Makaron

Jeśli można to określić jako końskie koce, czy końska mokra sierść to mogą to być dzikie drożdże.

Napewno piwo by nie bylo z dodatkiem cukru. Cukier był drogi. Dużo tańszy był słód. Jak cofniemy sie do końca ery wiktoriańskiej to wiedza biologiczna była już na tyle rozwinięta by jednak uzyskać dobrej jakości jęczmień. Tylko może słod nie byłby tak dobrze rozluźniony. Fermencja w temp pokojowej, czyli piwa będą miały mocny charakter wynikający z drożdży. Drewniane beczki. Stare odmiany chmielu z moim zdaniem lekko drewnianym charakterem. Kolorystyka i moc zależy dla kogo. Lokalne wersję będą lżejsze (nasza 12-15), eksportowe mocne i bardzo mocne(20-30blg). Rozejrze sie po historii bo może są tradycyjne słody używane do produkcji whiskey, które można byłoby użyć do piwa tego typu.

Mi niestety odpada jutrzejszy wtorek .

Z drugiej strony 230 zł to sporo pieniędzy? A jak myślicie czy można rozciągnąć 230zł troszkę i za niewiele więcej pieniędzy uzbierać sprzęt na którym można wykonać pierwsze zacieranie?

Możesz uwarzyć stouta owsianego ipa czy nawet milda. Ja bym na początek nie dodawał więcej jak 20 procent. Troche słodu crystal/ciemny karmel i kilka łyżek palonego jęczmienia dla koloru. Moj znajomy uwarzył ipa z 10 procentowym dodatkiem owsa. Piwo mimo 12blg smakowało dużo gęściej, bylo pyszne.

2C. Classic American Pilsner Aromat: Niski do średni zbożowy, kukurydziany albo słodko słodowy aromat może być wyczuwalny(aczkolwiek piwa na bazie ryżu są bardziej neutralne). Średni do umiarkowanie wysoki aromat chmielu, często klasyczne szlachetne chmiele. Czyste, charakter lagerowy, bez owocowości albo dwuacetylu. Trochę DMS jest akceptowalne. Wygląd:Żółty do głęboko złotego koloru. Solidna, długo utrzymująca się biała piana. Czysta przejrzystość. Smak: Umiarkowana do umiarkowanie wysoka słodowość, podobne w charakterze do Continental Pilsener, ale w pewnym stopniu lżejszy w intensywności co zależy od użycia do 30% płatkowanej kukurydzy albo ryżu jako dodatku niesłodowanego. Delikatnie zbożowa, kukurydziana słodkość wynikająca z użycia kukurydzy z istotną osadzoną goryczką chmielową. Wersje piwa, które bazują na ryżu są bardziej rześkie, wytrawne oraz przeważnie bez smaków kukurydzianych. Średnie do wysokich szlachetnych aromatów chmielowych (wynikające z chmielenia późnego (late hopping) i wczesnego (firts-wort hopping)). Średnia do wysoka goryczka chmielowa, która nie powinna być chropowata i nie powinna zostawiać ostrego posmaku. Brak smaków owocowych albo dwuacetylu. Powinno być gładkie i długo leżakowane. Tekstura: Średnia treściwość i bogata, kremowa tekstura. Średnie do wysokie nagazowanie. Ogólne wrażenie: Ważny Pilsener, który może stawić czoło klasycznym Europejskim Pilsnerom, ale z rodzimych amerykańskich zbóż i chmieli dostępnych niemieckim piwowarom, którzy początkowo zaczęli warzyć to piwo w USA. Orzeźwiające, ale z podkreślonym słodem i chmielem, które wyróżnia to piwo jeśli porównamy je z innymi nowoczesnymi Amerykańskimi light lagers. Kukurydza wyróżnia zbożową słodkość. Ryż przyczynia się do rześkości i bardziej neutralnego charakteru. Komentarz: Klasyczny Amerykański Pilsner był warzony w obu okresach przed prohibicją i po prohibicji z drobnymi różnicami.Gęstość początkowa z przedziału 1.050-1.060 była odpowiednia dla piw sprzed okresu prohibicji, natomiast gęstość początkowa spadła do 1.044-1.048 po okresie prohibicji. Odpowiednio IBU sprzed okresu prohibicji były na poziomie 30-40 natomiast 25-30 po okresie prohibicji. Historia: Wersja Pilsnera uwarzona w USA przez piwowarów,którzy wyemigrowali z Niemiec. Gdy osiedlili się w Ameryce, przywieźli ze sobą proces i drożdże. Pracowali z surowcami, które były dostępne lokalnie w Ameryce by stworzyć unikalną wersje oryginalnego Pilsnera. Ten styl umarł po okresie prohibicji, ale został wskrzeszony przez piwowarów amatorów. Surowce: Sześciorzędowy jęczmień z 20% do 30% płatkowanej kukurydzy by rozcieńczyć zbyt duży poziom białek. Rodowite Amerykańskie chmiele takie jak Clusters, tradycyjne kontynentalne szlachetne chmiele, albo nowoczesne szlachetne krzyżówki (Ultra, Liberty, Crystal) są również odpowiednie. Nowoczesne chmiele takie jak Cascade są nieodpowiednie. Woda z duża ilością minerałów może prowadzić do chropowatości w smaku i ostrości w posmakach. Podstawowe informacje: OG: 1.044 ? 1.060 IBUs: 25 ? 40 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 3 ? 6 ABV: 4.5 ? 6% Komercyjne przykłady: Okazjonalnie warzone przez browary restauracyjne i mikrobrowary.

