Mesive

Nie sądzę - pozostałe warki wyszły normalnie. Termometr sprawdziłem. A po ilu ulegnie? Zazwyczaj przyjmuje się, że w przerwie dekstrynującej pracuje tylko alfa-amylaza, więc bardzo przydałaby się wiedza, po jakim czasie od rozpoczęcia tej przerwy rzeczywiście działa już tylko ten enzym.

Ciekawi mnie ta część odnośnie wlania chłodnej połowy brzeczki do gara zaciernego po dekokcji ziarna. Autor artykułu twierdzi, że jak przekroczymy 68 C, to wystarczy dolać zimnej wody. Jednak, gdy przekroczymy 70 C, to beta-amylaza ulegnie inaktywacji i niestety (chyba, że komuś na tym nie zależy), skrobia pozostała w dolanej części będzie mogła zostać rozłożona już prawie wyłącznie na dekstryny zwiększając znacznie pełnię piwa. Spotkałem się z taką sytuacją w jednym z moich stoutów, gdzie omyłkowo wsypałem słody do wody o temp. 72 C. Efekt? Odfermentowanie piwa z 14 Blg do 6,5.

Drożdże, jak każdy organizm żywy, wydzielają różne związki w trakcie metabolizowania innych. Niektóre z nich mogą być gazowe. Nie znaczy to jednak ewidentnie, że powstały gaz wynika z metabolizowania cukrów. Jeśli Blg się nie zmienia, to butelkuj.

Może nie powinienem się czepiać, ale... mości qpub - trochę to niegrzeczne przynosić do depozytu 1,3 litra piwa, a zabierać 2 litry. Liczba butelek się zgadza, ale bądźmy wobec siebie uczciwi - jeśli butelkujesz w 0,33 l, to wymieniaj się na ekwiwalent objętościowy, a nie ilościowy. Tak naprawdę, to dopóki depozyt się nie rozwinie osoba korzystająca z niego powinna zostawić więcej (nawet objętościowo) niż zabiera, leży to w interesie wszystkich korzystających. Xenocyd zostawił 4 butelki i nie zabrał nic, bo był pierwszy; ja zostawiłem dwa razy więcej niż zabrałem. A kolega qpub trochę pojechał po bandzie. Proszę tego nie traktować jako atak, tylko zwrócenie uwagi.

No właśnie - WB-06 dadzą Ci aromaty bananowo-goździkowe. W White IPA nie jest do końca pożądane...

Użyj S-33 i po problemie Tak, na ostatnie 10' lub 5' minut, na pewno nie dłużej. Piłem single hopy z Citrą i bardzo mnie dziwi opinia Wilkora - przecież ten chmiel jest tak cytrusowy, że chyba bardziej się nie da!

Zamień dodatkowe 0,5 kg słodu pszenicznego na płatki pszeniczne/pszenicę niesłodowaną i powinno wystarczyć do osiągnięcia przyjemnej aksamitności. Moim zdaniem Cascade jest już bardziej kwiatowy od Mosaica. Zrobiłem AIPA single hop Mosaic i stwierdzam, że ten chmiel daje przyjemną owocowość pomieszaną z cytrusami. Zamieniłbym Cascade na Citrę/Amarillo, żeby aromat był jeszcze bardziej cytrusowy i współgrał z curacao i ten właśnie chmiel rzucił w większości na zimno (20 g Citra/Amarillo, 10 g Mosaic). Co do drożdży, to przy tej ilości chmielu i przypraw S-33 też zrobią dobrą robotę i nie dają niepożądanych aromatów (o ile nie przesadzisz z temp. fermentacji).

Obawiałem się po BPA Mata dosyć słabego charakteru belgijskiego tych drożdży, ale moje piwo wyszło bardzo aromatyczne pod tym względem. Widocznie wystarczy podnieść temp. fermentacji i otrzymuje się profil bardzo bogaty.

Przy moich witbierach nie miałem zbyt dużych problemów z filtracją. Przy pierwszym trwała 2 godziny, przy drugim 0,5 godziny. Przyczyny różnicy upatruję w odpowiednim wcześniejszym skleikowaniu pszenicy.

Skoro zrobisz go w piekarniku, to czy nie będzie to bardziej podpiekany słód (taki Aroma), a nie karmelowy? Możesz napisać jak masz zamiar uzyskać taki słód? Trochę się domyślam, ale nie chcę snuć dywagacji.

