Ranking

Bez żyroskopu nie chce chodzić.

Jako domowy kucharz - amator, pragnę podzielić się z Wami przepisem na wyśmienitą przekąskę do piwa rodem z Czech. Dobrze dobrana do piwa (wina, wódki, whisky, cocktailu) potrawa, może być źródłem wspaniałych doznać smakowych. Nakládaný hermelín i piwo są przykładem idealnego food-pairingu. Z powodzeniem stosuję ten przepis od wielu lat. Jestem przekonany, że przypadnie do gustu wielu z Wam. Tych, którzy znają tę potrawę zachęcam do przygotowania jej ponownie, na przykład z tego przepisu, a osoby, które czytają o nim pierwszy raz - serdecznie zachęcam do spróbowania. Nakládaný hermelín Przepis na 3 sery 120g. - 3 sery Hermelin lub Camembert - 1 duża cebula pokrojona w talarki - liście laurowe - 1 - 2 łyżeczki ziół prowansalskich - kilka owoców jałowca - olej słonecznikowy Farsz: - 2 czubate łyżeczki papryki słodkiej - 1/3 łyżeczki papryki ostrej - 1/3 łyżeczki pieprzu cayenne - 1 czubata łyżeczka musztardy - 3/4 główki czosnku (2 ząbki na ser) - przeciśnięte przez praskę Sery przecinamy wzdłuż na dwie połówki, smarujemy farszem i składamy z powrotem. Sery układamy w słoiku, przekładając je cebulą, liśćmi laurowymi, zielem angielskim, jałowcem, ziołami prowansalskimi. Całość zalewamy olejem. Sery są gotowe po 1 - 2 tygodniach. Z powodzeniem można je na początku trzymać poza lodówką - szybciej będą gotowe. Uwagi: 1. Nie spodziewam się, że znajdziecie Hermelina w polskich sklepach i radzę zupełnie się tym nie przejmować. Camembert świetnie się nadaje, lecz nie zachęcam do wybierania tych najtańszych., 2. Jeśli chodzi o przekładania jałowcem, zielem angielskim itd. Wszystkiego po szczypcie, po 3 - 4 ziarna na ser. 3, Osobiście polecam serwować w towarzystwie piw jasnych, bursztynowych, goryczkowych o niezbyt skomplikowanym smaku.

Witam. Temat postanowiłem napisać ponieważ szukałem stosowanych w tym celu popularnych rdzeni w osłonce teflonowej ale znajdowałem w pakietach po kilka sztuk a tyle nie potrzebuję lub jedno z wysyłka za cenę 1/3 mieszadła które można kupić u kolegi z forum co wydawało mi się nie logiczne. A że mieszadło zrobiłem po taniości z własnych zasobów materiałowych wydawanie 3 dyszek wydaje mi się sporo przesadzone ? Wpadłem więc na pomysł żeby zrobić rdzeń z nierdzewki ale ponieważ nie przyciąga ona magnesu pomyślałem, że włożę magnes w rurkę i zaspawam. Tak też zrobiłem. Pastylka ma wymiary 6*24mm. Oczywiście nie mówię, że dla wszystkich jest to lepsza lub tańsza wersja ale dla mnie na pewno. A i też tak sobie myślę, że trwałość i żywotność będą na duży plus ? Gdyby ktoś był zainteresowany zrobieniem sobie takiego mieszadełka to potrzeba: -magnes neodymowy walcowy ( w moim przywadku fi 4 x 5mm szt.4 ) - rurka fi 6 25mm. - spawarka tig. lub mig. ( co kto lubi ?) - szlifierka i papier sicierny do wypolerowania.

Jestem ciekaw... Temperatura Curie dla magnesow neodymowych to 310 stopni. Zaś temperatura łuku elektrycznego przy spawaniu Tig to 6000 stopni. Nie rozmagnesowuje się ten magnes przy spawaniu rurki?

