WiHuRa

To co prezentują swoimi wypowiedziamy pewne osoby dawno już wykracza według mnie poza ramy hobby jakim jest piwowarstwo domowe. Parcie na konkursy chyba zaślepia niektórym oczy, ale to już ich sprawa, niech mają swój rzym i swoje igrzyska. Tak jak pisałem decyzja należy do komisji, niestety jest całkowicie subiektywna i całkowicie się z nią nie zgadzam do czego również mam prawo. Jak dla mnie komisja ma jakąś inną definicję słowa zasięg krajowy, ten konkurs nie definiuje ani nie zabrania nikomu w nim uczestniczyć stąd też pojawią się w nim osoby z różnych stron Polski (mam już zgłoszenia), jak widać to wciaż mało, to jeszcze nie nasz "kraj". Konkurs nie łamie żadnych zasad dobrych praktyk w aktualnej formie, według mnie komisja musi popracować nad dokładnym regulaminem Pucharu PSPD bo narazie to je tylko luźno interpretuje. To tyle na zakończenie tej sprawy. Tak zaciekłe walki o tenże Puchar chyba potwierdza, że ma on już dość duży prestiż, co powinno cieszyć PSPD. Jednak z drugiej strony szkoda, że w tej walce niektórzy piwowarzy domowi zbytnio się zatracili i powstaje owy "ból" o którym trafnie wspomniał Raptom (aha, lek a właściwie maść jest dostępna bez recepty). Ten konkurs, nawet jeśli zostałby zaliczony, nie wpłynałby na klasyfikacje Pucharu, z prostej przyczyny, mniejsza ilość zgłoszeń to gorszy przelicznik punktacji tym samym o wiele mniej pkt do zgarnięcia, ale o tym się nie przekonacie, może to i lepiej. Kolejna sprawa, taka forma konkursu po tej całej sytuacji tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że robienie małego konkursu i do tego w tradycyjnej formie całkowicie nie ma sensu. Lista osóba zazwyczaj się powiela, startując Ci sami którzy wysłałają piwo gdzie się da, oczywiście to nic złego, każdy robi to co chce, to jego sprawa. Zresztą skoro jest ogłoszony konkurs tzn, że oczekuje on na zgłoszenia. Ale na miejscu organizatorów małych konkursów mocno bym się zastanowił nad sensem ocen takich piw, to już tylko organizowanie dla organizowania, dla mnie całkowicie pozbawione sensu. Do tego dochodzi sytuacja że nawet przy małej ilości kategorii (a nawet średniej ilośc zgłoszeń) organizatorzy nie są wstanie poradzić sobie organizacyjne, wysyłka metryczek i nagród już ich przerasta stąd co chwile w jednym i kolejnym wątku pretensje o to i o tamto. I słuszne to pretensje! Bo jeśli robi się A to należy zrobić B. Ale to trwa miesiącami, często w ogóle nie zostaje wykonane. Po co się tak męczyć? Po co oganizować takie konkursy? Lepiej zróbcie sobie drodzy organizatorzy "lokalny konkurs o zasięgu krajowym" że tak z ironią go nazwę. Zróbcie coś dla swojego środowska a nie dla wszystkich innych, skoro i tak nie dajcie rady pociągnać wszystkiego organizacyjnie. Jeśli ktoś kiedyś zajmował się organizacją konkursu i był za niego odpowiedzialny będzie rozumiał o czym mówię. Czas powrócić do czasów kiedy to na konkurs się przyjeżdża a nie tylko wysyła piwo.

Andrzej zatem napisz mi o jakim zasięgu jest ten konkurs? Czy chłopakom że Śląska i Małopolski mam napisać żeby nie startowali?

Bardzo przykro że ktoś nie może przyjechać. Miło by była Was poznać osobiście

Nikt nie jest z automatu dyskwalifikowany. Nikomu nie bronie przyjechać. Wszyscy czujcie się zaproszeni

Teraz to mało istotne. Jest jak jest. Wrzućcie na luz, mniej spiny, więcej piwa.

