Pierre Celis

Amerykański Stout z angielskiego browaru, bogactwem aro [...] Wyświetl pełny artykuł

Dzisiaj pojadę trochę pod prąd piwnej rewolucji. Na co dzień staram się was zachęcać do poznawania nowych niesztampowych piw. Tych ujarzmionych w ramach jednego z wielu piwnych stylów i tych całkowicie odjechanych. Wszystko zgodnie z moją ulubioną zasadą – „życie … Czytaj dalej → Post Jasnemu lagerowi pochwalna pieśń pojawił się poraz pierwszy w Piwolog radzi .... Wyświetl pełny artykuł

A w nim odpowiedzi na pytania z odcinka 47. ale tylko t [...] Wyświetl pełny artykuł

Szczerze mówiąc po ogłoszeniu tego konkursu miałem wątpliwości, czy aby wyzwanie, które przed Wami postawiłem nie będzie dla Was zbyt czaso i pracochłonne. Trochę się w związku z tym obawiałem o frekwencję i poziom nadesłanych zgłoszeń. I rzeczywiście, przez pierwsze dni dotarła chyba tylko jedna lub dwie prace. Były więc dwa wyjścia. Albo to olaliście... Read More The post Stwórz legendę Chmielogrodu – wyniki appeared first on Małe Piwko Blog. Wyświetl pełny artykuł

W cyklu trochu kultury przedstawiam Jacka Dukaja, moim [...] Wyświetl pełny artykuł

Jak z nowofalowym niemieckim chmielem poradzi sobie bro [...] Wyświetl pełny artykuł

Poznańska i przecinające ją ulice to jedno z kilku warszawskich zagłębi rozrywko – kulinarno – kulturalnych. W otoczeniu klimatycznych kamienic możemy zarówno dobrze zjeść jak i wypić coś ciekawego. Z piwem też nie jest najgorzej. W Krakenie i Bejrucie na przykład, już od dłuższego czasu można [...] Wyświetl pełny artykuł

Kiedy oglądacie ten film najprawdopodobniej lecę gdzieś [...] Wyświetl pełny artykuł

I wcale nie chodzi o piwo. Niestety. Każda nacja posiada jakieś stereotypowe, mniej lub bardziej prawdziwe przywary. Nie inaczej jest oczywiście z nami. Należą do nich m.in. usilne wyszukiwanie dziury tam, gdzie jej nie ma i nieumiejętność radowania się pozytywnymi rzeczami. Generalnie zawsze jest źle, nawet jak jest dobrze. A jak jest bardzo dobrze, to... Read More The post W Polsce zawsze jest jakieś ale. appeared first on Małe Piwko Blog. Wyświetl pełny artykuł

Piwo blogerów, dla niepoznaki określonych jako „b [...] Wyświetl pełny artykuł

Pamiętam po dziś dzień, jak piętnaście lat temu odpoczywając w Żywcu, zachodziłem w głowę, jakie piwo będę pił wieczorem. Na całe szczęście te dylematy przeszły bezpowrotnie do lamusa. A to za sprawą browaru Krajcar, który zaistniał na lokalnym rynku w maju 2012 roku. Założony został w niewielkiej kamienicy, ulokowanej kilkanaście kroków od malowniczego, miejskiego rynku. Wnętrze, podobnie jak zewnętrzna elewacja budynku, zostało urządzone w kameralnym klimacie. Brak tutaj wielkich przestrzeni, czy też wielkomiejskiego sznytu. Odnajdziemy za to kameralny styl podsycony dużą ilością ciemnego drewna i elementów podkreślających profil tego zakładu gastronomicznego. Wśród stołów i masywnych ław do złudzenia przypominających drewniane beczki, została zainstalowana warzelnia pochodząca od firmy Minibrowary.pl. Jej jednorazowy wypust został obliczony na 5,7 hektolitra. Podobnie jak i w browarze Ustka, tutaj także nie udostępniono na widok publiczny pomieszczenia, w którym znajdują się zbiorniki fermentacyjno-leżakowe. Albowiem znajduje się ono w piwnicach tej kamienicy, a dokładniej pod kuchnią gospody. Na chwilę obecną browar na swoim wyposażeniu posiada również pięć tanków leżakowych, który każdy ma objętość siedmiu hektolitrów. Prócz tego browar użytkuje dwa zbiorniki fermentacyjne o analogicznej wielkości oraz trzy tanki wyszynkowe. Pomijając już kwestię wizualizacyjną, wielkim plusem tej restauracji jest wyśmienita kuchnia oraz piwo, które wielokrotnie zachwycało piwoszy w całym kraju. Trudno się temu dziwić, jeżeli browar co sezon wprowadza do swojego menu kolejną pozycję. Odnajdziemy w ich menu, nie tylko kolejną wersję piwa jasnego/ciemnego dolnej fermentacji, bądź piwa pszenicznego, ale również piwa nowofalowe. Wszak czym innym mogą być takie style jak: AIPA, IPA, APA, Dark Ale, Saison, Bitter, MIlk Stout czy też Witbier. Prawda, że brzmi pysznie. Polecam! . . Kolonialne oraz Jasne . Saison . Wyświetl pełny artykuł

Stout z 4 Pines to piwo, które ma certyfikat piwa kosmi [...] Wyświetl pełny artykuł

Przy okazji recenzji Belgian Style Yeti, zmontowałem fi [...] Wyświetl pełny artykuł

Dawno nie miałem tak twardego orzecha do zgryzienia przy opisywaniu browaru. Niby wszystko jest tam pięknie i ładne, ale gdy przyjrzy się dokładniej, zauważy się liczne nie dociągnięcia. Więc, jak jest w końcu?! Dziś o browarze Ustka, który rozpoczął funkcjonowanie na rynku dosłownie kilka tygodni temu. Przepięknie umiejscowiony browar, tuż przy portowym bulwarze, genialnie wkomponowuje się w architektoniczną tkankę miejską. Mimo, że budynek w którym mieści się instalacja warzelna pochodzi z ostatniego dziesięciolecia, inteligentnie nawiązuje do zabytkowej struktury tego miejsca. A jednak, jest w nim coś, co może odpychać. Na pewno tym odpychającym elementem nie jest zewnętrza elewacja, która nawiązuje do najlepszych przykładów architektury północnych kaszub. Jest nim raczej wnętrze, które wieje pustką i sterylnością. Aby dostać się do wnętrza budynku, trzeba przejść przez recepcję hotelu, która raczej przypomina rejestrację w przychodni lekarskiej niż recepcję hotelu, który znajduje się w nadmorskim kurorcie. Dalej jest jeszcze gorzej. Na wprost natrafiamy na wielką salę, która służy na co dzień za jadalnię hotelową. Na końcu tej sali, zainstalowano naczynia warzelne, które zostały w taki sposób zamontowane, że ma się wrażenie, że warzelnia za chwilę zostanie zdemontowana. Zamiast przyjemnej aranżacji wnętrza, inwestor zafundował gościom smutną salę, z której chciało by się jak najszybciej uciec. Co prawda potrzebowaliśmy odrobimy samozaparcia, ale postanowiliśmy się, że przyjrzymy się z bliska tamtejszej warzelni, zanim uciekniemy do przybrowarnianej karczmy. Naczynia warzelne jak i cała reszta wyposażenia browaru została wytworzona przez znaną w całym kraju firmę Minibrowary.pl. Jednorazowy wypust jest obliczony na 580 litrów, który następnie jest przepompowany do jednego z czterech tanków fermentacyjno-leżakowych, mających pojemność 1100 litrów. Niestety, pomieszczenie, w którym znajdują się wspomniane zbiorniki, znajduje się w piwnicach pensjonatu, które jest niedostępne dla ciekawskich oczu. Szkoda, wszak każdy element browaru zasługuje na uwagę. Na całe szczęście piwny repertuar browaru znacząco odbiega od skostniałego repertuaru, który jest serwowany na każdym kroku. Z pewnością jest to zasługa tamtejszego piwowara, któremu nie brakuje chęci a przede wszystkim odwagi w warzeniu ambitnych piw. Na piwną ofertę browaru składają się: płaskie w smaku piwo pszeniczne (12,5blg, 5,0% alk.), nudne blond ale (chmielone sybillą, 12,5blg, 5,0% alk.) oraz wyjątkowo orzeźwiający pale ale (chmielony saazem, 12,5blg, 5,0% alk.) i intrygujący stout (14,0blg, 5,2% alk.). I tutaj, po raz kolejny piwosz może doznać małego zawodu. Nie dość, że piwa nie są przepompowywane bezpośrednio z tanków pośredniczących a jedynie z klasycznych kegów, to na dodatek piwosz jest skazany na konsumpcję piwa w pobliskiej restauracji, a nie w miejscu, gdzie piwo powstaje. Mało tego, jeżeli zależy wam na konsumpcji piwa beczkowego a nie na piwie flaszkowym, które jest również oferowane przez ten browar, warto przybyć do lokalu w godzinach południowych, ponieważ lokal w sezonie letnim jest zamykany już o godzinie 19:00. Ciekaw jestem, o której lokal jest zamykany w listopadzie. O 15:00? Reasumując. Mimo wielu przeciwności, odwiedzę ten browar jeszcze nie raz. Nie dlatego, że stosunkowo blisko niego mieszkam, ale dlatego, że pracuje w nim piwowar, mający głowę pełną pomysłów. . . . . . . stout . pale ale . Pszeniczne . Blonde Ale . Lokal firmowy browaru Wyświetl pełny artykuł