Chętnie jej wtedy spróbuję

IRA (Xenocyd) Piana: bardzo obfita, rzekłbym, że nawet trochę za duża. W kolorze kremowa o przyjemnej dla oka drobnoziarnistej fakturze, długo się utrzymuje. Barwa: klarowne, rubinowe. Aromat: najpierw da się odczuć słodki karmel, delikatnie przypieczony, chwilami czuć też toffi; potem odrobinę estrów owocowych, trochę alkoholu. Smak: lekko słodkie; wyraźnie, ale nie mocno, karmelowe; goryczka niska, lekko kwaskowate (przypomina mi to takie kwaśne zielone jabłka, ale zaznaczam, że to odczucie jest delikatne); mniej niż średnio treściwe; przy przełykaniu czuć słabo jakąś nieprzyjemną, trudną do zidentyfikowania nutę, coś jakby... stare słody (?), takie stęchłe (ale jak się człowiek nie wczuje, to można tego nie zauważyć). Ogólne wrażenia: smaczne piwko, ale ta dziwna nuta i kwaskowatość nie dają mi spokoju. Brakuje mi też delikatnie palonego finiszu, jaki można spotkać w wersjach komercyjnych.

Hmm mogę się mylić, ale wydaje mi się, że carafa special nie wnosi posmaków spalenizny i goryczki typowej dla słodów mocno palonych. Natomiast paloność wniesie na pewno bo ma ponad 1000 EBC. Może trochę za dużo jej dałeś? Nie wiem, bo nie widzę przepisu. Trochę cytrusów się uwolniło po ogrzaniu, ale są moim zdaniem za mocno przykryte tą palonością. W każdym razie jestem entuzjastą stoutów i porterów, więc zrobiłeś mi dzień IRA pójdzie jutro.

CDA (Xenocyd) Piana: w kolorze cappuccino, obfita, szybko się dziurawi i redukuje do długo utrzymującego się kożuszka. Barwa: nieprzejrzyście czarne. Aromat: na pierwszym planie paloność, nuty zbożowe, trawiastość i ziemistość. Wąchałem nawet butelkę, ale nie jestem w stanie wyczuć nic charakterystycznego dla nowofalowych/amerykańskich/pacyficznych chmieli. Nie mam pojęcia czym było chmielone, dlatego mile widziany komentarz właściciela Smak: tutaj również na pierwszym planie palone słody. Dopiero później trawiastość od chmielenia na zimno, jak podejrzewam. Piwo średnio pełne, średnio wytrawne. Degustacyjne, ale nie zaklejające. Wysycenie na średnim poziomie. Ogólne wrażenia: Od razu zaznaczam, że piwo mi bardzo smakuje. Oceniałem je jako CDA i jako owe CDA nie do końca mi pasuje. Za mało chmielowe, a za dużo palone. Natomiast jako American Stout przedstawia się wybornie i proszę o jeszcze

Aktualny stan depozytu: 2x CDA (Xenocyd) 2x IRA (Xenocyd) 2x Belgian Double Porter (Mesive) 2x Belgian Blond Ale (Mesive)

Przechylając fermentor wzburzamy osad (jak stwierdził sam coder w artykule), więc mogą być spore straty w odzyskiwaniu drożdży.

Wszystko fajnie, ale ja zbieram drożdże z prawie każdej warki, więc nawet jak zrezygnuję z cichej, to i tak przelać muszę. Druga sprawa, że trochę jest więcej zabawy z tą strzykawką... No nic, z ciekawości pewnie spróbuję i potem się wypowiem co mi bardziej pasuje

