bart3q

Specialty IPA: Rye IPA
Aroma: A prominent to intense hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. It may have low peppery rye malt aroma. A low to medium-low clean grainy-malty aroma may be found in the background. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style.
 
Appearance: Color ranges from medium gold to light reddish-amber. Should be clear, although unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, white to off-white head with good persistence.
 
Flavor: Hop flavor is medium to very high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to very high hop bitterness. Malt flavor should be low to medium-low, and is generally clean and grainy-malty although some light caramel or toasty flavors are acceptable. A light grainy spiciness from rye malt should be present. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Rye malt contributes to a dry finish; residual sweetness should be low to none. The bitterness, hop flavor and dryness may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions.
 
Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hop-derived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance.
 
Overall Impression: A decidedly hoppy and bitter, moderately strong American pale ale, showcasing modern American and New World hop varieties. The balance is hop-forward, with a clean fermentation profile, dry finish, and clean, supporting malt allowing a creative range of hop character to shine through.
 
Comments: A modern American craft beer variation of American IPA. Rye malt character should be noticeable, otherwise enter in American IPA. Oak is inappropriate in this style; if noticeably oaked, enter in wood-aged category.
 
History: Looking to add complexity and variety to their IPAs, craft brewers and homebrewers substituted rye malt for a portion of their base malt. Rye IPAs, RyePAs or RIPAs have found a place in many craft breweries seasonal rotations.
 
Characteristic Ingredients: Pale ale or 2-row brewers malt as the base, 15-20% Rye malt, American or New World hops, American or English yeast with a clean or slightly fruity profile. Generally all-malt, but mashed at lower temperatures for high attenuation. Sugar additions to aid attenuation are acceptable. Water character varies from soft to moderately sulfate. Restrained use of crystal malts, if any, as high amounts can lead to a sweet finish and clash with the hop character.
 
Style Comparison: Drier and slightly spicier than an American IPA. Bitterness and spiciness from rye lingers longer than an American IPA. Does not have the intense rye malt character of a Roggenbier. Some examples are stronger like a Double IPA.
 
Vital Statistics:
OG:1.056 –1.075
IBUs:50 –75
FG:1.008 –1.014
SRM:6 –14
ABV:5.5 –8.0%
Commercial Examples:
Sierra Nevada Ruthless Rye, Arcadia Sky High Rye, Founders Reds Rye, Bear Republic Hop Rod Rye, Great Lakes Rye of the Tiger, Arbor Brewing Ryeclops Imperial Rye
 
 
 
Wyspecjalizowana IPA – Żytnia IPA
Aromat: Wydatny do intensywnego aromat chmielowy charakterystyczny dla jednego lub wielu chmieli Amerykańskich lub z Nowego Świata, taki jak: cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy/korzenny(spicy), owoców tropikalnych, owoców pestkowych, jagody, melonu etc. Wiele wersji jest chmielonych na zimno i mogą posiadać dodatkowy świeży aromat chmielowy; jest to pożądane ale nie wymagane. Trawiastość powinna być minimalna, jeśli obecna. Może posiadać słaby, pieprzowy aromat słodu żytniego. Niski do średnio-niskiego czysty aromat zbożowo-słodowy może być wyczuwalny w tle. Owocowość pochodząca od drożdży może być wyczuwalna w niektórych wersjach, chociaż neutralny charakter fermentacji również jest akceptowalny. Umiarkowana nuta alkoholowa może być obecna, ale w najlepszych piwach ten charakter powinien być minimalny. Każdy charakter chmielu Amerykańskiego lub z Nowego Świata jest akceptowalny, nowe odmiany chmielu ciągle będą się pojawiać i ten styl nie powinien być ograniczony.
 
Wygląd: Kolor w zakresie od średnio złotego do jasno czerwonawego – bursztynowego. Powinno być klarowne, ale niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkości piana w kolorze białym do złamanej bieli, dobrze utrzymująca się.
 
Smak: Smak chmielowy średni do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter chmieli Amerykańskich lub z Nowego Świata, taki jak: cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy/korzenny(spicy), owoców tropikalnych, owoców pestkowych, jagody, melonu etc. Średnio wysoka do bardzo wysokiej goryczka chmielowa. Smak słodowy powinien być niski do średnio niski, i powinien być generalnie zbożowo – słodowy, chociaż troszkę lekkich karmelowych lub opiekanych (toasty) smaków jest akceptowalnych. Lekka zbożowa przyprawowość od słodu żytniego powinna być obecna. Niska owocowość pochodząca od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Słód żytni wnosi wytrawny finisz; szczątkowa słodkość powinna być niska do nieobecnej. Goryczka, smak chmielowy i wytrawność mogą pozostawać w posmaku ale nie powinny być szorstkie/nieprzyjemne(Harsch). Bardzo delikatny, czysty smak alkoholu może pojawiać się w mocniejszych wersjach.
 
Odczucie w ustach: Średnio lekka do średniej treściwość, z gładką teksturą. Nagazowanie średnie do średnio – wysokiego. Brak szorstkiego ściągania pochodzącego od chmielu. Bardzo lekkie, gładkie rozgrzewanie od alkoholu nie jest wadą, jeśli nie zakłóca ogólnego balansu.
 
Ogólne wrażenie: Zdecydowanie chmielowe i gorzkie, umiarkowanie mocne American Pale Ale, promujące nowoczesne gatunki chmieli Amerykańskich i z Nowego Świata. Balans jest skierowany w stronę chmielu, z czystym profilem fermentacji, wytrawnym finiszem, i czystym wsparciem słodowym, które pozwala przebijającemu się przez niego twórczemu wachlarzowi chmieli błyszczeć.
 
