wizi

Na oba powyższe jest prosta zasada:
zadanie drożdży i start fermentacji w temperaturze = dolna granica optimum dla danego szczepu drożdży lub 1-2 stopnie poniżej (zakładając, że chcesz otrzymać czystszy profil i uwypuklić chmiel) po ustaniu fermentacji burzliwej, podnosisz temperaturę o 1st. C na dobę aż do górnej granicy optimum dla szczepu trzymasz w tej temperaturze aż do końca fermentacji. W zależności od szczepu i ekstraktu początkowego będzie to w sumie 2-3 tygodnie lub więcej Jeśli chcesz uzyskać piwo bardziej estrowe to zaczynasz fermentacje w wyższej temperaturze, ale nadal w ramach optimum dla szczepu. W tym przypadku, aby uniknąć aldehydu zasada postępowania jest j.w., ale w pkt. 2 i 3. może być konieczne wyjście poza optimum, ale staraj się nadal trzymać szerokiego zakresu zalecanych temperatur fermentacji dla szczepu.

Na oba powyższe jest prosta zasada:
zadanie drożdży i start fermentacji w temperaturze = dolna granica optimum dla danego szczepu drożdży lub 1-2 stopnie poniżej (zakładając, że chcesz otrzymać czystszy profil i uwypuklić chmiel) po ustaniu fermentacji burzliwej, podnosisz temperaturę o 1st. C na dobę aż do górnej granicy optimum dla szczepu trzymasz w tej temperaturze aż do końca fermentacji. W zależności od szczepu i ekstraktu początkowego będzie to w sumie 2-3 tygodnie lub więcej Jeśli chcesz uzyskać piwo bardziej estrowe to zaczynasz fermentacje w wyższej temperaturze, ale nadal w ramach optimum dla szczepu. W tym przypadku, aby uniknąć aldehydu zasada postępowania jest j.w., ale w pkt. 2 i 3. może być konieczne wyjście poza optimum, ale staraj się nadal trzymać szerokiego zakresu zalecanych temperatur fermentacji dla szczepu.

Czytałem Twoje zapiski, szacun mega! 💪

20l przy brewkicie 1,7 kg i takiej samej wadze ekstraktu da Ci standardowe 12 Blg. Przy 23l będzie to 10,5 Blg. Dla niektórych może być to zbyt lekkie/wodniste piwo.
 
Zależy od wielu czynników, w tym od ekstraktu początkowego, użytych słodów, drożdży, chmieli, reżimu sanitarnego, kontroli temperatury. Średniej nie wyciągnę, ale bezpiecznie powiem, że nawet po 2 miesiącach nie powinno się zepsuć. Nie raz zdarzyło mi się trzymać 1,5 roku i piwa były pijalnie, choć nie wybitne. Niektóre style najlepiej smakują świeże, inne wyleżakowane.

Bzdura, wielokrotnie doświadczalnie się o tym przekonałem. No chyba, że ma się w głębokim poważaniu wszystkie podstawowe zasady zdrowej fermentacji.
 
3 dni to za mało. Lepiej tydzień. Z kocem też uważaj. Zacznij fermentację trochę poniżej dolnej granicy optymalnej temperatury dla danego szczepu. Drożdże i tak ją podniosą. Dopiero jak fermentacja zacznie spowalniać użyj koca, aby spadek temperatury, nie uśpił drożdży.

Dobra myśl.
 
Wygotowana pończocha nałożona na wylot wężyka. Chmiel zostanie w środku. Tylko uważaj, aby nie natlenić piwa i nie wciągać za dużo na raz chmielu.
 
Ale zamiast chmielenia na zimno, możesz wrzucić chmiel po wyłączeniu palnika i schładzać piwo. Lub chmielic w whirpoolu.
 
Gdzie tak się śpieszysz z butelkowaniem. Zostaw 3 tygodnie w jednym pojemniku, w międzyczasie podnieś temperaturę, skoro skoczyła Ci w trakcie fermentacji. Po 3 tygodniach sprawdź Blg. Po kolejnych 3 dniach znowu i jak się nie zmienia to butelkuj.

W pierwszej chwili przeczytałem jęczmień palony i od razu myśl "piłbym" 🙂

Ale właśnie nic nie wydłużam. Pierwsze kilka dni w okolicach 12-13 aż najburzliwsza część fermentacji się uspokoi, potem podnoszenie o 1 stopień na dzień aż do 22.
3 tygodnie i piwo gotowe, z fajnym aromatem chmielowym i profilem taki jak American Wheat powinien mieć. Co więcej niższa temperatura pozytywnie wpływa na namnażanie drożdży w fazie lag. Zdrowa fermentacja to smaczne piwo.
 