Ja bym jednak nie umieszczał już gdzieś publikowanych receptur. Tutaj z czasem jeśli tępo rozwoju wiki się utrzyma będziemy mieli naprawdę porządną listę receptur. Po co sobie wchodzić niepotrzebnie w drogę?

Mogę zaproponować taką wersję IPA. Naprawdę szybko zniknęła. Znajomym wybitnie smakowała http://www.piwo.org/forum/p20964-01-07-2009-20-32-52.html#p20964

W praktyce używa się 250g butli Co2 z przejściówką od Soda Stream. Bardzo poręczna sprawa. Dopompowujesz tyle co2 ile potrzeba do wypchnięcia piwa z beczki.

10A. Amerykańskie Jasne Ale Aromat: Przeważnie umiarkowany do mocny armat chmielu, który wynika chmielenia na zimno albo dodanie na koniec warzenia chmieli odmian amerykańskich. Cytrusowy charakter jest często spotykany, ale nie wymagany. Słaba do umiarkowana słodować wspiera obecność aromatów chmielowych, oraz opcjonalnie może przedstawiać specjalny charakter słodowy (chlebowy, prażony, ciasteczkowy). Estry owocowe mogą być różne od umiarkowanych do braku. Brak dwuacetylu. Chmielenie na zimno (jeśli zastosowane) może nadać trawiastych nut, aczkolwiek ten charakter nie powinien być zbyt uwydatniony. Wygląd: Jasno złoty do ciemno bursztynowy kolor. Umiarkowanie wysoka, żółtobiała piana, która długo się utrzymuje. Generalnie całkiem klarowne, ale wersje chmielone za zimno mogą być delikatnie mgliste. Smak: Przeważnie umiarkowane do mocne smaki chmielowe, przedstawiające charakter chmieli amerykańskich (ale inne odmiany chmieli mogą być użyte). Obecność chmieli wspierany jest przez niski do umiarkownie mocny słodowy charakter, może opcjonalnie przedstawiać słaby charakter słodów (chlebowy, prażony, ciasteczkowy). Balans chmielowo-słodowy przeważnie skłania się w kierunku goryczki i chmielu, ale obecność smaków słodowych może być wyraźny. Smaki karmelowe są przeważnie powściągliwe ,albo nieobecne. Estry owocowe mogą być od umiarkowanych do braku. Umiarkowana do mocna goryczka chmielowa wraz z średnim do wytrawnym finiszem. Smaki chmielowe i goryczka przeważnie pozostają do finiszu. Brak dwuacetylu. Chmielenie na zimno (jeśli użyte) może nadać trawiastych nutek, ale ten charakter nie powinien być zbytnio uwydatniony. Tekstura: Średnio lekka do średnia treściwość. Nagazowanie umiarkowane do mocne. Ogólnie gładki finisz bez cierpokości wynikającej z użycia dużych ilości chmielu. Ogólne wrażenia: Odświeżające oraz mocno chmielowe wraz z odpowiednio mocnym wsparciem słodowym. Komentarz: Jest różnica w kolorze powiedzmy American pale i American amber ale. American pale ale posiada generalnie czystsze, zawiera mniej słodowo-karmelowego charakteru, jest również mniej treściwe oraz bardziej chmielowe. Historia: Amerykańska adaptacja English pale pale, odzwierciedlające lokalne surowce (chmiele, słody, drożdże i wodę). Przeważnie posiada jaśniejszy kolor, czystszą fermentację i zawiera mniej smaków i zapachów karmelowych jak jego angielski odpowiednik. Surowce: Słód pale ale, typowo amerykański dwu rzędowy. Chmiele amerykańskie, przeważnie, ale nie zawsze te z cytrusowym charakterem. Amerykańskie drożdże górnej fermentacji. Woda może być różna jeśli chodzi o zawartość siarczanów, ale zawartość węglanów powinna być relatywnie niska. Słody specjalne i zboża mogą nadać charakteru i kompleksowości ,ale generalnie powinny być relatywnie w niewielkich proporcjach. Zasyp, który nadaje słodowego i bogatego smaku, lekkiej słodkości i prażonych albo chlebowych nutek są przeważnie dodawane (obok chmielu) by rozróżnić poszczególne marki. Podstawowe informacje: OG: 1.045 ? 1.060 IBUs: 30 ? 45 FG: 1.010 ? 1.015 SRM: 5 ? 14 ABV: 4.5 ? 6.2% Przemysłowe przykłady: Sierra Nevada Pale Ale, Stone Pale Ale, Great Lakes Burning River Pale Ale, Bear Republic XP Pale Ale, Anderson Valley Poleeko Gold Pale Ale, Deschutes Mirror Pond, Full Sail Pale Ale, Three Floyds X-Tra Pale Ale, Firestone Pale Ale, Left Hand Brewing Jackman?s Pale Ale