A to może jaśniej napiszę. Ja wyślę te papiery do komisji. Komisja zdecyduje co zrobić.

Ale przecież napisałem, nie mnie o tym decydować. Papiery wpłyną do komisji bo wszystkie wymogi Pucharu PSPD zostaną spełnione.

Nie mnie to tym decydować. Mam już deklaracje i zainteresowane z kilku województw i to nie tylko właśnie konkursem a Zlotem i spotkaniem bo o to tak naprawdę chodzi. A to przepraszam. Jeśli ktoś ogłasza widełki do wysyłki piw to także ogranicza się do tych osób co mogą wysłać w tym konkretnym terminie. Wszędzie są mniejsze lub większe ograniczenia. Jeśli mamy to w ten sposób rozaptrywać to ja raczej podziękuje, dla mnie to już ociera się o granice absurdu.

Nie ma 20 szt. tylko kilka i już leciwej jakości, te lepsze poszły wcześniej.

Problem jest w warunkach domowych, przecież nie znamy dokładnej ilości drożdży, żywotności, czystości itp. Browar, który ma dostęp do laboratorium to już inna bajka. Dla nas jednak namożenie (czyli m.in zapotrzebowanie tlenu) nowych, silnych drożdży jest istotne do prawidłowego zakończenia fermentacji (i nie chodzi tylko o przerobienie cukrów), a przynajmniej mamy szansę że takowa nastąpi.

Nie napisałeś kilku istotnych aspektów: - jaki był ekstrakt początkowy obu piw - jaką datę miały fiolki w momencie ich zadania - czy robiłeś starter drożdżowy

Cóż oryginalny dokument ma takie przedziały. O tyle dzwine bo w sumie Red IPA i Brown IPA mają taki sam przedział kolorów a chyba jednak powinny się lekko różnić. Taki kolor ma Amber Ale. Brown ma 18-35.

Witaj na forum, Panie gdzie tam do lata, to wypij na wiosnę a na lato zrób sobie następne.

Ale się naciąłem tym razem. Dwie warki i obie po dwóch tygodniach po zakończeniu fermentacji mocno mętne. Pierwsze piwo po prawie dwóch tygodniach na cichej wciąż opalizuje. Jak na dolny szczep to flokuacja kiepska. Będę jeszcze lagerowal żeby zobaczyć czy coś da się jeszcze powalczyć z klarownością.

An alien!

Jeśli chłodziarka ma być w dużej mierze mobilna i na większe imprezy to warto się zastanowić nad wersje z kompresorem, nie trzeba taszczyć ze sobą butli co2. Mimo wszystko wypychanie piwa powietrzem utlenia piwo więc jak dla mnie to właśnie na jednodzienne szybkie wyszynkowanie kega. Oczywiście piwo wcześniej trzeba nagazować z butli co2. Jeśli zaś na bardziej na domowy użytek to wziałbym bez kompresora i osobno podłączał butle co2, piwo także wcześniej normalnie pod co2 na kilka-kilanaście dni aby się nagazowało, przy wyszynku większej ilości co jakiś czas trzeba wpuścić gaz bo spada ciśnienie ale jak się podłącza kega na 2-3 litry do wieczornego picia to butla co2 nie będzie wymagana.

Dokończyłem opisy stylów, wszystkie są już w załącznikach nr 1 i 2 (link w piewszym poście). Do regulaminu została wprowadzone jeszcze jedna, ostatnia zmiana. Konkurs będzie aplikował do Pucharu PSPD, powinien spełnić wszystkie wymagane kryteria.

Znalezione wśród zdjęć z Kostelecky Chmelovarek 2015: http://oncudora.rajce.idnes.cz/Kostelecky_Chmelovarek2015/ Może kogoś zainspiruje do zrobienie sobie takowej w domu

@@PawelH, Przypuszczam że szybko kupisz jak po pierwszym razie omachasz sie przez kilkadziesiąt minut na dwa gary

Piana przy piwa mocno chmielonych i tak jest spora więc takie dodatki są miom zdaniem zbędne. A ogólnie, obojętnie jakich użyjesz surowców - najważniejszy jest efekt.