P.S. Ja jestem starej daty i nadal mam w głowie zakres fermentacji dla US-05 12-25 st. C. Optymalny 15-22 st. C i tego się trzymam.
P.S.2 Na YouTube polecam profil Warszawskiego Festiwalu Piwa i wykłady Czesława Dziełaka. Byłem na nich osobiście i po stosowaniu się do jego rad moje piwowarstwo wskoczyło na wyższy poziom. To zaczynanie kilka stopni poniżej optimum od niego zgapiłem. Warto posłuchać dwukrotnego Grand Championa.
 

Zobaczymy co da się zrobić od 2025. Dzięki za sugestie

Trochę pseudoakademicko to ujmę, ale ja jestem w stanie uwierzyć we wszystko co ludzie raportują na temat każdych drożdży i chmieli, procesów, i uzyskiwanych przez nie rezultatów. A to z prostego przeświadczenia o ogromnym, moim zdaniem, problemie w piwowarstwie domowym (aczkolwiek myślę, że dotyczy to też przemysłowego) jakim jest powtarzalność jakości składników (słody, drożdże, chmiele), a co za tym idzie powtarzalność warzenia i utrzymanie jej w jakimś sensownym szerszym okresie, stąd można robić piwa wg tego samego przepisu na przestrzeni lat, zaprzęc dokładnie ten sam proces, składniki, starania, środki ostrożności, a i tak jednego roku wyjdzie piwo takie, a parę lat później wyraźnie ono odbiega on niego. Ba, nawet robiąc to samo jedno za drugim potrafi się uzyskać inne rezultaty. I nie mówię tutaj o dostrzeganiu niuansów na poziomie sędziowskiej szarlatanerii, tylko o różnicy jakościowej, którą wychwyci szary człowiek, nawet jeśli jej nie będzie umiał fachowo nazwać i nie będzie wyposażony w 'sędziowski aparat poznawczy'.
 
Nie wiem jak u Was, ale jak sięgam pamięcią tak NIGDY nie udało mi się uzyskać prawdziwej powtarzalności, takiej, która pozwoli mi być pewnym tego samego rezultatu za (prawie) każdym razem, każda seria tego samego piwa zawsze ostatecznie (dosyć szybko) była przerywana przez wystąpienie w niej takiej warki/ek, które pomimo, wydawałoby się tego samego postępowania z jakiegoś powodu nie były takie same, i nie chodzi mi czy byly gorsze czy lepsze - po prostu nie te same, w sensie, że nawet laik na ślepo poczuje różnicę. I mając na myśli te same nie chodzi mi o bycie tym samy w punkt tylko w jakims wąskim dopuszczonym przez nas zakresie.
Statystyka mówi, że każda seria kiedyś zostanie przerwana, pytanie pozostaje: jak długo owa seria utrzyma się (de facto jak długo utrzyma się powtarzalność) i jak szybko wrócimy do niej (do tej powtarzalności) po jej przerwaniu. I to chyba najlepsza miara do oceny zasadności jakiegoś twierdzenia i na ile te twierdzenia są odporne na przerwanie serii powtarzalnych warek.
 
No bo co innego gdy mamy serię:
XXXXXXXXXXXOXXXXXXXXOOXXXXXXXXXX
a co i innego:
OOOOOOOOOOXXXXXOOOOOOOOOOXOOOO
(X to powtarzalny efekt, O to wyraźna odchyłka od X)
 
I teraz można by argumentować 'a ja zrobiłem tak i mi się udało', albo 'zrobiłem tak i guzik to dało', biorąc do tego odpowiedni punkt startowy i szerokość, czyli jak ułoży nam się seria i jak szeroki jej fragment weźmiemy do rozważań. Tylko zostaje pytanie jak długo będzie się tak udawać.
 
Jeżeli ktoś ma tak wszystko opanowane, że za każdym razem wychodzi mu bardzo blisko tego co sobie zaplanował, zwłaszcza na przestrzeni lat to znaczy, że opanował proces i wpływ rozrzutu jakości składników jest znikomy, albo potrafi go zminimalizować w opór i ma narzędzia do tej minimalizacji i potrafi z nich świadomie korzystać, ergo jest świadomy wszelakich zjawisk, które może napotkać po drodze i umie je ujarzmić.
 
Dlatego jestem w stanie uwierzyć, że na pewno da się uzyskać czyste lagery w wyższych temperaturach jak i że start fermentacji na US05 poniżej ich jakiegoś przyjętego optimum też przyniesie pozytywne efekty, które będą raportowane przez piwowarów.
Ale zawsze zostaje mi pytanie: jak bardzo powtarzalne są to efekty na przestrzeni wielu tych samych warek.
Oczywiście ciężko jest sprowadzić takie coś do rozważań nad jedną zmienną - to zdaje się robić brulosophy: sprowadzić proces by tylko jedna zmienna wpływała na efekt końcowy i badać jak ta jedna zmienna wpływa na ostateczny rezultat, aczkolwiek robi on to w pojedynczym doświadczeniu, a nie w serii, nie sprawdza powtarzalności, aczkolwiek trudno się dziwić bo to żmudna robota tyle warek stukać, a też nie jest to za darmo. Wyeliminowanie wpływu pozostałych zmiennych też bywa karkołomne bo jest ich niemało do wzięcia pod uwagę, a co dopiero biorąc pod uwagę, że mogą być takie, o których na dzień dzisiejszy nawet nie wiemy.
 