Belgijski Imperialny Stout lub inaczej hybryda RISa i Q [...] Wyświetl pełny artykuł

Ile razy czytam „dobre rady” na forach internetowych w stylu „chłopie daj se spokój z puszkami, zacieraj”, „nawet nie próbuj warzyć z puszek, bo się zrazisz”, „piwa z puszek są do d**y”, „nie masz czasu na zacieranie, warz w nocy, ale puszek nie tykaj”, tyle razy zastanawiam się o co […] Wyświetl pełny artykuł

Obserwując to, co działo się w sierpniu (a wcześniej i w lipcu) stwierdzam, że piwowarzy wakacji nie uznają. Sierpień przyniósł nam 40 nowych piw, a więc o dwa więcej niż miesiąc wcześniej. Na pewno wpływ na liczbę premier miała nowa impreza Beer Geek Madness, w ramach której nasi rzemieślnicy zaserwowali piwa uwarzone specjalnie na tę okazję. Dodatkowo powitaliśmy dwa nowe browary – restauracyjny w Ustce oraz rzemieślniczy „Twigg” w krakowskiej Nowej Hucie. Produkty tego drugiego są dobrym przykładem na to, że określenie „rzemieślniczy” wcale nie oznacza automatycznie „wysokiej jakości”. Po to właśnie ogłaszam zestawienie Debiutu miesiąca, by z zalewu piw warzonych w tradycyjny sposób wyłonić te, które mogą być wizytówką naszego piwowarstwa. W sierpniu piwem, które zasłużyło na tytuł było: Artezan – Pozor! Pozor! (Summer Ale Kazbek) Piwo w stylu Pale Ale, 10° Blg, 4,2% alk. Wielokrotnie „lobbowałem” na rzecz stosowania w krajowych piwach nowej czeskiej odmiany chmielu o nazwie Kazbek. O jego potencjale po raz pierwszy przekonałem się pod koniec 2012 próbując „Karela” z czeskiego kontraktowego browaru Nomád. Piwo urzekło wtedy swoim kompleksowym i świeżym aromatem cytrusów i żywicy oraz bardzo przyjemną, wyrazistą goryczką. Przez ten czas Kazbek został użyty przez Hausta w Pale Ale Kazbek oraz Pracownię Piwa w Pepiku. Niestety żadne z tych piw nie spełniło moich oczekiwań. Jednocześnie miałem okazję spróbować udanych piw w wykonaniu domowych piwowarów, jak choćby Praskie IPA z Latającego Rosomaka. Jednak w wydaniu komercyjnym dopiero Pozor! Pozor! z serii Summer Ale pokazał potencjał czeskiego chmielu. Piwo jest intensywnie cytrusowe w smaku i aromacie, rześkie i odpowiednio goryczkowe. Idealne nowofalowe Pale Ale nie tylko na letnią pogodę! Pełna ocena piwa na browar.biz W sierpniu nie brakowało piw zasługujących na wyróżnienie. Pracownia Piwa tradycyjnie znalazła się w czołówce dzięki niesamowicie pijalnemu, rześkiemu a jednocześnie mocarnemu amerykańskiemu weizenbockowi Double Hey Now. Z kolei Bednary pokazały, że stać ich na odrobinę szaleństwa i uwarzyły stouta z dodatkiem 15 kg ostryg, których specyficzna słoność była jak najbardziej wyczuwalna. W końcu bardzo dobre, wytrawne AIPA czyli Siotra Bożenka z Podgórza z jak zwykle w przypadku tego browaru świetnym aromatem. Bednary – Osteroida Ocena piwa Pracownia Piwa – Double Hey Now Podgórz – Siostra Bożenka Ocena piwa Ocena piwa Rzutem na taśmę na wyróżnienie zasłużyły dwa piwa, których premiera miała miejsce na Beer Geek Madness. Dragon Fire zostało uznane głosami publiczności za najlepsze wśród debiutanckich piw na tej imprezie. Przyznam, że kilka dni później w Warszawie smakowało inaczej niż we Wrocławiu. Intrygujący pikantno-pieprzowy aromat plus wytrawność zasługują na spore uznanie w przypadku piwa w stylu Imperial IPA. Z kolei „O rzesz ku…” charakteryzuje się monstrualnie intensywnym aromatem orzechowego ciasta z likierem. Bednary/Piwoteka – O Rzesz Ku… Pracownia Piwa – Dragon Fire Ocena piwa Ocena piwa Mam dziwne wrażenie, że po eksplozji premier z okazji Beer Geek Madness liczba zapowiedzi nowych piw jakby spadła. Czy to tylko cisza przed burzą, która zapewne nastąpi z okazji pierwszej edycji Warszawskiego Festiwalu Piwa w październiku? Zobaczymy Pozostałe premiery sierpnia 2014: Artezan – Fafik, Summer Ale Ahtanum Bazyliszek (Pivovaria) – Sawa Bednary – Kakarotto vs Sorachi Ace Birbant (Zarzecze) – Pale Ale Mosaic Browar Centralny Piwa Rzemieślnicze (Zodiak) – Rudi Nelson Browar na Jurze – Ju-Rajska Pomarańcza Haust – Shrill Pinta (Browar na Jurze) – Son of a Birch Pinta (Zarzecze) – Grodziskie 4.0 Podgórz – Śnieżny Koczkodan, Czekoladowa Dolina Pracownia Piwa – Smoked Cracow by Sunrise Reden Chorzów- 1 Up Spirifer (Vyškov) – Tourmalet Stary Browar Rzeszowski – Cascadian Dark Ale SzałPiw (b.d.) – Knyf Trzech Kumpli (Z&Z Wojkówka) – It’s Not Witbier Trzy Korony – Witbier Trzy Korony, Retro Ale Twigg – Black Rob, May Day Ursa Maior – Żar nad Wetliną Ustka – Sztorm, Promenada, Gustaw, Burmistrz Wąsosz – Terrence, Sir Arthur, Pszeniczne, Wąsosz 15° Widawa/Kopyra – Pirania, Zebra Widawa/Solipiwko – Młócka Zwierzyniec – Ordynackie Lekkie Wyświetl pełny artykuł

