WiHuRa

Specialty IPA: Black IPA Overall Impression: A beer with the dryness, hop-forward balance, and flavor characteristics of an American IPA, only darker in color – but without strongly roasted or burnt flavors. The flavor of darker malts is gentle and supportive, not a major flavor component. Drinkability is a key characteristic. Aroma: A moderate to high hop aroma, often with a stone fruit, tropical, citrusy, resinous, piney, berry, or melon character. If dry hopped, can have an additional floral, herbal, or grassy aroma, although this is not required. Very low to moderate dark malt aroma, which can optionally include light chocolate, coffee, or toast notes. Some clean or lightly caramelly malty sweetness may be found in the background. Fruitiness, either from esters or from hops, may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. Appearance: Color ranges from dark brown to black. Should be clear, although unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy; if opaque, should not be murky. Good head stand with light tan to tan color should persist. Flavor: Medium-low to high hop flavor with tropical, stone fruit, melon, citrusy, berry, piney or resinous aspects. Mediumhigh to very high hop bitterness, although dark malts may contribute to the perceived bitterness. The base malt flavor is generally clean and of low to medium intensity, and can optionally have low caramel or toffee flavors. Dark malt flavors are low to medium-low; restrained chocolate or coffee flavors may be present, but the roasted notes should not be intense, ashy, or burnt, and should not clash with the hops. Low to moderate fruitiness (from yeast or hops) is acceptable but not required. Dry to slightly off-dry finish. The finish may include a light roast character that contributes to perceived dryness, although this is not required. The bitterness may linger into the aftertaste but should not be harsh. Some clean alcohol flavor can be noted in stronger versions. Mouthfeel: Smooth, medium-light to medium-bodied mouthfeel without significant hop- or (especially) roasted maltderived astringency. Dry-hopped versions may be a bit resiny. Medium carbonation. A bit of creaminess may be present but is not required. Some smooth alcohol warming can and should be sensed in stronger (but not all) versions. Comments: Most examples are standard strength. Strong examples can sometimes seem like big, hoppy porters if made too extreme, which hurts their drinkability. The hops and malt can combine to produce interesting interactions. History: A variation of the American IPA style first commercially produced by Greg Noonan as Blackwatch IPA around 1990. Popularized in the Pacific Northwest and Southern California of the US starting in the early-mid 2000s. This style is sometimes known as Cascadian Dark Ale (CDA), mainly in the Pacific Northwest. Characteristic Ingredients: Debittered roast malts for color and some flavor without harshness and burnt qualities; American or New World hop varieties that don’t clash with roasted malts. Hop characteristics cited are typical of these type of hops; others characteristics are possible, particularly if derived from newer varietals. Style Comparison: Balance and overall impression of an American or Double IPA with restrained roast similar to the type found in Schwarzbiers. Not as roasty-burnt as American stouts and porters, and with less body and increased smoothness and drinkability. Vital Statistics: OG: 1.050 – 1.085 IBUs: 50 – 90 FG: 1.010 – 1.018 SRM: 25 – 40 ABV: 5.5 – 9.0% Commercial Examples: 21st Amendment Back in Black (standard), Deschutes Hop in the Dark CDA (standard), Rogue Dad’s Little Helper (standard), Southern Tier Iniquity (double), Widmer Pitch Black IPA (standard) -- Black IPA Ogólne wrażenia: Piwo z suchością i balasem przesuniętym na chmielowość i smakiem charakterystycznym dla American IPA, tylko ciemniejsze w kolorze ale bez mocnego palonego i przypalonego smaku. Smak ciemnych słodów jest delikatny i wspierający a nie jak główny komponent. Pijalność to klucz. Aromat: Umiarkowany do wysoki aromat chmielowy, często o charakterze określanym jako pestkowe owoce, tropikalny, cytrusowy, żywiczny, sosnowy, jagodowy lub melonowy. Jeśli chmielony na zimno to może posiadać dodatkowe aromaty kwiatowe, ziołowe lub trawiaste, aczkolwiek nie jest to wymagane. Bardzo niski do umiarkowanego aromat ciemnych słodów, który opcjonalnie może zawierać aromaty lekko czekoladowe, kawowe lub opiekane. W tle można znaleźć trochę czystej i lekkiej karmelowej słodkości. W niektórych wersja zauważalna może być owocowość pochodząca od estrów lub od chmielu, aczkolwiek neutralny charakter fermentacji także jest akceptowalny. Wygląd: Przedział koloru od ciemno brązowego do czarnego. Powinno być klarowne, aczkolwiek niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste, jeśli jest opalizujące nie powinno być mętne. Dobra piana w kolorze od lekko brązowego do brązowej, powinna się utrzymywać. Smak: Średnio-niski do wysokiego smak chmielowy z aspektami tropikalnych i pestkowych owoców, melona, cytrusów, jagody, sosny czy żywicy. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka, aczkolwiek ciemne słody mogą wzmagać postrzeganie goryczki. Bazowy smak słodowy jest generalnie czysty i od niskiej do średniej intensywności, opcjonalnie może posiadać smak lekko karmelowy lub toffi. Smak ciemnych słodów od niskiego do średnio niskiego; umiarkowany smak czekoladowy lub kawowy może być obecny, ale palone nuty nie powinny być intensywne, popiołowe lub przypalone, nie powinny kolidować z chmielem. Niska do umiarkowana owocowość (od drożdży lub chmielu) jest akceptowana ale nie wymagana. Wytrawny do lekko pół wytrawnego finiszu. Finisz może posiadać lekko palony charakter który wpływa na odczucie suchości, aczkolwiek nie jest wymagany. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinna być szorstka. Bardzo niski, czysty, smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Odczucie w ustach: Łagodne, średnio lekkie do średnie ciało bez znaczącego ściągania pochodzącego do chmielu lub palonych słodów. Wersje chmielone na zimno mogą być trochę żywiczne. Średnie nagazowanie. Obecna może być lekka kremistość ale nie jest to wymagane. Lekkie alkoholowe rozgrzewanie może być i powinno być odczuwalne w mocniejszych (ale nie we wszystkich) wersjach. Komentarz: Większość wersji jest standardowej mocy. Mocniejsze przykłady mogą wydawać się jak wielkie, chmielowe portery, jeśli są zbyt ekstremalne, cierpi na tym pijalność. Słody i chmiele tworzą ciekawą interakcję. Historia: Wariacja stylu American IPA po raz pierwszy komercyjnie została uwarzona około 1990 roku przez Grega Noonana jako Blackwatch IPA. W początkowych latach roku 2000 styl był popularyzowany w USA na północno zachodnim wybrzeżu oraz południowej Kaliforni. Styl ten jest czasem znany jako Cascadian Dark Ale (CDA), głównie na północno zachodnim wybrzeżu USA. Surowce: Słód palony bez łuski dla koloru i trochę dla smaku, bez szorstkości i cech przypalonych; amerykańskie i z nowego świata odmiany chmielu które nie kłócą się z palonym słodem. Charakterystyki zacytowanych chmieli są typowe dla tych gatunków chmielu; inne cechy/właściwości są możliwe, zazwyczaj jeśli pochodzą od nowszych odmian. Porównanie stylu: Balans oraz ogólne wrażenie American IPA lub Double IPA wraz z powściągliwą palonością podobną to takiej jaką znajdziemy w Schwarzbier. Nie tak palone, przypalone jak American Stout czy American Porter i z mniejszym ciałem oraz zwiększoną łagodnością i pijalnością. Podstawowe informacje: OG: 1.050 - 1.085 (12,4 – 20,5°Blg) IBUs: 50 -90 FG: 1.010 - 1.018 (2,6 – 4,6°Blg) SRM: 25 - 40 ABV: 5,5 – 9,0% Komercyjne przykłady: 21st Amendment Back in Black (standard), Deschutes Hop in the Dark CDA (standard), Rogue Dad’s Little Helper (standard), Southern Tier Iniquity (double), Widmer Pitch Black IPA (standard)