Komentarze: Nowoczesna Amerykańska rzemieślnicza wariacja Amerykańskiego IPA. Żytni charakter powinien być wyczuwalny, inaczej piwo powinno być zgłoszone jako America IPA. Dąb jest nieodpowiedni w tym stylu; jeśli dębowość jest wyczuwalna, piwo powinno być zgłoszone do kategorii Wood-aged.
 
Historia: W poszukiwaniu jak zwiększyć złożoność i rozmaitość swoich IPA, piwowarzy rzemieślniczy i domowi zamienili część słodu podstawowego na żytni. Żytnie IPA, żytnie PA lub RIPA znalazły miejsce w wielu wypustach sezonowych browarów rzemieślniczych.
 
Charakterystyczne składniki: Słód Pale ale lub 2-rzędowy jako baza, 15-20% słodu żytniego, chmiele Amerykańskie lub z Nowego Świata, Amerykańskie lub Angielskie drożdże o czystym lub delikatnie owocowym profilu. Zasadniczo warzone ze słodów, ale zacierane w niższych temperaturach dla wysokiego odfermentowania. Dodatek cukru aby zwiększyć odfermentowanie jest akceptowalny. Woda od miękkiej do umiarkowanie siarczanowej. Skromny dodatek słodów karmelowych (lub jego brak), ponieważ jego duże ilości mogą prowadzić do słodkiego finiszu i kłócić się z charakterem chmieli.
 
Porównanie stylów: Wytrawniejsze i delikatnie ostrzejsze/bardziej pikantne (spicier) niż Amerykańskie IPA. Goryczka i pikantność żyta pozostaje dłużej niż w Amerykańskim IPA. Nie posiada tak intensywnego charakteru słodu żytniego jak Roggenbier. Niektóre przykłady są mocniejsze, jak Double IPA.
 
Parametry:
OG:1.056 –1.075 (13,75-18,25 Blg)
IBU:50 –75
FG:1.008 –1.014 (2-3,5 Blg)
SRM:6 –14
ABV:5.5 –8.0%
Przykłady komercyjne:
Sierra Nevada Ruthless Rye, Arcadia Sky High Rye, Founders Reds Rye, Bear Republic Hop Rod Rye, Great Lakes Rye of the Tiger, Arbor Brewing Ryeclops Imperial Rye
 
Troszkę kulawe stylistycznie, i słówa zaznaczone na czerwono nie jestem pewny czy dobrze przetłumaczyłem.

Specialty IPA: Belgian IPA
 
Aroma: Moderate to high hop aroma, often tropical, stone fruit, citrus or pine-like typical of American or New World hop varieties. Floral and spicy aromas are also found indicating European hops. Grassy aroma due to dry hopping may be present. Gentle, grainy-sweet malt aroma, with little to no caramel. Fruity esters are moderate to high and may include aromas of bananas, pears and apples. Light clove-like phenols may be noticeable. Belgian candi sugar-like aromas are sometimes present.
 
Appearance: Light golden to amber in color. Off-white head is moderate to large in size and has good retention. Clarity is fair to quite hazy in dry hopped examples.
 
Flavor: Initial flavor is moderately spicy and estery associated with Belgian yeast strains. Clove-like and peppery flavors are common. Banana, pear and apple flavors are also typical. Hop flavors are moderate to high in intensity and may reflect tropical, stone fruit, melon, citrusy, or piney American/New World varieties or floral and spicy Saazer-type hop flavors. Malt flavor is light and grainy-sweet, sometimes with low toasted or caramel malt flavor but not required. Bitterness is high and may be accentuated by spicy yeast-derived flavors. The finish is dry to medium-dry although some examples have a slight sweetness mixed with the lingering bitterness.
 
Mouthfeel: The body is medium to light and varies due to carbonation level and adjunct use. Carbonation level is medium to high. Some higher alcohol versions may be warming although this may not be readily apparent.
 
Overall Impression: An IPA with the fruitiness and spiciness derived from the use of Belgian yeast. The examples from Belgium tend to be lighter in color and more attenuated, similar to a tripel that has been brewed with more hops. This beer has a more complex flavor profile and may be higher in alcohol than a typical IPA.
 
Comments: The choice of yeast strain and hop varieties is critical since many choices will horribly clash.
 
History: A relatively new style, started showing up in the mid 2000s. Homebrewers and microbreweries simply substituted Belgian yeast in their American IPA recipes. Belgian breweries added more hops to their tripel and pale ale recipes.
 
Characteristic Ingredients: Belgian yeast strains used in making tripels and golden strong ales. American examples tend to use American or New World hops while Belgian versions tend to use European hops and only pale malt.
 
Style Comparison: A cross between an American IPA/Imperial IPA with a Belgian Golden Strong Ale or Tripel. This style is may be spicier, stronger, drier and more fruity than an American IPA.
 
Entry Instructions:
Vital Statistics:
OG: 1.058 – 1.080
IBUs: 50 – 100
FG: 1.008 – 1.016
SRM: 5 – 15
ABV: 6.2 – 9.5%
 
Commercial Examples: Brewery Vivant Triomphe, Houblon Chouffe, Urthel Hop It, Stone Cali-Belgique, Epic Brainless IPA, Green Flash Le Freak, Lagunitas Little Sumpin’ Wild References: Writeup by Mike Winnie
 
Tłumaczenie opracowane na potrzeby I Podlaski Konkurs Piw Domowych
 
Specialty IPA: Belgian IPA
 
Aromat: Umiarkowany do wysokiego aromat chmielowy, zwykle o charakterze owoców tropikalnych, owoców pestkowych ( brzoskwinie, morele, nektarynki ), cytrusów lub sosnowym, typowy dla amerykańskich lub innych nowofalowych odmian chmielu. Aromaty kwiatowe i przyprawowe, pochodzące z europejskich odmian chmielu mogą być również obecne. Aromaty trawiaste powstałe w wyniku chmielenia na zimno mogą być obecne. Delikatne, słodko-ziarniste aromaty słodowe. Karmelowość niska lub brak. Poziom estrów owocowych od umiarkowanego do wysokiego i może zawierać aromaty bananów, gruszek oraz jabłek. Lekki poziom fenolowości ( goździki ) może być wyczuwalny. Czasem mogą być obecne aromaty belgijskiego cukru kandyzowanego.
 