Ostatni już odcinek recenzji piw z Beer Geek Madness. K [...] Wyświetl pełny artykuł

Na oczyszczenie kubków smakowych i otarcie łez Browaru na Jurze, czym prędzej publikuję degustację drugiego piwa, które zakupiłem w Zawierciu. Jest to Amerykańska pszenica z różowym pieprzem, która ma za zadanie zatrzeć złe wrażenie po Ju-rajskiej Pomarańczy. Czy jej się to udało? – Odpowiedź w filmie. The post Amerykańska pszenica z Browaru na Jurze appeared first on Małe Piwko Blog. Wyświetl pełny artykuł

A w nich jak zwykle nowe piwa, nowe i stare browary i z [...] Wyświetl pełny artykuł

Nie lubię takich sytuacji, kiedy muszę powiedzieć kilka gorzkich słów na temat produktu browaru, który bardzo lubię. Ale też nie uznaję świętych krów i jak coś jest na rzeczy, to uważam, że trzeba o tym powiedzieć. Dziś jest jedna z takich sytuacji, bo choćbym nie wiem jak kochał Browar na Jurze, to nigdy nie pochwalę... Read More The post Ju-rajska Pomarańcza z Browaru na Jurze appeared first on Małe Piwko Blog. Wyświetl pełny artykuł

Borówkowe Pole i Czekoladowa Dolina reprezentowały na B [...] Wyświetl pełny artykuł

Core to piwo oparte na dość oryginalnej recepturze, w której występują pestki dyni. Piwo z miąszem dyni pewnie znacie, to oczywiście pojawiające się sezonowo Pumpkin Ale. Piwo z pestkami dyni? Dla mnie to novum i chętnie sprawdzę co jest w … Czytaj dalej → Post Piwo tygodnia: Core z pestkami dyni pojawił się poraz pierwszy w Piwolog radzi .... Wyświetl pełny artykuł

Piwo, które nie było oficjalnie piwem premierowym, ale [...] Wyświetl pełny artykuł

Miałem pewien zgryz z publikacją tego filmu, zastanawia [...] Wyświetl pełny artykuł