Specialty IPA: Brown IPA Overall Impression: Hoppy, bitter, and moderately strong like an American IPA, but with some caramel, chocolate, toffee, and/or dark fruit malt character as in an American Brown Ale. Retaining the dryish finish and lean body that makes IPAs so drinkable, a Brown IPA is a little more flavorful and malty than an American IPA without being sweet or heavy. Aroma: A moderate to moderately-strong fresh hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as tropical fruit, stone fruit, citrus, floral, spicy, berry, melon, pine, resinous, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. A medium-low to medium malty-sweet aroma mixes in well with the hop selection, and often features chocolate, nuts, dark caramel, toffee, toasted bread, and/or dark fruit character. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style. Appearance: Color ranges from reddish-brown to dark brown but not black. Frequently opaque, but should be clear if visible. Unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, cream-colored to tan head with good persistence. Flavor: Hop flavor is medium to high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to high hop bitterness. Malt flavor should be medium-low to medium, and is generally clean but malty-sweet up front with milk chocolate, cocoa, toffee, nutty, biscuity, dark caramel, toasted bread and/or dark fruit malt flavors. The character malt choices and the hop selections should complement and enhance each other, not clash. The level of malt flavor should nearly balance the hop bitterness and flavor presentation. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Dry to medium finish; residual sweetness should be medium-low to none. The bitterness and hop flavor may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions. No roasted, burnt, or harsh-bitter malt character. Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hopderived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance. Comments: Previously might have been a sub-genre of American Brown Ales, hoppier and stronger than the normal products, but still maintaining the essential drinkability by avoiding sweet flavors or a heavy body or finish. The hops and malt can combine to produce interesting interactions. History: A more modern craft beer name for a style that has long been popular with US homebrewers, when it was known as a hoppier American Brown Ale or sometimes Texas Brown Ale (despite origins in California). Characteristic Ingredients: Similar to an American IPA, but with medium or dark crystal malts, lightly roasted chocolate-type malts, or other intermediate color character malts. May use sugar adjuncts, including brown sugar. American or New World finishing hops with tropical, fruity, citrusy, piney, berry, or melon aspects; the choice of hops and character malts is synergistic – they very much have to complement each other and not clash. Style Comparison: A stronger and more bitter version of an American Brown Ale, with the balance of an American IPA. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.070 IBUs: 40 – 70 FG: 1.008 – 1.016 SRM: 11 – 19 ABV: 5.5 – 7.5% Commercial Examples: Dogfish Head Indian Brown Ale, Grand Teton Bitch Creek, Harpoon Brown IPA, Russian River Janet’s Brown Ale -- Brown IPA Ogólne wrażenia: Chmielowy, gorzki, umiarkowanie mocny American IPA ale wraz z trochę karmelowym, czekoladowym, toffi, i/lub ciemnych owoców słodowym charakterem, takim jak w American Brown Ale. Mało wysuszający finisz, obniżone ciało, to sprawia, że IPA ma świetną pijalność. Brown IPA posiada trochę więcej smaków słodowych niż American IPA ale bez bycia słodką lub ciężką wersją. Aromat: Umiarkowany do mocny świeży aromat chmielowy z udziałem jednej lub więcej amerykańskiej lub z nowego świata odmiany chmielu, o charakterze tropikalnych i pestkowych owoców, cytrusowym, kwiatowym, przyprawowym, jagodowym, melona, sosnowym, żywicznym, itp. Wiele wersji jest chmielona na zimno i może posiadać dodatkowy świeży aromat chmielowy, jest to pożądane ale nie wymagane. Trawiastość, jeśli istnieje, powinna być minimalna. Średnio niski do średniego aromat słodowy, dobrze zmieszany z chmielem, często zawiera aromaty czekoladowe, orzechowe, ciemnego karmelu, toffi, pieczonego chleba i/lub ciemnych owoców. W niektórych wersjach zauważalna może być owocowość od drożdży, aczkolwiek neutralna fermentacja jest także akceptowalna. Może być odczuwalny umiarkowany alkohol, ale najkorzystniej aby był na minimalnym poziomie. Każdy amerykański lub z nowego świata chmielowy charakter jest akceptowalny; nowe odmiany wciąż będą wypuszczane i nie powinny ograniczać tego stylu. Wygląd: Przedział koloru od czerwono-brązowego do ciemnego brązowego ale nie czarnego. Często opalizujące ale powinno być klarowne jeśli jest widoczne. Niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkość piana w kolorze kremowej do brązowej, dobrze się utrzymująca. Smak: Smak chmielu od średnio do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter amerykańskich i z nowego świata odmiany chmielu, takie jak cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy, owoców tropikalnych i pestkowych, jagody, melona itp. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka. Smak słodowy powinien być od średnio niskiego do średniego, i jest to generalnie czysty smak ale z słodkością na początku wraz z mleczą czekoladą, kakao, toffi, orzechami, ciasteczkami, ciemnym karmelem, pieczonym chlebem i/lub ciemnymi owocami. Wybór charakteru słodu oraz chmielu powinien się uzupełniać, wzajemnie potęgować/zwiększać a nie kontrastować. Poziom słodowości powinien ledwie balansować goryczkę i smak chmielowy. Niska owocowość pochodząca od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Wytrawny do średnio wytrawny finisz, rezydualna słodkość powinna być od średnio niskiej do braku. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinien być szorstki. Bardzo niski, czysty smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Brak palonego, przypalonego lub szorstko gorzkiego charakteru słodowego. Odczucie w ustach: Średnio lekkie do średnie ciało, wraz z łagodną teksturą. Średnie do średnio wysokiego nasycenia. Brak szorstkości i ściągania od chmielu. Bardzo lekkie, łagodne rozgrzewanie alkoholu nie jest wadą jeśli nie zaburza całkowitego balansu. Komentarz: Pierwotnie mogła być to wariacja American Brown Ale, bardziej chmielowa i mocniejsza niż normalne produkty ale wciąż zachowującą dobrą pijalność, unikając przy tym słodkich smaków lub ciężkiego ciała. Słody i chmiele tworzą ciekawą interakcję. Historia: Bardziej nowoczesna rzemieślnicza nazwa piwa dla stylu który był bardzo popularny wśród amerykańskich piwowarów domowych, kiedy to był zanany jak bardziej chmielowy American Brown Ale lub czasem Texas Brown Ale (pomimo powstania w Kaliforni). Surowce: Podobne do American IPA ale z średnimi lub ciemnymi słodami karmelowymi, możliwy charakter lekko palony, czekoladowy lub inne pośrednie z kolorem słody. Może zawierać dodatki cukrów wliczając brązowy cukier. Amerykańskie i z nowego świata odmiany chmielu z aspektami owoców tropikalnych, owocowym, cytrusowym, sosnowym, jagodowym, lub melonowym; wybór chmielu i słodu powinien współgrać ze sobą – muszę się one dobrze uzupełniać a nie kontrastować. Porównanie stylu: Mocniejsza i bardziej gorzka wersja American Brown Ale wraz z balansem American IPA. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.070 (13,8 – 17,1°Blg) IBUs: 40 -70 FG: 1.008 - 1.016 (2,1 – 4,1°Blg) SRM: 11 - 19 ABV: 5,5 – 7,5% Komercyjne przykłady: Dogfish Head Indian Brown Ale, Grand Teton Bitch Creek, Harpoon Brown IPA, Russian River Janet’s Brown Ale