Wygląd: Barwa od jasno złotej do bursztynowej. Piana koloru złamanej bieli, średniej do wysokiej, trwała. Klarowność od przejrzystej do dość mglistej w piwach chmielonych na zimno.
 
Smak: Smak początkowo powinien być umiarkowanie przyprawowy i estrowy ( w związku z użyciem belgijskich szczepów drożdży ). Goździkowe, jak i pieprzne nuty są powszechne. Nuty bananów, gruszek oraz jabłek są również typowe. Intensywność smaku chmielowego od umiarkowanej do wysokiej i i może odzwierciedlać charakter owoców tropikalnych, owoców pestkowych, melona, cytrusów lub sosnowy ( pochodzące z odmian amerykańskich, australijskich i innych nowofalowych ), ale także może zawierać nuty kwiatowe i przyprawowe pochodzące ze szlachetnych odmian europejskich ( np. Saaz ). Smak słodowy jest lekki i powinien mieć charakter słodko-ziarnisty, czasami może zawierać niewielki poziom posmaków tostowych lub karmelowych, jednakże nie są one wymagane. Goryczka jest wysoka i jej odczucie może być wzmocnione przyprawowością pochodzącą od drożdży. Finisz wytrawny do średnio wytrawnego, chociaż niektóre przykłady mają niewielką słodycz zmieszaną z pozostającą goryczką.
 
Tekstura: Pełnia od lekkiej do średniej, w zależności od poziomu nasycenia dwutlenkiem węgla i użytych dodatków. Nagazowanie od średniego do wysokiego. Mocniejsze wersje mogą mieć charakter rozgrzewający choć nie powinien być on zbyt wyeksponowany.
 
Ogólne wrażenie: IPA z owocowym i przyprawowym charakterem pochodzącym od belgijskich drożdży. Belgijskie przykłady zwykle są jaśniejsze i bardziej odfermentowane, podobne do klasztornego Tripla, ale warzonego z większą ilością chmielu. Belgijskie IPA powinno mieć bardziej złożony profil smakowy i może być mocniejsze niż typowe India Pale Ale.
 
Komentarz: Wybór szczepu drożdży i odmian chmielu jest kluczowy dla piwa, ponieważ wiele z nich nie pasuje do siebie nawzajem i efektem mogą być kolizje smakowe.
 
Historia: Stosunkowo nowy styl, zaczął pojawiać się w pierwszej dekadzie po 2000 roku. Piwowarzy domowi oraz małe browary po prostu zastępowały w swoich recepturach na amerykańskie IPA zwykłe drożdże drożdżami belgijskimi. Natomiast browary belgijskie zaczęły dodawać więcej chmielu do swoich Pale Ale oraz Tripli.
 
Surowce: Belgijskie szczepy drożdży tradycyjnie używane do fermentacji klasztornego Tripel lub Golden Strong Ale. Amerykańskie przykłady najczęściej wykorzystują amerykańskie lub inne nowofalowe odmiany chmielu, natomiast w wersjach belgijskich częściej stosuje się europejskie odmiany chmielu i tylko jeden rodzaju słodu - słód jasny.
 
Podsumowanie: Skrzyżowanie amerykańskiego IPA lub Imperial IPA z Belgian Goldeng Strong Ale lub klasztornym Triplem. Ten styl może mieć wyraźniejszy charakter przyprawowy, owocowych estrów, a także być mocniejszy i bardziej wytrawny w porównaniu do American IPA.
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 1.058 - 1.080 SG ( 14 - 20 Plato ).
Goryczka: 50 - 100 IBU.
Ekstrakt końcowy: 1.008 - 1.016 SG ( 2 – 4 Plato ).
Barwa: 5 – 15 SRM ( 9 – 30 EBC ).
Zawartość alkoholu (vol.): 6.2 - 9.5 %.
 
Przykłady komercyjne amerykańskie: Brewery Vivant Triomphe, Stone Cali-Belgique, Epic Brainless IPA, Green Flash Le Freak, Lagunitas Little Sumpin’ Wild.
 
Przykłady komercyjne belgijskie: Houblon Chouffe, Urthel Hop It.

Historical Beer: Lichtenhainer
 
Aroma: Moderately strong fresh smoky aroma, light hints of sourness, medium-low fruity esters, possibly apples or lemons, moderate bready-grainy malt. The smoke character is stronger than the bready notes, and the smoke has a ‘dry’ character, like the remnants of an old fire, not a ‘greasy’ smoke.
 
Appearance: Tall off-white head, rocky and persistent. Deep yellow to light gold color. Fair clarity, may be somewhat hazy.
 
Flavor: Moderately strong fruity flavor, possibly lemons or apples. Moderate intensity, clean lactic tartness (no funk). Similar smoky character as aroma (dry wood fire), medium strength. Dry finish, with acidity and smoke in the aftertaste. Low bitterness; the acidity is providing the balance, not hops. Fresh, clean palate and slightly puckery aftertaste. The wheat character is on the low side; the smoke and acidity are more prominent in the balance. The lemony-tart/green apple flavor is strongest in the finish, with smoke a close second. Complex.
 
