crosis

Coś Ci się pomeradało. Tam jest wyraźny przykład o tym, że połowa mniej Amarillo dała taki sam efekt, a nie, że zredukowano ilość chmielu na zimno o połowę, bo zastosowano chmielenie whirpoolowe. Mój cytat w pierwszym poście pochodzi zresztą właśnie z tego artykułu, więc proszę czytać ze zrozumieniem i nie wprowadzać zamieszania. @cml: tak, czytałem ten temat i posty Dagome, jednak praktycznie widać tam tylko wspomniany efekt temperatury - informacje o tym można znaleźć przeglądając zaoceaniczne fora. O długości jest w podlinkowanej przeze mnie pracy. Ciągle szukam jednak informacji na temat ilości - może ktoś wygrzebał coś więcej niż ja. Zresztą, porównując wrażenia Dagome oraz informacje z tej pracy, można uznać, że w temperaturze pokojowej można dać chmiel na 23 albo 48 godzin i będzie ok.

Dodaj więcej w 60', tam uzyskasz najwięcej IBU.

W poszukiwaniu odpowiedzi na temat różnych mitów o chmieleniu na zimno (im więcej tym lepiej itp) dogrzebałem się do takiej pracy: http://ir.library.oregonstate.edu/xmlui/bitstream/handle/1957/34093/Wolfe_thesis.pdf Wydaje się być o tyle wartościowe, że badania były przeprowadzane techniką GC. Co ciekawe, strona 63 pokazuje, że ekstrakcja aromatu pomiędzy 24 godzinami chmielenia na zimno, a najwyższą wartością (4 dni) jest minimalna (ciekawe). W związku z tym chciałem otworzyć ten temat w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania: 1. Ile na zimno? 2. W jakiej temperaturze? 3. Co w przypadku używania różnych chmieli? Oczywiście, szukamy porównań i twardych danych, a nie przykładów dobrych piw zrobionych z wiadrem chmielu na zimno, albo z jego garstką. Na razie wygrzebałem jeszcze to: 1. Ile na zimno? http://byo.com/component/k2/item/2808-hop-stands Havig's study also showed that adding 1 lb./bbl (0.45 kg/bbl) Amarillo® dry hops produced the same amount of hop aroma as ½ lb./bbl (0.23 kg/bbl), indicating diminishing returns at higher dry hop rates. Czyli chodzi o to, że dodanie 450 g na 117 l daje takie same efekty, co 225 g na tę samą ilość. Co znaczyłoby, że 76 g na 20 l da podobne efekty co 38 g na tę samą ilość. Czy może Wam udało się znaleźć jakieś inne informacje, które mogą rzucić więcej światła na ten temat?

No właśnie dlatego zadałem to pytanie: zastanawia mnie, czy jest gdzieś "twarde" twierdzenie, które to potwierdza. Na razie mam tylko wręcz przeciwną opinię, która mówi, że górna granica powinna oscylować w okolicy < 50 g / 20 l. I jak na razie jest to jedyne, co mogę znaleźć, bo zrobienie jednego bardzo dobrego piwa przy użyciu nawet 200 g nic nie udowadnia. Inną sprawą jest jeszcze to: jak długo i w jakiej formie. Tutaj akurat jest już trochę więcej informacji: http://ir.library.oregonstate.edu/xmlui/bitstream/handle/1957/34093/Wolfe_thesis.pdf

Nie chodzi mi o porównanie 10 g kontra 50 g, bo to inny rząd wielkości, mimo, że różnica ta sama (co za pomysł w ogóle). Chodziło mi o tę frazę: Havig's study also showed that adding 1 lb./bbl (0.45 kg/bbl) Amarillo® dry hops produced the same amount of hop aroma as ½ lb./bbl (0.23 kg/bbl), indicating diminishing returns at higher dry hop rates. Czyli chodzi o to, że dodanie 450 g na 117 l daje takie same efekty, co 225 g na tę samą ilość. Co znaczyłoby, że 76 g na 20 l da podobne efekty co 38 g na tę samą ilość. To, że GP był chmielony tak jak był nie znaczy, że było to najbardziej efektywne chmielenie

Skąd przeświadczenie, że 100 g chmielu na zimno na 20 l da większe efekty niż 60 g na taką samą ilość? Z tego co czytałem choćby na BYO, to nie jest to prawdą.