Specialty IPA: Red IPA Overall Impression: Hoppy, bitter, and moderately strong like an American IPA, but with some caramel, toffee, and/or dark fruit malt character. Retaining the dryish finish and lean body that makes IPAs so drinkable, a Red IPA is a little more flavorful and malty than an American IPA without being sweet or heavy. Aroma: A moderate to strong fresh hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as tropical fruit, stone fruit, citrus, floral, spicy, berry, melon, pine, resinous, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. A medium low to medium malty-sweet aroma mixes in well with the hop selection, and often features caramel, toffee, toasty, and/or dark fruit character. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style. Appearance: Color ranges from light reddish-amber to dark reddish-copper. Should be clear, although unfiltered dryhopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, off-white to cream-colored head with good persistence. Flavor: Hop flavor is medium to very high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to very high hop bitterness. Malt flavor should be medium-low to medium, and is generally clean but malty-sweet up front with medium-dark caramel, toffee, toasty and/or dark fruit malt flavors. The character malt choices and the hop selections should complement and enhance each other, not clash. The level of malt flavor should not adversely constrain the hop bitterness and flavor presentation. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Dry to medium-dry finish; residual sweetness should be medium-low to none. The bitterness and hop flavor may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions. Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hopderived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance. Comments: Previously might have been a sub-genre of American Amber Ales or Double Red Ales, hoppier and stronger than the normal products, but still maintaining the essential drinkability by avoiding sweet flavors or a heavy body or finish. History: A modern American craft beer style, based on American IPA but with the malt flavors of an American Amber Ale. Characteristic Ingredients: Similar to an American IPA, but with medium or dark crystal malts, possibly some character malts with a light toasty aspect. May use sugar adjuncts. American or New World finishing hops with tropical, fruity, citrusy, piney, berry, or melon aspects; the choice of hops and character malts is synergistic – they very much have to complement each other and not clash. Style Comparison: Similar to the difference between an American Amber Ale and an American Pale Ale, a Red IPA will differ from an American IPA with the addition of some darker crystal malts giving a slightly sweeter, more caramelly and dark fruit-based balance. A Red IPA differs from an American Strong Ale in that the malt profile is less intense and there is less body; a Red IPA still has an IPA balance and doesn’t trend towards a barleywine-like malt character. A Red IPA is like a stronger, hoppier American Amber Ale, with the characteristic dry finish, medium-light body, and strong late hop character. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.070 IBUs: 40 – 70 FG: 1.008 – 1.016 SRM: 11 – 19 ABV: 5.5 – 7.5% Commercial Examples: Green Flash Hop Head Red Double Red IPA (double), Midnight Sun Sockeye Red, Sierra Nevada Flipside Red IPA, Summit Horizon Red IPA, Odell Runoff Red IPA -- Red IPA Ogólne wrażenia: Chmielowy, gorzki, umiarkowanie mocny American IPA, ale także wraz z karmelowym, toffi i/lub ciemnych owoców charakterem od słodów. Mało wysuszający finisz, obniżone ciało, to sprawia, że IPA ma świetną pijalność, Red IPA posiada trochę więcej smaku i słodowości niż American IPA ale bez bycia słodką lub ciężką. Aromat: Umiarkowany do mocny świeży aromat chmielowy z udziałem jednej lub więcej amerykańskiej lub z nowego świata odmiany chmielu, o charakterze tropikalnych owoców, pestkowych owoców, cytrusowy, kwiatowy, przyprawowy, jagodowy, melona, sosnowy, żywiczny, itp. Wiele wersji jest chmielona na zimno i może posiadać dodatkowy świeży aromat chmielowy, jest to pożądane ale nie wymagane. Trawiastość, jeśli istnieje, powinna być minimalna. Średnio niski do średniego aromat słodowy, dobrze zmieszany z chmielem, często zawiera karmel, toffi, aromaty opiekane i/lub charakter ciemnych owoców. W niektórych wersjach zauważalna może być owocowość od drożdży, aczkolwiek neutralna fermentacja jest także akceptowalna. Może być odczuwalny umiarkowany alkohol, ale najkorzystniej aby był na minimalnym poziomie. Każdy amerykański lub z nowego świata chmielowy charakter jest akceptowalny; nowe odmiany wciąż będą wypuszczane i nie powinny ograniczać tego stylu. Wygląd: Przedział koloru od jasno czerwono-bursztynowego do ciemno czerwono-miedzianego. Powinno być klarowne, aczkolwiek niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkości piana w kolorze od złamanej bieli do kremowej, dobrze się utrzymująca. Smak: Smak chmielu od średnio do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter amerykańskich i z nowego świata odmiany chmielu, takie jak cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy, owoców tropikalnych i pestkowych, jagody, melona itp. Średnio wysoka do bardzo wysoka chmielowa goryczka. Smak słodowy powinien być od średnio niskiego do średniego, i jest to generalnie czysty smak ale z słodkością na początku wraz z średnio ciemnych karmelem, toffi, opiekanym i/lub ciemnych owoców. Wybór charakteru słodu oraz chmielu powinien się uzupełniać, wzajemnie potęgować/zwiększać a nie kontrastować. Poziom słodowości nie powinien niekorzystnie ograniczać/zawężać goryczki i smaku chmielowego. Niska owocowość pochodząca od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Wytrawny do średnio wytrawny finisz, rezydualna słodkość powinna być od średnio niskiej do braku. Goryczka chmielowa i smak chmielu może pozostawać ale nie powinien być szorstki. Bardzo niski, czysty smak alkoholowy może być zauważalny w mocniejszych wersjach. Odczucie w ustach: Średnio lekkie do średnie ciało, wraz z łagodną teksturą. Średnie do średnio wysokiego nasycenia. Brak szorstkości i ściągania od chmielu. Bardzo lekkie, łagodne rozgrzewanie alkoholu nie jest wadą jeśli nie zaburza całkowitego balansu. Komentarz: Pierwotnie mogła być to wariacja American Amber Ale lub Double Red Ale, bardziej chmielowa i mocniejsza niż normalne produkty ale wciąż zachowującą dobrą pijalność, unikając przy tym słodkich smaków lub ciężkiego ciała. Historia: Współczesny amerykański rzemieślniczy styl piwa, bazuje na American IPA ale ze smakiem słodowym jak w American Amber Ale. Surowce: Podobne do American IPA ale z średnimi lub ciemnymi słodami karmelowymi, możliwy charakter lekko opiekanych słodów. Może zawierać dodatki cukrów. Amerykański i z nowego świata odmiany chmielu z aspektami owoców tropikalnych, owocowy, cytrusowy, sosnowy, jagodowy, lub melonowy; wybór chmielu i słodu powinien współgrać ze sobą – muszę się one dobrze uzupełniać a nie kontrastować. Porównanie stylu: Podobny do różnic jak pomiędzy American Amber Ale i American Pale Ale, Red IPA będzie różnić się od American IPA niewielkim dodatkiem ciemnych słodów karmelowych, które dają lekką słodkość, balans bardziej karmelowy i ciemnych owoców. Red IPA różni się od American Strong Ale tym, że profil słodowy jest mniej intensywny i posiada mniejsze ciało; Red IPA wciąż posiada balans jak w IPA i nie dąży w kierunku słodowego charakteru jak w Barley Wine. Red IPA jest jak mocniejsza, bardziej chmielowa wersja American Amber Ale, z charakterystycznym wytrawnym finiszem, średnio lekkim ciałem i mocnym aromatem chmielowym. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.070 (13,8 - 17,1°Blg) IBUs: 40 -70 FG: 1.008 - 1.016 (2,1 - 4,1°Blg) SRM: 11 - 19 ABV: 5,5 – 7,5% Komercyjne przykłady: Green Flash Hop Head Red Double Red IPA (double), Midnight Sun Sockeye Red, Sierra Nevada Flipside Red IPA, Summit Horizon Red IPA, Odell Runoff Red IPA

