Makaron

Ja nie pisałem o REFERMENTACJI. W tej kwestii sprawa jest jasna, tutaj ilość nie robi różnicy. Mówię raczej ogólnie, czyli na przykład dodatek do puszek w ilości 1kg. Albo dodatki w ilości większej niż 20-30%. Już wcześniej pisałem wszystko zależy od ilości tego dodatku.

Warzyłem piwa z różnym cukrem i w różnej ilości. Ciężko będzie mnie przekonać do cukru krystalicznego klasy II . Najlepsze efekty uzyskałem z golden syropu, czyli cukier inwertowany w postaci gęstego syropu (o dziwo jest to cukier trzcinowy). Nieco gorsze rezultaty uzyskałem z tzw cukru piwowarskiego (glukoza z dodatkami).

Niestety tutaj sie mylisz. Tu nie chodzi o to ze zaszkodzi. Tylko zanieczyszczenia będą miały wpływ na smak. Wszystko oczywiście zależy od ilości użytego cukru.

Jeśli to na być po pół kg czekoladowego i karmelowego i do tego barwiacy to piwo wyjdzie czarne jak smoła.

Newcastle nie jest pale ale, a brown ale, a w szczególności Northern Brown Ale Najbliżej Newcaste (są dużo lepsze brown ale niż ta masówka ) wyszedł mi z tej receptury http://www.piwo.org/forum/p14027-17-03-2009-15-44-37.html#p14027.

Piwo wylądowało w kegu z 55g golden syrop jako cukier do refermentacj.

Aby artykuł był pełny dorzucę przykładową recepturę. Mild Zasyp na 20 litrów. 2.8kg słód pale 0.25kg słód crystal (ewentualnie słody karmelowe o kolorze około 140 EBC) 0.2kg słód czekoladowy. Zacieranie w jednej temperaturze 68°C przez 70 minut. Mashout do 77°C. Gotowanie przez 70 minut. Chmiel tylko na samym początku gotowania. Chmielenie 20g northern brewer Drożdże Wyeast London III płynne, albo S-04 suche. Fermentacja w 18-20°C. Refermentacja 35-50g cukru na 19 litrów.

Czy zanim całość się schłodzi to część brzeczki jest gorąca i siedzi z chmielem? Jak długo trwa chłodzenie?

W sumie można połączyć dwie metody . Czyli wrzucić chmiel na koniec gotowania, a następnie schłodzić do 80°C i odczekać godzinkę. Będzie to mój priorytet na następnych kilka warek. Edit: No właśnie samemu warzyłem piwa rok temu w Polsce, nie miałem możliwości szybkiego chłodzenia i aromat był bardziej intensywny.

Mam problem z wydobyciem aromatów chmielowych w moich piwach. Modyfikacja wody pomaga w odbieraniu goryczki, jest wyraźniejsza i wytrawniejsza. Tylko, że próbuję wydobyć aromat i nic z tego nie wychodzi. Nawet dodawanie większych ilości chmielu w ostatniej minucie gotowania (około 50g) nie pomaga. Dlatego następnym razem jak będę warzył mam popełnić jeden błąd podczas warzenia piwa. Mianowicie po wrzuceniu chmielu do brzeczki w ostatniej minucie i wyłączeniu gazu, mam zamiar przetrzymać całość jakiś czas zanim nie rozpocznę chłodzenia. Do tej pory wrzucałem chmiel, mieszałem i biegłem by wychłodzić brzeczkę. W browarach sam transfer gorącej brzeczki przez wymiennik ciepła trwa dobre pół godziny. A nie mają problemów z DMS, zatem i ja spróbuję. Macie jakieś sugestie jak to z głową zrobić?

Właśnie dla zabawy instaluję Gentoo Linux. Co prawda sporo pracy, ale przy okazji człowiek uczy się trochę na temat działania, pracy i zarządzania systemami linuxowymi. Tylko, kurczaki, mam słaby procesor, bo wirtualna maszyna obciąża mi cały procesor i do tego działa wolno . Niestety nowy komputer będzie musiał niebawem wskoczyć na moją długą listę rzeczy do kupna.

:D:D:D;)

Co wcale nie oznacza, że wszystkim na kranówie musi wychodzić dobre piwo.

Wyeast 3068 i delikatne smaki banana i goździka? WB-06 nie daje prawie w ogóle banana! Podobnie jak Marusi, mi pszenica wychodzi jak powinna.

Tylko, że wprowadza te same chechy co słód melanoidynowy. Dlatego, ciężko wyczuć co wpłynęłoby na piwo bardziej, wiedeński czy melanoidowy. Swoją drogą, wiedeński do mojego portera wniósł, na tyle fajne smaki, że chyba przy najbliższej okazji przeniosę je do najczęściej przeze mnie warzonych piw brytyjskich.