WOW. To Elroy też miewa urodziny? Wszystkiego najlepszego!

Miałem takie kegi. Są dobre tylko do ale`i. Takich bardzo minimalnie nagazowanych. Jeśli troszkę bardziej się nagazowało to niestety nie dało rady nalać piwa bez piany. No i utrzymanie odpowiedniego ciśnienia roboczego było raczej magiczne bo jak się o tym zapomniało na imprezie beczka zasysała powietrze. Ale duży plus to piwo zawsze było klarowne (konstrukcja beczki dawała to, że piwo było zasysane wysoko znad osadów) PS Chciałbym spróbować takiego piwa z takiej drewnianej beczki

Cos nie możemy sie dogadać. Kto sie pisze na wtorek? Z miła cięcia bym posłuchał codera czy dori.

To jak? Cos sie dzieje dzisiaj?

US 05, Ale przy takim zacieraniu i dodatku glukozy powinno spokojnie przekroczyć 70% odfermentowania. Zobaczymy jak wyjdzie. Gęstość pomierzę za chwilę, jak mi się brzeczka schłodzi. Ale z refraktometru podczas gotowania było coś około 15 Brix`a przed dodaniem glukozy, ale nie wiem jaka dokładnie ile tego było na pewno niecałe 20 litrów. Jakby to powiedzieć pierwsze śliwki robaczywki EDIT: No i pomierzyłem wyszło coś koło 15°Blg 20 litrów. Troszkę za dużo, ale już mi się nic nie chce z tym piwem robić. Będzie mocniejsze i słodsze niż powinno według stylu . Nazwę je Mocne kremowe ale.

Warka 81 Kremowe ale Modyfikacja wody pół łyżeczki gipsu pół łyżeczki chlorku wapnia ćwierć łyżeczki siarczanu magnezu szczypta soli kuchenne. Zasyp 3,2kg słodu Pilźnieńskiego 1kg ryżu Generalnie nie specjalnie gładko mi poszło. Ryż ugotowałem i wstępnie zmiksowałem, ale musiałem za krótko gotować, bo jak wybierałem część gęstszego zacieru do próby jodowej (nawet po dwóch godzinach) to próba była pozytywna, więc tak jakby część skrobi z ryżu było nie dostępne dla enzymów. Następnym razem z całą pewnością użyje płatków ryżowych dużo mniej z nimi problemu. Pozatym zacieranie trwało trochę ponad 2 godziny i mimo pozytywnej próby jodowej rozpocząłem filtrację. Pozytywne zaskoczyłem się bo brzeczka nie barwiła się przy próbie jodowej. Filtracja poszła raczej ciężko, ale dało radę. Chmielenie 15g Iunga na 60 minut Na koniec dodałem 500g glukozy. Drożdże Fermentis S05.