Sklepy ? Właśnie niszczysz opinie "wszystkim sklepom". Jak masz na kogoś dowody to nie pisz o "sklepach" a konkretnym i najlepiej wymień z nazwy albo zamilknij.

Kolega oskarażać nie może a waćpan może ?? Czym różni się uczciwość sklepu od uczciwości hurtowni ??

Wczorajsza, kolejna próba dekokcji wyszła w końcu perfekcyjnie temperaturowo. 3 kolejne dolniaki również będa w tym samym schemacie zacierania. W sumie czasowo wyszło tyle ile zacieranie na lenia (90 min) aczkolwiek oczywiście trzeba było się więcej omachać łyżką. Ostatnie 2,5 tygodnia były bardzo intensywne, zrobiłem w sumie 4 warki (105l). Wszystkie wiadra / słoje zajęte. Teraz wrzucam na luz, 2,5 tygodniowa przerwa, a i później warki już w systemie co 3-tygodnie.

Fakt. W sumie to jedno i to samo.

Zaktualizowałem pierwszy post o wszystkie istotne informacje. Doszła jeszcze akcja dla piwowarów domowych którzy będą na Zlocie i którzy chcą zaprezentować na nim swoje piwo: Uwarz piw na Zlot - http://karpackiewp.pl/2016/01/05/uwarz-piwo-na-zlot/

BA przygotowuje system informatyczy (sklep) dla firm stąd może taka przypadkowa informacja / błąd. Najlepiej zadzwoń i wyjaśnij.

Raczej fenole ją przypominającą.

Chyba nie przeczytałeś ze zrozumieniem tego co napisałem.

Dokładnie. Jeśli jakiś sklep sprzedaje Iunga 2015 <10 zł za 100g to prawdopodobnie dał się naciąć, kupił coś czym nie jest. Tego chmielu było tak mało że cena nowego rocznika oscyluje już blisko kwot jak za amerykańskie chmiele (porównuje cena za 100g).

#87 German Pilzner Warzenie: 06.01.2016 | Estymacja z BS: 11,5°Blg | warka 40l | IBU 32 | EBC 5 | Zakładana wyd.: 82,5% Zasyp: 7,00 kg Słód pilzneński Weyermann - 7,00 kg (100%) Woda i jej modyfikacje: Całość woda RO, profil Yellow Bitter (Bru'n Water) Do zacieru (z wodą do infuzji): CaSO4 | MgSO4 | NaCl | CaCl2 - do uzupełnienia Do gotowania: CaSO4 | MgSO4 | NaCl | CaCl2 - do uzupełnienia Zacieranie, filtracja, wysładzanie: woda do zasypu 25l 15 min - 65°C (w sumie zacier w tej temperaturze był przez 65 min) odebranie 12l gęstego dekotu i grzanie dekot 15 min w 72°C (próba jodowa negatywna) dekot 15 min gotowanie powrót dekotu 15 min - 72°C (próba jodowa negatywna) dolanie 5,5l wrzątku 05 min - 75°C Pomiar PH 5,9/6,1. Wysładzanie 24,5l gorącej wody. Gotowanie: 75 min 60 min - 50g Tradition 6,6% 20 min - 50g Saaz 3,0% 15 min - 04g pożywka Wyeast 05 min - 50g Saaz 3,0% Fermentacja: Wyszło 40l - 12,3°Blg Schłodzone 5l i powrót do kadzi, temperatura ustaliła się na 80°C. Dlasze chłodzenia całości do 12°C i w tej temperaturze zadane drożdże: Fermentor 1: 20l, 180 ml średnio rzadkiej gęstwy FM30 Bohemska rapsodia (I pokolenie), temperatura 11°C Fermentor 2: 20l, 180 ml średnio rzadkiej gęstwy FM30 Bohemska rapsodia (I pokolenie), temperatura 11°C 07.01.2016 - temperatura 11°C, w pierwszych 12h wybrzuszenie wieka 08.01.2016 - temperatura 11°C, lekka pianka na wierzchu 09.01.2016 - temperatura 12°C, normalna piana 10.01.2016-13.01.2015 - temperatura 13°C, normalna piana 14.01.2016 - temperatura 13-14°C, piana zaczyna opadać 15.01.2016-23.01.2015 - temperatura 12°C, piana całkiem opadła 24.01.2015-08.02.2015 - przelałem na cichą, temperatura 12-14°C 09.02.2015 - poszło do kegów Komentarz: - kolejne próby dekokcji, tym razem wyszło perfekcyjnie jeśli chodzi o temperatury i czasowo tyle samo co zacieranie na lecnia - piękna wydajność dzięki dekokcji - od "wejści do wyjścia" nie całe 6h pracy, idealnie

Dzięki, zdrówko zawsze się przyda

Wszystkie szczegółowe info odnośnie Zlotu oraz Konkursu w dokumentacji pdf na stronie: http://karpackiewp.pl/2016/01/04/formularz-zgloszeniowy/

Miałem domniemanie ale koncepcja upadła

Wyniki już mogę Ci podać. Ale może przekonaj się sam

A co jeszcze będzie brał pod uwagę oprócz torfu? Jest jeszcze słód fawcett w alepiwo.pl