Mouthfeel: Tingly acidity. High carbonation. Medium to medium-light body.
 
Overall Impression: A sour, smoked, lower-gravity historical German wheat beer. Complex yet refreshing character due to high attenuation and carbonation, along with low bitterness and moderate sourness.
 
Comments: Served young. Smoke and sour is an unusual combination that is not for everyone.
 
History: Originating in Lichtenhain, in Thüringen (central Germany). Height of popularity was towards the end of the 1800s, and was widely available throughout Thüringen.
 
Characteristic Ingredients: Smoked barley malt, wheat malt, lactobacillus, top-fermenting yeast. Grists vary, but the wheat would typically be 30-50%.
 
Style Comparison: In the same general historical lower-alcohol top-fermenting central European wheat beer family as Gose, Grodziskie, and Berliner weisse, has elements of all of them but having its own unique balance – sour and smoke is not found in any of the other beers. Not as acidic as Berliner weisse, probably more like a smoked gose without coriander and salt, or a grodziskie with gose-like acidity.
 
Vital Statistics:
OG: 1.032 – 1.040
IBUs: 5 – 12
FG: 1.004 – 1.008
SRM: 3 – 6
ABV: 3.5 – 4.7%
 
Tłumaczenie opracowane na potrzeby I Podlaskiego Konkursu Piw Domowych
 
Piwo historyczne: Lichtenhainer
 
Aromat: Umiarkowanie mocny aromat świeżego dymu, lekkie nuty kwaśne, średnio niski poziom owocowych estrów, możliwe nuty jabłkowe lub cytrynowe, umiarkowanie intensywna chlebowo-ziarnista słodowość. Charakter dymny powinien być mocniej wyczuwalny niż nuty chlebowe. Dym powinien mieć charakter "suchy", jak resztki starego, wypalonego ogniska, a nie dymu "tłustego".
 
Wygląd: Piana wysoka, poszarpana, trwała o złamanej bieli. Barwa od głęboko żółtej do jasno złotej. Dobra klarowność, chociaż może bywać nieco zamglone.
 
Smak: Umiarkowanie silny smak owocowy, możliwa cytrynowość lub jabłkowość. Umiarkowanie intensywna kwasowość, jednakże powinna mieć czysty, mleczy charakter. Niedozwolone są nuty charakterystyczne dla belgijskich piw kwaśnych, fermentowanych z udziałem Brettanomyces. Charakter dymny średnio mocny, podobnie jak w przypadku aromatu powinien kojarzyć się z suchym dymem z ogniska. Finisz wytrawny z kwaśnym i dymnym w posmakiem. Goryczka niska, balans piwu zapewnia kwaśność, a nie chmiel. Świeże, czyste na podniebieniu z lekkim ściąganiem w posmaku. Pszeniczna słodowość powinna być niższa od dymności i kwaśności. Natężenie cytrynowej cierpkości lub smaku zielonego jabłka powinno być najsilniej odczuwane w posmaku, wraz z dymnością na drugim miejscu. Smak powinien być złożony.
 
Tekstura: Mrowiąca i ściągająca kwasowość. Mocne nagazowanie. Pełnia od średnio lekkiej, do średniej.
 
Ogólne wrażenie: Kwaśne, wędzone, historyczne niemieckie piwo pszeniczne o niskim ekstrakcie. Złożony chociaż wciąż orzeźwiający charakter dzięki wysokiemu odfermentowaniu i nagazowaniu, wraz z niską goryczką i umiarkowaną kwaśnością.
 
Komentarze: Serwowane jako młode piwo. Dym i kwaśność to nietypowe, nieodpowiadające wszystkim połączenie.
 
Historia: Pochodzące z Lichtenhain, w Turyngii (centralne Niemcy). Najbardziej popularne w końcu XIX wieku, kiedy to było powszechnie dostępne w całej Turyngii.
 
Surowce: Wędzony słód jęczmienny, słód pszeniczny, Lactobacillus, drożdże górnej fermentacji. Zasyp różny, jednak typowy udział pszenicy wynosi zazwyczaj 30-50%.
 
Podsumowanie: Pochodzi z tej samej rodziny środkowoeuropejskich, historycznych piw pszenicznych górnej fermentacji, o niskiej zawartości alkoholu co Gose, Grodziskie oraz Berliner Weisse. Posiada cechy ich wszystkich, ale ma własny unikalny charakter - kwaśność i dym nie są obecne w którymkolwiek z pozostałych styli. Nie jest tak kwaśne jak Berliner Weisse, raczej jak wędzone Gose bez kolendry i soli, lub jak Grodziskie z kwaśnością Gose.
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 1.032 - 1.040 SG ( 8 - 10 Plato ).
Goryczka: 5 - 12 IBU.
Ekstrakt końcowy: 1.004 - 1.008 SG ( 1 - 2 Plato).
Kolor: 3 - 6 SRM ( 6 - 12 EBC ).
Zawartość alkoholu (vol.): 3.5 - 4.7 %.

znalazlem ciekawy artukul ktory warto mysle tu podpiac, (byc moze gdzies juz ktos to wrzucil) dotyczy wlasnie przemywania gestwy z uzyciem wody, kwasu fosforowego i ClO2
 
http://www.birkocorp.com/brewery/white-papers/coming-clean-a-new-method-of-washing-yeast-with-chlorine-dioxide/
 
w skrocie zgodnie z eksperymentami ktore przeprowadzili mycie z uzyciem ClO2 jest mniej szkodliwe dla drozdzy w porownaniu do kwasu i duzo wiecej ubija bakterii. Dodatkowo jest duzo szybsze (10 min z ClO2 kontra ponad dwie godziny z kwasem). Z ich doswiadczen wynika ze nawet stezenie 13ppm ClO2 daje dobre efekty

Gdyby to było jakieś zwykłe piwo to spoko, a tam poszła masa chmielu i to ostatnie porcje.
Wszystko miało być idealnie, nie przyszło mi do głowy, żeby sprawdzić uszczelkę.
 
Coś czuję, że będę skakał przy wiadrze jak przy pierwszej warce

Przed konkursem, każdy kto wysłał piwo jest potencjalnym GCh, w momencie w którym GCh został wybrany, GCh jest tylko jeden, po prostu większość nie ma jeszcze wiedzy, kto nim jest, dla mnie to sztuczne budowanie napięcia, a decyzję o upublicznieniu finalistów, uważam za bardzo dobrą decyzję.
 
edit:
PS Jak ktoś chce się czuć GCh do końca, to przecież nie musi wchodzić na stronę z wynikami eliminacji    
PS2 Ja tak w ogóle to jestem zwolennikiem pełnej jawności konkursów i dziwi mnie np. brak publicznej listy startowej w niektórych konkursach

No właśnie nie, bo to byłoby akurat sztuczne budowanie napięcia, tak jak czekaniem z listą tych co przeszli eliminacje na końcowe wyniki.
Podawanie wyników od razu bardzo popieram, po prostu co jest już wiadome to jest upubliczniane i tyle, bez sztucznego budowania napięcia.

Jak chcesz samą barwę zmienić to sypnij troszkę barwiacego. Dasz go mało to nie wpłynie na smak. Karmelowe wrzuca się od początku zacierania, one mają skrobię w sobie.
Albo dodaj karmelowych o wysokim Ebc, dasz ich mniej i tak nie wpłyną na smak.

Darujcie juz sobie. Przygodę z piwem dopiero zaczynam. To samo tyczy się smaków. A że moja okolica mocno kuleje pod względem dostępności dobrych piw, smakuje nawet taki Żywiec. Koniec!

Siemka, mam kilo mąki pszennej, uda mi się zrobić frytki?
Nie
Kiepsko, to czego użyć żeby zrobić frytki?
Najlepiej jakiś ziemniaków...
 
 
Czego użyć żeby zrobić belga?
Najlepiej jakiś drożdży belgijskich. A saison to styl wybitnie zależny od drożdży, na byle czym wyjdzie Ci byle co.

Specialty IPA: Rye IPA
Aroma: A prominent to intense hop aroma featuring one or more characteristics of American or New World hops, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Many versions are dry hopped and can have an additional fresh hop aroma; this is desirable but not required. Grassiness should be minimal, if present. It may have low peppery rye malt aroma. A low to medium-low clean grainy-malty aroma may be found in the background. Fruitiness from yeast may also be detected in some versions, although a neutral fermentation character is also acceptable. A restrained alcohol note may be present, but this character should be minimal at best. Any American or New World hop character is acceptable; new hop varieties continue to be released and should not constrain this style.
 
Appearance: Color ranges from medium gold to light reddish-amber. Should be clear, although unfiltered dry-hopped versions may be a bit hazy. Medium-sized, white to off-white head with good persistence.
 
Flavor: Hop flavor is medium to very high, and should reflect an American or New World hop character, such as citrus, floral, pine, resinous, spicy, tropical fruit, stone fruit, berry, melon, etc. Medium-high to very high hop bitterness. Malt flavor should be low to medium-low, and is generally clean and grainy-malty although some light caramel or toasty flavors are acceptable. A light grainy spiciness from rye malt should be present. Low yeast-derived fruitiness is acceptable but not required. Rye malt contributes to a dry finish; residual sweetness should be low to none. The bitterness, hop flavor and dryness may linger into the aftertaste but should not be harsh. A very light, clean alcohol flavor may be noted in stronger versions.
 
Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a smooth texture. Medium to medium-high carbonation. No harsh hop-derived astringency. Very light, smooth alcohol warming not a fault if it does not intrude into overall balance.
 
Overall Impression: A decidedly hoppy and bitter, moderately strong American pale ale, showcasing modern American and New World hop varieties. The balance is hop-forward, with a clean fermentation profile, dry finish, and clean, supporting malt allowing a creative range of hop character to shine through.
 
Comments: A modern American craft beer variation of American IPA. Rye malt character should be noticeable, otherwise enter in American IPA. Oak is inappropriate in this style; if noticeably oaked, enter in wood-aged category.
 
History: Looking to add complexity and variety to their IPAs, craft brewers and homebrewers substituted rye malt for a portion of their base malt. Rye IPAs, RyePAs or RIPAs have found a place in many craft breweries seasonal rotations.
 
Characteristic Ingredients: Pale ale or 2-row brewers malt as the base, 15-20% Rye malt, American or New World hops, American or English yeast with a clean or slightly fruity profile. Generally all-malt, but mashed at lower temperatures for high attenuation. Sugar additions to aid attenuation are acceptable. Water character varies from soft to moderately sulfate. Restrained use of crystal malts, if any, as high amounts can lead to a sweet finish and clash with the hop character.
 
Style Comparison: Drier and slightly spicier than an American IPA. Bitterness and spiciness from rye lingers longer than an American IPA. Does not have the intense rye malt character of a Roggenbier. Some examples are stronger like a Double IPA.
 
Vital Statistics:
OG:1.056 –1.075
IBUs:50 –75
FG:1.008 –1.014
SRM:6 –14
ABV:5.5 –8.0%
Commercial Examples:
Sierra Nevada Ruthless Rye, Arcadia Sky High Rye, Founders Reds Rye, Bear Republic Hop Rod Rye, Great Lakes Rye of the Tiger, Arbor Brewing Ryeclops Imperial Rye
 
 
 
Wyspecjalizowana IPA – Żytnia IPA
Aromat: Wydatny do intensywnego aromat chmielowy charakterystyczny dla jednego lub wielu chmieli Amerykańskich lub z Nowego Świata, taki jak: cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy/korzenny(spicy), owoców tropikalnych, owoców pestkowych, jagody, melonu etc. Wiele wersji jest chmielonych na zimno i mogą posiadać dodatkowy świeży aromat chmielowy; jest to pożądane ale nie wymagane. Trawiastość powinna być minimalna, jeśli obecna. Może posiadać słaby, pieprzowy aromat słodu żytniego. Niski do średnio-niskiego czysty aromat zbożowo-słodowy może być wyczuwalny w tle. Owocowość pochodząca od drożdży może być wyczuwalna w niektórych wersjach, chociaż neutralny charakter fermentacji również jest akceptowalny. Umiarkowana nuta alkoholowa może być obecna, ale w najlepszych piwach ten charakter powinien być minimalny. Każdy charakter chmielu Amerykańskiego lub z Nowego Świata jest akceptowalny, nowe odmiany chmielu ciągle będą się pojawiać i ten styl nie powinien być ograniczony.
 
Wygląd: Kolor w zakresie od średnio złotego do jasno czerwonawego – bursztynowego. Powinno być klarowne, ale niefiltrowane wersje chmielone na zimno mogą być lekko mgliste. Średniej wielkości piana w kolorze białym do złamanej bieli, dobrze utrzymująca się.
 
Smak: Smak chmielowy średni do bardzo wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter chmieli Amerykańskich lub z Nowego Świata, taki jak: cytrusowy, kwiatowy, sosnowy, żywiczny, przyprawowy/korzenny(spicy), owoców tropikalnych, owoców pestkowych, jagody, melonu etc. Średnio wysoka do bardzo wysokiej goryczka chmielowa. Smak słodowy powinien być niski do średnio niski, i powinien być generalnie zbożowo – słodowy, chociaż troszkę lekkich karmelowych lub opiekanych (toasty) smaków jest akceptowalnych. Lekka zbożowa przyprawowość od słodu żytniego powinna być obecna. Niska owocowość pochodząca od drożdży jest akceptowalna ale nie wymagana. Słód żytni wnosi wytrawny finisz; szczątkowa słodkość powinna być niska do nieobecnej. Goryczka, smak chmielowy i wytrawność mogą pozostawać w posmaku ale nie powinny być szorstkie/nieprzyjemne(Harsch). Bardzo delikatny, czysty smak alkoholu może pojawiać się w mocniejszych wersjach.
 
Odczucie w ustach: Średnio lekka do średniej treściwość, z gładką teksturą. Nagazowanie średnie do średnio – wysokiego. Brak szorstkiego ściągania pochodzącego od chmielu. Bardzo lekkie, gładkie rozgrzewanie od alkoholu nie jest wadą, jeśli nie zakłóca ogólnego balansu.
 
Ogólne wrażenie: Zdecydowanie chmielowe i gorzkie, umiarkowanie mocne American Pale Ale, promujące nowoczesne gatunki chmieli Amerykańskich i z Nowego Świata. Balans jest skierowany w stronę chmielu, z czystym profilem fermentacji, wytrawnym finiszem, i czystym wsparciem słodowym, które pozwala przebijającemu się przez niego twórczemu wachlarzowi chmieli błyszczeć.
 
Komentarze: Nowoczesna Amerykańska rzemieślnicza wariacja Amerykańskiego IPA. Żytni charakter powinien być wyczuwalny, inaczej piwo powinno być zgłoszone jako America IPA. Dąb jest nieodpowiedni w tym stylu; jeśli dębowość jest wyczuwalna, piwo powinno być zgłoszone do kategorii Wood-aged.
 
Historia: W poszukiwaniu jak zwiększyć złożoność i rozmaitość swoich IPA, piwowarzy rzemieślniczy i domowi zamienili część słodu podstawowego na żytni. Żytnie IPA, żytnie PA lub RIPA znalazły miejsce w wielu wypustach sezonowych browarów rzemieślniczych.
 
Charakterystyczne składniki: Słód Pale ale lub 2-rzędowy jako baza, 15-20% słodu żytniego, chmiele Amerykańskie lub z Nowego Świata, Amerykańskie lub Angielskie drożdże o czystym lub delikatnie owocowym profilu. Zasadniczo warzone ze słodów, ale zacierane w niższych temperaturach dla wysokiego odfermentowania. Dodatek cukru aby zwiększyć odfermentowanie jest akceptowalny. Woda od miękkiej do umiarkowanie siarczanowej. Skromny dodatek słodów karmelowych (lub jego brak), ponieważ jego duże ilości mogą prowadzić do słodkiego finiszu i kłócić się z charakterem chmieli.
 
Porównanie stylów: Wytrawniejsze i delikatnie ostrzejsze/bardziej pikantne (spicier) niż Amerykańskie IPA. Goryczka i pikantność żyta pozostaje dłużej niż w Amerykańskim IPA. Nie posiada tak intensywnego charakteru słodu żytniego jak Roggenbier. Niektóre przykłady są mocniejsze, jak Double IPA.
 
Parametry:
OG:1.056 –1.075 (13,75-18,25 Blg)
IBU:50 –75
FG:1.008 –1.014 (2-3,5 Blg)
SRM:6 –14
ABV:5.5 –8.0%
Przykłady komercyjne:
Sierra Nevada Ruthless Rye, Arcadia Sky High Rye, Founders Reds Rye, Bear Republic Hop Rod Rye, Great Lakes Rye of the Tiger, Arbor Brewing Ryeclops Imperial Rye
 
Troszkę kulawe stylistycznie, i słówa zaznaczone na czerwono nie jestem pewny czy dobrze przetłumaczyłem.

Wszywka jest zbyt perfekcyjny, żeby być autentycznym naturszczykiem, to jest jakaś akcja socjologiczna i prawdziwy aktor. Zresztą cała akcja z koszulkami, powtarzalność jego powiedzonek.

IMO dużo osób które nie recenzują może nie wiedzieć o forum, ostatnio jak tam byłem to Pani odsyłała do strony wip,czy tam innej, już nie pamiętam. Więc dobrze by było w depozycie nakleić na skrzynce kartkę z napisem:
 
Wymieniasz piwa - zostaw recenzję wypitych piw na stronie piwo.org, w dziale "degustacje piw domowych" w temacie "piwny depozyt - wrocław". Sam na pewno też byś chciał przeczytać opinie o swoim piwie, wystaw taką opinię swoimi słowami dla kogoś!.

A ja bym to inaczej tłumaczył... Wpadłem ostatnio na fajny wykres.
 

Ja mam

Kolegów zaprosisz i pójdzie.

A to 70 Watt co dokładnie oznacza? Ilość ciepła jaką urządzenie może przemieścić?
 
Jeśli tak to 70W daje nam 70Wh, czyli 252000J, czyli 252kJ.
20 litrów brzeczki o ekstrakcie 12°Blg daje nam 2,4kg ekstraktu.
Na podstawie Kunze, 2,4kg ekstraktu podczas fermentacji wytworzy 1408,8 kJ. Przyjmując, że fermentacja to funkcją liniowa (z założenia błędna, ale załóżmy dla uproszczenia, że tak jest...i do tego, że fermentacja będzie trwała 48h (fermentacja górna bardzo agresywne drożdże itd ) to daje nam 29.35kJ ciepła na godzinę, a ta lodówka teoretycznie może odprowadzić 252kJ ... czyli powinna nadawać się do kontroli fermentacji.
 
Chyba, że to co napisałem jest bzdurą, co jest wielce prawdopodobne, ale ja to tak rozumiem

Oczywiście, zrobiłem to z pełną świadomością możliwych komplikacji.
Ale w całej tej zabawie chodzi przecież o eksperymentowanie

Półprawda o ile nie całkiem nieprawda. Olej to i oddzielaj, prawie wszyscy oddzielają.

Nie jestem specjalistą ale znam dwa sposoby - albo liczenie pod mikroskopem, albo po prostu zmierzenie objętości gęstwy która zostanie na dnie startera po jego rozmnożeniu (za tym kalkulatorem gęstwa może mieć ok 1 - 4.5 mld komórek/ml w zależności od gęstości, za tym 1-5 mld ). W tym drugim kalkulatorze możesz liczyć nawet 3-stopniowy starter.
 
Ewentualnie możesz przyjąć metodę Jackakocurka - 1,4mln komórek z 1g ekstraktu
Ale to lepiej niech się jakiś specjalista wypowie.

Gość dobrze robi ,a fundamentaliści forumowi to do fundamentów się nadają tylko.
Ciekawe skąd się bierze tyle przegazowań i granatów.

...taki piwowarski żarcik

Jak obiecałem tak zrobiłem. W dwóch identycznych kielichach do koniaku dwukrotnie oceniałem próbki piwa z tej samej warki, różniące się dodatkiem około dwudziestu kulek Oxi do jednej z butelek. W aromacie były delikatne różnice (jedna z butelek wydawała się bardziej estrowa, druga bardziej pusta) natomiast w smaku różniły się odrobinę kwaśnością. Po wypiciu próbek i chwili przerwy dostałem je jeszcze raz i odgadłem która to która więc różnice drobne, ale jednak były.
 
Co najciekawsze:
- bardziej estrowa próbka była również próbką o mniej kwaśnym smaku i była to butelka z dodatkiem oxi!
- obie próbki były smaczne i w zupełności nadawały się do picia.
 
Wniosek: do butelki próbnej na 0,2l objętości dałem sporo oxi i różnice były niuansami, oxi nie zabiło drożdży, piwo się nagazowało i nie wykazywało ordynarnych aromatów autolizy. Można uznać oxi jako środek obojętny względem smaku, szczególnie w stężeniach w jakich jest używany do dezynfekcji.
 
PS. nadwęglan był z browamatora

Wiele osób prezentuje swoje przepisy zakładając tutaj temat. Postanowiłem się dołączyć, tym bardziej że dużo prościej będzie mi uporządkować swoje zapiski.
Pierwsze dwie warki zrobiłem z ekstraktów - WES Jasne pełne i malinowe wg Zbyszka T z resztek z tego pierwszego.
Następnie wziąłem się za zacieranie (i to ostro - opisane tutaj: http://www.piwo.org/..._20#entry199420):
Posty z poszczególnymi warkami będę na bieżąco edytował - wydaje mi się to bardziej przejrzyste, i nie trzeba będzie tyle szukać aby znać wszystkie szczegóły poszczególnych warek.