Zrób dekot na dwa mniejsze garnki.

21A. American IPA Overall Impression: A decidedly hoppy and bitter, moderately strong American pale ale, showcasing modern American or New World hop varieties. The balance is hopforward, with a clean fermentation profile, dryish finish, and clean, supporting malt allowing a creative range of hop character to shine through. Aroma: A prominent to intense hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. A low to medium-low clean, grainy-malty aroma may be found in the background. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style. Appearance: Color ranges from medium gold to light reddish-amber. Should be clear, although unfiltered dryhopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, white to offwhite head with good persistence. Flavor: Hop flavor is medium to very high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to very high hop bitterness. Malt flavor should be low to medium-low, and is generally clean and grainy-malty although some light caramel or toasty flavors are acceptable. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Dry to medium-dry finish; residual sweetness should be low to none. The bitterness and hop flavor may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions. May be slightly sulfury, but most examples do not exhibit this character. Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hopderived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance. Comments: A modern American craft beer interpretation of the historical English style, brewed using American ingredients and attitude. The basis for many modern variations, including the stronger Double IPA as well as IPAs with various other ingredients. Those other IPAs should generally be entered in the Specialty IPA style. Oak is inappropriate in this style; if noticeably oaked, enter in wood-aged category. History: The first modern American craft beer example is generally believed to be Anchor Liberty Ale, first brewed in 1975 and using whole Cascade hops; the style has pushed beyond that original beer, which now tastes more like an American Pale Ale in comparison. American-made IPAs from earlier eras were not unknown (particularly the well-regarded Ballantine’s IPA, an oak-aged beer using an old English recipe). This style is based on the modern craft beer examples. Characteristic Ingredients: Pale ale or 2-row brewers malt as the base, American or New World hops, American or English yeast with a clean or slightly fruity profile. Generally all-malt, but mashed at lower temperatures for high attenuation. Sugar additions to aid attenuation are acceptable. Restrained use of crystal malts, if any, as high amounts can lead to a sweet finish and clash with the hop character. Style Comparison: Stronger and more highly hopped than an American Pale Ale. Compared to an English IPA, has less of the “English” character from malt, hops, and yeast (less caramel, bread, and toast; more American/New World hops than English; less yeast-derived esters), less body, and often has a more hoppy balance and is slightly stronger than most examples. Less alcohol than a Double IPA, but with a similar balance. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.070 IBUs: 40 – 70 FG: 1.008 – 1.014 SRM: 6 – 14 ABV: 5.5 – 7.5% Commercial Examples: Alpine Duet, Bell’s Two-Hearted Ale, Fat Heads Head Hunter IPA, Firestone Walker Union Jack, Lagunitas IPA, Russian River Blind Pig IPA, Stone IPA American IPA -- 21A. American IPA Ogólne wrażenia: Zdecydowanie chmielowy i gorzki, umiarkowanie mocny American Pale Ale, pokazuje nowoczesne amerykańskie lub nowego świata odmiany chmielu. Balans przesunięty na chmielowość, wraz z czystą fermentacją, wysuszającym finiszem i czystą podstawą słodową która podkreśla charakteru chmielu i pozwala mu błyszczeć. Aromat: Wydatny do intensywny aromat chmielowy zawiera charakterystyczne cechy amerykańskich lub nowego świata odmian chmielu, takiej jak cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy, tropikalne i pestkowe owoce, jagody, melona itp. Wiele wersji jest chmielona na zimno i posiada dodatkowy