a po co? możesz napisać kilka słów? Po lekturze http://www.wiki.piwo.org/index.php/Chmielenie

Ja nie pale już blisko 4 lata. Paliłem blisko paczkę dziennie. Ustaliłem sobie dzień zero i znalazłem tyle zajęć ile to możliwe by odciągnąć myśli od palenia. Taka fajka jak i plastry czy gumy pomagają na krótką metę, trzeba znaleźć w sobie dość siły by po prostu przezwyciężyć głód.

Warka 80 Właśnie się studzi piwo pszenne Modyfikacja wody łyżeczka gipsu łyżeczka chlorku wapnia pół łyżeczki siarczanu magnezu szczypta soli kuchennej Słody 2kg słód pilźnieński 2kg słód pszenny Zacieranie 60 minut w 65°C Pierwszy raz gotowałem samą brzeczkę bez chmielu przez 15 minut zanim nie dodałem chmielu, następnie Chmielenie 13g Iunga na 70 minut. Drożdże Wyeast 3068

Brawo! Teraz tylko czekać jak Dori przekroczy 100

Czy można zatem określić zależność: dekokcja I warowa - np. max. X %' date=' dekokcja II warowa - max. Y % zasypu, itd . ?[/quote'] Chyba różnica między dekokcją I warową i II warową nie będzie zauważalna. Przynajmniej nie dla zwykłego niewytrenowanego konsumenta. Więc raczej ciężko byłoby określić wartości X i Y.

Podobnie można zrobić z płynnymi. Co prawda cała metoda jest troszkę bardziej skomplikowana, ale istnieją sposoby by zminimalizować koszty drożdży.

http://sklep.osmoza.pl/zwir-p-393.html ? Seta, komentarz by się przydał

1D. Munich Helles Aromat: Przyjemny zbożowo słodki, dominuje czysty zapach słodu pilzneńskiego. Niski do średnio niski korzenny zapach szlachetnego chmielu i lekki aromat DMS (wynikający z pilzneńskiego słodu)na drugim planie . Brak aromatów estrowych oraz dwuacetylu. Wygląd: Średnio żółty do blado złotego, klarowne z kremową białą pianą. Smak: Delikatnie słodki, słodowy profil. Samki zbożowe i słodu pilzneńskiego dominują wraz z niską do średnią goryczką, która wspiera słodowe smaki na podnibieniu. Niski do umiarkowany smak szlachetnego chmielu. Finisz i posmak pozostają słodowe. Czyste, brak estrów owocowych, brak dwuacetylu. Tekstura: Średnia treściwość, średnie nagazowanie, równa (gładka) słodowość bez cierpkich nut. Ogólne wrażenie: Słodowe, ale w pełni złagodzone wpływy słodu pilzneńskiego. Komentarz: Kuzyn Pilsnera. Munich Dunkel i Helles są piwami akcentowanymi słodowo, które nie są w pełni słodkie, ale raczej skoncentrowane na smaku słodowym wraz z podkreśloną goryczką chmielową w roli pomocniczej. Historia: Stworzone w Monachium w 1895 w browarze Spaten przez Gabriela Sedlmayra by konkurować z piwami typu Pilsner. Surowce: Woda o średniej zawartości węglanów, słód pilzneński, niemieckie szlachetne odmiany chmieli. Podstawowe informacje: OG: 1.045 ? 1.051 IBUs: 16 ? 22 FG: 1.008 ? 1.012 SRM: 3 ? 5 ABV: 4.7 ? 5.4% Komercyjne przykłady: Weihenstephaner Original, Hacker-Pschorr Münchner Gold, Bürgerbräu Wolznacher Hell Naturtrüb, Mahr's Hell, Paulaner Premium Lager, Spaten Premium Lager, Stoudt's Gold Lager

Tylko żwirek chyba ma na celu odfiltrowanie tego co młóto nie dało rady, a nie pomóc w szybkości filtracji.