Wstęp. Historycznie mild ale (XVIIw), oznaczało piwo młode, niedojrzałe. W owym okresie najbardziej popularne były piwa z charakterystycznym rysem piw długo dojrzewających w języku angielskim określanym jako "stale". Praktyka była podobna jak obecnie z HGB, czyli dojrzałe piwo mieszano z młodym, by szybciej sprzedać produkcję. Dopiero wraz z biegiem XIXw. gusta konsumentów zaczęły się zmieniać. Ci zaczęli coraz częściej sięgać po piwa młode. Co bezpośrednio przełożyło się na popularność tego stylu. W XIXw, powszechną praktyką było określanie mocy piwa znakiem "X". Czym mocniejsze piwo tym więcej "X" piwo posiadało. Gęstość tego piwa systematycznie malała, sięgając 11.2°Blg pod koniec XIXw, co i tak wydaje się sporo patrząc na styl obecnie. Dopiero nastanie I Wojny Światowej, wymusiło ograniczenia w zaopatrzeniu zboża dla browarów, co bezpośrednio przełożyło się na moc piw przez nie produkowanych. Mocne piwa wyłączało z kontroli cen, co spowodowało, że te były dużo bardziej opłacalne. Wymusiło to na browarach redukcję mocy piw najbardziej powszechnych, między innymi milda. Kontrola cen piwa z jednoczesną kontrolą zaopatrzenia w słód, spowodowała, że średnia gęstość początkowa piwa sięgneła 7,5°Blg i mniej. Te elementy miały największy wpływ na styl. Sława tego piwa zaczęła upadać w latach 50, na rzecz bitterów i lagerów. Obecnie bardzo ciężko napić się dobrego milda w pubie. Praktycznie jest niespotykany, oprócz wybranych regionów Wielkiej Brytanii. Mild Ale. Obecnie definicja milda zawęża się do piwa, które jest bardzo lekko chmielone. Podstawą tego piwa są smaki słodowe i te pochodzące od drożdży. Chmiel spokojnie może zostać zepchnięty na drugi plan. Głównym celem chmielu jest zbalansowanie słodkości. Jak to niestety bywa z piwami brytyjskimi bogata skomplikowana tradycja piwowarstwa nie ułatwia na łatwe zamknięcie stylu w sztywne ramy. I moim zdaniem bardzo dobrze, daje nam to bardzo szerokie pole do popisu. Możemy puścić wodze fantazji i przy surowcach ogólnie dostępnych uwarzyć przyzwoitego Milda. Podeprę się trochę BJCP, ale nie należy brać tego jako dogmatu, po prostu łatwiej uwarzyć pierwszego milda w ten sposób, a później powoli dostosować recepturę do własnego gustu. Gęstość początkowa: 7.5 ? 9.5°Blg Goryczka: 10 ? 25 IBU Gęstość końcowa: 2 ? 3.3°Blg Kolor: 12 ? 25 SRM Alkohol objętościowo: 2.8 ? 4.5%. Na pierwszą warkę bym sugerował trzymać się górnej granicy koloru. Gdyż przy mniejszej ilości słodów specjalnych piwo może na pierwszy raz wydawać się wodniste. Dla porównania jedne z najlepszych wersji komercyjnych dostępnych w Wielkiej Brytanii nie mieszczą się w opisie BJCP. Przykładem takim może być na przykład Sarah Hughes Dark Ruby Mild z 14,3°Blg i 30 IBU, czy Gales Festival Mild z 13,3°Blg. Słody i dodatki niesłodowane. Tradycyjnie najlepiej użyć słodu Mild, który nieznacznie różni się od słodu Pale. Jest kolorystycznie podobny do pale, ale jest suszony w troszkę wyższej temperaturze co powoduje, że słód posiada więcej "charakteru". Niestety słód ten nie jest powszechnie dostępny, chociaż kilka słodowni ma go w swojej ofercie. Historycznie słód ten był wytwarzany z gorszej jakości zboża w porównaniu ze słodem pale. Można spróbować go skopiować poprzez zmieszanie słodu pale i słodu monachijskiego w stosunku 3:1. Również bardzo dobre efekty można uzyskać na samym dobrej jakości słodzie pale. Do słodów bazowych, należy dodać słody karmelowe i czekoladowe w rozsądnych ilościach (chociaż słody specjalne nie są niezbędne!), co spowoduje nadania nut słodko-karmelowych i kawy zbożowej tak charakterystycznych dla tego stylu. Ale nie należy się zamykać tylko i wyłącznie w słodach brytyjskich, styl jest na tyle otwarty, że spokojnie można eksperymentować i próbować ze słodami czy zbożami różnej maści jak słody pszenne, zboża czy płatki. Często również w przepisach widuje dodatki cukrów, co w niektórych wypadkach użyte z umiarem dałoby ciekawe efekty. Chmiel Tradycyjnie używa się brytyjskich chmieli, ale ze względu na to, że zarówno goryczka jak i aromaty chmielowe są bardzo delikatne, można z powodzeniem używać każdego chmielu. Z kolei osobiście, proponowałbym używanie odmian szlachetnych (takich jak nasz rodzimy lubelski). Drożdże Wybór drożdży brytyjskich jest spory na rynku. Można eksperymentować prawie z każdym. Zarówno wśród drożdży suchych jak i płynnych wybór jest pokaźny. Wszystko zależy od gustu. Ale zalecałbym dobranie drożdży, które nie zbyt głęboko odfermentowują. Woda Tutaj nie trzeba aż tak zwracać uwagę jak w przypadku bittera. Woda może być uniwersalna. Chociaż lekka przewaga chlorków nad siarczanami podkreśliłaby słodowość piwa. Przykładowy skład wody dla milda: Ca 150mg/l, Mg 10mg/l,Na 50mg/l,CO3 25mg/l,SO4 153 mg/l,Cl 229 mg/l. Zacieranie Tradycyjnie powinno zacierać się to piwo infuzyjnie w jednej temperaturze. Troszkę na słodko, myślę, że zacieranie w temperaturze 68-69°C przez 60 minut będzie optymalne dla tego stylu. Mech irlandzki. Tradycyjnie dodaje się na ostatnie 15 minut odrobinę mchu irlandzkiego. Fermentacja Fermentować należy zgodnie ze wszystkimi zasadami poprawnej fermentacji. Czyli dobrze napowietrzyć brzeczkę, dbać o optymalną temperaturę fermentacji i odpowiednią ilość drożdży. Ze względu na niską gęstość początkową, jasne wersję tego piwa można potraktować jako duży starter dla drożdży płynnych. Lekkie, lekko chmielone piwo idealnie się do tego procederu nadaje. Nagazowanie Nagazowanie powinno być lekkie, jak większość piw brytyjskich w zakresie 1.3 do 2 vol. Spowoduje to cieniutką, delikatną pianę, ale to jest naturalne dla wszystkich wyspowych piw. Na 20 litrów należy dodać od 30 do maksymalnie 80gram cukru. Delikatne ledwo co wyczuwalne nagazowanie wspaniale pasuje do tego stylu, podkreślając jeszcze bardziej słodowe doznania. Piwo to jest idealnym piwem sesyjnym. Przykładowe wątki z recepturami Jimsbeerkit forum Ciemny Mild Dyskusja na temat receptury Mild Źródła: www.piwo.org, wiki.piwo.org, BJCP, Scottish Craft Brewers, Craft Brewing Association, www.wikipedia.com, www.jimsbeerkit.co.uk,