świeży aromat chmielowy, jest to pożądane ale nie jest wymagane. Trawiastość, jeśli istnieje, powinna być minimalna. W tle pojawi się może niski do średnio niskiego czysty zbożowo słodowy aromat. Owocowość pochodząca od drożdży również może być obecna aczkolwiek neutralny charakter fermentacji także jest akceptowalny. Odczuwalny może być umiarkowany alkohol, ale najkorzystniej aby był na minimalnym poziomie. Każdy amerykański lub nowego świata chmielowy charakter jest akceptowalny; nowe odmiany wciąż będą wypuszczane i nie powinny ograniczać tego stylu. Wygląd: Przedział koloru od średnio złotego do jasno czerwono-bursztynowego. Powinno być klarowne, aczkolwiek niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkości piana w kolorze złamanej bieli, dobrze się utrzymująca. Smak: Smak chmielowy od średnio do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać amerykański lub nowego świata charakter chmielu, taki jak cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy, tropikalne i pestkowe owoce, jagody, melona itp. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka. Smak słodowy powinien być od niskiego do średnio niskiego, jest generalnie czysty zbożowy słodowy aczkolwiek akceptowana jest odrobina lekkiego karmelu i podpiekanych smaków. Niska owocowość od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Wytrawny do średnio wytrawny finisz, resztkowa słodkość powinna być od niskiej do braku. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinien być szorstki. Bardzo niski, czysty smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Może być lekko siarkowy ale większość przykładów nie posiada tego charakteru. Odczucie w ustach: Średnio lekkie do średnie ciało, wraz z łagodną teksturą. Średnie do średnio wysokiego nasycenia. Brak szorstkości i ściągania od chmielu. Bardzo lekkie, łagodne rozgrzewanie alkoholu nie jest wadą jeśli nie zaburza całkowitego balansu. Komentarz: Współczesna interpretacja historycznego stylu English IPA przez amerykańskie rzemieślnicze browary, warzone z amerykańskimi surowcami oraz podejściem. Podstawa wielu nowoczesnych wariacji, wliczając mocną Double IPA czy IPA z różnorodnymi innymi dodatkami. Te inne IPA generalnie powinno być wystawione w stylu Specialty IPA. Drewno jest nieodpowiednie w tym stylu; jeśli jest wyczuwalne niech wpisze się kategorię wood-age. Historia: Na pierwszy nowoczesny przykład z amerykańskiego browaru rzemieślniczego generalnie wskazuje się piwo Anchor Liberty Ale, po raz pierwszy uwarzone w 1975 z użyciem chmielu Cascade w szyszkach; styl wyszedł poza oryginalny przykład, który teraz w porównaniu smakuje jak American Pale Ale. Amerykanie robili IPA we wcześniejszych czasach kiedy nie była jeszcze znana (szczególnie bardzo poważana Ballentine’s IPA, beczkowane piwo w starym angielskich stylu). Ten styl bazuje na nowoczesnych przykładach piw rzemieślniczych. Surowce: Słód pale ale lub słód dwurzędowy jako baza, amerykańskie lub nowego świata chmiele, amerykańskie lub angielskie szczepy drożdży z czystym lub lekko owocowym profilem. Generalnie zacieranie w niższych temperaturach dla wyższego odfermentowania. Aby podnieść odfermentowanie akceptowalne są dodatki cukrów. Ograniczone, jeśli w ogóle, użycie słodów karmelowych, zbyt duży dodatek może prowadzić do słodkiego finiszu oraz przykrywać charakter chmielu. Porównanie stylu: Mocniejszy i wiele bardziej chmielowy niż American Pale Ale. Porównywany do English IPA, posiada mniejszy od „angielskiego” charakter słodu, chmielu i drożdży (mniej karmelu, chlebowych i podpiekanych nut; chmiele bardziej amerykańskie/nowego świata niż angielskie; mniejsza owocowość od drożdży), mniej ciała, często balans bardziej chmielowy i delikatnie mocniejszy niż większość przykładów. Mniej alkoholu niż Double IPA ale z podobnym balansem. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.070 (13,8 – 17,1°Blg) IBUs: 40 -70 FG: 1.008 - 1.014 (2,1 – 3,6°Blg) SRM: 6 - 14 ABV: 5,5 – 7,5% Komercyjne przykłady: Alpine Duet, Bell’s Two-Hearted Ale, Fat Heads Head Hunter IPA, Firestone Walker Union Jack, Lagunitas IPA, Russian River Blind Pig IPA, Stone IPA