Nie za bardzo. To jest trochę bez sensu bo jeden mierzy wodę w kieliszku drugi powietrze, inna bezwładność cieplna, no i te sterowniki to zwykłe regulatory ON/OFF, sterowanie kompresorem lodówki i grzałką aby razem dały jakąś temperaturę nie sprawdzi się moim zdaniem bo czasem będzie włączona lodówka i jednocześnie pas grzewczy z powodów o których pisałem wyżej (inna bezwładność cieplna) i tak jak piszesz walka jednego regulatora z drugim, choć po jakimś czasie mogło by się to ustabilizować pod warunkiem że oba regulatory czytają identycznie temperaturę ale szkoda energii. Rozumiem o co Ci chodzi. Chcesz coś ustawić i zapomnieć. Tak jak piszesz lepszy będzie sterownik dwufunkcyjny który będzie "aktywował" tylko jedną funkcję lub jak pisał przedmówca ten Inkbird ITC-308. Nie wiem dokładnie jak działa ten Inkbird ale jeszcze lepszy od zwykłego regulatora ON/OFF dla grzania wydaje się regulator PID. Tak można ustawić parametry że będzie podchodził z temperaturą bardzo delikatnie i nie ma mowy o przestrzeleniu. Tu, trzeba by było zastanowić się gdzie mierzyć temperaturę, pobawić się ustawieniami i później można zostawić wszystko automatyce... Używam PID do utrzymania temperatury przy zacieraniu. Tutaj też by się sprawdził ale tylko do grzania, np. pasem grzewczym.

Działa, dzięki Muszą być rzeczywiście czujniki podpięte.

Zwykły okap średnio się sprawdza testowałem chyba, że masz środki na gastronomiczny z nierdzewki z wygiętymi rantami aby skropliny nie kapały do gara i niewielką odległość do dziury w ścianie. Kanały lepiej robić z PCV a idealnie z przewodów wentylacyjnych izolowanych wełną wtedy mniej się skrapla i mniejsze ryzyko niechcianych gości w warzelni.

Wczoraj zadzwonił właściciel bardzo znanego browaru że wykopał buteleczke tego piwa w piwnicy. Twierdzi że to jedno z najlepszych piw jakie pił. Wielkie dzieki,

Być może, ale nie zaznaczyłem, że gotowałem w roztworze cukru do refermentacji Po tym, jak piwo się wyklarowało goryczka była bez uwag.

Poza tym jakość goryczki z gotowania chmielu w wodzie jest gorsza niż z gotowania w brzeczce. Może dodaj choć trochę ekstraktu do tej wody.

Robiłem tak - bodaj z Marynką - właśnie korzystając z brewness. Efekt był zgodny z oczekiwaniami. Jednak jest jeden haczyk. Chmiel dodany w ten sposób (ja filtrowałem przez dwa woreczki mylonowe 200 mikronów) powoduje zmętnienie piwa, które utrzymuje się dość długo. Wypicie takiego piwa, póki się nie sklaruje daje nieprzyjemny efekt drapania w gardle. Być może filtracja przez gazę będzie skuteczniejsza.

W jakie IBU celowałeś? Bierzesz tę wartość w pamięć. W kalkulatorze piwowarskim wklep dane piwa przed fermentacją i dorzucaj wartości chmielu tak by uzyskać goryczkę np. 20IBU. Następnie dodaj wartość z pamięci do tych 20IBU i chyba masz wynik "goryczki". Zakładam że chmiel przegotujesz w najmniejszej możliwej ilości wody, tak by się jakoś wstrzelić w wartości IBU. Nie wiem czy mam dobry pomysł, ale w ten sposób bym kombinował. Ja mam taki gust, że nie lubię jak po otwarciu butelki piwo wali mnie z pięści w twarz z okrzykiem "cascade"! Proponuję około 3g chmielu na litr piwa. https://byo.com/article/dry-hopping-techniques/

Hermelín to jest czeski Camembert. Czesi generalnie mają taką cechę narodową, że są przekonani, że świat bez nich nadal bytowalby gdzieś we wczesnej erze kamiennej. Wysysają to z mlekiem matki, podobnie jak my nasz mesjanizm. W związku z tą cechą "nie przejmują" zdobyczy cywilizacyjnych od innych narodów, tylko mają swoje. Tyczy się to właściwie wszystkiego. Jeśli opowiadamy coś Czechowi, że gdzieś ktoś, wymyślił coś, co zmieni świat, na pewno zaraz w rozmowie pojawi się jakiś "Franta s Kdyně", który to wymyślił 300 lat wcześniej. Podobnie było z Hermelínem. Wymyślono go v Sedlčanech na długo przed tym, jak jakiś kupiec zawiózł go do Francji i tam nazwano ten ser Camembertem. Oczywiście, francuska wersja hermelínu (pamiętajmy, że "h" w j. czeskim wymawia się dźwięcznie) kompletnie nie umywa się jakością do oryginału. Tu nie ma żadnej dyskusji