Oskaliber

A taki syrop kandyzowany gdzieś ktoś widział http://www.homebrewing.pl/candy-syrupsyrop-kandyzowany-250ml-p-572.html ? Na homebrewing niby jest, ale jak się doda do koszyka to wyskakuje komunikat, że jednak nie ma. W Centrum Piwowarstwa też brak w magazynie. EDIT: Znalazłem w Twój Browar, ale jeśli ktoś jeszce gdzieś widział to możecie napisać.

Daj temu szanse. Jak to czysty Lactobacilus to w przypadku Gose może być tylko ciekawiej. A błona wygląda trochę właśnie jak jakiś mlekowiec. Wylać zawsze zdążysz.

Octan etylu w minimalnych wyczuwalnych ilościach ma aromaty zbliżone do brzoskwini, niestety są to ilości praktycznie niespotykane w piwowarstwie, każda większa ilość to rozpuczalnik/zmywacz do paznokci.

Znajdę w jakimś sklepie stary chmiel do lambica? Kiedyś gdzieś widywałem, ale teraz nic nie mogę znaleźć.

Zgadza się, mam stare zamknięcie. Zamawiając na allegro są do wyboru te ze starym i z nowym. A znasz może odpowiedź na moje drugie pytanie? Przy tym starym można zakręcić albo normalnie, albo założyć taki plastikowy kapturek z dziurami na dole i zalać wodą co pełni rolę bulkadełka przy zwyczajnej fermentacji. I teraz pytanie czy trzymając rok takiego flandersa trzymać go w takiej formie czy zakręcić go całkiem?

A czym się różni zamknięcie tego Szpajdla od tego słoja, bo wygląda w zasadzie identycznie? Ja kupiłem niedawno takie 2 słoje, bo w jakimś temacie o sour ale były polecane i od paru dni trzymam w nim flandersa. I teraz właśnie mam wątpliwość czy trzymać go na tym zamknięciu z dziurawym wieczkiem i wodą czy może zakręcić całkiem? Drugie wydaje się pewniejsze, ale przecież gdzieś to CO2 musi się w końcu ulatniać. Jakieś pomyśly jak pomóc temu słojowi i jak się zabezpieczyć żeby i mój flanders nie skończył jak ten z tego wątku?

Ktoś wie co jest z tegorocznym Prawie jak Grodzisz? Niby tutaj na liście jest, wydarzenie na facebooku też jest, ale dedykowanego tematu nadal nie ma ani żadnych szczegołów, a to już przeciez niecałe 2 miesiące.

U mnie ze startera 1l, 24h też ruszały bardzo wolno, dopiero po 24h coś się zaczęło dziać. Ale jak już ruszyły to wszystko ok, odfermentowanie wygląda dobrze a profil smakowy jest świetny. Inna sprawa, że tak jak poprzednicy powiedzieli ten Twój starter to w zasadzie nie starter, więc różne rzeczy mogą się dziać.

Czy ktoś może używał w swoich recepturach w brewtarget candi syrup? Nie za bardzo wiem jak to dodać i czy wpływ na barwę jest taki sam jak przy użyciu słodu o takim samym kolorze. No i nie wiem też o ile to podbija ekstrakt.

#14 FLANDERS RED ALE (OG: 14.0, EBC: 28.5, IBU: 14.5) Zasyp: Słód wiedeński – 2.0kg Słód pilzneński – 1.5kg Słód monachijski– 1.0kg Słód Caramunich – 0.25kg Słód Aromatic – 0.25kg Słód Special B – 0.20kg Stosunek woda:słód 3:1 Zacieranie: 62~°C – 30' 72~°C – 30' mash out Gotowanie/Chmielenie (80min): 65' – 37g Saaz (3,6% ak) Drożdże: Safbrew S-33 (1 paczka, uwodnione) Wyeast 3763 Roeselare Ale Blend (po burzliwej, aktywowane) Fermentacja: Burzliwa – 8 dni – temp otoczenia 20°C (maksymalna temperatura na fermentorze 22-23°C, odfermentowane do 5.5°Blg) Cicha – niecałe 16 miesięcy – temp otoczenia 19-22°C + przelanie do szklanego słoja + Wyeast 3763 Roeselare Ale Blend Rozlew: Odfermentowane do 2.0°Blg (przewidywana zawartość alkoholu: 6.6%) Rozlew (20l) z 115g glukozy (przewidywane nagazowanie: 2.3v/v) + 2 płaskie łyżki gęstwy Fermentis Abbaye z warki #31 Komentarz: Update 29.07.2016: Pierwsza próbka pobrana po roku z blendem. Odfermentowane do 2.0°Blg. Piwo całkiem udane. Niezły balans owocowości, brettów, opiekanej, tostowej słodowości i kwaśności z lekko octową nutą. Dodałem 28g francuskich, średnio opiekanych kostek dębowych i pewnie za 2-3 miesiące trafi do butelek. Update 24.11.2016: Po ponad 16 miesiącach od warzenia piwo trafiło do butelek. Jest dobrze. Po prawie 4 miesiącach z płatkami nabrało jeszcze lepszego charakteru. Wcześniej słodowość była trochę zbyt nachalnie tostowa, teraz się to wszystko wygładziło, doszły subtelne nuty debowe. Piwo zrobiło się jeszcze bardziej podobne do rasowych przedstawicieli stylu. Dodałem 2 płaskie łyżki gęstwy żeby szybciej się nagazowało, ale większość i tak opadła na dno fermentora rozlewczego.