Specialty IPA: Black IPA Overall Impression: A beer with the dryness, hop-forward balance, and flavor characteristics of an American IPA, only darker in color – but without strongly roasted or burnt flavors. The flavor of darker malts is gentle and supportive, not a major flavor component. Drinkability is a key characteristic. Aroma: A moderate to high hop aroma, often with a stone fruit, tropical, citrusy, resinous, piney, berry, or melon character. If dry hopped, can have an additional floral, herbal, or grassy aroma, although this is not required. Very low to moderate dark malt aroma, which can optionally include light chocolate, coffee, or toast notes. Some clean or lightly caramelly malty sweetness may be found in the background. Fruitiness, either from esters or from hops, may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. Appearance: Color ranges from dark brown to black. Should be clear, although unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy; if opaque, should not be murky. Good head stand with light tan to tan color should persist. Flavor: Medium-low to high hop flavor with tropical, stone fruit, melon, citrusy, berry, piney or resinous aspects. Mediumhigh to very high hop bitterness, although dark malts may contribute to the perceived bitterness. The base malt flavor is generally clean and of low to medium intensity, and can optionally have low caramel or toffee flavors. Dark malt flavors are low to medium-low; restrained chocolate or coffee flavors may be present, but the roasted notes should not be intense, ashy, or burnt, and should not clash with the hops. Low to moderate fruitiness (from yeast or hops) is acceptable but not required. Dry to slightly off-dry finish. The finish may include a light roast character that contributes to perceived dryness, although this is not required. The bitterness may linger into the aftertaste but should not be harsh. Some clean alcohol flavor can be noted in stronger versions. Mouthfeel: Smooth, medium-light to medium-bodied mouthfeel without significant hop- or (especially) roasted maltderived astringency. Dry-hopped versions may be a bit resiny. Medium carbonation. A bit of creaminess may be present but is not required. Some smooth alcohol warming can and should be sensed in stronger (but not all) versions. Comments: Most examples are standard strength. Strong examples can sometimes seem like big, hoppy porters if made too extreme, which hurts their drinkability. The hops and malt can combine to produce interesting interactions. History: A variation of the American IPA style first commercially produced by Greg Noonan as Blackwatch IPA around 1990. Popularized in the Pacific Northwest and Southern California of the US starting in the early-mid 2000s. This style is sometimes known as Cascadian Dark Ale (CDA), mainly in the Pacific Northwest. Characteristic Ingredients: Debittered roast malts for color and some flavor without harshness and burnt qualities; American or New World hop varieties that don’t clash with roasted malts. Hop characteristics cited are typical of these type of hops; others characteristics are possible, particularly if derived from newer varietals. Style Comparison: Balance and overall impression of an American or Double IPA with restrained roast similar to the type found in Schwarzbiers. Not as roasty-burnt as American stouts and porters, and with less body and increased smoothness and drinkability. Vital Statistics: OG: 1.050 – 1.085 IBUs: 50 – 90 FG: 1.010 – 1.018 SRM: 25 – 40 ABV: 5.5 – 9.0% Commercial Examples: 21st Amendment Back in Black (standard), Deschutes Hop in the Dark CDA (standard), Rogue Dad’s Little Helper (standard), Southern Tier Iniquity (double), Widmer Pitch Black IPA (standard) -- Black IPA Ogólne wrażenia: Piwo z suchością i balasem przesuniętym na chmielowość i smakiem charakterystycznym dla American IPA, tylko ciemniejsze w kolorze ale bez mocnego palonego i przypalonego