zgoda

Jak jest odpowiednio przechowywany to parę miesięcy nie robi różnicy.

Nobilitującego - nic. To było normalne.

Tu masz recepturę na klona Fuller's London Porter. Słód brown jest dostępny w twojbrowar.pl, ale można go chyba zastąpić jakimiś innymi.

W wakacje po I klasie liceum w tajemnicy przed starymi pojechałem do Jarocina na FMR'87. Chyłkiem-bokiem, żeby nie podpaść MO, ORMO i SOK, bo miałbym przechlapane przez resztę wakacji jakby się wydało. Oczywiście, karnetu nie miałem, namiotu też nie - właziłem na stadion przez ogrodzenie (raz mnie ochrona złapała i musiałem o świcie sprzątać boisko), spałem w "kryptach" pod balkonami na jakimś osiedlu, myłem się pod hydrantem, paliłem Popularne i wyjadałem marchew z grządek na działkach, dopóki mieszkańcy bloków nie zaczęli nam przynosić jedzenia do "krypt". Matka dowiedziała się dopiero 2 lata później, jak do Jarocina jechałem już oficjalnie i legalnie, z karnetem muzyka. A teraz mogę to porównać z synem szwagierki, ma 19 lat. Jak mu kiedyś zaproponowałem żeby sobie zrobił jakąś wyprawę w wakacje (choćby do Węgorzewa) to pierwsza odpowiedź była "po pierwsze, nie mamy armat" (czyli litania, co się zaczęła od: "a gdzie ja będę spał, a co będę jadł, a gdzie się umyję, a za co ja mam jechać"). Ale nie ma co psioczyć, zwycięża wygodnictwo - po co się ruszać z domu, skoro i tak da się wszystko obejrzeć w internecie?

Dobry ciemniak a'la porter.

Ja tam zestawów z BA nie chwalę, bo nie robiłem z nich, ale pewne uwagi bym miał... W pszenicznym jest 50g Lubelskiego, alt to 100% monachijskiego, jak dla mnie to nie to. Z przeglądania surowców najlepiej wypadają zestawy z Piwodzieja. Tak że na składzie zestawów bym nie polegał, jeżeli chodzi o określenie różnic między stylami.

O, widzę że żona pogoniła jednak do robienia piwa. Na piwowarskie lenistwo najlepszym lekarstwem jest spragniona małżonka. Wtedy nawet przełknie pół dnia bałaganu w kuchni.

W "Handbook of Brewing" Esslingera znalazłem takie uproszczone rozróżnienie jeżeli chodzi o te piwa, przynajmniej jeżeli chodzi o wersje brytyjskie/irlandzkie: stout (chyba dry, bo raczej nie RIS) - wytrawny smak pochodzi z użycia palonego jęczmienia, bez dodatku cukru fermentowalne, często dodatki niesłodowane dla podniesienia wrażenia treściwości i ugładzenia tekstury porter (angielski) - cierpkość i gorzkość ze słodu palonego jest równoważona dużym udziałem średnio-ciemnych słodów karmelizowanych np. słodu brown, często dodawane ciemne cukry lub melasa brown ale - bez dodatków palonych (słód, jęczmień niesłodowany), kolor pochodzi ze średnio-ciemnych i ciemnych słodów karmelizowanych, cukrów się nie dodaje, melasę rzadko, tekstura może być bardzo różna Rozróżnienie bez wnikania w szczegóły, bo to podstawowy podręcznik, ale do mnie przemawia.

Ostatnie nie było, ale inaczej niż "pogrom" tego bym nie określił.

Jak takie masz podejście to może lepiej rzeczywiście sobie odpuść piwowarstwo.

Zbyt długim.

Plików na RS już nie ma. Może wrzuć to na jakiś ludzki serwis, jakieś google documents albo coś...

W CP są 2 rodzaje. Ja nie mogę dojść które są które. Skalę dla wiader Jokey znajdziesz na wiki, PlastBoxy musisz sobie wymierzyć sam.

Ale co chcesz ratować? Miałeś mieć 20l, masz 30l, żyć nie umierać.

Zacieru czy brzeczki? Jeżeli brzeczki to nie jest to normalne. Stawiam na błąd odczytu gęstości albo błąd odczytu objętości. Co najmniej jedna z tych wartości się nie zgadza.

Dla użytkowników ludzkich systemów mam lepszą propozycję - kopiujemy zdjęcia do zmniejszenia, odpalamy terminal, a tam... $: mogrify *.jpg -antialias -size 400 -resize 400 Jeżeli rozmiar wynikowy (w powyższym przykładzie: 400 pikseli) jest dużo mniejszy niż źródłowy, to warto je trochę zmiękczyć: $: mogrify *.jpg -antialias -unsharp 1x2+1+.10 -size 400 -resize 400 Szybko, zdrowo, a przy dużej ilości plików do obróbki, żeby sobie nie blokować kompiutera: $: screen -dmS resizeimages mogrify *.jpg -antialias -unsharp 1x2+1+.10 -size 400 -resize 400 Jedna uwaga - program mogrify modyfikuje pliki w miejscu.

Przed publikacją materiałów kompromitujących warto się skontaktować z figurantem. Może uda się trochę na tym zarobić.

Wszystkiego najlepszego dla naszych jubilatów (solenizanci to są na imieniny!). Zdrowia, spokoju ducha i optymizmu. No i oczywiście piwowarskich sukcesów życzę.

Jak nie wiesz, to na wiki jest artykuł o tym. Nie powtarzaj plotek.

Trzeba się podnieść po pogromie na ostatnich konkursach i zrobić jakieś piwo dla przyjemności korzystając z tego, że i tak w piątek biorę wolne na łażenie z córką po okulistach. I pewnie będzie to orkiszowe.

Opierając się na tych opiniach nie wziąłbym do ust żadnego z tych piw. A tymczasem wiadomo jak jest, w Wiśle można się było przekonać. Co innego wypunktowanie wad w konkursie, a co innego usiąść sobie z kolegą i napić się piwa.

Noszenie może jest uciążliwe, ale bardziej uciążliwe jest utyskiwanie żony na porozstawiane wiadra w mieszkaniu. Ja noszę 3 piętra w dół i w górę.

Jak będzie niedobre to wylej i zrób następne. Pewnie że żal, ale im szybciej tę gehennę przejdziesz, tym szybciej będziesz wiedział jak robić dobre piwo. Jak wylewałem moje pierwsze zainfekowane piwo to się mało nie popłakałem - a potem już nie miałem oporów przed wylewaniem takiego, które było przechmielone albo miało inną przykrą wadę. Bo w piwie chodzi o przyjemność.

W ten sposób możesz wymienić cały sprzęt i w końcu nie wiedzieć gdzie leżał problem - albo leży nadal, bo np. łapiesz infekcje z powietrza. Zmieniaj jedną rzecz na raz. Będzie trwało dłużej, ale przecież piwowarstwo i tak wymaga cierpliwości.

Jak ktoś napisze mój nick z wielkiej, to się robi nazwisko. A jak wiadomo - "po nazwisku to po pysku".