Wczoraj w nocy nastawiłem piwo w ten sposób. Co z tego będzie, zobaczymy.
Na razie krótki opis co i jak zrobiłem, bo nie jestem pewien wszystkich punktów oraz kilka uwag/pytań odnośnie procesu.
Do zaparzania dałem 300g cara-crystal oraz 50g jęczmienia palonego. Oba słody ześrutowane dość drobno. Zresztą zarówno karmelowe jak i tym bardziej palone ciężko grubo ześrutować.
Słody przełożone do siateczek muślinowych (tych od chmielenia) włożyłem do wody w temp ok 50°C, podgrzałem do ok 70°C i trzymałem w temp 68-72°C ok 30-40 minut. Potem wyjąłem, "wysłodziłem" kilka razy przelewając gorącą (prawie 80°C) wodą. Potem podgrzałem do wrzenia i dodałem ekstraktu słodowego. Reszta, to już "normalnie"...
Uwagi:
1. Drobinki palonego jęczmienia i słodu przelatują przez oka siateczek. Chyba lepiej spróbować z czymś mniej przepuszczającym (pielucha? pończocha? jakiś materiał?)
2. Nie wiem czy potrzebnie "wysładzałem" - przez to jeszcze więcej drobinek słodu przeszło do brzeczki. Może powinno wystarczyć samo obcieknięcie. Ew. wyciśnięcie?
3. Zanim podgrzałem to dokonałem wstępnej dekantacji znad osadu (przelałem przechylając garnek - nie bawiłem się wężyki - mam nadzieję, że się mocno nie natleniło).
4. Mimo zlania znad osadu i tak podczas podgrzewania i chmielenia na pianie zbierały się drobinki słodu - początkowo zbierałem to łyżką, ale potem darowałem...
5. Zanim dodałem ekstraktu zmierzyłem z ciekawości gęstość: nie było nawet 1°Blg. Wydajność raczej średnia.
6. Po schłodzeniu brzeczka wyglądała na w miarę klarowną - większość osadów została na na dnie garnka.
Generalnie, nie powiem, całkiem ciekawe doświadczenie. Zdecydowanie krócej niż pełne zacieranie (odchodzi czas filtracji oraz przynajmniej połowa czasu zacierania), a niewiele dłużej niż z samych ekstraktów.
Największy mój niepokój wzbudzały te fragmenty słodu które przeszły do brzeczki. Wydaje się że większość została razem z osadami, ale przez godzinę było razem wszystko gotowane. Czy to nie wpłynie na smak? Zobaczymy.