Strasznie dużo tego polecasz. 100 g samego niesłodowanego owsa to tyle łuski, że klasyczne wity filtrują się bez problemów. Zauważ, że nikt tutaj nie polecał słodu owsianego, ale właśnie owies niesłodowany.

Ano A jak się komuś nie chce przepłacać, to niesłodowany owies Nawet lepiej, bo można skleikować - podniesie ekstrakt, a poprawia też pianę

Butelkujesz nie przy określonym BLG, a po stwierdzeniu zakończenia fermentacji - co może być nawet i przy 3 BLG. Aczkolwiek jak na brewkity to wartości odfermentowania na poziomie 4,5 i 5,5 BLG wydają się bardzo, ale to bardzo wysokie.

Oczywiście, fałszywe dno jest dobre na wszystko, ale nie każdy je ma, więc czasem trzeba sobie radzić z oplotem. Co do 8 godzin to bym nie dramatyzował. Można dodać niesłodowanego owsa, działa bardzo dobrze - 100 g na 20 l powoduje, że nawet wity filtrują się jak pilsy Co do karmelu: wg specyfikacji optimy to jest on dość... ciemny (SŁÓD KARMELOWY JASNY 100-160 EBC). Co za tym idzie dodaje pewnie sporo karmelowych nut, które wg mnie przykryją efekt wielozbożowości, jaki chcesz uzyskać. Jeśli chcesz nieco skorygować barwę - wrzuć monacha, pójdziesz w kierunku miedzi, ciemnego złota. Jak chcesz ją bardzo skorygować, dorzuć odrobinę ciemniejszego słodu na ostatnio 10 minut... Aczkolwiek nie wiem, po co chcesz korygować barwę. To piwo wielozbożowe to nie BIerre de Garde, nie uzyskasz tego samego efektu.

To jest tak: przewiduję problemy z filtracją. Robiłem zestaw z CP 3 razy i w bazowej wersji nie jest to niesamowite piwo do filtracji. Zauważ, ile masz słodów bez łuski, a żytni dodatkowo zwiększa lepkość. Jak chcesz to tutaj masz linki: http://www.piwo.org/topic/6985-rockowy-browar-domowy-d-mol/?do=findComment&comment=149935 http://www.piwo.org/topic/6985-rockowy-browar-domowy-d-mol/?do=findComment&comment=160059 Drożdże T58 sprawdzają się bardzo ładnie, te lekko przyprawowe efekty nic nie psują, a przy dodaniu przerwy w 44 °C mi dały lekkie banany. Mi wbrew pozorom najlepiej pasowało chmielenie Spalt Selectem na goryczkę. Jest gładsza, bardziej pasująca do charakteru tego piwa. Acha, ja odpuściłbym dodatek tego karmelowego jasnego. Właściwie po co on tam?

27 warek, średnio po 22 l każda: = 594 l RAZEM: 40 914 l !

Im więcej grzebiesz, tym większe szanse masz na piwo niepijalne - z racji infekcji. To dolniak, zostaw na 3 tygodnie, potem sprawdzaj BLG, pobełtaj wiadrem, na 2 ostatnie dni możesz przenieść w pokojową. Coopers ma niezłe puchy i jeśli nie złapiesz infekcji piwo będzie na pewno ok.

Wiem, że DMS traktowany jest w piwowarstwie domowym jako mit, ale gotowałbym 90'

Właśnie się tak zastanawiam, czy tego mojego nie nachmielić na zimno... a co, kto bogatemu zabroni!