smaku. Smak ciemnych słodów jest delikatny i wspierający a nie jak główny komponent. Pijalność to klucz. Aromat: Umiarkowany do wysoki aromat chmielowy, często o charakterze określanym jako pestkowe owoce, tropikalny, cytrusowy, żywiczny, sosnowy, jagodowy lub melonowy. Jeśli chmielony na zimno to może posiadać dodatkowe aromaty kwiatowe, ziołowe lub trawiaste, aczkolwiek nie jest to wymagane. Bardzo niski do umiarkowanego aromat ciemnych słodów, który opcjonalnie może zawierać aromaty lekko czekoladowe, kawowe lub opiekane. W tle można znaleźć trochę czystej i lekkiej karmelowej słodkości. W niektórych wersja zauważalna może być owocowość pochodząca od estrów lub od chmielu, aczkolwiek neutralny charakter fermentacji także jest akceptowalny. Wygląd: Przedział koloru od ciemno brązowego do czarnego. Powinno być klarowne, aczkolwiek niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste, jeśli jest opalizujące nie powinno być mętne. Dobra piana w kolorze od lekko brązowego do brązowej, powinna się utrzymywać. Smak: Średnio-niski do wysokiego smak chmielowy z aspektami tropikalnych i pestkowych owoców, melona, cytrusów, jagody, sosny czy żywicy. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka, aczkolwiek ciemne słody mogą wzmagać postrzeganie goryczki. Bazowy smak słodowy jest generalnie czysty i od niskiej do średniej intensywności, opcjonalnie może posiadać smak lekko karmelowy lub toffi. Smak ciemnych słodów od niskiego do średnio niskiego; umiarkowany smak czekoladowy lub kawowy może być obecny, ale palone nuty nie powinny być intensywne, popiołowe lub przypalone, nie powinny kolidować z chmielem. Niska do umiarkowana owocowość (od drożdży lub chmielu) jest akceptowana ale nie wymagana. Wytrawny do lekko pół wytrawnego finiszu. Finisz może posiadać lekko palony charakter który wpływa na odczucie suchości, aczkolwiek nie jest wymagany. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinna być szorstka. Bardzo niski, czysty, smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Odczucie w ustach: Łagodne, średnio lekkie do średnie ciało bez znaczącego ściągania pochodzącego do chmielu lub palonych słodów. Wersje chmielone na zimno mogą być trochę żywiczne. Średnie nagazowanie. Obecna może być lekka kremistość ale nie jest to wymagane. Lekkie alkoholowe rozgrzewanie może być i powinno być odczuwalne w mocniejszych (ale nie we wszystkich) wersjach. Komentarz: Większość wersji jest standardowej mocy. Mocniejsze przykłady mogą wydawać się jak wielkie, chmielowe portery, jeśli są zbyt ekstremalne, cierpi na tym pijalność. Słody i chmiele tworzą ciekawą interakcję. Historia: Wariacja stylu American IPA po raz pierwszy komercyjnie została uwarzona około 1990 roku przez Grega Noonana jako Blackwatch IPA. W początkowych latach roku 2000 styl był popularyzowany w USA na północno zachodnim wybrzeżu oraz południowej Kaliforni. Styl ten jest czasem znany jako Cascadian Dark Ale (CDA), głównie na północno zachodnim wybrzeżu USA. Surowce: Słód palony bez łuski dla koloru i trochę dla smaku, bez szorstkości i cech przypalonych; amerykańskie i z nowego świata odmiany chmielu które nie kłócą się z palonym słodem. Charakterystyki zacytowanych chmieli są typowe dla tych gatunków chmielu; inne cechy/właściwości są możliwe, zazwyczaj jeśli pochodzą od nowszych odmian. Porównanie stylu: Balans oraz ogólne wrażenie American IPA lub Double IPA wraz z powściągliwą palonością podobną to takiej jaką znajdziemy w Schwarzbier. Nie tak palone, przypalone jak American Stout czy American Porter i z mniejszym ciałem oraz zwiększoną łagodnością i pijalnością. Podstawowe informacje: OG: 1.050 - 1.085 (12,4 – 20,5°Blg) IBUs: 50 -90 FG: 1.010 - 1.018 (2,6 – 4,6°Blg) SRM: 25 - 40 ABV: 5,5 – 9,0% Komercyjne przykłady: 21st Amendment Back in Black (standard), Deschutes Hop in the Dark CDA (standard), Rogue Dad’s Little Helper (standard), Southern Tier Iniquity (double), Widmer Pitch Black IPA (standard)