16C. Tropical Stout Overall Impression: A very dark, sweet, fruity, moderately strong ale with smooth roasty flavors without a burnt harshness. Aroma: Sweetness evident, moderate to high intensity. Roasted grain aromas moderate to high, and can have coffee or chocolate notes. Fruitiness medium to high. May have a molasses, licorice, dried fruit, and/or vinous aromatics. Stronger versions can have a subtle clean aroma of alcohol. Hop aroma low to none. Diacetyl low to none. Appearance: Very deep brown to black in color. Clarity usually obscured by deep color (if not opaque, should be clear). Large tan to brown head with good retention. Flavor: Quite sweet with a smooth dark grain flavors, and restrained bitterness. Roasted grain and malt character can be moderate to high with a smooth coffee or chocolate flavor, although the roast character is moderated in the balance by the sweet finish. Moderate to high fruity esters. Can have a sweet, dark rum-like quality. Little to no hop flavor. Medium-low to no diacetyl. Mouthfeel: Medium-full to full body, often with a smooth, creamy character. May give a warming (but never hot) impression from alcohol presence. Moderate to moderatelyhigh carbonation. Comments: Sweetness levels can vary significantly. Surprisingly refreshing in a hot climate. History: Originally high-gravity stouts brewed for tropical markets, became popular and imitated by local brewers often using local sugars and ingredients. Characteristic Ingredients: Similar to a sweet stout, but with more gravity. Pale and dark roasted malts and grains. Hops mostly for bitterness. May use adjuncts and sugar to boost gravity. Typically made with warm-fermented lager yeast. Style Comparison: Tastes like a scaled-up sweet stout with higher fruitiness. Similar to some Imperial Stouts without the high bitterness, strong/burnt roastiness, and late hops, and with lower alcohol. Much more sweet and less hoppy than American Stouts. Much sweeter and less bitter than the similar-gravity Export Stouts. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.075 IBUs: 30 – 50 FG: 1.010 – 1.018 SRM: 30 – 40 ABV: 5.5 – 8.0% Commercial Examples: ABC Extra Stout, Dragon Stout, Jamaica Stout, Lion Stout, Royal Extra Stout -- 16C. Tropical Stout Ogólne wrażenia: Bardzo ciemny, słodki, owocowy, umiarkowanie mocny z łagodnym palonym smakiem bez palonej szorstkości. Aromat: Ewidentnie słodki, intensywność umiarkowanie do wysokiego. Palone zboża od umiarkowanych do wysokich, może posiadać kawowe lub czekoladowy nuty. Owocowość od średniej do wysokiej. Może posiadać aromat melasy, lukrecji, suszonych owoców i/lub winny. Mocniejsze wersje mogą posiadać subtelny i czysty aromat alkoholowy. Aromat chmielowy od niskiego do braku. Diacetyl od niskiego do braku. Wygląd: Kolor od bardzo głęboko brązowego do czarnego. Klarowność przeważnie ciężka do dostrzeżenia przez głęboki kolor (jeśli nie jest nieprzeźroczyste to powinno być klarowne). Piana wysoka żółtobrązowa do brązowa, długo utrzymująca się. Smak: Dość słodki wraz z gładkim smakiem palonego zboża, stłumiona goryczka. Palone zboża oraz słody mają charakter od umiarkowanego do wysokiego wraz z gładkim smakiem kawy i czekolady, palony charakter jest umiarkowanie balansowany przez słodki finisz. Owocowe estry od umiarkowanych do wysokich. Może posiadać słodkie, podobne do ciemnego rumu cechy. Smak chmielowy od niskiego do braku. Diacetyl średnio niski do braku. Tekstura: Średnio pełna do pełna treściwość, często z gładkim kremowym charakterem. Może nadać rozgrzewających odczuć (nigdy gorących) od obecności alkoholu. Nagazowanie od umiarkowanego do umiarkowanie wysokiego. Komentarz: Poziom słodkości może znacząco się różnić. Nieoczekiwanie orzeźwiający w gorącym klimacie. Historia: Pierwotnie wysokiej gęstości stouty warzone dla marketów w krajach tropikalnych, stały się popularne i kopiowane przez lokalnych piwowarów, często z użyciem lokalnych cukrów i składników. Surowce: Podobnie do Sweet Stoutu ale z wyższą gęstością. Jasny słód i palone słody i ziarna. Chmiel w większości na goryczkę. Można używać dodatków i cukrów aby podnieść gęstość. Zazwyczaj używane drożdże dolnej fermentacji w wyższych temperaturach fermentacji. Porównanie stylu: Smakuje jak skalowany Sweet Stout z większa owocowością. Podobny do niektórych Imperial Stoutów ale bez wysokiej goryczki, mocnej/przypalonej paloności i chmielenia na aromat oraz z niszą zawartością alkoholu. O wiele bardziej słodki i mniej chmielony niż American Stout. Bardziej słodki i mniej gorzki niż podobnej gęstości Export Stouty. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.075 (13,8 - 18,2°Blg) IBUs: 30 - 50 FG: 1.010 - 1.018 (2,6 - 4,6°Blg) SRM: 30 - 40 ABV: 5,5 - 8% Komercyjne przykłady: ABC Extra Stout, Dragon Stout, Jamaica Stout, Lion Stout, Royal Extra Stout