Dzisiaj na prośbę żony powstaje czerwony lager. Ale nie, nie klon Tyskiego, tylko coś innego, potencjalnie lepszego. Założenia były takie: czerwone; w miarę delikatne, ale nie bezpłciowe; z wyraźną, ale nie mocną i męczącą goryczką; z ciekawym aromatem (coś więcej niż klasyczny dolniak). Po chwili kombinowania wyszło mi, że puszczę to na czech pilsach w temperaturze > 12 °C (nieco kwiatków nie zaszkodzi), nachmielę na około 25 IBU hop burstem i wykorzystam chmiele z antypodów, a dokładnie z Australii. Wybór padł na Stellę i Summer. I tak narodziła się: Warka #54 - Czerwony Wiewiór - Australian Red Lager. 24 l, 14 BLG, 26 IBU. Skład: 3 kg - Pilzneński Bestmalz 0,7 kg - Monachijski I Bestmalz 0,5 kg - Karmelowy Czerwony Strzegom 0,45 kg - Pszeniczny Bestmalz 0,2 kg - Special B 0,15 kg - Zakwaszający 30 g - chmiel Stella 14,8% a-k 20 g - chmiel Summer, 6,10% a-k drożdże Wyeast 2278 Czech Pils, I-szy zbiór po warce #52 Zacieranie: 10-30-30 mashout i 10' przerwy Chmielenie: 80' gotowanie 30' - 15 g Stella 15' - 10 g Summer, 5 g Stella 5' - 10 g Stella, 10 g Summer

Dezynfekujesz jak całą resztę po zakończonej pracy, oraz później przed jej rozpoczęciem przy kolejnej warce. Polecam zalewanie NaOH (ewentualnie kretem) kiedy stoi nie używane, albo mycie tym przed użyciem, a potem dezynfekcję ClO2 lub ewentualnie piro.

Znacznie trudniej o infekcję upuszczając z kranika, niż otwierając wiadro i pchając tam areometr. Piwo zostaw w fermentacji na 2 tygodnie bez zaglądania - metoda prosta jak konstrukcja cepa - a i jaka skuteczna!

Jest ok, ale jak tak będziesz zaglądał, to w końcu coś złapiesz.

To dzisiaj kolejny stout, bazowany na warce #42 - Friday I'm in love Warka - (nie do końca) Dry Stout - 22 l, 12,5 BLG, 43 IBU Skład: 3,3 kg - Pale Ale Bestmalz 1,0 kg - Monachijski Bestmalz 0,4 kg - płatki owsiane błyskawiczne 0,1 kg - czekoladowy jasny strzegom 0,1 kg - karmelowy 600 strzegom 0,20 kg - Carafa II Special 0,08 kg - Jęczmień palony 0,07 kg - barwiący 0,10 kg - zakwaszający 3 g mchu irlandzkiego 30 g - chmiel Challenger 8,4% a-k 20 g - chmiel Fuggels 4,6% a-k 15 g - chmiel Iunga 11,5% a-k 10 g - chmiel EKG 6,4% a-k 10 g - chmiel Zeus 14,0% a-k drożdże WLP022 Essex Ale Zacieranie: 53 °C - 10' 66 °C - 60' 73 °C - 10' mashout i 10' przerwy Chmielenie: Hop burst 80' - gotowanie 30' - 15 g Iunga, 10 g Zeus, 10 g Challenger 10' - 3 g Irish Moss, 10 g Challenger, 10 g Fuggels 5' - 10 g Fuggels, 10 g EKG, 10 g Challenger

Warka #52 - Let there be rock poszła do 41 butelek 0,5 l z dodatkiem 120 g cukru brązowego (biały się skończył). Fajne piwko i goryczka wyraźna

Chodzi o to, że lagerowanie na martwych drożdżach nie ma większego sensu. Więc jeśli już to lepiej przeprowadzić i cichą i burzliwą razem, a potem przelać na lagerowanie.

To nic nowego, nawet było wspomniane w tym temacie. Aromat chmielowy po prostu znika.

Bo receptory goryczki są na końcu języka Gdyby goryczka była skontrowana mniej wytrawnym, bardziej pełnym piwem i bez słodów palonych (które podbijają uczucie goryczki na finiszu - przez to, że same dają nieco goryczki) - miałbyś inaczej.

Nie ma sprawy. Z ciekawości wklepałem Twoją recepturę do BSII i wyszło mi, że przy średniej wydajności miałeś jakieś 20 l, 12 BLG i około 35 IBU. Przy wytrawnym piwie bez słodów karmelowych masz prawo odebrać to jako agresywną goryczkę