#13 GRODZISKIE (OG: 7.5, EBC: 5.7, IBU: 22) Zasyp: Słód Wayermann pszeniczny grodziski – 3.0kg Łuska gryki – 0.2kg (dla ułatwienia filtracji, wcześniej przetrzymana w gorącej wodzie przez 45min~ i po odcedzeniu wrzucona na ostatnie 15min zacierania) Stosunek woda:słód 3.5:1 Zacieranie: 65~°C – 30' 72~°C – 30' mash out Gotowanie/Chmielenie (60min): 60' – 35g Lubelski (3,5% ak) 15' – 4g Mech irlandzki 12' – 10g Lubelski (3,5% ak) 02' – 10g Lubelski (3,5% ak) Drożdże: Fermentum Mobile FM51 (starter 1l, 24h) Fermentacja: Burzliwa – 13 dni – temp otoczenia 19°C (pierwsze 4 dni) + temp otoczenia 21°C (kolejne 5 dni) + temp otoczenia 6-9°C (ostatnie 3 dni, klarowanie żelatyną – 5g) Cicha – brak Rozlew: Odfermentowane do 3.3°Blg (przewidywana zawartość alkoholu: 2.7%) Rozlew (23l) z 156g glukozy (przewidywane nagazowanie: 2.7v/v) Komentarz: Piwo odrobinę za słabo odfermentowało i ma trochę za słodki finisz, na przyszłość zacierać pierwsze pół godziny raczej w 62C niż 65C. Za niskie nagazowanie, na przyszłość celować w 3.0v/v+. Trochę za mało goryczki (celowałem w 20l i nie wziąłem poprawki na 23l, sam stosunek chmielu do piwa myślę, że ok). Chmielenie na aromat idealne, zasyp i drożdże również robią robotę. Update 12.05.2016: Po prawie roku nagazowanie idealne, więcej byłoby już chyba niebezpiecznie. Piwo po otwarciu pomału wychodzi z butelki, bąbelki mocno pracują w szkle i na języku, w tym aspekcie rasowy grodzisz. Wizualnie to samo, piwo zrobiło się zupełnie klarowne i ma bardzo dobrą pianę. Co ciekawe smakuje identycznie jak niedługo po rozlewie, tak lekkie piwo a przez rok nie wykształciło żadnych oznak utleniania, mimo że przechowywane było przez spory okres w temperaturze pokojowej.

Całość produkcji podobno trwała około 6 miesięcy, więc poodejmuj sobie czas cichej i jakoś do tego dojdziesz

A, no to już gorzej. Może jak poleży to się trochę poukłada, ale jak mocno nimi zajeżdża to na cuda bym nie liczył.

Pewnie fermentujący od 3 dni. W piwie na tym etapie fermentacji jest tyle jej produktów przejściowych, że żadna ocena sensoryczna nie ma większego sensu. Daj piwu do końca dofermentować a potem się martw.

Możesz po prostu zrobić solidniej nachmielonego hefe-weizena z amerykańcami. Zdarzają się takie piwa nawet komercyjnie. Nie musi to być od razu American Wheat.

Kwestia wydajności.

Inna sprawa, że zagotowanie brzeczki może być większą misją niż potem utrzymanie tego gotowania przez godzinę, zależnie od tego jaką masz kuchenkę, więc zastanów się dobrze, czy jest sens.