Specialty IPA: Brown IPA Overall Impression: Hoppy, bitter, and moderately strong like an American IPA, but with some caramel, chocolate, toffee, and/or dark fruit malt character as in an American Brown Ale. Retaining the dryish finish and lean body that makes IPAs so drinkable, a Brown IPA is a little more flavorful and malty than an American IPA without being sweet or heavy. Aroma: A moderate to moderately-strong fresh hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as tropical fruit, stone fruit, citrus, floral, spicy, berry, melon, pine, resinous, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. A medium-low to medium malty-sweet aroma mixes in well with the hop selection, and often features chocolate, nuts, dark caramel, toffee, toasted bread, and/or dark fruit character. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style. Appearance: Color ranges from reddish-brown to dark brown but not black. Frequently opaque, but should be clear if visible. Unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, cream-colored to tan head with good persistence. Flavor: Hop flavor is medium to high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to high hop bitterness. Malt flavor should be medium-low to medium, and is generally clean but malty-sweet up front with milk chocolate, cocoa, toffee, nutty, biscuity, dark caramel, toasted bread and/or dark fruit malt flavors. The character malt choices and the hop selections should complement and enhance each other, not clash. The level of malt flavor should nearly balance the hop bitterness and flavor presentation. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Dry to medium finish; residual sweetness should be medium-low to none. The bitterness and hop flavor may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions. No roasted, burnt, or harsh-bitter malt character. Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hopderived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance. Comments: Previously might have been a sub-genre of American Brown Ales, hoppier and stronger than the normal products, but still maintaining the essential drinkability by avoiding sweet flavors or a heavy body or finish. The hops and malt can combine to produce interesting interactions. History: A more modern craft beer name for a style that has long been popular with US homebrewers, when it was known as a hoppier American Brown Ale or sometimes Texas Brown Ale (despite origins in California). Characteristic Ingredients: Similar to an American IPA, but with medium or dark crystal malts, lightly roasted chocolate-type malts, or other intermediate color character malts. May use sugar adjuncts, including brown sugar. American or New World finishing hops with tropical, fruity, citrusy, piney, berry, or melon aspects; the choice of hops and character malts is synergistic – they very much have to complement each other and not clash. Style Comparison: A stronger and more bitter version of an American Brown Ale, with the balance of an American IPA. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.070 IBUs: 40 – 70 FG: 1.008 – 1.016 SRM: 11 – 19 ABV: 5.5 – 7.5% Commercial Examples: Dogfish Head Indian Brown Ale, Grand Teton Bitch Creek, Harpoon Brown IPA, Russian River Janet’s Brown Ale -- Brown IPA Ogólne wrażenia: Chmielowy, gorzki, umiarkowanie mocny American IPA ale wraz z trochę karmelowym, czekoladowym, toffi, i/lub ciemnych owoców słodowym charakterem, takim jak w American Brown Ale. Mało wysuszający finisz, obniżone ciało, to sprawia, że IPA ma świetną pijalność. Brown IPA posiada trochę więcej smaków słodowych niż American IPA ale bez bycia słodką lub ciężką wersją. Aromat: Umiarkowany do mocny świeży aromat chmielowy z udziałem jednej lub więcej amerykańskiej lub z nowego świata odmiany chmielu, o charakterze tropikalnych i