09.03.2014 Warka 12 Ahimssa - Witbier 12,4 Blg (receptura własna) Surowce: pilzneński, Strzegom - 3 kg (60%) pszenica - 2 kg (40%) Hallertau Tradition, granulat 5,5% - 25 g Mosaic, granulat 11% - 15 g Drożdże Mangrove Jack's M27 Belgian Ale (suche) skórka z jednej cytryny - 24 g sok z jednej średniej cytryny owoce jałowca - 20 g kmin rzymski - 5 g ananas z puszki z zalewą - 900 g Zacieranie: Ilość wody: 17l - 1:3,4 kleikowanie pszenicy (w 6l wody) 12->100°C pszenica zaadsorbowała prawie całą wodę, więc zamiast planowanych 9 litrów do zacierania dodano 11 l 54°C - wrzucenie słodów (do skleikowanej pszenicy i 11 l wody) 53°C (białkowa) - 40' (miało być 20' ale dość długo stabilizowałem temp. w nowym garnku) 63°C (maltozowa) - 60' 72°C (dekstrynująca) - 30' 76°C - mash-out Wysładzanie: wysładzanie 13,5 l wody - uzyskano 22,5 l brzeczki o 12,3 Blg. Dolano 1 l wody - uzyskano 23,5 l, 11,5 Blg. Gotowanie: 60' - Tradition - 25g 10' - Mosaic - 15 g; skórka i sok z cytryny; przyprawy i ananas po wyłączeniu palnika pozostawiono na 20', po czym filtrowano z użyciem sitka Temperatura zadania drożdży: 25°C Burzliwa: plan: 14 dni, temperatura: 5 pierwszych dni 24-25°C, kolejne 20-21°C Cicha: brak OG: 12,4°Blg FG: 2,2°Blg IBU: 19 Alk.: 5,3% Wydajność: 55% Objętość: 21l Rozlew: 2014-03-23 Refermentacja: 4 g/but. Uwagi: Czas pracy 7h - przez kleikowanie pszenicy i rozgardiasz spowodowany adaptacją warzelni do nowych warunków Usuwanie ananasa z brzeczki po gotowaniu nie było łatwe, następnym razem może wrzucę do skarpety EDIT 2014-03-10: Dzień 1: Ekstrakt - 10,8°Blg EDIT 2014-03-12: Dzień 3: Ekstrakt - 8,8°Blg EDIT 2014-03-16: Dzień 7: Ekstrakt - 2,3°Blg EDIT 2014-03-19: Dzień 10: Ekstrakt - 2,2°Blg EDIT 2014-03-23: Dzień 13: Ekstrakt - 2,2°Blg. Butelkowanie - wyszło 39 but. x 0,5 l i 3 but. x 0,33 l. EDIT 2014-04-12: Degustacja - kwaśne. Po prostu kwaśne - przesadziłem z cytryną i to sporo. Za długa białkowa spowodowała, że piana jest nietrwała. Jałowiec ledwo wyczuwalny, kmin prawie wcale, ananas słabo. Na jakiś czas wracam do zestawów i nie eksperymentuje.

W sensie pamiętasz tamten smak i porównujesz z teraźniejszym, czy powtarzasz zasłyszane opinie od kolegów dziadka?

To chyba też wynika z częstszych spotkań WIPu, gdzie jest dużo okazji, żeby się wymienić piwkami. Ja jednak przyszykuję nowe ety i w rozpoczynającym się tygodniu podjadę do Piwnicy.

Minął miesiąc - depozyt umarł czy ktoś coś do niego wstawia?

@Cichus Wiem, za szybko myślę, za wolno piszę. Miało być "jon dodatni", bo stwierdziłem, że użycie słowa "kation" spowoduje, że zostanę zjechany za mądrzenie się.

Są dwa różne, ale działają tak samo. Jon kationowy w tym przypadku nie ma większego znaczenia.

Czyli osad chmielowy zatrzymał rozwój mikrobów produkujących ocet, ale nie zatrzymał do końca aktywności drożdży. Zgadza się?

W teście odnośnie wpływu chmielin na IPA możesz nie wyczuć różnicy. Spróbuj zrobić piwo, w którym chmiel ma być jedynie delikatnie zarysowany (może koźlak?) wlewając brzeczkę po gotowaniu razem z osadami chmielowymi i sprawdź wtedy czy piwo będzie takie, jakie sobie zaplanowałeś. Z innej jeszcze strony - nawet w tym słoiku możesz sprawdzić jak te osady wpływają na drożdże, tylko powinieneś zmieszać minimalną ilość drożdży potrzebną do przefermentowania danej ilości brzeczki, z osadami chmielowymi w ilości proporcjonalnej do wykorzystywanej w IPA. Przy nadmiarze drożdży wpływ ten również może być znikomy i nie do zaobserwowania. Osobiście byłbym ostrożny przy ustalaniu pewniaków po jednym lub dwóch testach. To jest jak z infekcjami. Jeden piwowar niczego nie dezynfekuje i nie ma zakażeń. Ale nie jest to regułą i nie powinno się tworzyć na tej podstawie dogmatów.