16D. Foreign Extra Stout Overall Impression: A very dark, moderately strong, fairly dry, stout with prominent roast flavors. Aroma: Moderate to high roasted grain aromas, often with coffee, chocolate and/or lightly burnt notes. Low to medium fruitiness. May have a sweet aroma, or molasses, licorice, dried fruit, and/or vinous aromatics. Stronger versions can have a subtle, clean aroma of alcohol. Hop aroma moderately low to none, can be earthy, herbal or floral. Diacetyl low to none. Appearance: Very deep brown to black in color. Clarity usually obscured by deep color (if not opaque, should be clear). Large tan to brown head with good retention. Flavor: Moderate to high roasted grain and malt flavor with a coffee, chocolate, or lightly burnt grain character, although without a sharp bite. Moderately dry. Low to medium esters. Medium to high bitterness. Moderate to no hop flavor, can be earthy, herbal, or floral. Diacetyl medium-low to none. Mouthfeel: Medium-full to full body, often with a smooth, sometimes creamy character. May give a warming (but never hot) impression from alcohol presence. Moderate to moderately-high carbonation. Comments: Also known as Foreign Stout, Export Stout, Foreign Export Stout. Historic versions (before WWI, at least) had the same OG as domestic Extra Stouts, but had a higher ABV because it had a long secondary with Brettanomyces chewing away at it. The difference between domestic and foreign versions were the hopping and length of maturation. History: Stronger stouts brewed for the export market today, but with a history stretching back to the 18th and 19th centuries when they were more heavily-hopped versions of stronger export stouts. Guinness Foreign Extra Stout (originally, West India Porter, later Foreign Extra Double Stout) was first brewed in 1801 according to Guinness with “extra hops to give it a distinctive taste and a longer shelf life in hot weather, this is brewed [today] in Africa, Asia and the Caribbean. It [currently] makes up 40% of all the Guinness brewed around the world.” Characteristic Ingredients: Pale and dark roasted malts and grains, historically also could have used brown and amber malts. Hops mostly for bitterness, typically English varieties. May use adjuncts and sugar to boost gravity. Style Comparison: Similar in balance to an Irish Extra Stout, but with more alcohol. Not as big or intense as a Russian Imperial Stout. Lacking the strong bitterness and high late hops of American Stouts. Similar gravity as Tropical Stout, but with a drier finish, higher bitterness, and less esters. Vital Statistics: OG: 1.056 – 1.075 IBUs: 50 – 70 FG: 1.010 – 1.018 SRM: 30 – 40 ABV: 6.3 – 8.0% Commercial Examples: Coopers Best Extra Stout, Guinness Foreign Extra Stout, The Kernel Export Stout, Ridgeway Foreign Export Stout, Southwark Old Stout -- 16D. Foreign Extra Stout Ogólne wrażenia: Bardzo ciemne, umiarkowanie mocne, dość wytrawne, stout z wyraźnymi palonymi smakami. Aromat: Umiarkowany do wysokiego aromat palonego zboża, często wraz z kawowymi, czekoladowymi i/lub przypalonymi nutami. Owocowość niska do średnia. Może posiadać słodki aromat, lub też melasy, lukrecji, suszonych owoców i/lub winne. Mocniejsze wersje mogą mieć, czysty i subtelny aromat alkoholowy. Aromat chmielowy od umiarkowanego do braku, może być on ziemisty, ziołowy lub kwiatowy. Diacetyl niski lub brak. Wygląd: Kolor od bardzo głęboko brązowego do czarnego. Klarowność przeważnie ciężka do dostrzeżenia przez głęboki kolor (jeśli nie jest nieprzeźroczyste to powinno być klarowne). Piana wysoka żółtobrązowa do brązowa, długo utrzymująca się. Smak: Umiarkowany do wysokiego smak palonego zboża oraz słodów wraz z kawowym, czekoladowym oraz lekko palonymi akcentami, aczkolwiek bez ostrości. Umiarkowanie wytrawne. Estry od niskich do średnich. Goryczka od średniej do wysokiej. Smak chmielowy od braku do umiarkowanego, może być ziemisty, ziołowy lub kwiatowy. Diacetyl średnio niski do braku. Tekstura: Średnio pełna do pełna treściwość, często z gładkim kremowym charakterem. Może nadać rozgrzewających odczuć (nigdy gorących) od obecności alkoholu. Nagazowanie od umiarkowanego do umiarkowanie wysokiego. Komentarz: Znany także jako Foreign Stout, Export Stout, Foreign Export Stout. Historyczne wersje (przez I wojną światową, przynajmniej) posiadały tą samą gęstość początkową jak krajowe Extra Stout aczkolwiek miały większą ilość alkoholu z racji dłuższego leżakowania z Brettanomyces które go podnosiły. Różnica pomiędzy wersjami krajowymi a zagranicznymi polegała na chmieleniu i długości leżakowania. Historia: Mocniejszy stout warzony dziś na eksport ale historycznie na przestrzeni XVIII i XIX wieku była to o wiele bardziej chmielona i mocniejsza eksportowa wersja stoutu. Guinnes Foreign Extra Stout (oryginalnie, West India Porter, później Foreign Extra Double Stout) po raz pierwszy został uwarzony w 1801 roku, zgodnie za Guinnessem, wraz „ekstra chmieleniem aby nadać mu indywidualny smak i dłuższą przydatnością do spożycia na ciepłych wodach, jest warzony do Afryki, Azji i Karaibów. Stanowi 40% udział ze wszystkich uwarzonych Guinnessów z całego świata.” (??) Surowce: Słód Pale Ale oraz palone słody oraz zboża, historycznie również można użyć brązowych i bursztynowych słodów. Chmiel głównie do nadania goryczki. Można dodać dodatków niesłodowanych i cukru by podwyższyć gęstość początkową. Porównanie stylu: Podobny balansem do Irish Extra Stout ale z większą ilością alkoholu. Nie tak intensywny jak Russian Imperial Stout. Pozbawiony mocnej goryczki i późnego chmielenia jak w amerykańskich stoutach. Gęstością podobny do Tropical Stout, jednak z wytrawniejszym finiszem, wyższą goryczką i mniejszą ilością estrów. Podstawowe informacje: OG: 1.056 - 1.075 (13,8 - 18,2°Blg) IBUs: 50 - 70 FG: 1.010 - 1.018 (2,6 - 4,6°Blg) SRM: 30 - 40 ABV: 6,3 - 8% Komercyjne przykłady: Coopers Best Extra Stout, Guinness Foreign Extra Stout, The Kernel Export Stout, Ridgeway Foreign Export Stout, Southwark Old Stout