pestkowych owoców, cytrusowym, kwiatowym, przyprawowym, jagodowym, melona, sosnowym, żywicznym, itp. Wiele wersji jest chmielona na zimno i może posiadać dodatkowy świeży aromat chmielowy, jest to pożądane ale nie wymagane. Trawiastość, jeśli istnieje, powinna być minimalna. Średnio niski do średniego aromat słodowy, dobrze zmieszany z chmielem, często zawiera aromaty czekoladowe, orzechowe, ciemnego karmelu, toffi, pieczonego chleba i/lub ciemnych owoców. W niektórych wersjach zauważalna może być owocowość od drożdży, aczkolwiek neutralna fermentacja jest także akceptowalna. Może być odczuwalny umiarkowany alkohol, ale najkorzystniej aby był na minimalnym poziomie. Każdy amerykański lub z nowego świata chmielowy charakter jest akceptowalny; nowe odmiany wciąż będą wypuszczane i nie powinny ograniczać tego stylu. Wygląd: Przedział koloru od czerwono-brązowego do ciemnego brązowego ale nie czarnego. Często opalizujące ale powinno być klarowne jeśli jest widoczne. Niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkość piana w kolorze kremowej do brązowej, dobrze się utrzymująca. Smak: Smak chmielu od średnio do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter amerykańskich i z nowego świata odmiany chmielu, takie jak cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy, owoców tropikalnych i pestkowych, jagody, melona itp. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka. Smak słodowy powinien być od średnio niskiego do średniego, i jest to generalnie czysty smak ale z słodkością na początku wraz z mleczą czekoladą, kakao, toffi, orzechami, ciasteczkami, ciemnym karmelem, pieczonym chlebem i/lub ciemnymi owocami. Wybór charakteru słodu oraz chmielu powinien się uzupełniać, wzajemnie potęgować/zwiększać a nie kontrastować. Poziom słodowości powinien ledwie balansować goryczkę i smak chmielowy. Niska owocowość pochodząca od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Wytrawny do średnio wytrawny finisz, rezydualna słodkość powinna być od średnio niskiej do braku. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinien być szorstki. Bardzo niski, czysty smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Brak palonego, przypalonego lub szorstko gorzkiego charakteru słodowego. Odczucie w ustach: Średnio lekkie do średnie ciało, wraz z łagodną teksturą. Średnie do średnio wysokiego nasycenia. Brak szorstkości i ściągania od chmielu. Bardzo lekkie, łagodne rozgrzewanie alkoholu nie jest wadą jeśli nie zaburza całkowitego balansu. Komentarz: Pierwotnie mogła być to wariacja American Brown Ale, bardziej chmielowa i mocniejsza niż normalne produkty ale wciąż zachowującą dobrą pijalność, unikając przy tym słodkich smaków lub ciężkiego ciała. Słody i chmiele tworzą ciekawą interakcję. Historia: Bardziej nowoczesna rzemieślnicza nazwa piwa dla stylu który był bardzo popularny wśród amerykańskich piwowarów domowych, kiedy to był zanany jak bardziej chmielowy American Brown Ale lub czasem Texas Brown Ale (pomimo powstania w Kaliforni). Surowce: Podobne do American IPA ale z średnimi lub ciemnymi słodami karmelowymi, możliwy charakter lekko palony, czekoladowy lub inne pośrednie z kolorem słody. Może zawierać dodatki cukrów wliczając brązowy cukier. Amerykańskie i z nowego świata odmiany chmielu z aspektami owoców tropikalnych, owocowym, cytrusowym, sosnowym, jagodowym, lub melonowym; wybór chmielu i słodu powinien współgrać ze sobą – muszę się one dobrze uzupełniać a nie kontrastować. Porównanie stylu: Mocniejsza i bardziej gorzka wersja American Brown Ale wraz z balansem American IPA. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.070 (13,8 – 17,1°Blg) IBUs: 40 -70 FG: 1.008 - 1.016 (2,1 – 4,1°Blg) SRM: 11 - 19 ABV: 5,5 – 7,5% Komercyjne przykłady: Dogfish Head Indian Brown Ale, Grand Teton Bitch Creek, Harpoon Brown IPA, Russian River Janet’s Brown Ale