To nie jest tylko uchylenie wieka, bo przy okazji wypuszczasz ochronną warstwę CO2 i wpuszczasz powietrze. Oczywiście nikt nie mówi, że to jest od razu 50% szansy na infekcję, ale pytanie brzmi po co to robić skoro nie trzeba?

Napowietrzasz solidnie brzeczkę przed zadaniem drożdży?

W stoucie chcesz osiągnąć mocne nuty palone, więc wrzucałbym od początku. Ale pewnie zaraz ktoś przyjdzie i powie inaczej. Musisz spróbować i wyrobić sobie zdanie.

Z pierwszym stwierdzeniem się zgodzę, natomiast z drugim już nie. IMO w bitterze ewentualne wady można przykryć karmelem, w APA już nie. Ktoś pewnie powie, ze APA natomiast chmielem No właśnie, ale bitter, w którym nawalone jest karmelu, który przykrywa wszystko to nie jest dobry bitter. W tym stylu kluczowy jest balans i pijalność. Natomiast APA, w której jest naładowana tona chmielu jak najbardziej spełnia założenia stylu Co do tych APA/AIPA na polskim rynku też do końca się nie zgodzę. Fakt, zdarzają się mocno karmelowe wypusty, ale jest masa stylowych, wytrawnych przykładów. Ostatni Mandarin z Kingpina co by daleko nie szukać. Bardzo dobre i bardzo wytrawne AIPA w stylu west coast.

No z tą APĄ to troszkę ci poniosło Podobnie jak Bitterem, ciężko zrobić dobre APA. Samo dowalenie chmielu nie wystarczy. Wręcz zaryzykuję stwierdzenie, że IPA to jeden z trudniejszych styli Zrobić bardzo dobre piwo jest trudno niezależnie od stylu, ale z mojego doświadczenia APA jest jednak dużo bardziej wybaczającym błędy stylem niż bitter. Do tego drugiego w ogóle już bym nie podchodził bez modyfikacji wody, bo moim zdaniem w przypadku większości dobrych, angielskich przedstawicieli wysoka mineralność robi robotę w tych piwach. Przecież zaproponowałem.

Znane. Moja notka na temat Zwierzyńca Pils z maja 2014: Kolor: Ciemnozłoty, klarowny. Piana: Biała, średnio obfita, dosyć gęsta, średnio trwała. Opada do obrączki. Zapach: Słodowy. Bez wad, ale też bez niczego specjalnego więcej. Na pewno nie pilsowy, chmielu brak. Smak: Średnio treściwe. Całkiem pijalne, zwłaszcza jak na 13stkę. Smak głównie słodowy. Jakiś tam minimalny chmiel może jest, ale to już naprawdę ociera się o placebo. Goryczka średnio niska, czysta, przyjemna. Wysycenie: Średnio wysokie. Ogółem: Jak na wyrób koncernowy jest może trochę ponadprzeciętnie. Bez wad, goryczka daje radę w porównaniu do typowych eurolagerów, ale absolutnie nie ma się tutaj czym zachwycać. Natomiast ostatnio kiedy to piwo przypadkiem wpadło mi w ręce był w nim ogromny aromat mokrego kartonu - piwo utlenione. Podsumowując, kolejny samozwańczy pils bez krzty chmielu w aromacie. Szkoda czasu.

Bitter najprostszym stylem dla laika. Naprawdę? Ciężko o dobrze zrobionego bittera z polskich browarów rzemieślniczych, który by dorównywał sztandarowym przykładom z wysp, a Wy go polecacie laikowi. Jakiegoś tam przeciętnego bittera to może i łatwo zrobić, ale moim zdaniem wbrew pozorom jest to dosyć trudny styl. Ja bym polecił APA lub coś w tym stylu, tona amerykańskiego chmielu, który przykryje ewentualne wady. Dry Stout byłby też bardzo dobrym wyborem, ale autor chce piwo jasne. Od biedy hefe-weizen, jeśli kogoś satysfakcjonuje efekt jaki dają w tym przypadku suche drożdże.

Nic się raczej nie stanie, zwłaszcza jak sypnąłeś tylko 2 garście. Musli to w większość właśnie jakieś ziarna zbóż, czyli tak jakbyś dodał jakichś płatków albo niesłodowanych zbóż. Kilka owoców nic wielkiego nie zmieni.