To jak? Na ile są powtarzalne Wasze działania? Ale tak z ręką na sercu

To dotyczy się wyłącznie kveików. Co do reszty to nigdy nie daje się za mało drożdży jak chce się mieć dofermentowane piwo.
Niektórzy polecają dawać trochę mniej przenicznych, aby pobudzić produkcję aromatów bananowych. Jak wolę bawić się temperaturą.
 
Wsypać 2 paczki i się nie przejmować.

W sumie czytając tego posta kupiłem najtańszą na AL https://allegro.pl/oferta/wkretarka-wiertarka-sieciowa-950w-230v-elektryczna-10mm-14916365487 przy 5 kilogramach wiedeńskiego śrutowanego porkertem nawet się specjalnie nie nagrzał ... Plusik 

Przyprawowy
 
American Wheat to wolę na górniakach robić. Proste, szybkie piwo, to po co sobie utrudniać i wydłużać proces dolną fermentacją. Choć ogólnie dolne też są w stylu.
 
Bo oprócz braku czystego profilu, miałbym wycieczkę na zewnątrz. Spokojna fermentacja zapewnia też silniejszy aromat chmielowy

Przyprawowy
 
American Wheat to wolę na górniakach robić. Proste, szybkie piwo, to po co sobie utrudniać i wydłużać proces dolną fermentacją. Choć ogólnie dolne też są w stylu.
 
Bo oprócz braku czystego profilu, miałbym wycieczkę na zewnątrz. Spokojna fermentacja zapewnia też silniejszy aromat chmielowy

Słód melanoidynowy 10-20% zasypu lub zacieranie dekokcyjne.

Poczekaj, potrzymaj w wyższej temperaturze. Sprawdź Blg za tydzień.

Czekoladowy od Vikinga
BestMalz Chocolate
Ewentualnie Château Black Of Black
Można

No chyba że odpadnie w eliminacjach bo zbyt błotniste

Nie tyle tępe wiertło, co złe.
Takie otwory w PP, PE doskonale wierci się piórkiem:
https://allegro.pl/oferta/wiertlo-piorowe-lopatkowe-do-drewna-16mm-c9956-10201187938
 

Robię małe warki 10l i mam takie ustawienia w Brewfather:
A. Martwa przestrzeń pod koszem 5l
B. Stosunek woda/ziarno 4l/kg
C. Współczynnik wchłaniania słodu 0,8l/kg
D. Straty podczas chłodzenia/chmielenia 1l
E. Odparowanie 3l/h
 
Wzory:
Woda do zacierania = A + B * zasyp w kg
Straty = C * zasyp w kg + D + E * czas gotowania
Woda do wysładzania = Docelowa objętość brzeczki w fermentorze - woda do zacierania + straty
 
Mniej więcej mi się to sprawdza przy warkach 10 i 20l. Parametry A, D, E skorygujesz sobie po kilku warkach pod swój sprzęt.

Można też się udać do sklepu z piwami i mieć kartony za friko.

Tak dokładnie to kalkuluje się do najwyższej temperatury od końca fermentacji. Dwa przykłady.
1. Skok temperatury do 23, reszta fermentacji w 20. CO2 w piwie rozpuszczać się będzie nadal po skoku, zgodnie z rozpuszczalnością gazu w cieczy w 20 stopniach
2. Fermentacja w 20. Po zakończeniu fermentacji temperatura piwa 23 stopnie. CO2 uleci z piwa, zgodnie z rozpuszczalnością gazu w cieczy w 23 stopniach. Ad. częste posty w stylu Blg nie spada a rurką wciąż bułka 🙂

Tak. Nawet z obrazkami
https://www.blog.homebrewing.pl/steeping-czyli-warzenie-z-ekstraktow-z-namaczaniem-slodow-specjalnych/

Sprawdź temperaturę bliżej okna balkonowego lub drzwi. Może będzie chłodniej. Zacznij tam a skończ bliżej górnej granicy. Możesz np. przestawić wiaderko bliżej kaloryfera. Albo po prostu zrób lodówkę styropianową.
 
Co do drożdży to sugeruj się opisem na nich oraz opiniami użytkowników. Na forum prawie każdy szczep ma swój temat. Gozdawa akurat daje dedykowane drożdże do swoich brewkitów. Na ich pszenicznych wychodzi dobre piwo.

Jest wiele powodów zmętnienia. Drożdże, zmętnienie na zimno, zmętnienie na ciepło, zasyp, osad chmielowy itd. Każdy ma inny sposób eliminacji. Poszukaj i będziesz na przyszłość wiedział. Albo się nie przejmuj, jeśli nie ma gushingu. Z czasem może się wyklarować w butelce.