No to bardzo dobrze. Małe nagazowanie być powinno we wszystkich brytyjskich piwach ... 100g glukozy ? Powinno być 35-50 A tak na poważnie, czy robiłeś cichą fermentację? Ile wizualnie drożdży zostało w piwie? Bo możliwe, że przy tej gęstości potrzeba dodać inny bardziej odporny na ilość alkoholu szczep drożdży, większość ma w opisie że pracują do max (czytaj, jak będą miały kaprys to może popracują w...) 10%vol.

Dodajesz tyle samo. Tylko potrzeba troszke wiecej czasu do nagazowania piwa.

A ja bym proponował coś takiego. Zacieraj podwójną ilość słodu, filtrat podziel na dwie części do garnka i fermentora. Następnie chmiel osobno. Wyjdą normalne dwa piwa. z tym, że zajmnie ci to koło 1,5h więcej na uwarzenie dwóch piw.

Serdecznie witam kolegę z Walii

Warka 94 Mild Modyfikacja wody 6g chlorek wapnia 4g siarczan wapnia 2g siarczan magnezu 2g chlorek sodu Zasyp 2.8kg Pale malt 0.25kg crystal malt 0.2kg chocolate malt Zacieranie 70 minut 68°C . Mashout do 77°C poprzez dolanie wrzątku. Filtracja do 2°Brix. Uzyskałem sporą ilość brzeczki, którą gotowałem przez 70 minut. Chmielenie 20g northern brewer hops Drożdże Gęststwa London III Gęstość początkowa 10.2°Brix, 9.8°Blg, 1.039 Wydajność 84% Wyliczona goryczka 22IBU

A ja bym nie popadał w skraność. W końcu jest to susz. Można spokojnie zapakować "próźniowo" dobrymi maszynkami jak ta pokazana na allegro. Moim zaniem chodzi głównie o zmiejszenie ilości powietrza i skompresowanie chmielu. Swoją drogą dobra zgrzewarka z możliwością wypompowania powietrza też swoje kosztuje.

Zamykam wątek na kilka dni.

A ja widze, dlaczego sie nie pieni! Jest tio brytyjska strona, nagazowanie piw jest najczesciej minimalne.

Dokładnie. Mam wrażenie, że wiele osób zapomina ,że sklep internetowy to jest obsługiwany przez ludzi i tak naprawdę z tymi osobami robi się interes. Strona internetowa proponuje wygony schematyczny sposób wyboru produktów (w końcu jest to tylko platforma!), ale nie zapominajmy, że jest to tylko oprogramowanie, które umożliwia nam dokonanie zakupu w danym sklepie u konkretnej osoby! Zawsze można zadzwonić ,napisać maila, czy staromodnie wysłać list i chyba w 99% przypadków można zamówić dokładnie to na co ma się ochotę i ilości jakie potrzebujemy.