Bogi

Pierwszego witbier'a opierałem na Coopers'owskim brewkit'cie-był i mętny i bez cukru.

Ale do zdobycia był, poza tym, w tym okresie, jako świadomy piwowar na pewno wiedziałeś, że takie coś istnieje i było bardziej osiągalne niż lambic-bo przyznam się, wypić lambic'a to marzyłem, bo dziada nigdzie nie było.

Każdy może pisać, ale tradycji już nie musi się trzymać. Najważniejsze, żeby Tobie smakowało, ja stwierdziłem tylko to, co widzę na zdjęciu. Te pszeniczne, które robiłem i które piłem zawsze były mętne, a że nie były kristallweizen, dlatego kwestionuję barwę. Może, tak jak pisze Samael, cukier wywołał dziwne odczucia wizualne?

To, co to za pszeniczne? Nie chodzi mi o wzruszenie osadu, etc, ale o prawdziwie mętne piwo. W smaku na pewno lepsze, ale chodzi o efekt wizualny i estetyczny.

London Ale, które też był łaskaw jeden z bardzo fachowych blogger'ów wypić.

Do anteksa: Od tego, że to pszeniczne do diabła! Kolega nie robił Kristallweizen, tylko zwykłe normalne, ze zdjęcia wynika że to wcale nie pszeniczne, albo nie aż tak. Może przez schłodzenie tak wyszło.

Różnica między tyskim a żywcem to przeważnie 50gr. Od kiedy witbier to jakieś antypody piwowarstwa?

Albo inne światło, albo mało mętne.

Piwo po zabutelkowaniu stoi tydzień w temperaturze pokojowej, a potem wynosisz do piwnicy-sprawdzasz po miesiącu co wyszło i trzymasz w piwnicy dalej.

W Burton'ie znajomy w smaku odnalazł aceton, a właściwie rozpuszczalnik=zmywacz do paznokci i jest na razie pierwszą osobą, która mi o tym mówi. W domu piliśmy Burton'a przez całe Święta i parę osób też dostało-nikt na to nie zwrócił uwagi-tzn. nikt nie zwrócił uwagi na coś niepokojącego w smaku i zapachu. Druga osoba zaś odnalazła-tym razem w zapachu również aceton w Honey Ale, a trzecia w tym samym piwie w ogóle nie znalazła miodu, choć jeszcze do niedawna tam był, i ta trzecia osoba, ma bardzo wyczulone zmysły, ale i miała Burton'a i miała Honey ale'a i w żadnym acetonu dla niej nie było, a każda z osób dostała mniej więcej w tym samym czasie. I teraz zagadka skąd ten aceton? Na drugi dzień jak się dowiedziałem odmyknąłem jedno i drugie i mimo, że to moje piwa, to choćbym chciał acetonu nie stwierdzam w żadnym, natomiast rzeczywiście miodowość Honey ale spadła-trudno życie. Czy może mieć na to wpływ transport, etc i fakt, że Burton i tak jeszcze za młody i może się układa, a ponieważ trzecia osoba dostała go do rąk własnych, więc miałem identycznego jak mam w piwnicy? Mnie aceton zaś kojarzy się głównie z chorwackimi travaricami a więc połączeniu nut destylatu winno/owocowego z gałązką rozmarynu, natomiast octan etylu o którym była mowa, to dla mnie głównie pachnie klejem-ale on wynika z tego, że do destylacji wzięto zbyt dużo zepsutych, nieprzebranych owoców, jeśli nie przekracza normy, to najwyżej może mieć wpływ na kaca.

Jedno piwo udało mi się doprowadzić do zera. Ogólnie jestem zadowolony, bo fermentacja była dłuższa, i potem już tylko cicha (jak w przypadku wersji dry) albo leżakowanie, no i piwa były bardzo lubiane to i ówdzie i już nic nie zostało-ostatnie wyżłopaliśmy na Świętach-bo to, co dają F PDM to cudownie ukryty alkohol plus pozbawienie przykrych off flavours, jakie mogą być przy niektórych drożdżach piwnych. Powiem tak, to, co było założone, to się udało, nie miałem ani obaw ani jakichś wahań. Alpejskie piwa fermentuję tylko Fermivin PDM, bo po prostu to połączenie jest genialne. W USA jest browar, który robi piwa na winiarskich-piwa są bardzo popularne, bardzo cenione i bardzo dobre. Inne browary też można znaleźć. Na zagranicznych forach piwowarskich takie eksperymenty są na porządku dziennym, choć tam używali drożdży Montrachet.

Właśnie jak smakuje? Jaki aromat? Cuda się mogą dziać na powierzchni i wcale ładnie to nie musi wyglądać, nie ma obaw, przynajmniej dla mnie na infekcję to nie wygląda.

Gdzieś pisali, że dobry zakres temperatur to 15-18, więc jak nic niżej od tej 18 to powinno być dobrze.

Piją Edinburgh Ale, a panowie się zwą James Ballantine, dr George Bell i David Octavius Hill, Zdjęcie zrobili David Hill i Robert Adamson, pionierzy fotografii ze Szkocji. Ze względu na to że Edinburgh to trawestacja Burton Ale, piją go w fletach do szampana (w końcu mógło mieć tyle procent, co niejeden szampan). Donald Campbell, historyk, pisze, że "owa mocna ciecz zlepiała usta pijącego i niewielu z nich mogło pozwolić sobie na wypicie więcej niż butelkę".

Piszą, że do 12% mają tolerancję, więc mogą nie podołać, ale są takie, które podołają. W Polsce też je sprzedają. Ja bym wziął Fermivin PDM, fermentacja będzie przyjemna, spokojna, nuty przyprawowe zaznaczone i moc między 13-14% bez problemów. Tak robiłem moje Imperial Brown Stout'y, które miały coś z RIS'a.

A ten egzamin, w Bristolu, co wiesz już mniej więcej jak będzie wyglądał? Kto jest w komisji, czego się można spodziewać jeśli chodzi o pytania, etc?

Jaki Lemmy był młody , też rowieśnicy poprzednich zespołów.

A jak przenosisz z powrotem do ciepła to co się dzieje? Nadal mętne?

Rzeczywiście napisali po hamerykańsku, Brytyjczycy tak nie piszą.

Nie będę zbulwersowany , bo Wiśnia ostrowin to też miało swój udział w kształtowaniu moich smaków. I jeśli obadałem się jak dziki osioł jak szkodliwe są pryty i tzw. "nalewki", to jednak pozostaje sentyment-tak jak dla niektórych Bałtyk (do tej pory jeszcze nie skosztowałem)-a tam przecież był DDT.

Ale jest ta zadziorność starych Kwasożłopów hehe. Słyszałem, że ten chłopak od wiosła to jakiś młody samorodek.

Tam jest Titus! A dziadek wygląda na Roberta Englunda

London Ale-z początku nie myślałem, że się tak ułoży, a jakie cudowne pomarańcze, no szok.

by w końcu wybuchnąć tym: i tym:

Temat na ale, więc należy przypomnieć zapomniane, a ważne nuty (w tym niekwestionowany hymn Albion'u czyli England Belongs to Me) od tego się zaczęło, potem było to: