zasada

Abstrahując od tematu, bo każdy robi jak mu pasuje, to ani razu odnosi się do ilu warek?

Tak, pozostałe przypadki też to potwierdzają. Wszystko liczone w qbrew, zasypy wg. How to brew - Johna J. Palmera - czwarta edycja ss.428. Odnośnie stylów założyłem wersje american i robust bez sugestii książkowej.

Nie do końca tak bym to nazwał. Stosując ten sam zasyp, możesz w zależności od swojej wydajności (a co za tym idzie startowego BLG) trafić albo minąć widełki. Najlepszym przykładem będzie chyba rodzina brytyjskich bitterów - ordinary (8 - 10°) i best (10 - 12°). Planujesz górną granicę ordinary bittera, skoczy Ci wydajność i lądujesz w kategorii best bitter. Może to być tyle istotne, że np. trzeba będzie mocniej nachmielić, żeby utrzymać balans.

Dla pale ale Qbrew obliczył następujące wartości: Dla innych nie chce mi się, ale może w wolnej chwili machnę. Może w ogóle osobny wątek, mhmmm...

Mam tylko jedną wątpliwość: Ilość słodu bazowego nie jest w oryginale podana a mój szacunek daje bardzo duże widełki - z założeniem na różną wydajność. Bezpieczniej dla początkujących dawać więcej.

Ja w Poznaniu to Kraków jak zagranica Jeszcze gdzieś mi mignęły. edit: w Piwnym krafcie - Wwa edit 2: odebrałem drożdże, najbliższe warzenie pomiędzy Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem: słód pilzneński i sporo amarillo. Jedno wiadro W34/70 Fermentis, drugie Diamond Lallemand/ Danstar.

Na koniec gotowania. I nie skóry tylko skórki pozbawione tego białego - albedo, albo już ususzone ze sklepów dla piwowarów, albo świeże oskrobane z umytych owoców wyleżane w alkoholu jakimś (te akurat też na cichą można). Szukasz w ogóle odpowiedzi już udzielonych na forum czy leniwcujesz? Na szybko trzy tematy: 1, 2 - tutaj nawet konkretny przepis i wskazówki znajdziesz, 3.

W tej temperaturze to lepiej S-04 albo US-05. Czasu nie zakładaj a jeśli już to 2-3 tygodnie w jednym pojemniku. Co do świątecznych to wyczytałem, że najlepiej wybrać najpierw styl bazowy a potem zobaczyć czym go podkręcić: przyprawy korzenne, ciemne cukry, melasa, skórki cytrusów... I nie chmielił na zimno. Powodzenia.

Prawda! edit: zobacz to zdjęcie bazowe przykładowe zasypy do najpopularniejszych stylów. Chmiele wg uznania, drożdże według możliwości i jedziesz.

Czekam na paczkę i planuję zrobić najpierw maksymalnie 11 BLG a na gęstwie koźlaka i/lub bałtycki porter. Wszystkie uwagi od już korzystających z tego szczepu chętnie przyjmę. Mam nadzieję, że będzie to kolejny dobry strzał ze strony Lelemand, rzeczywisty konkurent / prawdziwa alternatywa dla Fermentis W34/70 - Mangrove Jacks M76 nie spełniły tej nadziei.

Pojawiły się w opakowaniach 11 g, na forum brak wzmianek o ich wykorzystaniu. Zagraniczne fora także raczej milczą (Aussie Home Brewer, BeerBorg, Homebrew Talk, National Homebrewer Club). Diamond Lager yeast is a true lager strain originating in Germany. Chosen for its robust character, Diamond Lager yeast delivers excellent fermentation performance, and has the ability to produce clean, authentic lagers. Traditional styles brewed with the Diamond include but are not limited to Munich Helles, Dortmunder Export, German Pilsner, Bohemian Pilsner, American Pilsner, Vienna Lager, Oktoberfest/Märzen, Dark American Lager, Munich Dunkel, Schwarzbier, Traditional Bock, Doppelbock, Eisbock and California Common. Classified as a Saccharomyces pastorianus, a bottom fermenting yeast. Typical Analysis of Diamond yeast: Percent solids 93% – 97% Living Yeast Cells ≥ 5 x 10^9 per gram of dry yeast Wild Yeast < 1 per 10^6 yeast cells Bacteria < 1 per 10^6 yeast cells In Lallemand’s Standard Conditions Wort at 12°C (53.6°F) Diamond yeast exhibits: Vigorous fermentation that can be completed in 5 days High attenuation and High flocculation Neutral Flavor and Aroma, typical of traditional Lagers The optimal temperature range for Diamond yeast when producing traditional styles is 10°C(50°F) to 15°C(59°F) Drożdże Diamond Lager to prawdziwy szczep lagerowy pochodzący z Niemiec. Wybrane ze względu na swoją solidny charakter, drożdże Diamond Lager zapewniają doskonałą wydajność fermentacji i mają zdolność wytwarzania czystych, prawdziwych lagerów. Tradycyjne style warzone z ich udziałem to między innymi: monachijskie jasne, Dortmunder Export, pilsy niemiecki, czeski, amerykański, lager wiedeński, marcowe, ciemny amerykański lager, monachijskie ciemne, Schwarzbier, koźlak, koźlak podwójny, koźlak lodowy i California Common. Sklasyfikowany jako Saccharomyces pastorianus, drożdże dolnej fermentacji Typowa analiza drożdży Diamond: Procent ciał stałych 93% - 97% (?) Żywe komórki drożdży ≥ 5 x 10^9 na gram suchych drożdży Dzikie drożdże <1 na 10^6 komórek drożdży Bakterie <1 na 10^6 komórek drożdży W standardowych warunkach testu Lallemanda tj. brzeczka w 12°C drożdże Diamond drożdże wykazują: Energiczną fermentację, która może skończyć się w ciągu 5 dni Wysokie odfermentowanie i wysoką flokulacja Neutralny smak i aromat, typowy dla tradycyjnych lagerów Optymalny zakres temperatur dla drożdży Diamond podczas wytwarzania tradycyjnych stylów wynosi 10°C - 15°C I dla mnie hit - tolerancja na alkohol 13% ABV Więcej/ źródło: WWW/ PDF

Update receptury.

https://byo.com/recipe/warszawski-porter-lodowy/ O ile dobrze pamiętam oparty o opublikowane dokumenty Browaru Warszawskiego materiał w BYO - najsilniej oddziaływającym magazynie piwowarskim na świecie. Bardziej ciekawostkowo i może nawet bardziej do działu Piwowarskie wieści. edit 03.12.2018: Ale skoro już w recepturach, to przykleję dla leniuchów. BLG: 22 | FG: 6 | ABV: 9% | IBU: 64 Zasyp: 6,70 kg - Pilzneński 1,30 kg - Monachijski jasny 0,68 kg - Viking karmelowy 600 Zacieranie na dwa garnki: 1: 1,9 kg pilzna i 6 l wody 45°C - 10 minut | 56°C - 15 minut | 62°C - 15 minut | 72°C - 20 minut. Następnie zagotować i utrzymywać wrzenie przez 20 minut. 2: pozostałe słody i 22 litry wody 52°C - 20 minut, połączyć zagotowany pierwszy zacier aby uzyskać | 62°C - 20 minut | 68°C - 15 minut | 72°C - do negatywnego wyniku próby jodowej. Całość podgrzać do 76°C i wysładzać 20 litrami wody o temperaturze 78°C. Chmielenie: gotować aż do uzyskania 22BLG Marynka 10%AA 40 g @ początek gotowania minut - 400 GPH (moja wątpliwość: dłuższe niż 60 minut gotowanie a niechciane smaki/ jakoś goryczki) Marynka 10%AA 15 g @ koniec gotowania Chłodzenie do 6°C, silne natlenienie i zadanie drożdży. Drożdże: Saflager W 34/70 minimum trzy saszetki ale preferowana cała gęstwa po sesyjnym lagerze Wyeast XL 2278 (Czech Pils) albo Fermentum Mobile FM31 (Bawarska dolina) - odpowiednio duże i zdrowe startery. Fermentacja: minimum 22 dni @5-7°C transfer do drugiego zbiornika (moja wątpliwość: po co przelewać, czy nie sensowniej czekać i dopiero po miesiącu przelać na lagerowanie - ale wtedy niższa T) 14 dni @5-7°C Butelkowanie: 2,5 g cukru na pół litra piwa, w butelkach tydzień w pokojowej temperaturze, potem lagerowanie w butelkach przez 3 miesiące. Dłuższe zalecane. Można pić już po nagazowaniu, z czasem tylko zyskuje. Alternatywnie autor sugeruje: zastosowanie drożdży górnej fermentacji i wymrożenie.

Odgrzebuję. Ale robiąc przegląd portali trafiłem dzisiaj na taki materiał: https://learn.kegerator.com/strata-hops/ Nie wiadomo czy i kiedy ta odmiana będzie dostępna dla piwowarów domowych, tym bardziej u nas. https://worthybrewing.com/wp-content/uploads/2018/06/in-hop-pursuit-powerpoint.pdf

Wielu udanych warek - i wiele frajdy z nich. Niewielu warek zepsutych - i wiele z nich nauki. Pozdrawiam z królestwa podziemnej pomarańczy

Jeszcze raz powtórzę. Jeśli chcesz zrobić stylowe piwo to w mojej opinii nie ma to sensu. Opis stylu ma Ci pomóc stwierdzić to samemu. Skoro piwo ma mieć ciało średnio niskie do umiarkowanego - to laktoza je podniesie. Skoro słodkość jest słodowa delikatna do umiarkowanej, z charakterem karmelowych od lekkiego do mocnego i z finiszem od umiarkowanego do wytrawnego to na słodycz laktozową nie ma miejsca. Skoro aromat ma być delikatny, słodki słodowy to też nie ma miejsca na laktozę. Ja nie dodawałem laktozy do żadnego swojego piwa. Jednocześnie, jeśli masz taki kaprys, żeby zrobić na bazie brown ale, milk ale to czemu nie. Ty jesteś kierownikiem tego browaru.

Jeśli chcesz zrobić stylowe piwo to nie. Rzuć okiem na opis stylu:

To brzmi jak wyzwanie OK, zrozumiałem.

Powtórzę: zrób nowe piwo, jasne, lekkie, niezbyt chmielone, bez dodatków - w ten sposób uzyskasz dużo świeżej, czystej gęstwy. Bo inaczej to trochę jakby mówić: no zwichnąłem kostkę podczas rozgrzewki, więc ze zwichniętą pójdę walczyć o złote gacie zamiast przełożyć mecz i zagrać go z wyleczoną kostką i po dobrej rozgrzewce.

Ej ale co uzyskujesz tak naprawdę w ten sposób - skarmelizowany słód pszeniczny, dziwną namiastkę dekoktu? Nie rozumim.

Nie mieszałem drożdży ale jak robisz RISa 24-26 BLG to najlepiej użyć gęstwy. Zrób lekko nachmieloną 10-12 na jednym z tych dwóch szczepów i całą gęstwę daj do mocarza.

Mi się udalo kilka warek na gęstwie Notków w takim otoczeniu zrobić. Teraz próbuje na S-04, zobaczymy. Jasne, 12°C byłoby bezpieczniej.

Napisz ile mają %AA to wtedy można pomyśleć. edit: ale generalnie dałbym citre/chinook a na 60 minut do 15 IBU, a dodatkami na 30, 10, 5 i 0 robiłbym do 45 maksymalnie. Policz w czymkolwiek.