z oplotu. Filtrator ustawiam 1,5 m. wyżej od wiaderka. Po przelaniu czekam ok. 20 min. W tym czasie myję kocioł. Pierwsze 2 do 4l. brzeczki zwracam do filtratora , do uzyskania czystego płynu w wężyku, a sam wężyk daję na dno wiaderka aby nie dostawało się powietrze. Istotne jest aby wężyk był pełny wtedy słup cieczy powoduje podciśnienie we filtratorze i filtracja przebiega znacznie szybciej. Woda w 20l. garnku osiąga około 80°C w momencie gdy trzeba dolać do filtratora, czyli nie można pozwolić aby złoże filtracyjne wyszło ponad powierzchnię brzeczki. We filtratorze mieszam wierzchnią część złoża na około 10cm., co pozwala lepiej wysłodzić i skrócić czas. Po przefiltrowaniu 15l. brzeczki przelewam ją do kotła i od razu ustawiam na gazie i wysładzam dalej następne 13 do 16l. Ma to na celu skrócenie czasu potrzebnego do doprowadzenia do wrzenia całości brzeczki. Po przelaniu następnych np. 15l. do kotła przechodzę do gotowania. Całość filtracji od momentu przelania zacieru do filtratora zajmuje mi około godziny. [foto 7]

7. Gotowanie i Chmielenie.

Gotuję na dwóch palnikach, największym i średnim na zwykłej kuchence gazowej. Marzy mi się taboret gazowy, ale wszystko w swoim czasie (finanse ) . Pokrywka na kotle jest założona, ale maksymalnie uchylona ( oszczędność gazu) . Granulat chmielu wrzucam bezpośrednio do kotła, bez żadnych siateczek itp. i tak zostanie na dnie z innymi osadami podczas przelewania do fermentatora, a znacznie lepiej się wygotowuje. Szyszki powinno się gotować w możliwie jak najbardziej obszernych woreczkach, aby umożliwić swobodne nachmielenie. Podczas gotowania odparowuje się 2 do 3 l. brzeczki w zależności od długości gotowania. [foto 8]

8. Chłodzenie.

Chłodzę wężownicą zanurzeniową z rurki fi 6, taką rurkę dostałem za piwko. Niestety średnica rurki jest troszkę za mała i wspomogłem się dodatkowymi radiatorami dolutowanymi na wężownicę. Czas schłodzenia to około 30min.

Można chłodzić we wannie, ale ta metoda ma tą wadę, że trwa to dość długo. [foto 9] Jeśli temperatura spadnie do ok. 20°C przenoszę garnek na stół i podkładam pod jedną stronę zwinięty w kulkę ręcznik powodując przechylenie kotła w kierunku krawędzi stołu. Ułatwia to przelewanie wężykiem do fermentatora.

9. Fermentacja.

Do pustego fermentatora wlewam starter i dopiero w tym momencie przelewam z kotła brzeczkę, energicznie poruszając końcówką rurki, aby napowietrzyć i wymieszać z drożdżami. Odstawiam do pomieszczenia o określonej temperaturze. Zazwyczaj tydzień fermentacji burzliwej i dwa cichej, chyba że jest to pszeniczne wtedy tydzień burzliwej i tydzień cichej zazwyczaj wystarcza. Mierzę blg zawsze przed fermentacją, po burzliwej i przed rozlewem. Jeśli jest w granicach 3°blg przystępuję do butelkowania. [foto 10]

10. Butelkowanie.

Operację butelkowania zaczynam od odważenia potrzebnej części glukozy ( stosuję do refermentacji glukozę i bardzo rzadko cukier ) i zagotowania jej w ok. 200ml. wody przez 10min. Odstawiam do wychłodzenia, a w tym czasie myję butelki w zlewie. Spryskiwaczem psikam roztwór pirosiarczynu lub chemipro oxi z ciepłą wodą do wnętrza butelek. Zanurzam po 6 szt. tak aby butelki się wypełniły, czekam minutę po czym ruchem kołowym wylewam wodę i przekładam na bok zlewu. Po umyciu wszystkich butelek wylewam jeszcze resztki wody i przekładam do skrzynek. Niestety nie posiadam suszarki do butelek, znacznie ułatwiła by życie. Delikatnie gotuję przez 3 min. kapsle i odcedzam. Gdy butelki są umyte a roztwór glukozy się wystudził, przelewam go do fermentatora z kranikiem, a do niego również zielone piwo tak aby wężyk był pod powierzchnią. Chodzi o to by nie napowietrzać piwka. Przenoszę fermentator na stół, mocuję na kranik rurkę i odkręcam kran wlewając do pierwszej butelki. Gdy butelka jest prawie pełna nie zakręcam kranika, tylko podnoszę ją ponad poziom piwa we fermentatorze i zmieniam butelkę i opuszczam nalewając do następnej. Ta metoda nalewania ma tą przewagę nad kręceniem kranikiem że piwo w butelce się mniej pieni i można bardziej precyzyjnie regulować ilość płynu w butelce. Po rozlaniu do wszystkich butelek, stawiam je na stole, nakładam kapsle i kapsluje gretą. [foto 2]

11. Leżakowanie.

Najpierw 1 do 3 dni temperatura pokojowa ( w zależności od stylu piwa) , a potem w piwnicy około 16°C . I tu jak dla mnie rodzi się największy problem. Człowiek nie wielbłąd napić się musi a w piwnicze stoją skrzyneczki z piwkiem i jak tu można się nie napić przed terminem . Stara prawda brzmi ? ile blg ma piwo tyle tygodni powinno leżakować? .

Podsumowując:

Pominąłem tutaj wiele rzeczy , ale proszę o wyrozumiałość. Sam nie wiem ile kwestii można jeszcze poruszyć, ale chyba już mi nie starczyło sił i pomysłów. Jeszcze raz zaznaczam że nie jestem doświadczonym piwowarem, a te słowa to niespełna rok praktyki przestukanej na klawiaturze.

Każde piwo prawidłowo zrobione w domu z naturalnych surowców, według sprawdzonych bądź wymyślonych ( w granicach rozsądku) receptur będzie i tak zawsze 100 razy lepsze jak wielkobrowarniane ?piwo? .

Niestety jest jeden poważny minus tej całej zabawy- CZAS . Warzenie piwa zajmuje go dużo i muszę poważnie kombinować jak wygospodarować popołudnie na zrobienie wareczki, acz bywało i tak że zrobiłem dwie w ciągu jednego dnia.

Na koniec jedno pytanie. Czy warto ?

Jak dla mnie odpowiedz brzmi TAK!!!

To masz za pomysł ode mnie jeden punkcik co w sumie owocuje w Twoim przypadku jednym browarkiem. W końcu nie wypada aby admin siedział na forum o suchym pysku .

PS sorki ma być więcej niż 5 to masz jeszcze jeden punkt, ale za godzinę