Spis treści:
Warka 1: Z ekstraktów
Warka 2: Malinowe
Warka 3: Full Aroma Hops
Warka 4: Jasne pełne
Warka 5: Karmelowe
Warka 6: Miodowe
Warka 7: Malinowe
Warka 8: Pszeniczne
Warka 9 Thunderstorm Ale
Warka 10 Pszeniczne 2
Warka 11 Czerwony topór (irish red ale)
Warka 12 Stout owsiany
Warka 13 Nowozelandzki Ejl Pszeniczny
Warka 14 NZPA & NZIPA
Warka 15 Pszenica
Warka 16 Dunkelweizen
Warka 17 Ale Ale!
Warka 18 Witbier
Warka 19 Grodziskie
Warka 20 APA Cascade
Warka 21 APA Citra
Warka 22 Czerwona pszenica
Warka 23 Weizenbock
Warka 24 Dunkelweizen SH Rakau
Warka 25 Witbier
Warka 26 EIPA
Warka 26,5 Bitter
Warka 27 100% peated
Warka 28 Apa (chmielona ciągle)
Warka 29 Piwo miodowo - jałowcowe
Warka 30 Ciemniak
Warka 31 Pszenica
Warka 32 EIPA 2
Warka 33 Braggot
Warka 34 Pszenica
Warka 35 Pszenica
Warka 36 American Wheat
Warka 37 Dunkelweizen
Warka 38 CDA
Warka 39 CDA Brett
Warka 40 Ciemniak ala brown porter z resztek
Warka 41 Pszenica
Warka 42 Pils
Warka X Whisky
Warka 43 Whisky ale
Warka 44 Polskie Ale
Warka 45 Polskie Ale (hop burst)
Warka 46 Rye IPA
Warka 47 Pszenica
Warka 48 CDA
Warka 49 Desitka
Warka 50 Piwo miodowe
Warka 51 Pils
Warka 52 Schwarzbier
Warka 53 Ciemniak
Warka 54 Pszenica
Warka 55 Pils Cascade
Warka 56 Desitka żytnia
Warka 57 Resztkowe
Warka 58 Forever Iung
Warka 59 IIPA SH Galaxy 2013
Warka 60 Pszenica
Warka 61 Pale ale
Warka 62 Pale ale lidl
Warka 63 Wiedźmińskie
Warka 64 Sweet stout
Warka 65 Raison Saison
Warka 66 Wheatwine
Warka 67 American wheat
Warka 68 Berliner weisse
Warka 69 Mild 1
Warka 70 Blond
Warka 71 mild 21
Warka 72 mild 22
Warka 73 mild 23
Warka 74 mild 3
Warka 75 mild
Warka 76 Brown porter
Warka 77 Resztkowe
Warka 78 Brown porter
Warka 79 BGSA
Warka 80 Blond
Warka 81 Rauch(prawie)pils
Warka 82 Blond
Warka 83 Blond 4
Warka 84 Hoppy Pils
Warka 85 Polskie ale
Warka 86 Coffee robust porter 1
Warka 87 Coffee robust porter 2
Warka 88 Coffee robust porter 3
Warka 89 Piwo na bitwę BGM
Warka 90 Pils Czeski
Warka 91 Pils czeski
Warka 92 Ryewine 100%
Warka 93 Ryewine 100% podejście 2
Warka 94 IIPA
Warka 95 Double IPA
Warka 96 Berliner Weisse
Warka 97 American Wheat
Warka 98 Black IPA
Warka 99 Polish Belgian Single Malt Munich Single Hop Sybilla Session Gold Ale (non-barrel aged)
Warka 100 Bier de Brut
Warka 101 Bier de Brut Brett
Warka 102 Brut(alne) Cherry
Warka 103 IIPA
Warka 104 IIPA
Warka 105 AIPA
Warka 106 Piwo miodowo-jałowcowe
Warka 107 Piwo miodowo-jałowcowe
Warka 108 Wiśniowe
Warka 109 Kveik
Warka 110 Polskie ale SH Sybilla
Warka 111 SMASH Best pale ale, chinook
Warka 112 American Stout
Warka 113 Berliner Weisse
Warka 114 Premium bitter
Warka 115 IRA
Warka 116 pils sybilla MJ
Warka 117 Imperial stout 35 blg
Warka 118 Polski Pils
Warka 119 Vienna lager
Warka 120 Munich Dunkel
Warka 121 "Brett" Saison
"Brett" cydr.
Warka 122 Munich Dunkel
Warka 123 Rauchdoppelbock
Warka 124 Rauchdoppelbock 2
Warka 125 Flanders Red Ale
Warka 126 NEIPA
Warka 127 NEIPA
Warka 128 NEIPA
Warka 129 Hoppy Pils
Warka 130 Polski Pils
Warka 131 Cherry smoked
Warka 132 New Polish IPA
Warka 134 English Porter
Warka 135 Desitka
Warka 136 Hefeweizen
Warka 137 Hoppy pils
Warka 138 Mild
Warka 139 Polska pszenica Marynka
Warka 140 Polska pszenica Oktawia
Warka 141 Hefeweizen
Warka 142 Hefeweizen
Warka 143 Świerkowe
Warka 144 Berliner Weisse
 
 
 
 
 
Warka nr 3: Full Aroma Hops

4 kg słodu pilzneńskiego
28 g marynki w szyszkach
48g lubelskiego (granulat)
5g mchu irlandzkiego

Zacieranie:
Słód wrzucony do wody 65*, po wrzuceniu było 62* - 20 minut
8 minut grzania
72*-40 minut
7 minut grzania
76* - mash out - 5 minut

Chmielenie:
28g marynki 90'
35g lubelskiego 45'
13g lubelskiego 5'

Drożdże: s-04 w 22*
Wyszło ok 23l 12 blg

6.04 - Zrobienie warki
23.04 - dodanie 15g marynki na cichą
30.04 - Zabutelkowanie. Do refermentacji 9g cukru/litr (syrop dodany do warki i wymieszany). Zeszło do 3.5 Blg. Zostawiłem 5l na dnie i zrobiłem malinowe (warka nr 7)
15.05 Leszcz007 ocenił tak:
 


27.06 Warka już wcześniej wykazywała objawy infekcji (zapach szamba), jednak myślałem że może przejdzie. Zdecydowanie nie przeszło, jest niepijalny kwach...