korzen16

Ja nie ryzykował bym tak długo, dzień, dwa to tak, ale dłużej chyba nie. Natomiast myje butelki dużo wcześniej, do kratek i ostatnią (na górze) kratkę nakrywam folią lub kawałkiem sklejki, żeby się nie kurzyły. Przed samym butelkowaniem płuczę (ewentualnie płukam ) jednokrotnie, parę psiknięć do wnętrza pirosiarczanem i są gotowe do rozlewu. Na razie brak przykrych niespodzianek.

Dzisiaj zmontowałem ponownie śrutownik. Na wałkach została zrobiona moletka - ciągnie ziarno aż miło, muszę jeszcze ustalić właściwą szczelinę pomiędzy wałkami. WARKA#8 Hefeweizen powędrowała dziś do piwniczki; ładnie się już nagazowała, ale w smaku jeszcze takie sobie, mam nadzieję, że za tydzień będzie przynajmniej tak dobra jak ostania.

ja również - zacząłem od zacierania, więc nie pomogę

właściwe podejście

Ne sądzę; przecież twarz anioła i spojrzenie niewiniątka

Nie, dodajesz ile chcesz - najczęściej jest to 0,5-1,0 litra wody + wyliczona ilość środka do refermentacji (glukozy, sachrozy itp) Style piwa to tylko podpowiedź pomocna przy określaniu intensywności nagazowania, sam decydujesz o nasyceniu CO2, ja wolę piwa mocniej wysycone, ale to kwestia dla każdego indywidualna.

100g cukru = 105 g glukozy bezwodnej = 116 g glukozy krystalicznej=150g suchego ekstraktu=188g ekstraktu w syropie=118g miodu

Odpowiedź na pytanie jak wyżej; Do ustalanie ilości cukru korzystam z kalkulatora, przy czym pamiętaj że temperatura piwa w kalkulatorze oznacza temperaturę rozlewanej cieczy, a nie temperaturę w jakiej będzie odbywała się refermentacja. refermv21.zip

Jakoś nie mogę przyzwyczaić się to Twojego nowego Awatara; tamtemu tak dobrze z oczu patrzyło:)

ułańskiej mieszkałem trochę w Krzyżacji , w której także panują lepsze niż u nas obyczaje na drogach, a co ciekawe tam naszym kierowco ich ułańska fantazja gdzieś zanika - może to wpływ innego klimatu?? Jak dla mnie to: dziecko+zapałki=alkohol+samochód=wariat za kierownicą

tudzież "Piwowar walczący"

Ja pasteryzuję tak jak nauczyła mnie babcia, u niej działało to przez dziesiątki lat, więc nie zastanawiam się nad modelem matematyczno- fizycznym wpływu pór roku na moment dociskowy nakrętki do słoja, ale stosuję skuteczną wiedzę praktyczną (a'propos babcia dożyła sędziwego wieku jedząc swoje przetworu) Babcia pasteryzowała na dwa sposoby: 1. długo - co tam miała wrzucała do słoja zakręcała nakrętkę pozostawiając odrobinę luzu, coby rozszerzające się podczas pasteryzacji powietrze miało gdzie ujść, gotowała w kotle ile cza , wyciągała, dokręcała nakrętkę i do spiżarni - tak czyniła z wekami, które wymagały gotowania (mówię o zawartości); 2. krótko - gotowała (doprowadzała do wrzenia i trzymała przez kilka minut) w garze to co miało trafić do słoja; w czasie bulbotnia zawartości gara przygotowywała słoiki i nakrętki (mycie sparzenie itp), następnie, wlewała do każdego słoja wrzątek. Jak już zalała wszystkie słoje brała je po kolei, wylewała z nich wrzątek, a w jego miejsce wlewała wrzącą zawartość gara zostawiając ok 1cm wolnej przestrzeni, porządnie zakręcała nakrętkę i koniecznie stawiała taki weck do góry nogami (czyli na nakrętce). Po wystudzeniu do spiżarni. Stosuję opcję "krótko" używając słoików, a ostatnio zielonych butelek - póki co nie trafiłem ani na kwacha, ani na kiełbasę

nie polecam (z własnego doświadczenia - było jedynie 20km) tak samo jak promili podczas jazdy - sam nie wiem co gorsze

Postępują tak jak trzeba: 1. Uwodnić w czystej wodzie 2. Pozwolić robić swoje Na opakowaniach suchych drożdży znajduję się informacja co, jaki i ile. Trzymanie się jej przynajmniej z grubsza pozwoli na uzyskanie oczekiwanych efektów, czyli przysłowiowego złocistego płynu z pianką. My jako naród mamy cechę: zrobię coś po swojemu - przecież jestem fachowcem od wszystkiego (a już w szczególności prawnikami i lekarzami) - wiem, bo czasami taż tak mam, ale czasami działanie zgodnie z instrukcją także może zakończyć się sukcesem. Więc uwodnij drożdże w czystej wodzie (przegotowanej i ostudzonej do temperatury podanej na saszetce), a potem dodaj do brzeczki i pozwól działać naturze, ona już wie co dalej.

Rehydratacja w czystej wodzie jest lepsza dla drożdży, które zostały wysuszone, później prosto do brzeczki; na samym początku dzieliłem włos na czworo (1 saszetka na dwie warki) i faktycznie je namnażałem - coś a'la starter, ale uwadniałem je w czystej wodzie.

Jak wyżej, ale od 9 warek; żadnych niespodzianek. Jak dla mnie 3x nie warto