20B. American Stout Overall Impression: A fairly strong, highly roasted, bitter, hoppy dark stout. Has the body and dark flavors typical of stouts with a more aggressive American hop character and bitterness. Aroma: Moderate to strong aroma of roasted malts, often having a roasted coffee or dark chocolate quality. Burnt or charcoal aromas are acceptable at low levels. Medium to very low hop aroma, often with a citrusy or resiny character. Medium to no esters. Light alcohol-derived aromatics are also optional. Appearance: Generally a jet black color, although some may appear very dark brown. Large, persistent head of light tan to light brown in color. Usually opaque. Flavor: Moderate to very high roasted malt flavors, often tasting of coffee, roasted coffee beans, dark or bittersweet chocolate. May have the flavor of slightly burnt coffee grounds, but this character should not be prominent. Low to medium malt sweetness, often with rich chocolate or caramel flavors. Medium to high bitterness. Low to high hop flavor, generally citrusy or resiny. Low to no esters. Medium to dry finish, occasionally with a lightly burnt quality. Alcohol flavors can be present up to medium levels, but smooth. Mouthfeel: Medium to full body. Can be somewhat creamy, particularly if a small amount of oats have been used to enhance mouthfeel. Can have a bit of roast-derived astringency, but this character should not be excessive. Medium-high to high carbonation. Light to moderately strong alcohol warmth, but smooth and not excessively hot. Comments: Breweries express individuality through varying the roasted malt profile, malt sweetness and flavor, and the amount of finishing hops used. Generally has bolder roasted malt flavors and hopping than other traditional stouts (except Imperial Stouts). History: A modern craft beer and homebrew style that applied an aggressive American hoping regime to a strong traditional English or Irish stout. The homebrew version was previously known as West Coast Stout, which is a common naming scheme for a more highly-hopped beer. Characteristic Ingredients: Common American base malts and yeast. Varied use of dark and roasted malts, as well as caramel-type malts. Adjuncts such as oatmeal may be present in low quantities. American hop varieties. Style Comparison: Like a hoppy, bitter, strongly roasted Extra or Export Stout. Much more roast and body than a Black IPA. Bigger, stronger versions belong in the Russian Imperial Stout style. Stronger and more assertive, particularly in the dark malt/grain additions and hop character, than American Porter. Vital Statistics: OG: 1.050 – 1.075 IBUs: 35 – 75 FG: 1.010 – 1.022 SRM: 30 – 40 ABV: 5.0 – 7.0% Commercial Examples: Avery Out of Bounds Stout, Deschutes Obsidian Stout, North Coast Old No. 38, Rogue Shakespeare Stout, Sierra Nevada Stout -- 20B. American Stout Ogólne wrażenie: Dość mocny, bardzo palony, gorzki, chmielowy ciemny stout. Posiada ciało oraz smaki ciemnych słodów jak stout oraz bardziej agresywny charakter amerykańskich chmieli i goryczki. Aromat: Umiarkowane do mocnych aromaty słodów palonych, często posiadają aromaty palonej kawy albo gorzkiej czekolady. Aromaty spalenizny albo węgla drzewnego są akceptowane na niskim poziomie. Średni do niskiego aromat chmielowy, często z cytrusowym albo żywicznym aromatem chmieli amerykańskich. Estry od średnich do braku. Lekkie aromaty alkoholowe są również opcjonalne. Wygląd: Generalnie ciemno czarny kolor, aczkolwiek niektóre przykłady mogą wydawać się bardzo ciemno brązowe. Wysoka, długo utrzymująca się piana koloru od żółto brązowego do jasnobrązowego. Przeważnie nieprzejrzyste. Smak: Umiarkowane do bardzo mocnych smaki palonych słodów, często smakujące kawą, palonymi ziarnami gorzkiej kawy, albo gorzko-słodkiej czekolady. Może mieć delikatny smak przypalonej kawy, nie powinien być uwydatniony. Niska do średniej słodkość słodowa, często z bogatymi smakami czekolady albo karmelu. Średnia do mocnej goryczka. Smak chmielowy może być od słabego do mocnego i generalnie odzwierciedla cytrusowy albo żywiczny charakter chmieli amerykańskich. Estry niskie do braku. Średni do wytrawny finisz, okazjonalnie wraz z lekką nutką spalenizny. Smaki alkoholowe mogą być obecne nawet na średnim poziomie, ale muszą być gładkie. Tekstura: Średnia do pełna treściwość. Może być raczej kremowe, w szczególności gdy w celu wzmocnienia treściwości były użyte małe ilości owsa. Może zawierać troszeczkę palonej ostrości, ale ten charakter nie powinien być zbytnio uwydatniony. Średnio wysokie do wysokie nagazowanie. Lekka do umiarkowanie mocnej ciepłość alkoholowa, ale gładka i niezbyt gorąca. Komentarz: Browary prześcigają się w zróżnicowaniu w profilu palonego słodu, słodkości słodowej, smaku i zapachu słodowego oraz ilości chmieli użytych do nadania smaku i zapachu chmielowego. Generalnie ma mocniejsze smaki palonego słodu i chmielu jak inne tradycyjne stoutu (oprócz Imperial Stout). Historia: Współczesne browary rzemieślnicze i domowe stworzyły bardziej agresywną amerykańską chmielową wersje dla mocnych tradycyjnych angielskich i irlandzkich stoutów. Pierwotne domowe wersje były znane jak West Coast Stout, i jest to powszechny schemat nazwy dla bardziej chmielowych piw. Surowce: Powszechne amerykańskie słody bazowe i drożdże. Używa się różnych ciemnych i palonych słodów, jak również słodów karmelowych. Dodatki niesłodowane takie jak owies mogą być użyte w małych ilościach. Amerykańskie odmiany chmielu. Porównanie stylu: Podobny do chmielowego, gorzkiego, bardzo palonego Extra lub Export Stoutu. O wiele bardziej palony i pełny niźli Black IPA. Większe, mocniejsze wersje należą do stylu Russian Imperial Stout. Mocniejsze i bardziej stanowcze, zwłaszcza w dodatku ciemnych słodów/zboża oraz chmielowego charakteru, niż amerykańskie portery. Podstawowe informacje OG: 1.050 - 1.075 (12,4 - 18,2°Blg) IBUs: 35 - 75 FG: 1.010 - 1.022 (2,6 - 5,6°Blg) SRM: 30 - 40 ABV: 5 - 7% Komercyjne przyklady: Avery Out of Bounds Stout, Deschutes Obsidian Stout, North Coast Old No. 38, Rogue Shakespeare Stout, Sierra Nevada Stout

15C. Irish Extra Stout Overall Impression: A fuller-bodied black beer with a pronounced roasted flavor, often similar to coffee and dark chocolate with some malty complexity. The balance can range from moderately bittersweet to bitter, with the more balanced versions having up to moderate malty richness and the bitter versions being quite dry. Aroma: Moderate to moderately high coffee-like aroma, often with slight dark chocolate, cocoa, biscuit, vanilla and/or roasted grain secondary notes. Esters medium-low to none. Hop aroma low to none, may be lightly earthy or spicy, but is typically absent. Malt and roast dominate the aroma. Appearance: Jet black. Opaque. A thick, creamy, tan head is characteristic. Flavor: Moderate to moderately high dark-roasted grain or malt flavor with a medium to medium-high hop bitterness. The finish can be dry and coffee-like to moderately balanced with up to moderate caramel or malty sweetness. Typically has roasted coffee-like flavors, but also often has a dark chocolate character in the palate, lasting into the finish. Background mocha, biscuit, or vanilla flavors are often present and add complexity. Medium-low to no fruitiness. Medium to no hop flavor (often earthy or spicy). The level of bitterness is somewhat variable, as is the roasted character and the dryness of the finish; allow for interpretation by brewers. Mouthfeel: Medium-full to full body, with a somewhat creamy character. Moderate carbonation. Very smooth. May have a light astringency from the roasted grains, although harshness is undesirable. A slightly warming character may be detected. Comments: Traditionally a bottled product. Consumers expect a stout to always have a black color; the flavor intensity from whatever made it black is what consumers expect in their beer. Not all breweries make a dry, roasty version typical of Guinness; a more balanced and chocolaty version is equally acceptable. History: Same roots as Irish stout, but as a stronger product. Guinness Extra Stout (Extra Superior Porter, later Double Stout) was first brewed in 1821, and was primarily a bottled product. Described by Guinness as a “more full-bodied beer with a deeper characteristic roasted bitterness and a rich, mature texture. Of all the types of Guinness available today, this is the closest to the porter originally brewed by Arthur Guinness.” Note that in modern times, Guinness Extra Stout has different strengths in different regions; the European version is around 4.2% and fits in the Irish Stout style. Characteristic Ingredients: Similar to Irish Stout. Style Comparison: Midway between an Irish Stout and a Foreign Extra Stout in strength and flavor intensity, although with a similar balance. More body, richness, and often malt complexity than an Irish Stout. Black in color, not brown like a porter. Vital Statistics: OG: 1.052 – 1.062 IBUs: 35 – 50 FG: 1.010 – 1.014 SRM: 25 – 40 ABV: 5.5 – 6.5% Commercial Examples: Guinness Extra Stout (US version), O’Hara’s Leann Folláin, Sheaf Stout 15C. Irish Extra Stout Ogólne wrażenia: Pełne, ciemne piwo ze zdecydowanym palonym charakterem, często podobne do kawy i ciemnej czekolady wraz z kompleksową słodowością. Balans może być od umiarkowanie gorzko-słodkiego do gorzkiego, z tymże bardziej zbalansowane wersje mają do umiarkowanej słodowości zaś gorzkie wersje są dość wytrawne. Aromat: Umiarkowane do umiarkowanie wysokiego kawowo podobne aromaty, często w drugim planie z niewielkim aromatem ciemnej czekolady, kakao, ciastek, wanilii i/lub palonego zboża. Estry od średnich do braku. Aromat chmielowy od niskiego do braku, może być lekko ziemisty lub przyprawowy, ale zazwyczaj aromat chmielowy nie występuje. Słód i paloność dominuje aromat. Wygląd: Ciemno czarny, nieprzejrzysty. Gęsta, kremowa, brązowa piana. Smak: Średnie do średnio wysokie ciemne palone zboża lub słodowość wraz z średnią do średnio wysoką goryczką chmielową. Finisz może być wytrawny, kawowo podobne akcenty mogą być od zbalansowanych do umiarkowanie karmelowych lub słodowych. Typowo posiada smaki kawowo podobne ale często także ciemnej czekolady które pozostają do finiszu. W tle mocha, ciastka lub wanilia wprowadzają kompleksowość smaku. Owocowość średnia do niskiej. Smak chmielu średni do braku (często ziemisty lub przyprawowy). Poziom goryczki jest zróżnicowany tak samo jak poziom paloności oraz wytrawności w finiszu, zezwala się na interpretację przez piwowarów. Tekstura: Średnio pełne to pełnego z nieco kremowym charakterem. Średnie nagazowanie. Bardzo gładkie. Może posiadać lekkie ściąganie od palonych zbóż aczkolwiek szorstkość jest niepożądana. Lekko rozgrzewający charakter może być odczuwalny. Komentarz: Tradycyjnie butelkowany produkt. Konsumenci oczekują stoutu która musi zawsze być czarny, intensywny smak nieważne od czego powstał to jest to czego konsumenci oczekują w ciemnym piwie. Nie wszystkie wersje są wytrawne I palone jak robi to Guinness, bardziej zbalansowane czekoladowe wersje są w równym stopniu akceptowane. Historia: Posiada korzenie w irlandzkim stoucie jednak jest mocniejszą wersją. Guinnes Extra Stout po raz pierwszy został uwarzony w 1821 roku i był głównie piwem butelkowanym. Guinness opisuje go jako „bardziej pełne piwo z głębokim charakterem gorzkiej paloności, bogatą i dojrzałą teksturą". Wszystkie wersje Guinnessa są do dziś dostępne, ten jest najbliższy do pierwotnego porteru uwarzonego przez Artura Guinnessa. Należy zauważyć, że w dzisiejszych czasach, Guinnes Extra Stout ma inną moc w zależności od regionu, europejskie mają 4,2% alkoholu i wpasowują się bardziej w Irish Stout. Surowce: Podobne do Irish Stout. Porównanie stylu: Pośrodku Irish Stoutu i Foregin Extra Stotu jeśli chodzi o moc i intensywność smaku, aczkolwiek podobny jeśli chodzi o balans. Bardziej pełny, bogaty i często z większą kompleksową słodowością niż Irish Stout. Czarny kolor, nie brązowy jak portery. Podstawowe informacje: OG: 1.052 - 1.062 (12,9 - 15,2°Blg) IBUs: 35 -50 FG: 1.010 - 1.014 (2,6 - 3,6°Blg) SRM: 25 - 40 ABV: 5,5 – 6,5% Komercyjne przykłady: Guinness Extra Stout (US version), O’Hara’s Leann Folláin, Sheaf Stout

Dzięki za info. Ciekawa rzecz, info z degustacji mojej 26 warki w przeddzień uwarzenia warki nr 86. Sporo wody upłyneło. Już tego piwa nie mam. Niestety piwo było źle przechowywane stąd po jakimś czasie złapało nuty autolizy, przegazowało się, alohol nie chciał się ułożyć i faktycznie piwo mocno odfermentowało stąd było dośc wytrawne jak na swój ekstrakt początkowy. W planie w tym sezonie kolejny PB, podobny ekstakt, z tymże będzie wędzony.

Na dobry początek roku kolejna wędzona warka ale tym razem dolnej fermentacji. #86 Rauchbier Warzenie: 01.01.2016 | Estymacja z BS: 14,5°Blg | warka 20l | IBU 34 | EBC 27 | Zakładana wyd.: 82,5% Zasyp: 4,67 kg Słód wędzony Steinbach - 2,0 kg (42,8%) Słód wędzony Weyermann - 1,2 kg (25,7%) Słód monachijski Litovel - 0,70 (15,0%) Słód wędzony Briess - 0,40 kg (8,6%) Słód Caramunich I - 0,30 kg (6,4%) Prażona pszenica Strzegom - 0,07 kg (1,5%) Woda i jej modyfikacje: Całość woda RO, profil Amber Ballaced (Bru'n Water) Do zacieru (z wodą do infuzji): CaSO4 | MgSO4 | NaCl | CaCl2 - 1,6g | 1,6g | 0,4g | 2,0g | 0,4g Do gotowania: CaSO4 | MgSO4 | NaCl | CaCl2 - 1,0g | 0,8g | 0,2g | 1,2g Zacieranie, filtracja, wysładzanie: woda do zasypu 13l 90 min - 67-64°C dolanie 6,5l wrzątku i wrzucenie palonej pszenicy 05 min - 72°C Pomiar PH 5,7. Wysładzanie 10l gorącej wody. Gotowanie: 75 min 60 min - 30g Tradition 6,6% 15 min - 05g mech irlandzki 15 min - 02g pożywka Wyeast 10 min - 20g Tradition 6,6% Fermentacja: Wyszło 17l - 15,3°Blg i już nie rozcieńczałem Chłodzenie wymiennikiem do 14°C i wystawienie na dwór, spadek do 12°C i w tej temperaturze zadane około 180 ml dość rzadkiej gęstwy CP18 (pokolenie I). 02.01.2016 - temperatura 9°C, w garażu zimno i lodówka nie włącza się, leciutka pianka i bąbelki w rurce 03.01.2016 - temperatura 9°C, 0,5cm piana i bąbelki w rurce (dogrzewam ciepłym petem) 04.01.2016 - temperatura 10°C, 2 cm piana i bąbelki w rurce, fermentacja rozhulała się na dobre 05.01.2016 - temperatura 10°C, 2 cm piana i bąbelki w rurce 06.01.2016 - temperatura 10°C, 2 cm piana i bąbelki w rurce 07.01.2016 - temperatura 10°C, 2 cm piana i bąbelki w rurce 08.01.2016 - temperatura 10°C, 2 cm piana i bąbelki w rurce 09.01.2016-14.01.2015 - temperatura 10°C, piana lekko opada 15.01.2016 - podniosłem temperature do 11°C, piana to ledwie wysepki na lustrze 16.01.2016-19.01.2015 - temperatura 11°C, piana opadła 20.01.2015 - temperatura 12°C, przelałem na cichą, piwo dość mętne ale smak w porządku 21.01.2016-06.02.2015 - piwo cały czas bulka i widać że też jakieś ogniska piany są, problematyczna ta fermentacja 07.02.2016 - piwo poszło w butelki (50g cukru w syropie na 16l piwa), całkiem nieźle się wyklarowało Komentarz: - dość wolny start fermentacji ze względu na to że temperatura mocno spadła przez mrozy i lodówka się nie włącza, nie ma co chłodzić, w pewnym momencie w lodówce <8°C (w garażu 6°C) więc zacząłem dogrzewać lodówkę ciepłymi petami